versche Eieren
BEST VLEESCH
WIP ff
jÉiËKift
Eerste Heemsteedsche
Gramophoonhandel
IS VERPLAATST
Gen. Cronjéslraat 117
Alleen bij CHR. VOLLENGA,
Door het gestadig leveren van
is A. W. SPRUIJT
Eerste Haarlemsche Dienstverrichting
GROOTE
Gemengd Nieuws.
MEISJE,
Telefoon 10290
71/2 ct.
Raadhuisstraat 8.
Barrevoetestr. 12, HAARLEM
Rund-, Kalfs-&Varkensslachterij
Uf P qpicdq Binnenweg 84
W. b. orlLKo Te|efoon 28341
FIJNE VLEESCHWAREN.
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT.
geeft er een voorbeeld van. En als we nu een
goeden raad mogen gevenneem er bij voorkeur
een donkere stof voor, zooals bijvoorbeeld
marine-blauw, bruin of zwart, met kraagje en
manchetjes van wit, bleekrose of citroengeel.
Het model dat wij hier weergeven is gegarneerd
met opgestikte banden van dezelfde stof. Voor
een middelmatige figuur, maat 44, heeft men
2.55 M. stof van 130 breedte noodig. De japon
wordt op zij (links) gesloten en de rok heeft van
voren (aan beide zijkanten) en van achteren
plooien. Wanneer men deze japon gaat maken
kan het aanbeveling verdienen het van een matte
stof te doen. zooals bijvoorbeeld kasha, rips of
popeline, enz. De plaats voor de met een fijne
steek op de machine op te stikken banden is op
het patroon met stippellijntjes aangegeven. De
ceintuur wordt met een kristallen knoop of een
metalen gesp gesloten. Overigens wijst het
plaatje den weg vanzelf, nietwaar? Ten minste,
wanneer men eenige ervaring in het zelf-maken
van kleeren heeft. En wie dit niet heeft, nu, die
zal er ook niet zoo licht aan beginnen.
Loes.
EEN DURE DRACHT.
Dat zijde ten tijde van de Romeinen zeer duur
was blijkt hieruit, dat keizer Heliogabalus (begin
3de eeuw v. Chr.) de eerste was die een geheel
zijden kleed droeg, en keizer Auretianus weiger
de zijn gemalin een geheel zijden kleed te koopen,
omdat het te duur was. Nog in het begin van
de 16de eeuw was zijde in Europa schaarsch en
duur. Toen de kanselier Berthold Mandelsloh op
een gewonen werkdag met zijden kousen aan bij
Frederik de Wijze kwam, ontving deze hem met
de woorden: „Bertholde, Bertholde, wat een ver
keerde weeldezin! Ik heb ook zijden kousen,
maar ik draag de mijne slechts op zon- en feest
dagen."
RECEPTEN.
Voor pikante kalfslapjes (1 pond), elk van
ongeveer ons, neemt men (/j ons spek (of
vette ham), ons boter, 1/2 uitje, een weinig
Cayenne-peper en V/2 kopje bouillon. De lapjes
worden gewasschen, geklopt en met zout inge
wreven. Dan wentelt men ze luchtig in wat bloem
en bakt ze aan weerskanten lichtbruin, in de
boter. Het spek (of ham) snijdt men in kleine
stukjes en laat die uitsmelten, doet er den fijn-
gesnipperden ui en de Cayenne-peper bij, waama
men den ui lichtbruin fruit (en gaar), er den
bouillon bijdoet, en alles in een stoofpan giet,
waarin men de lapjes doet, die men op een zacht
vuur laat gaar stoven (ruim een kwartier).
HAMBURGER RIB.
Hiervoor neme men 2 K.G. gepekelde en licht
gekookte runderrib, borstelt die in warm water
schoon, zet ze op met ruim kokend water en
kookt ze een half uur per pond. Men geeft er
gesmolten boter en doperwtjes bij.
SCHOENLAPPERSTAART.
