kend voor de spectaculaire capriolen van de Pieten die
verdacht veel gelijkenis vertoonden met onze trainers van
de keurploegJan Hoogmoed en Hans ter Metz. De opening
was al adembenemend: de Pieten hingen aan de dakgoot
(zichtbaar voor de kinderen terwijl Sinterklaas in de zaal
naarstig op zoek was naar zijn knechten).
Wij, bestuurders, hadden het probleemloos in die jaren.
De discussie rondom de zwarte Pieten was nog niet
actueel in de 20e eeuw. In één opzicht liepen we voor de
fanfare uit. Ons (jonge) bestuurslid Maarten Wispelwey
introduceerde in 2002 een gele Piet, de kanariepiet. De
Sint (volgens velen Han Wispelwey) bestempelde de
kleurling als het zwarte schaap in zijn familie. De vele
festijnen waren spannend, bruisend en van verrassende
originaliteit, voor kinderen en volwassenen.
Nieuwe ommekeer (1980-2000)
Bestuurders komen en gaan geldt ook voor degenen die
meer dan één of twee decennia lang de schout en sche
penen van de vereniging vormden. De nieuwe voorzitster,
Joke Heeremans, was gepokt, gemazeld en gelauwerd
door het KNGV. Zij werd bijgestaan door Ernst Pans
(secretaris), penningmeester Ed Henfling, Aad Wittebrood
(contributie-administrateur) en Truus Simmer (manus-
je-van-alles en daardoor onmisbaar). In 1990 werd Ans
Rolvink de nieuwe preses.
De bordjes werden verhangen.
Het (oubollige) clubblad, het TVS-Nieuws, werd voorzien
van een nieuw jasje en nieuwe rubrieken, de redactie
kwam in handen van Anne Storm. De omslagen werden
weer zelf ter hand genomen, waardoor de advertentie
inkomsten bij de club terecht kwamen. Enkele (langdurig)
onrendabele lesuren werden opgeheven. Maar ingrijpen
der was een nieuw beleid.
Een bestuursfilosofie is nu eenmaal aan erosie onderhevig.
Bovendien, als trendwatcher moet je voortdurend alert
zijn of een "new look" al weer "out of date" is. De talrijke
gymnastiekverenigingen in onze gemeente (TVY, GV
Velsen, SBY, Fit, Wijkeroog) boden inmiddels vele recrea
tieve lesuren aan, die zich in een "hot" marktsegment be
vonden. Wij beseften dat het met de wedstrijdturnsport in
onze regio droevig gesteld was. Begin jaren tachtig werden
de uren voor de keurploegen turnen drastisch uitgebreid.
Bovendien ontstond een demonstratieploeg jazzdans die
geregeld optrad o.a. tijdens modeshows van de bekende
sportzaak Sport&Mode uit IJmuiden.
Maar, geen rozen zonder doornen. Wie alles prijst, prijst
niets. Niet alles liep door een gootje.
Dejazzdansgroep van Pita Heeremans, voorjaar 1985
13
