Het 123e Régiment de Infanterie de Ligne Het einde daarvan uit Santpoort of Jan Gijzen komen is onbekend. De meeste Velsenaren waren dienstplichtige soldaten en dienden vaak in een van de ‘Régiments de Infanterie de Ligne’. Het 123e tot 126e Regiment de Infanterie de Ligne waren ‘Hollandse’ regimenten. Onder de 43 militairen waren ook beroepssoldaten, die waarschijnlijk al gediend hadden in het Koninklijke Hol- landsche Leger van Lodewijk Napoleon. Vier waren bij voorbeeld lid van het 11e Régiment Huzaren en drie van het 2e Régiment Lanciers van de Garde. Het grootste deel van de militairen moet deelgenomen hebben aan de tocht naar Rusland. Hoe dat is afgelopen, weten we niet, maar het gegeven dat van de 15.000 tot 25.000 militairen uit Hollandse departementen maar 2 tot 3 procent de tocht overleefd hebben, stemt niet optimistisch. Voor de ‘Grande Armée’ waren heel veel soldaten nodig. In 1811 vaardigde Napoleon een decreet uit: 6000 kin deren boven de 15 jaar, die in door de overheid gesub sidieerde godshuizen woonden, moesten opgenomen worden in het ‘Corps Kweekelingen van de Keizerlijke Gardes te Versailles’. Het departement Zuiderzee, waar Velsen/Santpoort toebehoorde, moest 505 kinderen le veren. In 1803 was een pand aan de Brederoodseweg in Santpoort ingericht als Rooms-Katholiek Armenhuis. Dit huis werd voor een deel bekostigd door de gemeentelij ke overheid. Vier weesjongens uit dit armenhuis werden verordonneerd om zich voor de keuring voor het Corps in Amsterdam te melden. Ze werden goedgekeurd. Het is onbekend hoe het hen verder vergaan is, maar de kans dat ze het overleefd hebben, is heel klein. Door de berichten over de rampspoed van Napoleon in Rusland nam de onrust toe. Ook in Santpoort en om geving. De politie werd opgedragen om toe te zien of er in de kerken van Velsen geen opruiende dingen gezegd werden. Op 15 augustus 1813 was Napoleon jarig. Deze verjaardag moest gevierd worden met vlaggen, klokgelui en versiering. De prefect van het departement vroeg aan het gemeentebestuur om een rapportage van de viering. Op dat moment was het steeds duidelijker, dat een ne derlaag van Napoleon dichtbij was. De ‘Maire’ van Velsen Santpoortse weesjongens soldaten van Napo leon. Leonard Hoogland was een van de drie inwoners van Velsen die terecht kwamen werden in het 123e Régiment de Infanterie de Ligne. Van hem is meer bekend dan van Henry Jean Stoop. Hij was geboren in 1788 en 23 jaar oud toen hij in 1811 in het Napoleontische leger terecht kwam. Zijn beroep was Jardinier’, tuinman. Hij was rempla^ant (vervanger) voor een zekere Pierre van Gilst. Bij de dienstplicht werd geloot; als iemand ingeloot was, kon hij zich laten vervangen door iemand anders. Dit ge beurde tegen betaling, alleen lotelingen uit de hogere inkomensklasse konden zich dat permitteren. Het 123e regiment vertrok in April 1812 uit Boulogne en stak op 24 juni de Njemen over. Enkele bataljons bleven in Stettin achter. Elke infanterist droeg circa 28 kilo aan bewapening en uitrusting mee. Het 123e regiment trok niet helemaal naar Moskou, zij bleven bij de stad Polotsk (nu gelegen in het uiterste noordoosten van Wit-Rus- land) waar zij bij een slag veel soldaten verloren hadden. Toen het hoofdleger van Napoleon zich terugtrok, sloten zij zich eind november aan en slaagden er, ondanks de voortdurende aanvallen van Russische legereenheden, in de bittere kou, de Berezina te passeren. Bij de terug tocht stierven uiteindelijk zoveel soldaten, dat het 123e Regiment werd opgeheven. En Leonard Hoogland? Achter zijn naam staat dat hij vanaf 22 november in het 126e regiment gediend heeft. Dat was nog vóór de overtocht over de Berezina. Het is ook mogelijk dat hij in Stettin achtergebleven is, daar zaten enkele bataljons van het 123e - 126e Regiment. De soldaten daar hebben het nog zwaar te verduren gehad, van februari tot november 1813 werd de stad belegerd. Nadat de paarden opgegeten waren, waren de honden en katten aan de beurt. 1400 Nederlanders hebben dit beleg overleefd, of Leonard Hoogland daarbij was weten we niet. najaar 2021 Stichting Santpoort 46

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2021 | | pagina 47