Neem op 10 groote beschuiten, 10 flinke zure
appelen, 5 volle eetlepels suiker, 5 lepels boter,
4 eieren en 1 '/o lepeltje kaneelpoeder. Men kookt
op de gewone manier appelmoes en roert die
dooreen met de geraspte beschuiten, de boter,
de suiker, eierdooiers en kaneel. Het allerlaatste
roert men er zoo luchtig mogelijk het stijf
geklopte eiwit door, waama men alles in een
met boter besmeerden en fijn paneermeel be
strooiden taartvorm doet en deze schoenlappers
taart in een matig warmen oven lichtbruin bakt,
wat ongeveer 1/2 uur tot uur kan duren. Op
een zeef laten uitdampen. Men kan de taart
warm of koud, naar believen, opdienen.
DE „STATENDAM".
„Wilton dat was vjjf en zestig jaar geleden
het huiselijke smederijtje van vader Bartel, ver
trouwelijker Bart, te Rotterdam. „Wilton" is
thans het rusteloos doorjakkerende wereld-
bedrijf, waar alle scheepskwalen in den kortst
mogelijken tijd worden verholpen, doch ook vaar
tuigen van den grond af op pooten gezet worden.
Het afbouwen van de „Statendam", in op
dracht van de Holland-Amerika Lijn, vormt een
belangrijke bladzijde in de veelbewogen ge
schiedenis van het Wilton-bedrijf. Immers, het
gold hier het afbouwen van het grootste
passagiersschip van de Nederlandsche koop
vaardijvloot, en het inrichten van dit zeekasteel
naar de modernste eischen als een drijvende
stad voor 2500 menschen. Den 20sten April 1927
arriveerde het kolossale gevaarte, dat eens de
„Statendam" zou worden, te Schiedam, en binnen
twee jaren werden nog 850.000 klinknagels ge
slagen, in het totaal van rond 3 millioen,
werden 23.000 M2. houten schotwerk geplaatst,
25.000 M2. vloer bedekt en 10.000 M2. plafond
bekleed, werden 9.000 lampen voor de verlich
ting aangebracht, 200 motoren voor allerlei doel
einden, 900 patrijspoorten en meer dan 100
ramen en werd tenslotte de complete machine
installatie met een totaal vermogen van 20.000
A.P.K. geplaatst. De bruto inhoud van het
schip is 30.000 ton, de lengte 215 M„ de breedte
25 M„ de hoogte tot het promenadedek 21 M„
de diepgang 10 M.
En thans heeft deze machtige oceaanstoomer
zijn triomfantelijken proeftocht gehouden. Het
spreekt vanzelf dat de belangstelling, die reeds
van het begin af voor den reusachtigen drie
pijper heeft bestaan, bij het uitbrengen naar zee
enorme afmetingen had aangenomen: te Schie
dam zelf, maar ook te Vlaardingen, te Maassluis,
te Hoek van Holland was alles uitgeloopen om
aan den wal bewonderend op te blikken naar den
grooten vaderlandschen zeevaarder, en den
nieuwen koning der zeeën toe te juichen.
Reeds in de groote hall waar de passagiers
ontvangen worden, heeft men het besef verloren
zich op een schip te bevinden. In deze hall vindt
men een fraaie winkelgalerij, een scheersalon,
een dameskapper, e.d. Een schitterend trap'pen-
huis'leidt naar de vier overige dekken, waarheen
men ook door dertien verschillende liften ge
bracht kan worden. De gezelschapszaal, over
welfd door een koepel van gekleurd glas, is 23 M.
lang, 17 M. breed en 5 M. hoog, en biedt gelegen
heid voor voorstellingen, dansen, enz.; aan deze
zaal van voorname weelde grenzen een rook
kamer met bar en buiten een ruime veranda,
een lees- en schrijf zaal, waar men kan genieten
van de uitgebreide bibliotheek, terwijl vooruit
op het sloependek de ongekend luxueuze Chi-
neesche palmentuin ligt. Vermelding verdienen
voorts de groote eetzaal, welke plaats biedt aan
450 personen, de kinderkamer, met eigen
toonecltje, kruidenierswinkel, aquarium, e.d.
De grootste verrassing blijft echter het
sprookjesachtige zwembassin, gelegen onder een
plafond van gouden cirkels met indirect zacht
licht; hier zijn ook de sport-appartementen
gelegen, waar men kan fietsen, paardrijden,
roeien, bergklimmen, enz.
