Leidsche Wollen Dekens.
B. A. CASSÉE ZONEN
1 Schouwtjeslaan 23,1
Rund-, Kalis- en Varkensslachterij
w. c. SPIERS iÉSt* Binnenweg 84
Heden Ontvangen:
DEKENS,
Bestelt Uw AUTO
VAN HUIS JANSEN
Eerste Heemsteedsche Gramophoonhandel
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT.
CHR. HIST. KIESVEREENIGING.
Politieke Causerie van Mr. J. F. Franken.
Zijlstraat 83. Ostadestraat 3.
Tevens voorhanden:
DONZEN-, WOLSA- EN GEWATTEERDE
FEUILLETON.
„SPLENDEUR".
f BIJ DE TAXI-ONDERNEMING
„BOSCH EN VAART" J
(voorheen Standplaats „Bosch en Vaart") I
Telefoonnummer 14665. i
Aanbevelend, J. R. GRAAL.
w Nette Wagens en coulante bediening.
jÜlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIilllllllllllllllüli
LEZING PROF. Dr. A. H. DE HARTOG.
IJSVEREENIGING „DE VOLHARDING".
Koninklijk goedgekeurd.
zR. F. ROOlJERS,Gedipl. particulier verpleegster/
Taxi-onderneming.
AANNEMERS
BEEED. MAKELAARS.
Meesterlottelaan 12. Telefoon 16468
Nieuwbouw, Verbouwingen
Onderhoudswerken.
AANRIJDING.
Luxe en Orthopedische Schoenmakerij
Speciaal adres voor fijne reparaties.
JOH. PORTEGIES
Zandvoortschelaan 135 Heemstede.
PREDIKBEURTEN.
ZONDAG 14 OCTOBER.
DROGISTERIJ G. M. BRÜHL
Binnenweg 143, Heemstede. - Telef. 28268
PIJPEN DROP.
ZOUTE DROP.
PENNEKRASSEN.
Stationsopening.
Burgerlijke Stand.
Telefoon 28341
2
Het Bestuur der Chr. Hist. Kiesvereeniging
was niet erg gelukkig geweest. Eerst zou Ds.
Crommelin spreken hij wordt ziek. Daarna
werd het Kamerlid Krijger bereid gevonden op
te treden hij wordt ziek. Zoo trad dan de
heer Mr. J. F. Franken uit Amsterda mop.
Spr. betreurt het, dat zoovele Christenen niet
aan politiek doen, als was dat iets van lagere
orde. Maar, houden wij ons niet bezig met de
politiek, dan houdt de politiek zich bezig met
ons. Ook verwerpt hij beroepspolitiek. Politiek
moet zijn een roeping. De Chr. Hist, politiek
houdt rekening met God en Zijn Woord; het
Christendom is de stuwende, de drijvende, de
levenmakende kracht. Jammer is het en zeer te
betreuren, dat bij de Chr. Hist, zoo weinig elan
wordt gevonden. Bij de S. D. A. P. b.v. is dat
heel anders! Spr. komt dan tot de antithese,
de scheiding in rechts en links. Deze is niet
gemaakt door Groen, die heeft die scheidslijn
geconstateerd. Ze was er reeds. Ze is ontstaan
niet in den schoolstrijd, maar vóór dien. De
oorsprong is te vinden in het anti-Katholiek
bewind van Koning Willem I jegens de Belgen.
Daaruit is bij Groen een zeer groote vrees voor
het Liberalisme gegToeid.
Zoo moest het wel tot een samenwerken
komen van hen, die hun kinderen wenschten op
gevoed te zien in christelijken geest. R.K., A.-R.
en C. H. trokken gezamenlijk ten strijde tegen
de neutraliteit: De Coalitie.
De heer Franken staat een heelen tijd stil bij
het programpunt „Nederland is een Chr. staat,
die bestuurd moet worden in Prot. zin".
Die uitdrukking wordt vaak verkeerd ver
staan. Ze beoogt geen uitsluiting. Neen, ze
vraagt vrijheid van geweten, voor den Pro
testant, maar evengoed voor den R.K.
Nog wordt gehandeld over de houding van de
Unie tegenover de Kerk, speciaal tegenover de
Hei-vormde. In C. H. kring is men in het alge
meen tegen de doorsnijding van „de zilveren
koorde", zooals Dr. Kuyper het noemde, tegen
kapitaliseering van de uitkeeringen van den
Staat aan de Kerk.
Na nog even over het huwelijksrecht te heb
ben gesproken, eindigt spreker zijn redevoering.
