Biljartvereniging Velsen Opgericht in 1982 met 16 aspirant-leden. Vanaf 11 januari 1985 spelend -en in de paar jaar daarvoor wachtend op het gereedkomen van de verbouwing- in de voormalige bewaarschool, later badhuis en biblio theek, Rijksmonument, aan de Wüstelaan 79 te Sant poort-Noord. In 2017 rond de 50 (mannelijke) leden. Onze vereniging werd opgericht op 22 februari 1982 door Frans Kunst, Nico Kaag en Dick Pruis. Afb. 12, blz. 42. Voorzitter Frans Kunst kwam uit IJmuiden, de twee an deren uit Driehuis. De oorspronkelijke naam was "Bil jartvereniging IJmuiden" maar al in 1984 werd de naam middels een statutenwijziging veranderd in "Biljartvereni ging Velsen". Want toen was bekend dat de speellocatie Santpoort-Noord zou worden. Het oprichten van de biljartvereniging heeft overigens meer voeten in de aarde gehad dan je zou denken: al in 1971 werd de gemeente Velsen gemeld dat men goede mogelijkheden zag om een echte vereniging te starten in IJmuiden, en dat men graag in de verbouwde PEN-cen trale (het huidige Witte Theater) een zaaltje wilde krijgen. Vandaar ook waarschijnlijk de oorspronkelijke naam "Biljartvereniging IJmuiden". Meerdere locaties werden onderzocht, maar het kwam er nog niet van. Van de voor de hand liggende optie "in een café-biljart gaan spelen" wilden de oprichters niets weten: het moest een soort sociëteit worden, met een eigen bar en vriendelijke consumptieprijzen, en men wilde zich aansluiten bij de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond en competitie spelen. Pas toen de gemeente zich mondeling voldoende gecom mitteerd had durfde men het begin 1982 aan om naar de notaris te gaan. En toen duurde het nog twee jaar voordat de gemeente met het Rijksmonument aan de Wüste laan op de proppen kwam. Tot op heden huurt men ons gedeelte van het gebouw van de gemeente Velsen. Het gebouw moest eerst wel behoorlijk verbouwd worden, zowel voor ons als voor Dschen Dui, de vecht sportvereniging die tegelijkertijd de andere helft van het gebouw door de gemeente toegewezen kreeg. In onderling overleg met Dschen Dui is overigens geruild van helft: zij hadden de achterkant toegewezen gekregen en wij de voorkant, maar het paste voor beiden wat ruimte betreft beter andersom. Voor de verbouwing had de gemeente Velsen 200.000 gulden subsidie gegeven, geen verkeerd bedrag, en men schrok zich op het stadhuis dan ook een hoedje, toen wij nog eens om 30.000 gulden kwamen vragen. Want wij realiseerden ons natuurlijk wel dat we ook nog biljarts nodig hadden, en vloerbedekking, tot koffiekopjes aan toe. En dat geld hadden we niet. De gemeente weigerde! "Een biljart vereniging, die toch eigenlijk in een café thuishoort, door de overheid subsidiëren, is toch te gek voor woorden", riep de financiële commissie, en "we hadden net nog fl. 200.000 gegeven"! Paniek in de tent dus. Uiteindelijk liep het goed af: de gemeente gaf nog eens fl. 10.000, gaf ook een bankgarantie van fl. 10.000 en de rest moesten wij zelf ophoesten. In 1990 is er inwendig nog een keer flink verbouwd onder leiding van Jean Kalfsvel en Frans van Duynen. Hoogtepunt was het door het wc-raampje inschuiven van een bijna 10 meter lange zware stalen balk. Hiermee kon een "sta-in- de-weg-pilaar" vervallen, zodat het nu een waar biljart paradijs is met 3 biljarts. Voor Frans van Duynen was het een beetje nostalgie: hij douchte zich in de oorlog in één van de 20 douche-cabines, waarvan de indeling tijdens de verbouwing nog te zien was op de oude vloer. Het aantal leden heeft in de loop der jaren gefluctueerd. Waren het er bij oprichting 16, rond het jaar 2000 wa ren het er bijna 75, en de laatste jaren is het stabiel met ongeveer 50. Er zijn geen jeugdleden meer (die zijn niet geïnteresseerd in biljarten), en er waren ooit damesleden, maar heden ten dage geen. 60 procent van de leden is ouder dan 65 jaar, en ook wij hebben, zoals veel andere verenigingen, dus nadrukkelijk met vergrijzing te maken. De terugloop in ledental van 75 op het hoogtepunt naar rond de 50 betekent ook dat we beter op de uitgaven moeten letten: de gemeente betaalde een isolerend pla- 50 n

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2017 | | pagina 52