^5» Stichting Santpoort najaar 2019 - Zijn/haar medewerking wordt verwacht bij eredienst en/of bezinningsbijeenkomsten en bij stervensbege leiding en rouwdienst bij begrafenis of crematie. - Hij/zij werkt desgewenst mee aan opleiding, vorming en voorlichting die vanwege het ziekenhuis wordt ge geven aan medewerkers. - De 40 uren waarover de 4 pastores samen op dit ogenblik kunnen beschikken, zijn in geen enkel op zicht voldoende om zich op bevredigende wijze te kwijten van de taken waartoe zij zich nu beperken. Derhalve zal het aantal worden uitgebreid tot 120 uren, hetgeen neerkomt op een uitbreiding van 2 full time krachten (waarschijnlijk 1 pastor en 1 humanis tisch raadsman). - Dat houdt in, dat de pastorale zorger geacht wordt aanwezig te zijn bij de teambesprekingen, wat indi rect betekent, dat hij/zij deel uitmaakt van het be handelteam en dus in eenzelfde dienstverband moet werken als de andere leden van het team. Een enorme vooruitgang. Een van de pastores schrijft n.a.v. dit advies: "Ik zie er naar uit dat dit advies al is het maar voor een deel gerea liseerd wordt. Ik voel sterk de behoefte aan concentratie en verdieping in mijn werk, dat niet structureel is inge kaderd. Het draagt nu te veel het karakter van een soort "eerste hulp", vluchtig en zonder vervolg." Hoewel het voorgestelde beleid nog niet definitief is doorgevoerd, anticiperen sommige afdelingen al op de aanbevelingen. Zo merkt een pastor in concreto al klei ne veranderingen. Zo ontvangt hij een eigen "knip" met informatie en rapporten van de psm. Ook blijken er dui delijke plannen om zijn gespreksgroep in een program ma van "culturele activiteiten" een vaste plaats te geven. Tevens wordt elke nieuwe patiënt meegedeeld dat er een pastor is en hoe je met hem contact kunt opnemen. Daarnaast worden op de betrokken afdelingen de ge spreksgroepen gepubliceerd. Helaas blijkt in bijna elk bericht van opname of overplaat sing bij de aanduiding van kerkelijke gezindte "geen" te staan, terwijl een aantal van de patiënten kerkelijk mee levend lid blijkt te zijn. Opmerkelijk is dan, dat in de notulen van februari 1979 weer wordt gesproken over "onduidelijkheid die er is door het ontbreken van een PZ-beleid...". Maar die on duidelijkheid zou ook veroorzaakt kunnen worden door de sceptische houding van enkele afdelingen t.a.v. de pastorale zorg. Een van de pastores verwoordt het netjes: "De beleids voorstellen zijn in dit verslagjaar achtergrond en per spectief bij besprekingen in allerlei verband geweest; in elk geval gaf het rapport veel gespreksstof en heeft daar mee bijgedragen aan een bredere bezinning op taak en plaats van de geestelijke verzorging binnen het zieken huis." Verbouwingen en nieuwbouw (West-Friesland en Beem- sterland) veroorzaken trouwens ook de nodige drukte, onrust en onduidelijkheid. Een veilige plek De te houden individuele gesprekken met een patiënt kunnen niet op alle afdelingen gehouden worden in een aparte spreekkamer, wat vertrouwen en gevoel van vei ligheid wel zou bevorderen. Een van de pastores meldt in zijn jaarverslag: "Op beide afdelingen van Gooiland heb ik een veilig plek je gevonden, waar ik in alle rust met de patiënt een ogen blik alleen kan zijn. Op Wieringerland is dit anders. Daar worden de gesprekken meestal gevoerd in ruimtes die voor iedereen toegankelijk zijn, zoals de gang, de huiska mer, een overloop of de eetzaal." Daardoor kan het voorkomen, dat de pastor met de pa tiënt maar een wandeling gaat maken om zo rustig te kunnen praten. Soms vinden ontmoetingen plaats in sociëteit "Meer zicht", de voormalige directeurswoning bij de vijver, een caféachtige ambiance, waar patiënten ontspanning vin den en aan activiteiten kunnen deelnemen. Dat wordt niet op prijs gesteld. Want wat voltrekt zich daar, wat ge spreksstof betreft, buiten het zicht van de afdeling? Het geeft een gevoel van controleverlies en de angst dat de gesprekken het behandeltraject van de patiënt mogelijk in gevaar zouden kunnen brengen. Gesprekken moesten plaatsvinden op de betreffende afdeling en vooraf ge meld aan de staf. Dat wantrouwen was voelbaar bij de pastorale werkers, die zich over deze gevoelde tegenwer king weer beklaagden bij de leiding. 39

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2019 | | pagina 41