Van V. B. zijde wordt gebruik gemaakt van
de gelegenheid tot debat. De heer Tom komt in
een sympathiek betoog op tegen een tweetal
citaten van dhr. Fr. Hij bestrijdt de algemeen
gangbare meening dat Thorbecke met „het
denkend deel der natie" de Liberalen zou hebben
bedoeld. Ook beweert hij, dat het bekende woord
Telefoon 11307
een pracht-collectie
in prima kwaliteiten.
(Slot.)
De dag van 't jubileum der Vereeniging van
Parijsche tabaksfabrikanten was aangebroken.
In de kranten had het gewone berichtje gestaan,
't Bestuur had naar behooren gerecipieerd,
maar vanavond zou het groote avondfeest plaats
hebben. Al 't andere was maar preludium ge
weest, 'n klein voorspel voor de grootsche ver
tooning, die in 't geheele hotel werd voorbereid.
't Liep al tegen negen uur en in de Rue
Florial was 't een gaan en komen van auto's,
die feestvierende tabaksfabrikanten met hun
families aanbrachten.
„Geen kleinigheid," bromde Rayère, die op
zijn kamer naast 't hotel zijn dasje vaststrikte
en een stofje van zijn mouw wegnipte, ,,'t wordt
een fuif van geweld. Tabaksplanters of zoo iets,
geloof ik, kijk, weer een auto, 'n jong meisje,
sprekend mijn Julie en een oud baasje, hoe
ouder hoe gekker. Buig niet zoo, vlerk, dat
staat niet."
„Wat zou ze nu uitvoeren?" dacht hij een
oogenblik later bij zichzelf. „Ze moest uit, ver
telde ze aan tafel, 'k Heb niet eens gevraagd
waarheen. Of ze al eens uitgekeken heeft naar
iets, om tenminste een beetje mijn lasten te ver
lichten? Och, was ze toch maar getrouwd; ik
zou 't heel wat eenzamer hebben, maar dan was
zij in zekeren zin bezorgd. Maar dat gaat voor-
loopig nog niet. Hm, die oude Tersey moet al
net zoo berooid zijn als ik!"
't Avondfeest was in vollen gang. Niet minder
dan acht zalen waren voor de Vereeniging ge
reserveerd. Terwijl hier een chansonnier de
nieuwste melodietjes hooren deed, juichte men
daar ter eere van een tangopaar met de nieuwste
dansen. Elders keek men de oogen uit naar
schitterende tableaux vivants, opgesteld op
geïmproviseerde tooneeltjes. De tabakswereld
pakte uit vandaag! Een groote vroolijkheid en
jolijt was het, alleen de kellners schoven ge-
ruischloos tusschen de feestvierenden door met
van Cappeyne, „de vlieg, die de zalf stinkende
maakt", uit zijn verband is gerukt. Debater be
roept zich op een artikel in „De Vrijheid". Hij
acht, dat het Christendom in zijn politieke ge
stalte zijn verwezenlijking vindt in het Libera
lisme.
In zijn slotwoord handhaaft de heer Franken
de beide citaten ten volle, zooals hij die heeft
aangehaald. Hij wijst er op, dat de tegenwoordige
Vrijheidsbond heel iets anders is dan het
Liberalisme van Thorbecke, die een geloovig
man was. De V. B. heeft de Liberale gedachte
van Thorbecke niet voortgezet, maar is door het
radicalisme van S. van Houten in ongeloovige
bedding geleid. Spreker wijst op de houding van
den V. B. bij de behandeling van de Zedelijk-
heidswetten en Bioscoopwet.
De voorzitter, de heer L. J. van Wijk, sluit
hierna de vergadering, die door 40 menschen
was bezocht.
j3iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiHiiiiimmiMiiiiMiiiiiiiiiiiii|
Dinsdag, 1 October a.s„ 's avonds te 8 uur,
hoopt Prof. Dr. de Hartog van Amsterdam in
de Kapel „Nieuw-Vredenhof" aan de Joh. v.
Oldenbarneveldtlaan, een lezing te houden over
„Christendom en Kunst". Ongetwijfeld zullen
velen van de gelegenheid willen gebruik maken
om Prof. de Hartog, die vroeger zoowel in
Heemstede als in Haarlem predikant geweest is,
en juist dezer dagen zijn 25-jarig jubileum viert,
over dit onderwerp te hooren.
In de Staatscourant zijn een dezer dagen ver
schenen de Koninklijk goedgekeurde statuten
van de IJsvereeniging „De Volharding".
