We mogen hieruit afleiden dat Hendrik Dirk Schneiders of stopte met de bollenteelt of de percelen ging huren van de nieuwe eigenaren. Hendrik Dirk overleed op rela tief jonge leeftijd, 37 jaar, in 1907. Hierna gingen de rechten op het huis over naar zijn weduwe Neeltje Kuijper voor 5/8 deel, en zijn drie kinderen ieder voor 1/8 deel. Zijn kinderen waren Jacobus Johannes, Hendrik Dirk en Johannes Cornelis.19 Demping van de Jan Gijsenvaart (Zie pag.32 afb. G. Kaart 1930 Rond 1917 was de gemeente Velsen volop bezig met de demping van de Jan Gijsenvaart langs de Bloemendaals- estraatweg. De vaart die al eeuwenlang bekend stond als de Stinkert, werd wegens de vele klachten over de stank, ondergronds gebracht in een rioolbuizensysteem dat uit mondde in het dan nog bestaande vaartgedeelte ter hoogte van de Blauwe Druif. Hierbij werd de afspraak gemaakt met de betreffende belanghebbenden dat de Jan Gijsenvaart niet verder gedempt werd dan tot het huis op perceel nummer 2342, het toenmalige kadastrale per ceelnummer voor de Blauwe Druif. Het nog bestaande deel van de Jan Gijsenvaart, gezien vanaf de Delft, moest bevaarbaar blijven voor schuiten met een lengte van 9 tot 10 meter en van het Hoogheemraadschap Rijnland moest het gemiddeld waterpeil behouden blijven. Tot verdere demping van de vaart mocht pas worden overgegaan als de eigenaar van het tuinperceel bij de Blauwe Druif dit bestemde tot bouwterrein. Deze eige naar zal de vaart nog gebruikt hebben voor het vervoer van de producten die van zijn tuinderij afkwamen. In 1935 werd er opnieuw geklaagd over de stank uit het vaartgedeelte vanaf de Blauwe Druif tot aan de spoor baan, ondermeer door de heer J. Wedder die hier woonde. Hij werd gesteund wordt door de Vereniging Santpoorts Bloei. Deze vereniging schreef in dat jaar een brief aan het College van Burgemeester en Wethouders, waarin zij verzocht om het gedeelte tussen de Bloemen- daalsestraat en de spoorbaan te laten dempen wegens de vele klachten die haar bereikten. Op verzoek van de ver eniging had het college al meerdere malen dit vaartge deelte laten uitbaggeren, echter zonder resultaat. Het werd steeds meer een verzamelplaats van vuil dat hier gedumpt werd door de omwonenden. Bovendien ver oorzaakte het hier uitmondende riool de nodige stank. Niet lang daarna werd ook het deel tussen de Blauwe Druif en de spoorlijn gedempt. Sindsdien loopt de vaart dood tegen de spoorlijn opzij van het Schoterkerkpad.24 De verdere historie van de Blauwe Druif In 1919 werd er grond geruild tussen de gemeente Velsen, vertegenwoordigd door mr. dr. Hendrik ver Loren van Themaat, burgemeester van Velsen, Jan Koste lijk de secretaris van Velsen en Neeltje Kuijper en haar drie kinderen. De gemeente Velsen verkreeg een stuk grond langs de Bloemendaalsestraatweg met perceelnr. 2339, waarvoor Neeltje en haar kinderen een perceel grond aan dezelfde straatweg met perceelnr. 2341 terug kregen. Het perceel 2339 kreeg de bestemming van "openbaren weg". De familie woonde in die tijd niet meer in de Blauwe Druif, Neeltje woonde in Haarlem, Jacobus Johannes was opzichter en woonde in Dieren, Hendrik Dirk was tuinder en woonde in Bloemendaal en Johan nes Cornelis, die geen beroep had, woonde in Haarlem.20 Neeltje Kuijpers overleed in 1928, waarna de Blauwe Druif overging naar haar zoon Jacobus Johannes Schnei ders. Hij was intussen kantoorbediende en woonde in Haarlem. Mede-eigenaren werden Johannes Pieter Nieu- wenhuis, een bloemist uit Santpoort en Gerrit Johannes Roodenberg voor een klein gedeelte. Zij lieten in 1940 