De eerste ‘Rond de Duivelssteen’
De naam
Een eigen gebouw
Het stuk eindigde met:
Het was een eenvoudig blaadje, getypt en gestencild.
Bovenaan de eerste bladzijde stond: Contactblad voor
de woongemeenschap van Santpoort-Zuid. Het ging dus
niet meer om beide ‘Santpoorten’. Het blad werd huis
aan huis verspreid in Santpoort-Zuid.
De werkgroep, nog steeds bestaande uit de eerder ge
noemde inwoners van Santpoort-Zuid, meldde in de in
leiding dat men in onderhandeling was met de gemeente
over een geschikte ruimte en ook dat er een eerste acti
viteit werd opgezet: ‘Meer Bewegen voor ouderen’. Deze
activiteit zou starten in de ‘Duinpan’, een ruimte in de
kerk ‘De Hoeksteen’, op de hoek van de Willem de Zwij-
gerlaan en de Duinweg of Duivelslaan. De activiteit werd
georganiseerd samen met het Centraal Orgaan Bejaar
denbeleid Velsen (COB).
Vergrijzing is blijkbaar niet alleen een probleem van nu,
het speelde toen ook. Maar het ging niet alléén maar om
de ouderen. Op de vraag of er een buurthuis moet ko
men, antwoordt mevrouw B:
In het blad maakte een ‘Gesprek over de heg’2 tussen een
zekere meneer A en mevrouw B op een speelse manier
duidelijk waarom er iets moest gebeuren. Mevrouw B:
De nieuwe plannen waren wezenlijk anders dan wat men
beoogd had met de in juni 1978 opgerichte Vereniging
Santpoorts Belang.
Daarom zat de werkgroep op 12 februari 1980 opnieuw
bij de notaris Eric Boeser, die vanaf deze periode een be
langrijke rol ging spelen in de vereniging. Het idee om een
overkoepelend orgaan voor verenigingen en instellingen
te zijn werd verlaten. Het werd nu een vereniging van en
voor de inwoners van Santpoort-Zuid.
Of zoals men vanaf 1981 in het Programmaboekje schrijft:
men wil het onderlinge contact tussen bewoners bevor
deren door ontspannende, creatieve en culturele activi
teiten te organiseren.
De oproep om versterking in de Duivelssteen nr. 1 had
succes gehad. Er was nu een zeskoppig bestuur. Hans de
Jonge en Map van den Heuvel waren er bijgekomen.
De naam ‘Rond de Duivelssteen’ verwees naar een be
kend punt in Santpoort-Zuid, de grenspaal bij de spoor
wegovergang, die de Duivelssteen genoemd wordt van
wege de op een duivel lijkende afbeelding op de steen.
Op het titelblad van het contactblad prijkte een Duivels-
steen, getekend door Kees van Beerendonk, een van de
inwoners van Santpoort-Zuid die al in dit vroege stadium
bij het initiatief betrokken werd. De volledige naam op
het titelblad was: ‘Rond de Duivelssteen, in het end van
Velsen’. In ‘Gesprek over de heg’ werd er ook al aan gere
fereerd: men had het gevoel dat Santpoort-Zuid er maar
een beetje bij bungelde, een blinde vlek in de gemeente
Velsen.
Nu moest er snel een ruimte komen. In februari waren
er twee opties: de Bewaarschool van mevrouw Wüste,
waar de bibliotheek gevestigd was geweest en de goe
derenloods van het station Santpoort-Zuid. Het werd de
De (her)oprichting van de vereniging
Santpoorts Belang (1980)
“Als we met z’n allen de schouders onder het werk
zetten, komt er vast iets goeds uit de bus. Misschien
ontmoeten wij elkaar dan spoedig in ons eigen Sant-
poortse Praathuis.”
“Ja, rustig is het hier wel. In sommige opzichten wat
tè rustig. Neem nu bv. de bejaarden hier. Santpoort
is aardig aan het vergrijzen. O ja, er wordt van over
heidswege goed voor ze gezorgd, Ze hebben allemaal
goed te eten, ze verkommeren niet meer. Maar wat
hebben ze dan nog? Velen zijn zo eenzaam
Waar men wel behoefte aan heeft, is menselijk con
tact. Er wordt in de Gemeente wel het een en ander
georganiseerd, maar als inwoner van Santpoort-Zuid
val je daar een beetje buiten. We zitten in zo’n uithoek
hè.”
“Natuurlijk, maar niet alleen een praathuis voor de
ouderen. Ook voor de jongeren, waar ze zich kunnen
vermaken b.v. met dansen, disco en verschillende an
dere dingen tot lering ende vermaak.”
Stichting Santpoort najaar 2020
35
2 Rond de Duivelssteen 1 (nov.1979) 2,3
