Abonneert U op dit blad.
GERARD SMIT
„DEKA" Reliefschilderen.
a
SPORT.
JB1NN ENLAND.
PLUIMVEE.
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT.
HOE HET STAAT MET
DE HARMONIE „EENSGEZINDHEID."
Vooral de laatste jaren hoorden wij veel goeds
en groote vorderingen van de Harmonie „St.
Michaël", maakte het Fanfarecorps „Excelsior"
na een zoo kort bestaan al zulk een goed figuur
maar van ons oudste corps „Eensgezindheid"
misten wij elk geluid dat wees op eenige vooruit
gang, erger nog, men fluisterden van een kwij
nend bestaan, een langzaam afstervenvan ons
oudste corps, omdat het zou lijden aan een
tekort aan energie in leiding en liefde voor het
corps.
Wij, die dit heengaan zeker zouden betreuren,
omdat er naast het R.K. corps en het corps
uitsluitend uit gemeentepersoneel bestaande,
zeker nog wel plaats voor een derde corps is,
zijn er eens op uitgegaan om te informeeren,
hoe het op het oogenblik met de vereeniging
staat. In naam, zoo zei ons de voorzitter, zijn
wij de oudste vereeniging. De ledenlijst werd
getoond en daar bleek uit, dat er van de 31
leden en 4 eere-leden, die het corps thans telt,
slechts 8 zijn van vóór 1914.
De lijdensgeschiedenis van de oorlogsjaren is
als die van alle andere vereenigingen, met dit
verschil echter, dat de zoo noodzakelijke op
leving na den oorlog wegbleef en van 1915—
1924 maakte het ledental veelal een totaal uit
van 7—9.
Toen ging het langzamerhand iets beter,
maar pas in 19281929 kwam er meer leven
en in die twee jaren steeg het corps tot wat
het nu is, n.l. 31 leden en 4 eere-leden, welke
laatste alleen medewerken aan concerten, e.d.
En als men nu in oogenschouw neemt, zei de
voorzitter, dat er onder onze leden vele jonge
krachten schuilen, dan is er alle reden tot
optimisme, ook al baart dit veel zorg wat be
treft de studie, omdat verschillenden nog de
avondscholen bezoeken, maar ook dat is van
voorbijgaanden aard. Wij hebben geweldig in
den put gezeten, maar dat zijn wij nu wel te
boven. Een concert hebben wij dit jaar niet
gegeven. Onze heele zorg is nu het concours in
Loenen aan de Vecht, waarop al onze aandacht
is geconcentreerd. Daar hopen wij te toonen, al
is het dan misschien niet met een eerste prijs,
dat wij als hernieuwd de toekomst tegemoet
gaan.
En de studie zelf? vroegen wij.
O, daaraan wordt veel meer zorg besteed. Op
tijd beginnen en alles geregeld, 't Is nu niet
meer een onderonsje, maar ernstige studie.
En of de leiding voldoende was?
Ja, als wij zelf ons maar meer aan de leiding
hadden gehouden, had dit altijd wel goed
kunnen zijn.
En dat het ook bij den directeur ernst is,
hoopt het bestuur ook spoedig te doen blijken.
Onzerzijds wenschen wij „Eensgezindheid"
succes met haar goede voornemens en hopen dat
zij spoedig een waardige plaats moge innemen
tusschen haar zustervereenigingen. F.
VERGADERING BLOEMISTARBEIDERS.
De vorige week hield de afd. Heemstede van
de bloemistarbeidersvereen. „St. Deus Dedit"
eene ledenvergadering in het R.K. Verenigings
gebouw. Gezien de belangrijke agenda was de
opkomst niet bijster groot, een gevolg ver
moedelijk van de radio-uitzending op Huizen,
vanwaar de le lijdensmedidatie gegeven werd.
In zijn openingswoord memoreerde de voorz.
het zoo plotselinge overlijden van het lid J. A.
v. d. Horst, een der pioniers der afdeeling, niet
enkel een der oudste, maar vooral ook een der
trouwste en ijverigste leden.
Voor zijn zielenrust worden de gebruikelijke
gebeden verricht.
Na eenige minder belangrijke zaken kwam in
behandeling een voorstel tot contributie-
verhooging in verband met eene grootere af
dracht aan het bondsbestuur.
Hierover hield het bondsbestuurslid J. Sal
man eene inleiding, waarvoor spr. een drietal
punten meer uitvoerig besprak, n.l. een vroeger
besluit van den bestuursraad en waardoor
Heemstede in eene hoogere loonklasse is in
gedeeld,
ten 2e. en voornaamste, de toestand voor de
losse arbeiders, die, als Heemstede in klasse B
zou blijven, deze bij ziekte tijdens eene werke
loosheid eene lagere uitkeering zou krijgen, en
ten derde, wanneer een conflict in het bedrijf
zou ontstaan, wat zeker niet denkbeeldig is,
b.v. wegens het weigeren van het contract, met
als gevolg eene verslechtering der arbeids
voorwaarden, de uitkeering bij eene staking ook
lager zou zijn en waardoor wij ons dus bij die
hoogere uitkeering sterker gevoelen.
Dat contributieverhooging, vooral onder deze
arbeiders, die toch al niet staan op een hoog
salarisniveau, niet zoo vlot van stapel zou loopen
was te begrijpen. Maar ook hier moest de knoop
doorgehakt worden, ook al zal de huisvrouw wel
bezwaren maken. Maar nood breekt wetten en
daarom moest tot de verhooging worden over
gegaan.
