'li I y* I SI !r hr-j*' Jf.»,#f 'I ft Kit* B KB 1 Brederoodseweg. In 1970 werden de melkwijken waar de verschillende handelaren hun melk uitventten gesa neerd. Ingezien werd dat het niet praktisch was dat de melkhandelaren in dezelfde straten hun producten uitventten. Zes dagen in de week liep men langs de deuren om de melkproducten bij de woningen langs te brengen. Dat gebeurde met paard en wagen en bakfiet sen. Piet van der Vlugt ventte vanaf het begin zijn melk uit met een Volkswagenbusje. Eén van de bijzondere klanten die de vader van Piet van der Vlugt in zijn melk- wijk had was mevrouw Guépin, de laatste particuliere eigenaresse van Spaarnberg. Tijdens strenge winters met sneeuw waren de inspanningen nog groter om de melk langs de deuren te brengen. De openbare wegen werden nagenoeg niet sneeuwvrij gemaakt. Het kwam voor dat de melk in de melkbussen en de flessen bevroor. De melkbussen werden voor kachels gezet om het weer vloeibaar te maken. Flessen melk knalden geregeld uit elkaar omdat zij de spanning van de bevroren melk niet meer aan konden. In het dorp Santpoort-Zuid (toen heette het Santpoort-Station waren er meerdere melk handelaren: J. Hes (Bloemendaalsestraatweg 165, voor heen heette dat adres Jan Gijzenvaart 153), J. Sintenie (Zinneveltlaan 38), N. Sintenie (Bloemendaalsestraat weg 87), Rutte (Bloemedaalsestraatweg 21) Brouwer (Huize Clara Wüstelaan 36) en tenslotte Van der Vlugt. In de oorlogstijd mocht de familie in principe niet in de woning Wüstelaan 3 blijven wonen. Als door de familie Van der Vlugt werd toegestaan dat in het huis een Duitse beambte werd gehuisvest werd dit verbod opgeheven. De familie heeft tenslotte hiervoor gekozen. Anders was het pand tijdens de oorlogsjaren misschien wel voor een deel onbeheerd gebleven en hadden zij naar andere huis vesting moeten uitzien. Ook wisten zij niet in welke staat zij het huis weer terug zouden krijgen als zij het pand verlieten. Naast de verkoop van melkproducten ging de heer F.A. van der Vlugt vanaf 1 april 1934 ijs verkopen. Hij maakte het ijs zelf. Hij kwam op dat idee omdat het geregeld voorkwam dat hij melk over had. Daarvoor zocht hij een bestemming. Hij was een vooruitstrevende man en zo schafte hij een grote koelinstallatie aan, waarin hij melk producten kon bewaren. Hij had een centrifuge om slag room te maken en een elektrische karn voor het maken van boter en karnemelk. Daarom stond er ook op de gevel "electrische melkinrichting". Na de aanschaf van een stel klapstoeltjes a 50 cent per stuk kon het terras in gebruik worden genomen. Uit de wijde omgeving kwamen de mensen naar Van der Vlugt om ijs te kopen. Daar waren veel trouwe klanten bij, waaronder bijvoor beeld veel patiënten en hun bezoek van het Provinciaal Ziekenhuis. 50 Toen de heer Piet van der Vlugt zich later alleen bezig hield met de ijssalon, ging hij voor de wintermaanden ander werk zoeken. Zo kwam hij in dienst van Sony, een grote muziekplatenmaatschappij in Haarlem. Hij zat daar aanvankelijk in het transport, maar hield zich later bezig met de interne verkoop aan het personeel. Hij is er 25 jaar gebleven. In 1999 is hij gestopt met werken en ging ook de ijssalon dicht. Eén ding moeten de heer en mevrouw Van der Vlugt tijdens ons gesprek nog kwijt. Vanaf hun pand even voorbij de spoorwegovergang aan de linkerzijde was een grote ronde klok op een paal aangebracht. "Santpoorts Bloei" stond er op de klok, die er vele jaren heeft gestaan. Bij het ingaan van de zomertijd en wintertijd werd de klok door de gemeente gelijkgezet. "Santpoorts Bloei" was een vereniging, die zich tussen 1930 en de vijftiger jaren van de vorige eeuw heeft ingezet voor de leefkwaliteit, behoud van het culturele erfgoed, lokaal toerisme en economische bloei in de beide woonkernen van Sant poort. De klok, een kenmerkend onderdeel van onze woonomgeving op een functionele plek (namelijk bij het station, de school, de winkels, de spoorwegovergang) is jaren geleden weggehaald. De paal waarop hij was beves tigd staat er nog. De heer en mevrouw Van der Vlugt hopen dat die klok weer wordt teruggeplaatst. Zij hebben wel eens actie ondernomen. Het heeft niets uitgehaald. Zij vinden dat die klok op die plek hoort. De heer en mevrouw Van der Vlugt horen ook op hün plek, hun woning op de Wüstelaan nummer 3. Een beeldbepalend pand op een schitterende locatie. Zij willen er nooit meer weg. Cerrit Jonker 51 j Afb. 7. Verlegd tracé van de Wüstelaan, die nu met een bocht op de spoorwegovergang toeloopt. Links is nog de garage Van der Velden, het spoorwachtershuisje is inmiddels verdwenen. Op de achtergrond een deel van de Finse School, na de oorlog gebouwd als eerste voorziening voor de Brederode Dalton School Afb. 008. Het terras in vol bedrijf.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2013 | | pagina 26