en 1946 nog een verbouwing uitvoeren aan het pand. Het Klein Stations Koffiehuis In 1957 verkochten zij de Blauwe Druif aan Johannes Cornelis Dekker, een caféhouder uit Santpoort Station, de toenmalige naam voor Santpoort-Zuid. Hij kocht dit in gemeenschap met Sophia Maria Nouris. De Blauwe Druif heeft dan als adres Bloemendaalschestraatweg 151a en wordt het "Klein Stations Koffiehuis" genoemd. In 1962 verkocht Dekker het huis door aan Henricus Johannes van Sambeek, een aannemer uit Heemstede. Nog in hetzelfde jaar laat deze het slopen en daarmee komt een einde aan een kenmerkend en heel oud pand aan de voormalige Jan Gijsenvaart. I n 1966 wordt de grond, waarop de Blauwe Druif stond, door de aannemer verkocht aan de Stichting "Pensioenfonds voor Vliegend Personeel der K.L.M." gevestigd te 's Gravenhage. In hun opdracht wordt een winkelpand met bovenwoningen gebouwd. In het winkelpand wordt de Kijkgrijp, nu de DEKA Markt, gevestigd. 23 Opmerkingen en correctie Bij het onderzoek naar de geschiedenis van dit huis(nr.59) was het moeilijk om het huis precies te lokaliseren. Bij het vermelden van de begrenzende eigenaren zijn namelijk in de transportakten fouten gemaakt met de windrichting. Zo werd in 1664 en daarna vermeld dat de Heerenwech "aan het westen" lag, maar dit moet zijn "aan het oosten". In 1711 werd de vermelding van de windrichting aangepast, maar werd vermeld dat de Heerenwech ten zuiden van het huis lag, wat ook niet klopte. Deze fout bleef tijdens gehele 18e eeuw staan. Pas in 1832 weten we aan de hand van de kadastergegevens precies te bepalen waar het huis stond. Alleen door het terugvolgen van de eigenaren bij alle verko pen kon de precieze locatie van het huis in de 17e en 18e eeuw uiteindelijk bepaald worden. Bovendien speelde het probleem, dat het aan dit huis toegekende verpondings nummer 59 niet opvolgend was toegekend naar de ligging van de huizen en de blekerijen aan de Jan Gijsenvaart. Volgens de volgorde van ligging zou het huis verpondings nummer 70 moeten hebben. Maar dit huis lag tussen de blekerijen met een lager verpondingsnummer bij de bocht in de Jan Gijsenvaart, namelijk bij de blekerij met verpon dingsnummer 63. Bovendien lagen de huizen met verpon dingsnummer 59 en 70 beiden aan een bocht in de Jan Gij senvaart, waardoor de vermelding "bij de bocht in de vaart" geen duidelijkheid gaf ten aanzien van de ligging. In dit geval hebben de administratieve werkers uit die tijd er veel aan gedaan om de latere onderzoekers van lokale historie op het verkeerde been te zetten. Uiteindelijk kon na zorgvuldige controle met zeer veel moeite de locatie van het huis met verpondingsnummer 70 op basis van de opvolgende eigenaren vanuit 1832 bepaald worden. Mede hierdoor is in mijn verhaal over de kleerble- kerij met verpondingsnummer 63 onder de titel van "Kleer- blekerij tot tennisbaan" een fout geslopen. Dit artikel staat in "De Zandpoort" nr. 21 van 2008. Op bladzijde 20 en 21 wordt gesproken over het huis met verpondingsnummer 59, dit moet zijn nummer 70. En de vermelding dat het huis op de plaats van Dekamarkt staat moet veranderd worden in: bij de bocht van de Jan Gijsenvaart en de kleerblekerij met verpondings nummer 63. Op bladzijde 21 staat vermeld dat het verpondingsnummer 59 wijzigt naar 63, dit moet zijn van nummer 70 naar nummer 57. Jan Morren. Het Klein Stations Koffiehuis, voorheen De Blauwe Druif, in bezit van het echtpaar Dekker. Foto Noord Hollands Archief, collectie Velsen. 38 39

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2013 | | pagina 20