De invoering van Moderne Ritmische Gymnastiek (thans: Ritmische Sportgymnastiek) mislukte ondanks dat we Suzanne Knip, de Nederlandse kampioene als leidster wisten te strikken. Ook een met veel bombarie geïnstal leerde jeugdraad (1996) zakte na enkele bijeenkomsten in als een soufflé (overigens: twee van deze jeugdleden zijn anno 2017 zeer gewaardeerde bestuursleden!). In 1985 vond het 60-jarig jubileum plaats. We kozen voor verschillende activiteiten, voor alle leden o.a. een familie dag in sporthal IJmuiden-Oost met medewerking van het KNGV-ROT-team (ROT Recreatie Ontspanningsteam). Een grandioos succes. Echter, een feestavond in de zaal van Soli flopte. Ook in het teken van het 60-jarig bestaan stond de organisatie van het Nederlands Kampioenschap (NK) herenturnen. Niet zomaar een evenement: wij bestuur ders, in het zenit van onze potentie, zouden "onze" NK doen uitgroeien als de "de eerste onder zijns gelijken". Met sponsorgelden wilden we een internationaal befaamde turner laten komen. In die periode steeg de ster van de Franse turnkampioen, (en vice-wereldkampioen aan het rek), Laurent Barbieri, naar grote hoogte. We kregen hem persoonlijk aan de lijn. Voor 1000 pieken reiskosten en kost- en inwoning wilde de charmeur wel komen opdraven. En de bloemetjes buiten zetten. Hij arriveerde vrijdagmiddag, dineerde in restaurant Brederode en gaf zich vrijdagavond tot het gloren van de dag over aan allerlei uitspattingen in Amsterdam. Gelukkig arriveerde hij op slag van elven in de sporthal, stal de show en reisde maandag vroeg af, achterlatende een onthutst en moegestreden organisatie team. De gelouterde Barbieri ontmoetten wij nadien nog vele malen. Na zijn turncarrière werd hij nationaal trainer, overigens weinig succesvol. Eind jaren tachtig trouwde hij met een miljonaire... Van meet af aan hadden wij Barbieri kenbaar gemaakt geporteerd te zijn voor een stage in Montceau-les-Mines, het Franse nationale centrum voor herenturnen. Er moest nog heel wat water door Saöne-et-Loire stromen, eer dat gebeurde. Als het organisatie trio (Frans Dammers, Lies- beth Mulder en Ernst Panswolven en beren op hun weg zagen wist het drietal de obstakels te omzeilen indachtig de legendarische uitspraak van één van de Franse hoteme toten als er problemen rezen, "on s'arrangera". Viermaal (in de periode 1987-1990) bezochten we tijdens de zomervakantie dit paradijselijk gebied met ca. 25 regio nale en nationale turn(st)ers en trampolinespringers. Nadat TVS over meerdere leid(st)ers beschikte ontstond de behoefte tot een nadere kennismaking, onderling en met het bestuur. De docenten, die optraden als zelfstan dig technisch leiders, kenden elkaar nauwelijks, zij gaven les op verschillende uren, dagen en in diverse zalen. In de jaren zestig van de vorige eeuw gingen we tafelen bij een Chinees, in de jaren '70 waren we vaste klant op de bowlingbaan. In latere decennia ging het veel heftiger toe. Onvergetelijk was het optreden van declamator Han Wispelwey, Neptunus Georg Schulte en de beeldschone sirene Olga van Steenwijk. Tijdens de midzomernacht van 1996 verhief het trio zich majestueus uit de zee waar de wit gekamde golven in gesloten gelederen het strand beukten. Uiteindelijk leidde de voordrachtskunstenaar ons, in strandpaviljoen de Kim, met veel flair door het Groot Bestuurlijk Dictee dat vele bestuurders een minderwaar digheidscomplex bezorgde ter grootte van een omelet Sibérienne. Met de topturners kun je naar de lokale pers goede sier maken, maar de ruggengraat van je vereniging is het koor der recreanten. Ook voor deze koristen moet de vereniging meer kunnen bieden dan een enkel gym- uurtje. De kleutermiddagen en de zeskamp wedstrijden werden druk bezocht en waren origineel van opzet. Ook de KNGV-zomerkampen in Beekbergen waren een groot succes. Dit evenement, dat kort na de Tweede Wereldoor log ontstond, werd door TVS in de jaren zestig stopgezet wegens een tekort aan (vrijwillige) leiding. In 1984 waren Pita Heeremans, Diana Kouwenhoven en Marijke Pans bereid deze kar te trekken. Zij vertrokken met 26 kinderen 1935 65 alle leden konden bij het 10-jarig be staan nog op één foto. 1963 300 alle lessen werden gegeven in de gymzaal van de Bosbeekschool. 1968 500 de nieuwe Waterloozaal trok veel leden uit Driehuis/Velsen. 1978 850 we kregen de beschikking over meer dere zalen. 1983 775 het aantrekken van nieuwe technische leiding vormde een probleem. 1990 1000 het hoogtepunt, vooral te danken aan de enorme toeloop van leden in Velserbroek. 2016 360 de terugloop is deels te verklaren door een enorme vermindering van jeugd leden in Velserbroek. 14

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2017 | | pagina 16