Reeds lang gevoelde het bestuur hieraan be
hoefte, want het bezit van meer rechtspersoon
lijkheid was dringend noodig, doch er was een
groot financieel bezwaar aan verbonden.
Het succes van dezen winter met zijn ver
schillende ijsperioden kwam de vereeniging te
hulp, zoodat nu een lang gekoesterde wensch
van het bestuur in vervulling is gegaan.
PÉDICURE, MANICURE, MASSAGE.
BRONSTEÊWEG 52 HEEMSTEDE.
Tegelijk met de ingebruikneming van het
nieuwe station AerdenhoutZandvoortschelaan
is door den heer A. de Boer, eigenaar van de
garage's aan den Zandvoortschelaan 139 en Nic.
Beetslaan 7, een taxi-onderneming ingesteld,
waartoe de gemeente Heemstede hem vergun
ning verleende. Gezien de groote afstanden /an
Aerdenhout en Bentveld naar het station zal
deze onderneming ongetwijfeld in een behoefte
voorzien.
volkomen negatie van alles, wat te zien of te
hooren viel.
Maar die Ducart, dié was eerst in zijn nopjes.
Stellig twee dozijn collega's hadden hem de hand
gedrukt, zeggend: Beste kerel, gefeliciteerd met
zoo'n indeé. Wat een succes zal dat meikje
hebben. Iedereen praat er nu letterlijk over. En
wat een héérlijke dametjes! Hoe kom je der aan,
ouwe snoeper,
Ja 'n succes was 't, onbetwistbaar een succes.
Zoo ongemerkt, afzonderlijk Waren ze binnen
gekomen, twee heeren en twee dames, die elkaar
niet eens gezien hadden. De beide dames met
een satijnen lint met: „Ik rook Splendeur
sigaretten" en de heeren keurig in avondtoilet
prijkten met boorden waarop in sierlijke
gothische lettertjes was gedrukt: „Rookt Splen
deur sigaren zooals ik!"
Eerst had men vreemd opgekeken, doch toen
't bekend werd, wie hier zulk een reclame
maakte, waren, zooals reeds opgemerkt is, de
gasten op Ducart toegevlogen, hadden hem ge
feliciteerd en, gastvrij als men was, was 't ijs
tusschen de overige feestvierenden en de vier
„Splendeurs", zooals ze al spoedig genoemd
waren, gauw gebroken. Men zag, dat de jongelui
hun plaats kenden in gezelschap en vermoedde
eigenlijk, dat het verwanten of huisvrienden van
Ducart waren, die zich hadden laten toetakelen.
Wat stak er in? 't Was immers een besloten
gezelschap.
Juliette was spoedig over de eerste oogenblik-
ken heen gekomen. Een jong koopman in tabak
had zich aan haar voorgesteld en met hem was
de tijd omgevlogen. Hij was een aangenaam
mensch en babbelde honderd uit, telkens zich
verontschuldigend, dat hij zoo'n slecht cavalier
was, omdat hij nooit met dames in aanraking
kwam. Zij vond hem heelemaal niet vervelend,
schoon ze naar Fred begon te verlangen. Fred,
die nobele, lieve vent. Zou-d-ie boos zijn, als ze
hem vertelde, wat ze had uitgevoerd? en tegen
vader moest ze heelemaal maar zwijgen. Maar
tochin haar cassette thuis lagen de twee
papiertjes, samen duizend francs
Haar cavalier, die even met iemand in gesprek
was geweest verontschuldigde zich: zijn procu
ratiehouder was aan de telefoon. Zeker iets
bijzonders
Wij wenschen den heer De Boer veel succes
met-dezen nieuwen tak van zijn bedrijf.
Gisterenmorgen had op den Heerenweg een
aanrijding plaats met een noodlottig gevolg. De
58-jarige D. V., wonende te Haarlem, reed met
een handwagen, waarop een ijzeren staaf was
geladen, op den Heerenweg in de richting Haar
lem. Achter hem reed in dezelfde richting een
auto bestuurd door C. P. v. E., wonende te
Rijnsburg. Doordat uit de tegenovergestelde
richting een autobus kwam, sloot de bestuurder
van de auto gas af. Omdat de vaart van de
auto daardoor nog niet voldoende verminderde
remde hij, waardoor vermoedelijk de auto slipte
daar de weg door den regen glad was, met het
gevolg dat de handwagen werd aangereden en
de twee daarbij behoorende personen kwamen te
vallen. D. V. kreeg daarbij een der wielen van
de auto over het lichaam. Op advies van een
dokter is hij per ziekenauto naar het St. Elisa
beth's Gasthuis overgebracht. De toestand van
V. is zoodanig, dat hij nog niet door de politie
kon worden gehoord.
