HOHDEgPBRS,
Bijzonder Voordeelig.
Kinderkousen
Mag. „DE KROON"
PORTRETFOTOGRAFIE
MAAI'
VOOR DE VROUW.
BOUWKUNDIGE - BEEEDIGD MAKELAAR,
P. W. WEISSENFELS - HAARLEM
„GREAT MOUNTAIN" WALES
„STOVESSE" WALES
„AMMANFORD" WALES
Eerste Heemsteedsche Gramophoonhar del
Metselaar - Schoorsteenveger
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT.
Ui
NIEUWE MODELLEN EN NIEUWE MODE
PRAATJES.
DE ONGEWENSCHTE REDDING.
(Dameskroniek.)
RECEPTEN.
GEDROOGDE PRUIMEN.
MAGERE GROENTENSOEP.
Gemengd Nieuws
STUDENTEN-GRAPPEN.
NA EEN JAAR.
beveelt zich beleefd aan voor: NIEUWBOUW,
VERBOUWINGEN EN ONDERHOUDSWERKEN.
TELEFOON 26379. HEEMSTEDE.
ATELIER VOOR MODERNE
van GUDA NIESTADT
Speciaal adres voor KINDEBFOTO'S in eigen
omgeving, zonder prijsvcrhooging.
Ontwikkelen en afdrukken van PLATEN EN FILMS.
DAMES KAPSALON
L. J. L. WITTOP KONING &Co. Amsterdam
MF- MEUBELEN
MEUBELHUIS
BEIGE WOLLEN
maai. 68 n 82 92 99 los
Kleine Houtstraat 12-14
HAARLEM
6
Nog eens doen we een greep uit de laatste
mode-nieuwtjes, de laatste communiqué's uit het
mode-hoofdkwartierDe „ligne plongeante",
de „vallende" lijn der japonnen, van achteren,
duurt voort. In de nieuwste avondmodellen treft
men deze lijn aan, bij een ruime rok, en een
eenigszins hoogere taille, die nu ongeveer op de
natuurlijke plaats zitde cape zien we nog
maar heel schaarsch meerhoort meer in
warmer jaargetijden thuisde mantels zijn
heel interessant, ten minste de nieuwste model
len, die iets nieuws op het punt van de ruimte-
verdeeling te zien geven. Het meest karak
teristiek is een godet, dat al tusschen de
schouders begint en zich tot beneden aan toe
voortzet en zeer wijd uitloopt. De rug krijgt
daardoor een heel ander cachet, dan de mantel
van voren zou doen vermoeden, omdat het model
van voren recht blijftEen nieuw fantasietje
op het gebied van zakdoekjes heeft zijn intree
gedaan, namelijk ovale zakdoekjes, in plaats van
vierkanteHet gebruik van de stoffen aan
beide kanten, blijft met succes toegepast
wordenhet satijn, crêpe satin, zijden reps,
„goede" en „verkeerde" kant tezamen gebruikt
in één japon geven verschillende glanzen, die
heel mooi voor garneering, enz., gebruikt kunnen
wordenNieuwe modellen De teekening
geeft er een paar. Links een ensemble van
„blond" crêpe de chine, grootendeels ggplisseerde
jurk, glad manteltjeverder een boléro van
zwarte crêpe satin, en ruim rokje van dezelfde
stof, bij een blouse van witte crêpevoorts
geplisseerd rokje en manteltje van rose kasha
op een blouse van crêpe de chine in dezelfde
tint... japon van witte crêpe, jasje van marine
blauw velours, afgezet met wit
LOES.
Saint-Tropez is een klein pittoresk plaatsje in
de Midi, dat door heel veel Parijsche schilders
bezocht wordt, Fransche en buitenlandsche, het
is de „Montparnasse" van de Cöte d'Azur.
Een dier schilders liep dezer dagen in droome-
rijen verzonken te wandelen over een klein
eenzaam paadje, toen plotseling zijn aandacht
getrokken werd door een jonge vrouw, die met
wanhoops-gebaren voor hem uitsnelde, handen
wringend, kennend.
