We mogen hieruit afleiden dat Hendrik Dirk Schneiders
of stopte met de bollenteelt of de percelen ging huren
van de nieuwe eigenaren. Hendrik Dirk overleed op rela
tief jonge leeftijd, 37 jaar, in 1907. Hierna gingen de
rechten op het huis over naar zijn weduwe Neeltje
Kuijper voor 5/8 deel, en zijn drie kinderen ieder voor
1/8 deel. Zijn kinderen waren Jacobus Johannes,
Hendrik Dirk en Johannes Cornelis.19
Demping van de Jan Gijsenvaart
(Zie pag.32 afb. G. Kaart 1930
Rond 1917 was de gemeente Velsen volop bezig met de
demping van de Jan Gijsenvaart langs de Bloemendaals-
estraatweg. De vaart die al eeuwenlang bekend stond als
de Stinkert, werd wegens de vele klachten over de stank,
ondergronds gebracht in een rioolbuizensysteem dat uit
mondde in het dan nog bestaande vaartgedeelte ter
hoogte van de Blauwe Druif. Hierbij werd de afspraak
gemaakt met de betreffende belanghebbenden dat de Jan
Gijsenvaart niet verder gedempt werd dan tot het huis
op perceel nummer 2342, het toenmalige kadastrale per
ceelnummer voor de Blauwe Druif. Het nog bestaande
deel van de Jan Gijsenvaart, gezien vanaf de Delft, moest
bevaarbaar blijven voor schuiten met een lengte van 9
tot 10 meter en van het Hoogheemraadschap Rijnland
moest het gemiddeld waterpeil behouden blijven.
Tot verdere demping van de vaart mocht pas worden
overgegaan als de eigenaar van het tuinperceel bij de
Blauwe Druif dit bestemde tot bouwterrein. Deze eige
naar zal de vaart nog gebruikt hebben voor het vervoer
van de producten die van zijn tuinderij afkwamen.
In 1935 werd er opnieuw geklaagd over de stank uit het
vaartgedeelte vanaf de Blauwe Druif tot aan de spoor
baan, ondermeer door de heer J. Wedder die hier
woonde. Hij werd gesteund wordt door de Vereniging
Santpoorts Bloei. Deze vereniging schreef in dat jaar een
brief aan het College van Burgemeester en Wethouders,
waarin zij verzocht om het gedeelte tussen de Bloemen-
daalsestraat en de spoorbaan te laten dempen wegens de
vele klachten die haar bereikten. Op verzoek van de ver
eniging had het college al meerdere malen dit vaartge
deelte laten uitbaggeren, echter zonder resultaat. Het
werd steeds meer een verzamelplaats van vuil dat hier
gedumpt werd door de omwonenden. Bovendien ver
oorzaakte het hier uitmondende riool de nodige stank.
Niet lang daarna werd ook het deel tussen de Blauwe
Druif en de spoorlijn gedempt. Sindsdien loopt de vaart
dood tegen de spoorlijn opzij van het Schoterkerkpad.24
De verdere historie van de Blauwe
Druif
In 1919 werd er grond geruild tussen de gemeente
Velsen, vertegenwoordigd door mr. dr. Hendrik ver
Loren van Themaat, burgemeester van Velsen, Jan Koste
lijk de secretaris van Velsen en Neeltje Kuijper en haar
drie kinderen. De gemeente Velsen verkreeg een stuk
grond langs de Bloemendaalsestraatweg met perceelnr.
2339, waarvoor Neeltje en haar kinderen een perceel
grond aan dezelfde straatweg met perceelnr. 2341 terug
kregen. Het perceel 2339 kreeg de bestemming van
"openbaren weg". De familie woonde in die tijd niet meer
in de Blauwe Druif, Neeltje woonde in Haarlem, Jacobus
Johannes was opzichter en woonde in Dieren, Hendrik
Dirk was tuinder en woonde in Bloemendaal en Johan
nes Cornelis, die geen beroep had, woonde in Haarlem.20
Neeltje Kuijpers overleed in 1928, waarna de Blauwe
Druif overging naar haar zoon Jacobus Johannes Schnei
ders. Hij was intussen kantoorbediende en woonde in
Haarlem. Mede-eigenaren werden Johannes Pieter Nieu-
wenhuis, een bloemist uit Santpoort en Gerrit Johannes
Roodenberg voor een klein gedeelte. Zij lieten in 1940 en
1946 nog een verbouwing uitvoeren aan het pand.