Aan de inrichting van de z.g. touristen 3de
klasse is ook groote zorg besteed. Ook hier
hebben alle hutten stroomend koud en warm
water. Riant gelegen op het achterschip is het
veranda-café; men heeft hier ook het speeldek,
niet minder dan 18 X 14 M. groot.
De voortstuwing vaii het schip geschiedt door
twee driebladige bronzen schroeven met een
middellijn van 6 M„ die elk 22.000 K. G. wegen,
en door middel van assen ter lengte van 76 M.
worden gedreven door twee stel van drie tur
bines. Als technische wonderen kunnen gelden
het vernuftige ventilatie-systeem, waardoor
iedere passagier in elke gewenschte richting een
kouden luchtstroom door zijn hut kan leiden;
de inrichting welke op de brug elk begin van
brand, op welke plaats van het schip ook, ver
klikt het gyro-kompas met zelfstuur-inrichting,
het echo-loodtoestel dat de diepte aangeeft, enz.
Inderdaad biedt de „Statendam", naast een
weelderige inrichting en het maximum van
comfort en verzorging, het ideaal van veilige
vaart. Dit schip is niet alleen een aanwinst voor
de vloot van de Holland-Amerika Lijn, maar
tevens een voorwerp van nationale trots, dat
den Nederlandschen naam ten goede komt. En
deze groote Nederlandsche stoomer, waarlijk niet
in de eerste plaats uit winstbejag gebouwd, leert
ons opnieuw dat ook ondernemers goede vader
landers kunnen zijn, wien het welzijn van de
natie zeer ter harte gaat!
OUD HOLLANDSCHE PAASCH-
GEBRU I KEN.
Veel is ^r eigenlijk niet meer over van wat
men de Oud-llollandsche Paaschgebruiken zou
kunnen noemen. Evenals alle vaste en openbare
gewoonten bij ons volk hetzij op nationale
feesten of herinneringsdagen, heilige dagen of
wat dan ook wordt al meer en meer zuivere
historieHet wordt alles langzamerhand als
't ware netjes opgeborgen in ons z.g. Traditie-
Museum! We bewaren het enkel nog in onze
gedachten
En toch waren verschillende dezer gebruiken
alleraardigst en karakteristiek! Ieder die het
plattelandsleven van ,wat meer nabij heeft kun
nen gadeslaan, weet dat het karakter en het
sentiment van den oud-Hollandschen bewoner
naar voren trad zoodra er „ietwat an de hand
wasse"
En hiermede bedoel ik niet in de eerste plaats*
de zucht om voor eigen genoegen en lust eens
„de blommetjes boite te zette" bij gelegenheid
van volksfeest of karnaval. Neen ook in
stemmiger oogenblikken en om meer gevoelige
redenen, wil de Hollander gaarne zijn aard
toonen
Denk maar eens aan de Paschen en de Feest
dagen, welke hieraan voorafgaan
't Was b.v. volstrekt niet om het „hebben"
maar enkel om de aardigheid en nog meer om
het „geven" dat schaapje van echte boeren-
boter met de groene palmblaadjes als oortjes,
wat we buiten op het land altijd op Paasch-
Zaterdag kregen! En al stonden er nu bij den
boer of bij den tuinder nu twee kan room van
de eigen geiten't zou toch niet hebben
kunnen gebeuren, dat op Paaschmorgen de klink
deur niet voor de eerste maal openging voor het
kleine oorkannetje room 'n present van den
melker!
Het eten van Paascheieren is nog beduidend
meer in zwang vooral op het platteland. Hier
is het niet jaren, maar wellicht eeuwen lang
traditie geweest
Men besteedde er in den regel royaalweg den
„tweede Dag" an. Weken te voren waren de
kippen- en veelal ook de eendeneieren opgegaard
en op den middag van den Tweeden Paaschdag
kwam de groote familieschaal op tafel en de
wedstrijd begonIn den jongen tijd van
schrijver dezes en in de omgeving zijner woon
plaats, zou geen tuinder al was 't voor tien
gulden de eerste jonge sla hebben verkocht
als hij kans zag bij de eieren de eerste rijpe
kroppen op z'n efgen feesttafel te hebben
Deze tweede dag was in werkelijkheid gewijd
aan de feesteterij
Dat sommigen het in de kunst van eieren eten
tot een respectabele hoogte hadden weten te
brengen, kon men ter tafel op zoo'n dag van
deze en gene hooren vertellenJaap had 'n
oome, die d'r „vaif en veertig an konen
Kees wist 'n boer, die 'n knecht had gehad
„en die se vrouw z'n zuster liep mit 'n jonge,
die ze vader had 'r roim vaiftig ingeslage... op
'n Paaschmaandag"
Asjeblieft!