Door de politie is aangehouden E. G. A. D.,
wonende te Haarlem, die lood en zink had ont
vreemd van een leegstaand perceel. Hij wordt
ter beschikking van de Justitie gesteld.
TELEFOON 26261.
NED. HERV. KERK (Wilhelminaplein).
Voorm. 10 uur: Ds. Briët.
KAPEL NIEUW-VREDENHOF
(Johan van Oldenbarneveldtlaan).
Voorm. ÏO1^ uur: Ds. Korff.
In beide diensten zal bij het uitgaan gecollec
teerd worden voor het Schulddelgingsfonds Nieuw
Vredenliof.
GEREFORMEERDE KERK
aan de Koediefslaan.
Voorm. 10 uur: Dr. J. H. Bavinck.
Nam. 5 uur: Dezelfde.
Collecte voor de Diaconie.
Ass. Apoth.
En Julie bleef alleen. Bekeek de gobelins aan
de wanden. Daar was de kleine Ducart naast
haar. Nooit had Juliette een gelaat zóó een en
al glimlach gezien.
„Ik ben op, juffrouw," bekende hij, „op van
blijdschap. Had ik zooiets maar tien jaar eerder
gedaan, of neen, dan had ik toch nooit zóó'n
viertal gevonden. Noblesse en élégance samen!
Wat heb ik u niet te danken, juffrouw! 'k Heb
nu al voor vijftigduizend francs verkocht en dat
alleen door een paar snoesjeseh, ik zeg
gratietjes en een paar kranige jongelui."
„Dus nogal tevreden?" lachte Julie, die zeer
in haar schik was, dat niemand in haar een be
hoeftig meisje had gezien.
„Tevreden? In de wolken, juffrouw. Hm, mijn
dankbaarheid kan ik niet in geld omzetten, maar
u hebt er toch geen bezwaar tegen dat ik uw...
vergoeding met 100 percent verhoog?"
Julie's oogen fonkelden. Tweeduizend francs,
't Was éénig.
„Mooi," ging Ducart voort, „maar wat staat
u hier toch alleen. Kom, u is deze zaal nog niet
uitgeweest. Gaat u toch eens mee naar den tuin.
't Is magnifique weer. Kijk, daar bij die palmen-
groep zit een van de heeren, die óók zoo kranig
mijn „Splendeur" heeft voortgeholpen.
De jongeman zat met 't gelaat in 't donker
en keek eerst op, toen Ducart hem op den schou
der klopte en zei: „Beste Tersey, laat ik je eens
even aan Mejuffrouw Rayère voorstellen. U
moogt eikaars namen toch wel weten, niet
waar?"
Meteen stonden ze tegenover elkaar.
„Kik, ehkikbracht hij uit.
„Meè-è," blaatte zij klaaglijk.
„Maak maar eens kennis," lachte Ducart, die
't voor verlegenheid aanzag. „Ah, daar is meneer
Marrice ook. Amice, maak je eens even bekend
bij dezen heer en dame en excuseer mij. Aan
stonds kom ik ook nog wat meebabbelen!"
Fred en Julie zaten als verstomd, 't Bleek nu,
hoe onbeschaamd ze elkaar gisterenavond had
den voorgejokt. Zij moest noodzakelijk een oude
vriendin opzoeken en hij had een brief te schrij
ven die geen dag uitstel kon lijden. Nu zagen
ze, waartoe die uitvluchten gediend hadden.
Maar een verklaring moest vooralsnog uit
blijven, want meneer Marrice sloofde zich be-
Al is het Heemsteedsche station dan ook niet
met plechtigheid geopend, geheel onopgemerkt
is het toch ook niet gegaan.
Zondagmorgen vroeg stonden er al menschen
het wonder aan te staren, alsof ze nog nooit
een plaatskaartenbureau'tje, een perron of een
wachthuisje gezien hadden en tegen tien uur
scheen het of half Heemstede met den eersten
trein naar Haarlem of Vogelenzang moest ver
trekken. Er waren er wel, die uit louter ge
noegen dit reisje maakten, maar de meeste
reizigers ontpopten zich toch als enkel-maar
belangstellenden, die van de omstandigheid, dat
den eersten keer geen perronkaartje werd ge-
eischt, gebruik maakten, om het nieuwe station
eens te bekijken.