Plotseling liep ze een kust-rots op, bleef een
kort moment aarzelend staan en wierp zich toen
vertwijfeld in de zee
In een oogenblik was de schilder bij haar,
zijn jas lag al op den grond, hij ging haar
naspringen, haar redden, haar tot het leven terug
brengen, hij zou haar troosten, haar bemoedigen
allerlei romantische gedachten schoten door
zijn verbeelding, toen hij plotseling achter zich
wilde, woedende kreten hoorde. Hij keek om.
Vijf, zes mannen brulden met dreigend arm
gezwaai tegen hem:
Idiote kaffer! Ezel! Maak dat je weg
komt! Ruk uit! Verdwijn! Heel gauw!
En toen hoorde hij ook uit de zee een stem,
de stem der zelfmoordenares, die weer boven
water gekomen was, en hem nijdig toe
schreeuwde
Zeg, jij daar, wil je daar wel eens weg
gaan! Uil van een vent, zie je dan niet, dat je
midden in mijn film staat!Nu kan ik door
jouw domheid nog weer eens opnieuw beginnen!
De romantische redder had een cinema
opname verstoord!
Een smakelijk nagerecht. Neem daarvoor op
6 ons pruimen, 1 ons suiker, schil van 1/2
citroen, V/> maatje bessensap en wat sago. De
pruimen worden eenige keeren met lauw water
afgewasschen en dan een etmaal in zooveel koud
water te weeken gezet, dat ze juist onder staan.
Met hetzelfde water en de citroenschil opzetten
en zacht gaar laten koken (ongeveer 1/2 uur).
Het bessensap en de suiker erbij doen en het
vocht afbinden met een weinig aangemengde
sago.
Op 114 Liter water neemt men 10 spruitjes,
1 kleinen winterwortel, 1 prei, 1 selderij-knol, wat
selderij- en peterseliegroen, 2 platte eetlepels
boter, 1 platten eetlepel zout, 1/2 ons rijst of ver
micelli, 2 theelepels maggi's aroma. Men maakt
de groenten schoon, en hakt alles fijn, behalve
de peterselie en laat het mengsel met de boter
in een dichte pan een kwartier zachtjes smoren.
Maar het mag niet bruin worden! Dan giet
men het water met zout erbij, brengt de soep
aan de kook en strooit er dan de vermicelli of
rijst bij. Nu de soep zachtjes een uurtje in een
dichte pan koken laten, tot de soep wat gebonden
is door de rijst of vermicelli. Daarna de soep
in de terrine doen en er de fijngehakte peter
selie en de aroma door doen.
Overal in de wereld schrijft M. in de
Dameskroniek zijn er grappenmakers, vrij
willige clowns, hansworsten, die verrukt zijn als
ze de mensehen kunnen laten lachen. Vooral
onder de studenten treft men die aan, en heeft
men die altijd aangetroffen. En de studenten
zijn daar trotsch op. Sommige van hunne grap
pen zijn beroemd geworden, die vertelt men
elkaar over van geslacht op geslacht, zooals het
verhaal van den man, die het plan heeft opgevat
een groote reis te ondernemen. Maar alleen gaan,
daar voelt hij niet voor, en onder zijn vrienden
en kennissen heeft hij geen liefhebbers aan
getroffen. Dus zet hij een advertentie in de
krant om een reisgenoot te vragen.
's Nachts om twee uur wordt er aan zijn deur
gebeld. Haastig schiet hij een paar kleeding-
stukken aan, knipt het licht in de gang op, ont
grendelt de deur. Daar staat een keurig gekleede,
hem onbekende jongeman met een eenigszins
verlegen glimlach op de lippen, die onmiddellijk
zich begint te excuseeren:
LT begrijpt wel, meneer, dat ik vreeselijk
graag die reis met u zou maken, maar ongeluk
kig genoeg zijn er allerlei omstandigheden, die
mij noodzaken hier te blijven. Ik kan onmogelijk
weg, zelfs niet voor één enkelen dag. Het spijt
me verschrikkelijk, en ik hoop, dat u me wel
zult willen excuseeren, dat ik na ernstig het voor
en tegen overwogen te hebben, er vanaf moet
zien en mij het groote plezier moet ontzeggen,
u gezelschap te houden op uw reis. Werkelijk,
meneer, als ik u maar enkele bijzonderheden kon
vertellen van de omstandigheden, die me hier
terug houden, dan zoudt u mijn aarzelingen be
grijpen en u zoudt volkomen mijn besluit eer
biedigen, dat ik meer betreur dan ik u zeggen
kan. Maarenz., enz., enz.
