Er ging zoveel verloren wat niet verloren
moest gaan.
Interview met Wilma Moonen
"Er ging zoveel verloren wat niet verloren moest gaan; er
werd zo rücksichtslos gebouwd", zegt Wilma Moonen, een
van de vier oprichters van de Stichting Santpoort. Zij kan er
over vertellen, de andere drie zijn helaas overleden.
In 1976 werd de Stichting Santpoort opgericht door Jan van
Baarsel, Line Vermande, Frans de Groot en Wilma Moonen.
Wilma hield zich toen al enige jaren bezig met het kritisch
volgen van bouwplannen in haar eigen woonomgeving.
In eerste instantie deed zij dat samen met Willem Koster,
destijds eigenaar van café de Halve Maan. Er gebeurde van
alles, waar je moeilijk invloed op kon uitoefenen.
De aanleiding om de stichting op te richten, waren de
plannen voor de bouw van Longwood, een appartementen
complex in Santpoort Zuid. Er was sprake van een gebouw
met 4 a 5 woonlagen en een grote blinde muur.
"Je kwam er gewoon niet tussen. We realiseerden ons dat
we als eenling weinig bereikten en toen ontstond het idee om
een Stichting op te richten.
Hoe en waar zij precies als groep begonnen zijn, weet ze niet
goed meer. Wel dat het heel prettig was, dat er een jurist bij
betrokken was, Frans de Groot.
De Stichting heeft zich de eerste jaren sterk in gezet voor
wijziging van de plannen voor Longwood en had daar ook
succes mee. Maar ook werden alle bestemmingsplannen
bekeken en als ze er niet waren, oefende men druk uit op de
gemeente om wel voor bestemmingsplannen te zorgen. Ook
de bouwplannen voor de Velserbroek vroegen al snel om
aandacht.
Aanvankelijk reageerde de gemeente nauwelijks op de
Stichting, maar later werd de samenwerking beter. Via
voorlichtingsavonden, vaak georganiseerd in De Weyman,
probeerde men in contact te komen met de Santpoortse
bevolking. En dat lukte, er kwamen steeds meer belangstel
lenden. Gaandeweg groeide ook het aantal donateurs.
Na ongeveer vier jaar is Wilma gestopt met haar bestuur-
swerk. Ze had moeite met de, naar haar idee, enigszins
elitaire insteek van het bestuur. "Men was niet altijd reëel.
Men wilde niet inzien dat er wel woningen gebouwd
moesten worden. Men hield rigoureus alles af.
Dat is in de loop der tijd wel veranderd. De benadering is nu
veel realistischer. Ik ben blij dat de Stichting Santpoort nog
steeds bestaat. Ik volg het nog steeds, maar wel in grote lijnen.
Annette Koster
Samenwerkingsverbanden
Vanaf het begin heeft de stichting contact gelegd en
samenwerking gezocht met gelijkgerichte verenigingen
en stichtingen zoals de Bond Heemschut, Vereniging van
Natuurmonumenten, IVN, Landschap Noord-Holland, de
Milieufederatie, Stichting Duinbehoud, Historisch Muse
um Haarlem v.h. Historisch Museum Kennemerland, de
niet meer bestaande Stichting Zuid-Kennemerland Na
tuurlijk en zusterorganisaties zoals de Dorpsraad Driehuis,
de Stichting Ons Bloemendaal, Stichting Oud Heemste-
de-Bennebroek en later ook de Historische Kring Velsen
en de Historische Werkgroep Spaarndam. In de laatste
decennia is daar de samenwerking met de Stichting Woon
gemeenschap Santpoort-Zuid en met de Wijkplatforms
Santpoort-Noord (incidenteel) en -Zuid (inmiddels opge
heven) bijgekomen.
Ook wordt waar nodig contact onderhouden met politieke
partijen, het college van Burgemeester en wethouders,
gemeenteraadsleden en ambtenaren.
De werkterreinen van de Stichting
De identiteit en schoonheid van Santpoort wordt sterk
bepaald door de ligging in de Binnenduinrand. Verder
zijn de historisch-geografische, sociale en economische
ontwikkelingen door de eeuwen heen bepalend geweest
voor de huidige bebouwing, de architectuur, de wegen- en
stratenpatronen, de historische waterlopen en groen
structuren.
Ondanks de ligging in de drukke Randstad heeft Sant
poort haar dorpse karakter weten te bewaren dankzij de
afwisseling van intensieve en extensieve bebouwing, het
merendeels vasthouden aan een bouwhoogte van maxi
maal drie bouwlagen, het behoud van delen van de histo
rische kernen, de monumenten, de karakteristieke wegen
en paden en vooral het behoud van het groen in de kernen
en het omringende landschap.
Hoewel alle genoemde zaken niet los staan van elkaar
kunnen we toch een aantal werkterreinen onderscheiden
waarop de stichting haar activiteiten richt om haar doel
stellingen te bereiken
4