Er heerscht een zeer prettige stemming. Ieder
beschouwt het zoo'n beetje als een feestje, 0111
den eersten trein af te wachten. De rijwiel
handelaar bij den overweg heeft voor deze ge
legenheid zelfs de vlag uitgehangen. Ons vlag-
lievend raadslid Vring heeft dus zijn zachten
wenk niet geheel tevergeefs gelanceerd.
Op het perron loop ik een kennis tegen het
lijf, die teedere blikken op zijn spoorkaartje
werpt. Het is dan ook een zeer bijzonder spoor
kaartje, n.l. het allereerste, dat door Heemstede
is afgegeven. „Zie je wel," zegt mijn kennis,
,,'t is nummer nul-nul-nul-nul. En 'k heb nog
een ander ook."
„Ah zoo, dat eene bewaar je dan zeker als
curiositeit?"
„Nee, dat doe ik aan de gemeente cadeau voor
't archief!" En het kostbare kaartje verdwijnt
in 's mans portefeuille. Misschien heeft hij er
den halven nacht voor aan 't loket gestaan!
Onze archivaris mag er tenminste wel een extra
lijstje om laten maken!
Dan komt de eerste trein uit de richting
Haarlem en een zeer on-officieel, maai' spontaan
„hoera!" stijgt op. Hetzelfde tooneel herhaalt
zich als even later de trein uit Leiden arriveert.
Weer hoera-geroepVijf menschen stappen voor
de leus in; de rest blijft staan. Daar gaat-ie.
Goeie reis!
De pret is afgeloopen: we hebben ons station
geopend
OndertrouwdJ. W. van Hezel en C. A. Dolle-
kamp; P. L. Th. Grandjean en C. Hoogeduin.
GetrouwdW. H. v.' d. Eem met J. E. Does-
wijk; A. T. de Herder met G. van Hoogdalem.
Geboren: B. LeeftinkBos z.M. Gozeling—
Lammers d.E. S. Hulseboschd'Hane z.
Overleden: A. M. van Tongeren, echtgen. H.
Geutslans, 86 j.; E. Zwarter, wed. J. H.
Evertze, 83 j.; A. C. Boot, echtgen. G.
Leuven, 62 j.
Uitsluitend eerste kwaliteit,
tegen concurreerende prijzen.
UW ADRES VOOR:
Gramophoons, Platen, Veeren, Mondorgels
Naalden, is de
Borneostraat 23 HEEMSTEDE.
REPARATIE-INRICHTING.
paald uit, sprak ernstig met Fred en maakte
grapjes met Julie en zei haar complimentjes tot
onuitsprekelijke woede van Fred, die zich diep,
diep Ongelukkig voelde.
„O, 0," ratelde Ducart plotseling weer naast
Juliette, „wat ben ik toch nonchalant, om u zoo
maar hier te laten zitten. Wat zult u eens
snoepen? 'n Vruchtenbowl? Och, meneer Tersey
wees zoo goed en druk eens op dat knopje,
achter je!"
Een belletje twinkelde. In een der bufetten
werd iets geschreeuwd.
„Nu moet u," zei Marrice, toen hij den kellner
zag aankomen, „eens op dien kellner letten. Dat
's een type hier. Je zoudt zeggen: wat een bijna
aristocratische kop. 't Zou mij niets verwon
deren, als dat niet de een of andere vervallen
grootheid is!"
„Hou je stil," fluisterde Ducart, „hij kan je
best hooren!"
'n Seconde later stond Rayère tegenover zijn
dochter en zijn aanstaanden schoonzoon.
Julie schoten de tranen in de oogen. Fred ver
slikte zich. Rayère bewaarde, als steeds, den
afstand, die bestaat tusschen gasten en kellners.
„Beste kinderen", zei Rayère, toen den vol
genden dag de lunch hun drieën vereenigde, „ik
heb er zoo'n flauw vermoeden van, dat we elkaar
wederkeerig een pleizier doen, met zekere
situatie gisteravond op haar beloop te laten.
Ons gezicht, gehoor en geheugen moeten dien
tijd even buiten werking geweest zijn, hoor!"
Fred en Julie knikten en gaven elkaar onder
de tafel een pootje.
„Wat jullie misschien meer interesseert," ging
Rayère voort, „vanmorgen meldde een telegram,
dat er bij de course verleden week een fraudu-
leuse handeling moet gepleegd zijn met die
„Bet". Weten jullie nog wel? 'n Afspraakje
tusschen handicapper en jockey. „Bet" is ge-
disqualificeerd."
„Dus u hebtvroeg Fred.
„Ja, dan hebt ubegon ook Julie.
„Precies," glimlachte Rayère, „die vijf en
twintig duizend francs zijn toch nog goed terecht
gekomen!"