Als de bezoeker ziet, dat de meneer totaal
overbluft en verwezen hem staat aan te kijken,
keert hij zich om, en nog steeds hevig zich
excuseerend gaat hij in de grootste verslagen
heid de trap af. Pas als hij beneden aangekomen
is, barst hij in een schaterlach uit.
Een dezer dagen kon men te Parijs op den
boulevard Saint-Michel een grappenmaker zien
rondwandelen, in smoking, met witte hand
schoenen aan, die eenezel met zich mee
voerde, een grooten, grijzen ezel vol nederigheid!
en onderwerping. Ernstig wandelde hij voort
met zijn ezel, vlak langs de tafeltjes der café
terrassen. Daarbij droeg hij nog een dikke aktjrt
tasch onder zijn arm. Zijn gezicht stond zói
ernstig, alsof hij geheel in beslag genomen was
door het oplossen van een diepzinnig probleem.
Bij de rue des Ecoles aangekomen sloegen de
meneer in smoking en Grauwtje den hoek om,
recht op den ingang van de Sorbonne af.
Natuurlijk waren beiden omringd door een
groote menigte nieuwsgierigen, die de noodige
scherts en spotternijen ten beste gaven, vooral
toen ze het eigenaardige stel op de Sorbonne
zagen afstevenen.
Ze gaan examen doen! zei er een.
Welnee, het is een prof met een van zijn
leerlingen.
Jullie weet er niets van, zei een dametje
uit het café d'Harcourt, het zijn twee vreemde
lingen, die naar den avond-cursus gaan (een
cursus in de Fransche taal).
En ik ben er zeker van, dat het de nieuwe
zangers van de „Noctambules" zijn!
Na nog weer een hoek te hebben omgeslagen,
zijn de smoking-meneer, de ezel en de begelei
dende menigte uit het gezicht verdwenen. Op
vele gezichten aan de café-terrassen bleef nog
even een glimlach na, maar een geblaseerde
glimlach, want in het quartier Latin is men
langzamerhand al gewend geraakt aan dergelijke
flegmatische grappen, waarop fantasie-volle
studenten het publiek af en toe onthalen.
Nu stapten we door den striemenden regen,
die me deed huiveren in mijn winterjas en mijn
vrouw deed mopperen, dat haar bont reddeloos
bedoiven zou zijn door die gietpartij.
Cas Bemmelmans, die naast m'n vrouw liep,
brani in zijn nieuwe regenjas en een erg flat-
teerende pet, lachte mij uit en beklaagde mijn
vrouw. Toen even later een windvlaag op den
hoek van een straat haar hoed wilde afrukken
bood hij aan, haar tasch je te dragen. Men ge
voelt, dat ik hem in de gaten hield.
Cas is de jongste broer van een zwager van
m'n zuster. Op een familiepartijtje hadden we
kennis gemaakt toen hij de „Polly Wolly Doodle"
zong en m'n vrouw overhaalde, hem te accom-
pagneeren (wat ze onder ons gezegd maar
slordig deed). Met „My old Kentucky Home"
speelden ze al jij en jou en de volgende week
kwam hij al voor Sinterklaas bij de kinderen
spelen.
Thuis gekomen sprak ik niet veel, want ik had
veel na te denken over de lezing van dien avond.
„Indien," zoo had de spreker gezegd, „het ons
gegeven is, een jaar na ons overlijden eens te
komen zien, welke veranderingen in onze om
geving hebben plaats gegrepenen hij had
een heel tafereel opgehangen, dat ik u maar
niet oververtellen zal. Maar ik luisterde inge
spannen en dacht er dien avond nog lang over na.
