De invoering van Moderne Ritmische Gymnastiek (thans:
Ritmische Sportgymnastiek) mislukte ondanks dat we
Suzanne Knip, de Nederlandse kampioene als leidster
wisten te strikken. Ook een met veel bombarie geïnstal
leerde jeugdraad (1996) zakte na enkele bijeenkomsten in
als een soufflé (overigens: twee van deze jeugdleden zijn
anno 2017 zeer gewaardeerde bestuursleden!).
In 1985 vond het 60-jarig jubileum plaats. We kozen voor
verschillende activiteiten, voor alle leden o.a. een familie
dag in sporthal IJmuiden-Oost met medewerking van het
KNGV-ROT-team (ROT Recreatie Ontspanningsteam).
Een grandioos succes. Echter, een feestavond in de zaal
van Soli flopte.
Ook in het teken van het 60-jarig bestaan stond de
organisatie van het Nederlands Kampioenschap (NK)
herenturnen. Niet zomaar een evenement: wij bestuur
ders, in het zenit van onze potentie, zouden "onze" NK
doen uitgroeien als de "de eerste onder zijns gelijken". Met
sponsorgelden wilden we een internationaal befaamde
turner laten komen.
In die periode steeg de ster van de Franse turnkampioen,
(en vice-wereldkampioen aan het rek), Laurent Barbieri,
naar grote hoogte. We kregen hem persoonlijk aan de lijn.
Voor 1000 pieken reiskosten en kost- en inwoning wilde
de charmeur wel komen opdraven. En de bloemetjes
buiten zetten. Hij arriveerde vrijdagmiddag, dineerde
in restaurant Brederode en gaf zich vrijdagavond tot
het gloren van de dag over aan allerlei uitspattingen in
Amsterdam. Gelukkig arriveerde hij op slag van elven in
de sporthal, stal de show en reisde maandag vroeg af,
achterlatende een onthutst en moegestreden organisatie
team. De gelouterde Barbieri ontmoetten wij nadien nog
vele malen. Na zijn turncarrière werd hij nationaal trainer,
overigens weinig succesvol. Eind jaren tachtig trouwde hij
met een miljonaire...
Van meet af aan hadden wij Barbieri kenbaar gemaakt
geporteerd te zijn voor een stage in Montceau-les-Mines,
het Franse nationale centrum voor herenturnen. Er moest
nog heel wat water door Saöne-et-Loire stromen, eer dat
gebeurde. Als het organisatie trio (Frans Dammers, Lies-
beth Mulder en Ernst Panswolven en beren op hun weg
zagen wist het drietal de obstakels te omzeilen indachtig
de legendarische uitspraak van één van de Franse hoteme
toten als er problemen rezen, "on s'arrangera".
Viermaal (in de periode 1987-1990) bezochten we tijdens
de zomervakantie dit paradijselijk gebied met ca. 25 regio
nale en nationale turn(st)ers en trampolinespringers.
Nadat TVS over meerdere leid(st)ers beschikte ontstond
de behoefte tot een nadere kennismaking, onderling en
met het bestuur. De docenten, die optraden als zelfstan
dig technisch leiders, kenden elkaar nauwelijks, zij gaven
les op verschillende uren, dagen en in diverse zalen.
In de jaren zestig van de vorige eeuw gingen we tafelen
bij een Chinees, in de jaren '70 waren we vaste klant op
de bowlingbaan. In latere decennia ging het veel heftiger
toe. Onvergetelijk was het optreden van declamator Han
Wispelwey, Neptunus Georg Schulte en de beeldschone
sirene Olga van Steenwijk. Tijdens de midzomernacht van
1996 verhief het trio zich majestueus uit de zee waar de wit
gekamde golven in gesloten gelederen het strand beukten.
Uiteindelijk leidde de voordrachtskunstenaar ons, in
strandpaviljoen de Kim, met veel flair door het Groot
Bestuurlijk Dictee dat vele bestuurders een minderwaar
digheidscomplex bezorgde ter grootte van een omelet
Sibérienne.
Met de topturners kun je naar de lokale pers goede sier
maken, maar de ruggengraat van je vereniging is het
koor der recreanten. Ook voor deze koristen moet de
vereniging meer kunnen bieden dan een enkel gym-
uurtje. De kleutermiddagen en de zeskamp wedstrijden
werden druk bezocht en waren origineel van opzet. Ook
de KNGV-zomerkampen in Beekbergen waren een groot
succes. Dit evenement, dat kort na de Tweede Wereldoor
log ontstond, werd door TVS in de jaren zestig stopgezet
wegens een tekort aan (vrijwillige) leiding. In 1984 waren
Pita Heeremans, Diana Kouwenhoven en Marijke Pans
bereid deze kar te trekken. Zij vertrokken met 26 kinderen
1935
65
alle leden konden bij het 10-jarig be
staan nog op één foto.
1963
300
alle lessen werden gegeven in de
gymzaal van de Bosbeekschool.
1968
500
de nieuwe Waterloozaal trok veel leden
uit Driehuis/Velsen.
1978
850
we kregen de beschikking over meer
dere zalen.
1983
775
het aantrekken van nieuwe technische
leiding vormde een probleem.
1990
1000
het hoogtepunt, vooral te danken
aan de enorme toeloop van leden in
Velserbroek.
2016
360
de terugloop is deels te verklaren door
een enorme vermindering van jeugd
leden in Velserbroek.
14