Telefonistes aan het werk (1908) Telefoneren was nog niet zo eenvoudig. Uit de hieronder afgebeelde handleiding van een tele foonboek uit 1891 blijkt dat telefoneren niet eenvoudig 1H7. Uturne Maatuclaïuil yau LevensverzeKeting ei uiireite te imsteito- Kantoor to Budapest: IV Kor'onalicrczeg utcza 20. NIDERLANDSCN1 ItELL—TELEPHOO^i MAATSCHAPPIJ Handleiding voor hot gebruik van de toestellen in het plaatselijk verkeer. Handleiding voor het gebruik van de toestellen in het plaat selijk verkeer. Uit de Officieele Gids der Nederlandsche Bell Telefoon Maatschappij verschenen in 1891. was. Het lijkt vooral een uitdaging om op het goede moment de telefoon op te nemen of weer op de haak te leggen. Ook moest men leren om de telefoon goed tegen het oor gedrukt te houden en niet te dichtbij of te hard te spreken. Er was een belangrijke rol weggelegd voor de 'beambte' van het Centraal Bureau. De 'beambte' was de telefoniste. Zij legde verbinding tussen beide abonnees door het kabeleind van de aanvrager en dat van de ge wenste gesprekspartner in het 'wisselbord' te prikken. Elke abonnee had namelijk in de centrale een eigen ka belstekker en een eigen genummerde positie op het wis selbord. Vanuit de centrale gingen de kabels in brede bundels via 'opstijgpunten' de lucht in. De draden werden opgehan gen aan palen of aan bevestigingspunten op hoge daken. Elke abonnee had een eigen draad. Na verloop van tijd ontstond een groot ingewikkeld spinnenweb van dra- denbundels in de stad. Buiten de stad gingen de draden via houten palen in de wegberm. De constructie veroorzaakte vaak problemen. Bij storm en ijzel waren de draden heel kwetsbaar. Bij wind gingen ze gonzen of 'zingen' en kwamen er klachten van mensen die daardoor niet konden slapen. Vanaf 1898 begon men in Haarlem kabels onder de grond aan te leggen. Het bin nenvoeren in de percelen bleef vooralsnog bovengronds. De bekabeling onder de grond was beperkt tot de stad, aan de rand van de stad en in kleine gemeenten bleven de 'luchtlijnen' bestaan. De telefoonbezitters De meeste abonnees van de telefoon woonden in de stad. Daarbij waren in het algemeen twee groepen te onderscheiden. De groep die een telefoon had 'als luxe' en de groep die een telefoonaansluiting nam vanwege beroep of bedrijf. In Haarlem is dat goed te zien. Onder de 140 abonnees in 1891 bevonden zich welgestelden uit de villaparken en daarnaast waren fabrieken aan de rand van de stad geabonneerd, alsmede diverse middenstan ders uit de binnenstad. Interlokaal verkeer In 1888 kwam een telefoonverbinding van Haarlem met Amsterdam tot stand, tegelijk met een lijn Amster dam-Zaandam. Hiermee waren de eerste interlokale verbindingen in Nederland gerealiseerd. In die tijd sprak A M S T E K O A >1. 1. Wanneer men met een der geabonneerden wenscht te spreken a. draait men de kruk aan het scheltoestel een paar malen om, terwijl do Telephoon aan den haak blijft hangen b. neemt daarna den Telephoon van den haak, drukt hem goed tegen het oor aan en c. wacht de vraag van het Centraal-Buréau af, dan d. deelt men den beambte het nummer mede van den ge abonneerde met wien men spreken wil, en e. wacht, altijd met den Telephoon aan het oor, totdat de beambte door het woord „voorwaarts" het teeken heeft gegeven, dat de verbinding met den geabonneerde met wien men spreken wil, tot stand is gekomen; dan f. hangt men den Telephoon weder aan den haak, g. schelt men zelf den geabonneerde met wien men spreken vil en zoodra deze aan zijn Telephoon is gekomen kan het gesprek beginnen. 2. Bjj het spreken houdt men den Telephoon altijd tegen het oor gedrukt, en spreekt op een afstand van c\ 2 decimeters van het spreektoestel met het gewone stemgeluid wenscht 19 onnoodig en voor de duidelijkheid onge- 3. Is het gesprek afgeloopen, dan h dv?gtr Tnide? ïelePh°°n weder aan den haak, n l in6 eenmaal om. Zonder £tnteek"BureaoUWOt'dt dan de ^'binding opgeheven. de ve binding blbven"!^^ nadeel Van de A^neeX 4 woerdeneStaan niet door andel'e» neemt mengdon°Telenhoon00r X' °PSeroePen dan het oor en luistert Van den haak, drukt hem tegen najaar 2019 Stichting Santpoort 4

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2019 | | pagina 6