En nu was ik een jaar dood. Twee Februari;
ik zag 't op den scheurkalender. Dat kon niet
missen. Arme, arme kerel. In den bloei van zijn
levenhad 't zoo niet in de advertentie
gestaan? Ik was er nog kapot van. Twee Febr.
Ik las het kalenderrijmpje. Hoe toepasselijk:
Des menschen leven is als 't gras. 't Is nu
niet meer, wat 't gisteren was. Ja, zoo is het.
En wat 't een jaar geleden wasik voelde,
dat ik schreien moest; komaan, keap steady en
kopf hübsch. Een datum is maar een kalender-
ding. „Indien het ons gegeven is, een jaar na
ons overlijdenen ik was nu precies een jaar
dood en ik kwam eens kijken.
Ja maar, hoor eens evenik ben een goeie
man, een vent, om mee te sollen, om mee uit
visschen te gaan al zeg ik 't zelf, maar dat zou
ik m'n vrouw nu toch eens even vertellen. Daar
stond een blikje ham-en-kip op de gedekte
koffietafel. En een potj e paling in gelei. Dat was
iemand plagen, sarren, treiteren. Ik houd niet
van dat blikjesgoed en met paling in gelei kun
je me 't water injagen. Wat was dat voor een
thuiskomst
Mijn vrouw kwam binnen en gaf me de hand.
Ik drukte die en keek haar diep in de oogen. Zij
sloeg de hare neer en bloosde.
„Dank je wel voor je bloemen," zei ze, „en
wat heb je den kinderen een vracht lekkers
gestuurd."
Ik antwoordde niet, maar mijn vrouw sprak
na een paar seconden:
„Ik hoop, dat 't je smaken zal. Ik heb van
Koos gehoord, dat je zoo dol bent op ingelegde
paling."
We gingen zitten. M'n vrouw tegenover mij.
„Wil je me den hagelslag eens geven?" zei ze
met een lachje, dat me aan onzen engagements
tijd herinnerde.
Ik pakte het potje met dat witte kriemelgoed
en wilde het haar geven. Maar plotseling zette
ik het neer, trok mijn hand terug en bekeek
mijn vingers. Dien ring met dien slangenkop
had ik nooit bezetenen die manchetknoop,
die uit m'n jasje te voorschijn kwam, hoorde
mij ook niet toe. Een blik op mijn costuum deed
me zien, dat ik gekleed was in een pak, dat me
gewoonweg gemeen moest staan: kaneelkleurig
met een zwarte streepnadenkend streek
ik met de hand langs 't gelaat en bemerkte toen
eerst, dat ik m'n vollen blonden baard kwijt
waseen niet te beschrijven gevoel flitste
door mijn lichaam. Ik keek mezelf pal in 't ge
zicht. Nez a nez zeggen de Franschen.
Toen... toen keek ik in de hatelijke tronie van
Cas Bemmelmans. Wat een gezicht! Wat een
snuit! Wat een intens ongunstig uiterlijk! Och,
dan toch! Meneer had een kneveltje laten staan.
Zoo'n tandenborsteltje. Dacht zeker met z'n tijd
mee te moeten gaan. Kijk em kauwen Paling in
gelei op twee Februari... Ik ging, óp, verslagen,
in m'n armstoel zitten, bij 't raam. Er ging een
glazenwasscher voorbij, die de ruiten begon te
lappen. Hij keek onbescheiden binnen en wees
grijnzend naar m'n vrouw. Natuurlijk keek ik
jïqkIk ril nog als ik er aan terugdenk. Mijn
vrouw zat nog aan tafel, maar, hij, hij, was op
gestaan, stond nu naast haar en legde zijn hoofd
op haar schouder.
Ik sloop nader en stond achter de twee.
„Waarom wou je me den hagelslag niet geven,
Cas?" vroeg zij smeltend.
En wat zei die kwajongen?
„Ik wou hem je komen brengen, Pop, en
meteen wat terugvragen
„Malle jongen," kirde zij.
Toen bogen hun hoofden nog dichter naar
elkaar toe.
