Jeannette van den Bergh van Eysinga - Elias ook vaak Nettie genoemd, werd geboren in 1880 in Am sterdam. Ze bezocht de HBS voor meisjes en studeerde daarna Nederlandse letteren in Utrecht. Als een van de eerste vrouwen promoveerde zij in 1906 op een histo risch onderwerp: 'De historiographie van de Bataafsche Republiek'. In datzelfde jaar trouwde ze met Dr. Gustaaf Adolf van den Bergh van Eysinga, predikant en later hoogleraar in Utrecht en vervolgens in Amsterdam. In de jaren voor hun huwelijk hadden ze samen al wijsgeri ge publicaties verzorgd. Het paar trok eerst naar Brabant en kreeg drie dochters. In januari 1915 werd Gustaaf predikant in Santpoort en bleef dat tot 1936. Het gezin woonde kort aan de Hoofd straat; vanaf 1917 bewoonden ze de nieuw gebouwde Pastorie aan de Burgemeester Enschedélaan. Jeannette was een schijnbaar onvermoeibare, onder nemende en veelzijdige vrouw. Heel haar leven bleef ze wetenschappelijk actief, ze schreef over filosofische, historische en letterkundige onderwerpen. Zo versche nen er van haar hand twee boeken over Multatuli. En ze raakte geïnteresseerd in de vrouwenbeweging. In 1913 werkte ze mee aan de belangrijke publicatie 'Het Encyclopedisch Handboek De Vrouw, de vrouwen beweging en het vrouwenvraagstuk'; ze schreef een historisch overzicht van de prestaties van de vrouw in de filosofie. Ze werd ook redactielid van het Maandblad voor vrouwenstudies. Samen met de bekende feministe Clara Wichmann, die één van de oprichtsters was van de Nederlandsche Bond voor Vrouwenkiesrecht, schreef ze voor de tentoonstelling De Vrouw 1813-1913 het boekje 'De Vrouw in Nederland voor honderd jaar en thans', waarin zij duidelijk wilden maken hoe groot het verschil was tussen de vrouw in 1813 ('een afgeleefde, versteen de vrouwencultuur', volgens Jeannette) en de actieve vrouwenbeweging in 1913. Ook gaf ze veel lezingen. Zodra ze in Santpoort was komen wonen, verzorgde ze lezingen in Santpoort en omgeving over letterkundige en wijsgerige onderwer pen, maar ook over onderwerpen die met de Wereld oorlog te maken hadden zoals over de geschiedenis van België; waarom België "door zijn ligging slachtoffer van de naijver van zijn groote buren werd." In 1916 was ze, samen met haar man betrokken bij de op richting van de Internationale School voor wijsbegeerte in Amersfoort. Zij was lid van het Comité dat de oprichting voorbereid de. Frederik van Eeden was ook lid van het Comité, dat vergaderde op 'Walden', de bekende kolonie van Van Ee den. Dit zegt ook iets over de denkrichting van het paar Van den Bergh van Eysinga. Zij waren hervormd, maar radicaal-vrijzinnig. Ze sloten zich aan bij de Woodbroo- kers en waren aanhanger van de radicale, Hegeliaanse filosoof Bolland. In 1915 raakte zij bevriend met Henriëtte de Clercq; samen leidden zij de Afdeeling Santpoort van de Neder landsche Bond voor Vrouwenkiesrecht. Ze bleef haar hele leven schrijven en doceren. In Amers foort, maar ook aan verschillende Volksuniversiteiten, in het bijzonder die van Haarlem. Van deze laatste Volksuniversiteit was zij 'medeoprichtster'. Ook gaf zij huishoudcursussen, die in 1947 tot de naar haar ge noemde gemeentelijke huishoudschool te Velsen zouden uitgroeien. In Haarlem heeft ze Nederlands gegeven aan de HBS en korte tijd aan het Kennemerlyceum in Bloemendaal. Vervolgens was zij lange tijd lid van het bestuur en het curatorium van deze school. Toen Gustaaf afscheid genomen had als predikant, woonde het paar de rest van hun leven in Bloemendaal. In 1957zijn zij kort na elkaar overleden. Jeannette Van de Bergh van Eysinga-Elias (1940) najaar 20181 Stichting Santpoort Beeldbank Noord Hollands Archief. 10

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2018 | | pagina 12