Wüstelaan 2, dat later ook is afgebroken. Achter die
woning bevond zich de landbouwgrond van Duin.
Wüstelaan 3, het pand waarin de melkzaak/ijssalon was
gevestigd, is in 1915/1916 gebouwd. Het was het wijk-
gebouw van de kruisvereniging Het Witte Kruis. Op 13
september 1916 vond onder grote belangstelling de offi
ciële opening plaats. Twee verpleegsters, die nog in het
wijkgebouw woonden, verhuisden bij de komst van de
familie Van der Vlugt. Wüstelaan 3 en het pand Wüste-
laan 11 zijn beide gebouwd in een rustieke, Oud
Hollands aandoende stijl. De uitstraling van Wüstelaan
nummer 3 is in de loop der jaren flink gemoderniseerd,
maar is in grote lijnen aan de straatzijde hetzelfde geble
ven. Met name aan de achterzijde zijn een aantal uitbrei
dingen gerealiseerd zoals een keuken en een werkhok.
Op de nok van het dak bevindt zich nog altijd de piron.
Een piron is een loden bolvormige versiering. Het pand
beschikte al vanaf het begin over een badkamer met een
bad en een douche. Een luxe voor die tijd waarvan de
familie van der Vlugt meteen kon genieten. In de voorge
vel onder het slaap-kamerraam is de steen met de naam
"wijkgebouw" nog inge-metseld. Deze steen is aan het
zicht onttrokken door een bordje dat er voor hangt.
Tegen de erfafscheiding aan staat nu de Duivelssteen,
een 16e eeuwse stoeppaal, afkomstig van de voormalige
blekerij Bleek en Hoven aan de Wüstelaan. De naast
gelegen woningen Wüstelaan 5, 7 etc. zijn in ongeveer
1930 gebouwd.Op dit gedeelte van de Wüstelaan waren
in het verleden de nodige zakelijke activiteiten. Zo was er
de groentezaak van Hoogland op Wüstelaan 8. Daarvoor
was bakker Voorting op dat adres gevestigd. Een fietsen
stalling was gevestigd tussen de panden Wüstelaan 8 en
10. De fietsenstalling was er met name voor de trein
reizigers. In deze ruimte is later de groentezaak van
Hoogland gevestigd geweest. Op nr. 10 was ook de patat
zaak van de familie Hoogland
Sigarenzaak Drent (later Put) was gevestigd op Wüste
laan 20. In het pand ernaast, nr. 22, kon bij de familie
Wens snoep worden gekocht. Daarna werd in dat pand
een winkel van Hoogland gevestigd waar je behang en
verf kon kopen. De dames Wassenaar hadden een winkel
in het pand Wüstelaan 40 voor de verkoop van naai-
spullen en kleding. Daarnaast (Wüstelaan 38) was de
kruidenierszaak van Sint gevestigd. Daarvoor stond
deze kruidenierszaak in de Passtoorsstraat. In het pand
Wüstelaan 32 konden langere tijd kunstvoorwerpen
worden gekocht bij de familie Bas. Schoenmakerij Jansen
bevond zich in het pandje Wüstelaan/hoek Uijtendaal-
straat (Uijtendaalstraat 12). In de Passtoorsstraat was
aan het begin van "de Elta" de levensmiddelenzaak van
Boersma gevestigd. Op dit moment zijn alle winkels in
dit deel van Santpoort-Zuid verdwenen.
Hun werkzame leven
Met enthousiasme wordt over de jarenlange werkzaam
heden door mevrouw en de meneer van der Vlugt
gesproken. Geen woord over hoe zwaar het werk was. En
dat moet toch het geval zijn geweest met o.a. het
sjouwen van de grote volle melkbussen en kratten met
flessen. Slechtere herinneringen komen alleen aan de
orde als gesproken wordt over de strenge winters en de
oorlogstijd.
In 1968 namen de heren Piet en Kees van der Vlugt de
zaak van hun vader over. Zij begonnen samen met het
uitventen van melk. Oorspronkelijk combineerde Piet
het uitventen van melk met de verkoop van ijs. Tenslotte
legde Piet zich rond 1969 uitsluitend toe op de bereiding
en verkoop van ijs. Voor het uitventen van de melk
hadden de gebroeders van der Vlugt drie wijken in de
naaste omgeving, waaronder de Neethof en de
Afb. 4.
Overweg Jan Gijzenvaart. Links ziet
u het spoorwegwachtershuisje.
Daarachter staat het huis Wüste-
laan 1; daarop stond met grote
letters SANTPOORT. Aan de rech
terkant staat Wüstelaan 2. Beide
panden zijn afgebroken bij latere
aanpassingen van de spoorwegover
gang
Bron: Collectie Bob van Wanrooij
Afb. 5.
Wijkgebouw van kruisvereniging Het
Witte Kruis uit 1916
Bron: Collectie Bob van Wanrooij
Spoorwegovergang in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Links voorbij de overweg ziet u de toenmalige garage Van der Velden met de Shelipomp voor de deur.
Voor de spoorbomen staat een peugot 203, in die tijd een bekende verschijning op de Nederlandse wegen. Het bord "hierstoppen behalve wielrijders" is wat
onduidelijk, mogen fietsers gewoon doorrijden? In de loop van de jaren is er wel het een en ander veranderd, tenslotte staat er nu meestal een bord met het
opschrift:"Wacht tot het rode licht is gedoofd, er kan nog een trein aankomen". Dat bord was in die jaren niet nodig, want de spoorbomen werden niet auto
matisch geopend en gesloten. Het gebeurde toen nog door een werknemer van de spoorwegen. En die liet de bomen gewoon dicht als er nog een trein aankwam.
49