En dat weer anderen de kunst van de zelf-
beheersching niet hadden verstaan en om de
bollebof te worden zich tot in het dierlijke had
den ingespannen bewezen verschillende
statistieken! Deze toonden aan, dat werkelijk
ongure eters er in waren geslaagd na vele uren
zwoegens een aantal van 120 tot 125 hard ge
kookte eieren te verorberen
Heel lang leefde nog in een Noord-IIollandsche
streek het verhaal van een boerenknecht, die
om nu eens extra buitengewoon uit te blinken
het tot het eten op een dag van zegge 158
eieren gebracht had!
De held van dit verhaal stierf drie dagen
later!
Echter behalve deze afkeuringswaardige
Paasch-misbruiken was er bij de vorige ge
slachten, vooral in het Oosten van ons land, een
gezellige Paaschviering in eere!
Met den z.g. Palm-Paschen begon dat al!
Gewapend met grillig versierde stokken en
Palm-Paaschboomen, trok een troep van de
jongere bewoners eener streek vermomd en
soms allerzotst uitgedost zooals bij Sinterklaas
door het dorp en teekende met een veeg verf
of roet de deurstijlen der woningen waar in dat
jaar de huwbare deerns en jonge vrijers woon
denZij gingen rond als de engel in den
Nacht bij de eerste Paaschviering in het
Joodsche Egypte.
En op den Paaschdag zelf kwam al het jonge
volkje samen in een kuil op de heide en buiten
het dorp en hield over de jonge paartjes naar
heel ouden trant Paaschgericht
Het zou op deze plaats al te veel ruimte vergen,
wanneer wij een overzicht wilden geven van de
eigenlijke ritueele Paaschgebruiken der ortho
doxe Israëlieten. Deze vieren hun Paaschfeest
op een meer intense wijze dan eenig volk ter
wereld. Bij hen geldt het Pascha als symbool
eener algeheele vernieuwing en mogelijk krijgen
wij een andere keer gelegenheid hierop eens
meer uitvoerig terug te komen
Liever willen wij dit korte overzicht besluiten
met een van de meest karakteristieke en mooiste
volksgewoonten ter gelegenheid van de Paschen,
welke nu nog wel in verschillende streken van
Drenthe en Overijsel tot uiting komt.
Wjj bedoelen het z.g. „Paaschvuurbranden!"
Tot dit doel gaan eenige dagen voor genoemd
feest de jongens en meisjes van het dorp langs
de woningen en zingen:
Heb-ie ook 'n olde mande
Heb-ie ook 'n bossien riet
Aonders wol ons Paoschvuur nie brande.
Aonders brandt uns Paoschvuur niet!...
De hoeveelheid brandbare stof, welke op zoo-
danigen ommegang wordt opgezameld, wordt
met vereende krachten opgebracht naar de z.g.
„Greute Barg" 'n open plek buiten het dorp,
waar geen gevaar voor brand bestaatEn
in den nacht van het Paaschfeest steekt men
dan lustig den brand in het „Paoschveur"
B.
Meid: „Juffrouw, meneer is de badkamer
binnengegaan."
Hospita: „Goed. Als hij aan het refrein
begint, moet je zijn ei in het water doen."
(Humorist.)
BESCHERM I)E VOGELS!
Als de Lente nadert en de koude plaats maakt
voor zachter weder, de natuur ontwaakt uit haar
winterslaap, brengen onze gevederde zangers
ons hun lentelied en geven aan veld en bosch
leven en opgewektheid.
Hoe jammer echter, dat menigeen ér niet van
doordrongen is, dat die nuttige diertjes ons niet
alleen genot geven door hun vroolijk gekweel en
gezang, doch van hoe onberekenbaar nut zij zijn
voor landerijen, tuinen, bosch en boomgaarden.