Het Klein Stations Koffiehuis
In 1957 verkochten zij de Blauwe Druif aan Johannes
Cornelis Dekker, een caféhouder uit Santpoort Station,
de toenmalige naam voor Santpoort-Zuid. Hij kocht dit
in gemeenschap met Sophia Maria Nouris. De Blauwe
Druif heeft dan als adres Bloemendaalschestraatweg
151a en wordt het "Klein Stations Koffiehuis" genoemd.
In 1962 verkocht Dekker het huis door aan Henricus
Johannes van Sambeek, een aannemer uit Heemstede.
Nog in hetzelfde jaar laat deze het slopen en daarmee
komt een einde aan een kenmerkend en heel oud pand
aan de voormalige Jan Gijsenvaart. I n 1966 wordt de
grond, waarop de Blauwe Druif stond, door de aannemer
verkocht aan de Stichting "Pensioenfonds voor Vliegend
Personeel der K.L.M." gevestigd te 's Gravenhage. In hun
opdracht wordt een winkelpand met bovenwoningen
gebouwd. In het winkelpand wordt de Kijkgrijp, nu de
DEKA Markt, gevestigd. 23
Opmerkingen en correctie
Bij het onderzoek naar de geschiedenis van dit huis(nr.59)
was het moeilijk om het huis precies te lokaliseren. Bij het
vermelden van de begrenzende eigenaren zijn namelijk in
de transportakten fouten gemaakt met de windrichting. Zo
werd in 1664 en daarna vermeld dat de Heerenwech "aan
het westen" lag, maar dit moet zijn "aan het oosten". In
1711 werd de vermelding van de windrichting aangepast,
maar werd vermeld dat de Heerenwech ten zuiden van het
huis lag, wat ook niet klopte. Deze fout bleef tijdens gehele
18e eeuw staan. Pas in 1832 weten we aan de hand van de
kadastergegevens precies te bepalen waar het huis stond.
Alleen door het terugvolgen van de eigenaren bij alle verko
pen kon de precieze locatie van het huis in de 17e en 18e
eeuw uiteindelijk bepaald worden. Bovendien speelde het
probleem, dat het aan dit huis toegekende verpondings
nummer 59 niet opvolgend was toegekend naar de ligging
van de huizen en de blekerijen aan de Jan Gijsenvaart.
Volgens de volgorde van ligging zou het huis verpondings
nummer 70 moeten hebben. Maar dit huis lag tussen de
blekerijen met een lager verpondingsnummer bij de bocht
in de Jan Gijsenvaart, namelijk bij de blekerij met verpon
dingsnummer 63. Bovendien lagen de huizen met verpon
dingsnummer 59 en 70 beiden aan een bocht in de Jan Gij
senvaart, waardoor de vermelding "bij de bocht in de vaart"
geen duidelijkheid gaf ten aanzien van de ligging. In dit
geval hebben de administratieve werkers uit die tijd er veel
aan gedaan om de latere onderzoekers van lokale historie
op het verkeerde been te zetten.
Uiteindelijk kon na zorgvuldige controle met zeer veel
moeite de locatie van het huis met verpondingsnummer 70
op basis van de opvolgende eigenaren vanuit 1832 bepaald
worden. Mede hierdoor is in mijn verhaal over de kleerble-
kerij met verpondingsnummer 63 onder de titel van "Kleer-
blekerij tot tennisbaan" een fout geslopen. Dit artikel staat
in "De Zandpoort" nr. 21 van 2008. Op bladzijde 20 en 21
wordt gesproken over het huis met verpondingsnummer 59,
dit moet zijn nummer 70. En de vermelding dat het huis op
de plaats van Dekamarkt staat moet veranderd worden in:
bij de bocht van de Jan Gijsenvaart en de kleerblekerij met
verpondings nummer 63. Op bladzijde 21 staat vermeld dat
het verpondingsnummer 59 wijzigt naar 63, dit moet zijn
van nummer 70 naar nummer 57.
Jan Morren.
Het Klein Stations Koffiehuis, voorheen De Blauwe Druif, in bezit van het echtpaar Dekker. Foto Noord Hollands Archief, collectie Velsen.
38
39