Ik ging tegenover ze staan, want ik wilde
niets missen. Ook hield ik den glazenwasscher
in het oog. Die wees nu niet meer op mijn
vrouw, maar op den scheurkalender. Ik knikte,
dat ik het begrepen had en hij ging voort met
zijn werk. Het was veel helderder in de kamer
geworden.
Cas stond op.
„Ik moet weg, Pop," fluisterde hij.
„Nu al?" pruilde zij.
,,'t Is de tweede Februari," zei Cas en gisteren
was 't Zondag. „Dat 's altijd een drukke dag
aan de Bank!"
„Twee Februari," zei ze, peinzend, ,,'t is net,
of dat 'n bekende datum is. Der is toch niemand
jarig vandaag?"
Toen namen ze afscheid. Ik stond zoolang
naar buiten te kijken.
Maar toen hij weg was, nam ze mijn portret
van de piano en zoende dat. Ik stapte uit de
lijst en zeide ernstig:
„Ik wist het. Ik voelde het dien avond al, toen
hij je taschje wou dragen. Deze dag gaf mij
zekerheid. Heb je eenig excuus aan te voeren?"
„Ik begrijp je niet," antwoordde zij, maar 't
is hoog tijd. Heb je warm scheerwater noodig?"
„Daar spreken we later over," zeide ik ijskoud.
„Er is geen heden. Een jaar geleden is hetzelfde
als een jaar later. Denk je over een jaar
„Neen," snauwde m'n vrouw, en dat bracht
me heelemaal bij m'n positieven, „daar denk ik
nu nog niet aan. Zeg me alleen maar of je je
moet scheren. Sientje staat al vijf minuten op
de gang met heet water te schreeuwen!"
H10LER„O, geloof je soms dat de weeg
schaal niet deugt? Wel, haal den inspec
teur van maten en gewichten dan maar
even hier, wil je?" (Humorist.)
LAAN VAN ROZENBURG 22.
KANTOOR: BRONSTEEWEG
45.
Zandvoortschelaan 102.
337 HEERENWEG Tel. 13332
HAARWASSCHEN ONDULEEREN
WATERGOLF HAARVERVEN
PERMANENT „EÜGENE" f20.—
Het vervaardigen van Haarwerk voor
kort en lang haar
VAKKUNDIGE BEDIENING.
Beleefd aanbevelend,
P. W. WEISSENFELS.
30/50 f 3,80 20 30 f 4,00
10/20 f 2,50
30/50 f 3,50 20/30 f 3,50
10/20 f 2,30
30/50 f 3,25 20/30 f 3,25
IMPORTEURS
Wij leveren ook Belgische en Hollandsehe
Anthraclet, Breeheokes voor Centr. verwarming,
Geklopte eokes, Parelcokes, Turf, Briketten B,
Houtskool.
BESTEL BIJ
CHR. A. MEERE, Binnenweg: 97,
Telephoon 28545. HEEMSTEDE.
WALBAinHRACIET
HAARIEN HEEMSTEDE
alOEMEHDA&l ÓVEWEEH
„nWOMTSiNTMO"
SALMiHPOHT HANDEL
ZANDVOOET
bbedehodesteaauïs.
UW ADRES VOOR:
Gramophoone, Platen, Veeren, Mondorgels
Naalden, is de
Borneostraat 23 HEEMSTEDE.
REPARATIE-INRICHTING
A. G. G. M. GIORGIS EN ZOON
Ridderstraat 18 - HAARLEM
Telefoon 13310.
WILT U
DEGELIJKE EN GOEDKOOPE
MET VOLLE GARANTIE? Kijkt U dan eens in het
Badhuisstraat 9, Haarlem. Telefoon 13316.
Wij hebben groote keuze in Buffetten van f 45.
Dressoirs f 35.-Ameublementen met leer en spor
ten f 35.Ameublementen met moquette f 40.
Slaapkamer- en Kantoor Meubelen, Karpetten,
Gordijnstoffen, Mooie Schilderstukken, zoowel in
zwarte als vergulde lijst, enz., enz.
EXTRA LANG.