Hoe jammer, dat de landbouwer nog niet ge
noeg doordrongen is van het nut, dat de kievit
hem aanbrengt op zijn landerijen en steeds zijn
eitjes opraapt voor luttele stuivers, terwijl het
diertje hem goudgeld opbrengt, wanneer hij
meer zorgt voor zijn vermenigvuldiging, want
zij zijn met tal van anderen door den Schepper
gegeven tot ons nut.
Verbiedt het zoeken van eieren, want onze
gevederde vrienden brengen u groot voordeel
aan door het vernietigen van tal van insecten.
Neem ze dus in bescherming en bevorder hun
voortteling.
DE DRAADLOOZE VOOR 'T PLATTELAND.
Voor den landbouw en den tuinman, ook
weliswaar voor eiken platteland-bewoner, maar
in 't bijzonder voor hen dan, die buiten wonen
en „van den grond moeten eten", krijgt de
draadlooze telegrafie en -telefonie een steeds
grooter beteekenis; en het is zeer waarschijnlijk,
dat binnen afzienbaren tijd voor deze twee
groepen van buitenmenschen een speciale radio
berichtgeving op landbouwgebied zal worden in
gesteld.
Hoewel ook in deze zaak het genot aan de
radio hangende, niet geheel behoeft te worden
verdoezeld of weggeredeneerd en dus gerust mag
worden rondgebazuind, dat voor den buitenman
de draadlooze één der middelen is om „midden
in de wereld" te geraken, willen we het. aan
gename aan de draadlooze ontvangst van
muziek, enz., verbonden, verder laten rusten
en ons bepalen bij het direct tastbare voordeel,
dat boer en tuinman nu reeds, en in de toekomst
nog meer, zullen kunnen trekken uit het bezit
van een draadloos ontvangtoestel.
Denken we eerst eens aan de weerberichten
De post voor hem, die buiten een dagblad leest,
dat het weerbericht voor den loopenden dag-
bevat, komt in de meeste gevallen als van het
meteorologisch instituut reedseen nieuw
bericht draadloos wordt gegeven. Er zijn echter
voldoende ontwikkelde buitenmenschen, die wel
degelijk voor hun bedrijf de waarde van weer
berichten, en vooral van snelle als die der draad
looze, inzien en er steeds als 't moet voor den
volgenden dag en den komenden nacht (bij
vriezend weer) rekening mee houden.
Hoe zal de boer een stuivende kunstmest
strooien als de Bilt seint: „Storm uit het Zuid
westen?" Dan is toch zonder tijdverlies aan
pakken van anderen arbeid voordeelig! Als het
weerbericht luidt: „Kans op nachtvorst", dan
weet de tuinman, dat hij goed doet zijn bakken
warmer te dekken en de fruitkweeker, dat ook
hij slechts schade kan mijden door daadwerkelijk
in te grijpen ter afwering van de gevolgen van
eene misschien maar tijdelijke te lage tempera
tuur. Zoo zouden honderden voorbeelden van
positieve of waarschijnlijke weersverwachtingen
kunnen doen zien, dat de draadlooze welhaast
onontbeerlijk is en dat één tijdig ontvangen
weerbericht zelfs een schade zou kunnen voor
komen, die meer zou hebben beloopen dan de
heele kosten van een radio-ontvanginstallatie.
En daarom: allen die buiten wonen en die in
de productiviteit van uw grond zoo heel vaak
van het weer afhangen, schaft u een draadloos
ontvangtoestel aan!
Mevrouw G. H. KAARS SIJPESTEYN—STAP.
Joh. Vermeerstraat 23, hoek 'Rembrandtslaan,
Heemstede, vraagt een flink Ilollandseh of Duitscli
voor dag en nacht, goed kunnende koken en
werken.
KRUIERIJ en TAPIJTKLOPPERIJ
NIEUWE KRUISSTRAAT 8
NAAR
HAARLEM.
Telefoon 10349
jaar in jaar uit de leverancier van voornaamste
families te Haarlem en Omstreken. Deze trouwe
begunstigers blijven trouw aan hun leverancier
omdat A. W. SPRUIJT jaar in jaar uit trouw
blijft leveren HET BESTE Rundvleesch, HET
BÉSTE Kaifsvleeseh en HET BESTE Yar-
kensvleeseh, tegeu eoneurreerende prijzen.
