'En ja hoor! Een lekkere slice,
pats erin en daar had je het
weer'
Het liep vrij goed tot de 8e hole, een vrij lange hole, een
sloot midden voor de baan en een rechts van de baan. En
ja hoor! Een lekkere slice, pats erin en daar had je het weer.
Hij begon al toen we er nog niet waren. Maar toeval: de bal
dreef in het water. Ik was blij toe. Dat liep toevallig goed
af. Wij verder naar hole 9. Op de 9e tee aangekomen heb
ik een bal opgezet op een tee van zand. Die was te laag,
zet hem hoger, dan kan ik die bal over het draadnet van
de spoorbaan slaan. Maar jawel, pats, tegen de rails aan.
De bal gaf een sprong, waarheen, God mag het weten. Wij
zoeken. Nergens te vinden. Daar had je het mopperen en
schelden. Dat is mijn 2e bal al. Wij verder.
Geef mij een bal uit de tasch, maar aan de andere kant van
de spoorrails. Alsjeblieft. N.N. gooide hem neer en nu naar
De vijfde fairway en de zesde tee met de koeien van boer
Uitendaal van de 'Kruidberg', herfst 1927
green 9. N.N. haalde zijn bonnenboekje te voorschijn. Hij
zei: "Hier 1 bonnetje van 20 cent". Fooi was er helemaal
niet bij. Ik kreeg alleen als antwoord: 'Je gaat meteen die
ballen zoeken, dan krijg je dat dubbeltje wel', En dan maar
zoeken. Dat was mijn ervaring in 1913.
Golfkleding Dames en Heren
Beginnen we bij de Dames: gekleed in lange rokken, witte
blouse of jasje en groote hoed, meestal lange hand
schoenen. De Heeren waren gekleed in korte pofbroek,
geruite kousen, sportjas en pet of hoed. Nu een kleine
beschrijving als caddie bij de Dames.
Mevrouw en ik liepen samen al pratend naar de eerste
tee. Daar aangekomen lag daar rustig een koe te herkau
wen. Het eerste woord was: 'Cees, graag eerst dat beest
daar weg'. Ik ga er heen en jawel, meneer staat op, even
uitrekken en daar ging hij een grote hoop achterlaten.
'Mevrouw, de koe is weg'.
Weer een bal uit de tasch gehaald, een Bob Spalding, dat
was een zware bal, want op de eerste hole was geen sloot.
Mevrouw slaat af, pats in de bunker. Dat is nou niet zo erg.
Nu krijg je het verhaal. Bij de bunker aangekomen, moet
Mevrouw uit de bunker spelen, maar dan is Mevrouw zelf
nog niet in die bunker. Dan begint het werk van de caddie.
Hij neemt het midden tusschen de palen en duwt het
draad zo laag mogelijk naar beneden, zodat dan Mevrouw
er overheen kan stappen om die bal uit de bunker te slaan.
Wanneer dat was gebeurd dan maar weer dat draad naar
beneden, dan kon Mevrouw er weer overheen stappen.
jfë .x;
als
j sase?
Links caddie Marie Twisk, links op de voorgrond broer Cees
Twisk, middenachter caddie Joop Boon
Nu naar de volgende slag. Dat ging zo vlug niet. Zo'n 40 m
verder lag daar zo'n hele partij koeien. Daar ging je maar
weer. Een stok uit de tasch en de koeien wegjagen. Maar
dan bleven er wel een paar cado'tjes achter! Cees maar
weer terug. 'Caddie geef me maar de midiron, dan haal ik
het wel.' Het was een mooie slag op de rand van de green.
Mevrouw naar de green, caddie draad naar beneden.
Mevrouw er over heen gestapt en putten. Is dat afgelopen,
dan maar weer draadje naar beneden. Mevrouw erover
heen stappen en zoo maar weer verder naar de volgende
hole. Dan waren er nog zes van dit soort holes: draadje
naar beneden, draadje naar de hoogte, hekkie open, hek-
kie dicht, dan maar hard lopen, hekkie gauw open doen,
dan maken dat je geen ballen kwijt raakte, dan kreeg je
misschien nog een fooitje.
59