Dat het in het hoveniersbedrijf nog geen
rozengeur en maneschijn is, ook al is het een
vak van bloemen en planten, bleek uit de be
sprekingen die nu volgden.
Het bondsbestuur zeide echter reeds de volle
aandacht geschonken te hebben aan deze zaak,
waarvoor een groote actie wordt ingeluid.
Vervolgens kwam nog ter sprake de zieken-
wet, en als gevolg de 20
De rondvraag leverde nog heel wat stof tot
gedachtenwisseling, waarna de vergadering op
de gebruikelijke wijze werd gesloten.
VOETBAL.
Uit het H.B.C.-kamp.
In den competitiestand der R.K.F. Klasse D
is Zondag geen verandering gekomen daar
H.B.C. niet speelde en de andere leiders, D.H.L.
en Leonidas, wonnen, n.l. D.H.L. van Lisse met
80 en Leonidas van D.E.M. met 30.
Er is nu vrijwel geen verschil meer tusschen
de leidende clubs, wat uit onderstaanden stand
blijkt:
H.B.C17 12 3 2 27 55—22 1.58
D.H.L17 12 3 2 27 48—20 1.58
Leonidas 14 11 0 3 22 52—14 1.57
Hierin komt ook Zondag geen verandering,
daar H.B.C.Leonidas om kerkelijke reden is
uitgesteld en L. en S.Leonidas natuurlijk
door de Rotterdammers gewonnen wordt, terwijl
D.H.L. eveneens vrij is. Het wachten is nu op
30 Maart. Dan komt Leonidas tegen D.H.L. Als
daar gelijkgespeeld wordt en als H.B.C.—Leoni
das dan ook een gelijk spel wordt, komen zij
alle drie gelijk aan en zal een beslissing noodig
zijn tusschen die drie clubs. En dat geval is niet
denkbeeldig.
H.B.C. Ill en IV werden uitgesteld.
Voor a.s. Zondag zijn alle wedstrijden uit
gesteld vanwege den pelgrimstocht naar Am
sterdam, behalve in de bekerronde, waar
H.B.C. Jr. een bezoek brengt aan Concordia te
Hillegom.
BILJARTEN.
Massakamp D.O.K.Doelen.
Woensdagavond had in Café v. Slooten te
Heemstede de eindstrijd plaats van boven
genoemde massakamp, nu tusschen de le vier
tallen. Door den grooten achterstand van de
Doelen was de wedstrijd eigenlijk al beslist.
Toch hield de Doelen nog stand, en vooral in
de 2e partij was de strijd zeer spannend. D.O.K.
won tenslotte alle partijen.
De uitslag was:
D.O.K. 4 X 125 in 34, 31, 22 en 41 beurten.
Doelen 93, 123, 87 en 58 in 34, 31, 22 en 41
beurten.
De totale uitslag was 31942239 voor D.O.K.,
waardoor D.O.K. beslag legde op den fraaien
beker.
De serie-prijzen werden als volgt gewonnen:
le viertal Joh. Vollenga (D.O.K.) met 26
caramboles.
2e viertal P. v. Straten (D.O.K.) met 20
caramboles.
3e viertal Jac. Vester (D.O.K.) met 17
caramboles.
4e viertal T. Leuven (D.O.K.) met 16
caramboles.
Na afloop reikte de voorzitter van de Doelen,
de heer v. Roon, met eenige toepasselijke woor
den den beker aan den winnende club uit, daar
bij dank brengend aan D.O.K. voor de gezellige
wedstrijden.
De voorzitter van D.O.K., de heer P. v.
Straten reikte daarna als troostprijs een fraaien
zilveren tak over aan de voorz. van de Doelen.
Massakamp Excelsior (Haarlem-N.)D.O.K.
Heemstede.
In het clubcafé van Excelsior werd gespeeld
tusschen de 4e viertallen.
D.O.K. bleek hier verreweg den sterkere,
vooral in de eerste partij raakte Excelsior verre
ten achter, terwijl D.O.K. ook in de overige
partijen haar voorsprong wist te vergrooten.
De uitslag was als volgt:
D.O.K. 80, 80, 80, 80 totaal 320.
Excelsior 30, 52, 68, 58 totaal 208.
Totaalstand na 7 wedstrijden 25792222
voor D.O.K., zoodat D.O.K. een veilige voor
sprong van 357 caramboles heeft.
Dinsdagavond heeft in Café v. Slooten te
Heemstede de eindstrijd plaats tusschen de le
viertallen.
DE REMBRANDT-POSTZEGELS.
Tot 31 Maart a.s. zullen op de postkantoren
Rembrandtzegels verkrijgbaar worden gesteld,
welke ook in het internationaal verkeer
voor frankeering geldig zijn tot 31 Dec. 1930.
De fraaie zegels, welke een frankeerwaarde
hebben van resp. 5, 6 en 12(4 cent zullen worden
verkocht met een toeslag van 5 cent per stuk,
welke ten bate komt van de Vereeniging
„Rembrandt" tot behoud en vermeerdering van
Kunstschatten in Nederland.
De zegels zijn in staal gegraveerd naar een
ontwerp van Jan Sluyters en dragen alle
dezelfde voorstelling, n.l. een kop van Rem
brandt, terwijl de achtergrond wordt ingenomen
door een schets „De Staalmeesters".
De kleuren zijn: 5 cent: groen; 6 cent: sepia
en 12(4 cent: blauw.
Naar aanleiding van de uitgifte dezer zegels
ontvingen wij van den heer F. Schmidt-Degener
het volgende ter opname:
Van jongsaf kennen we de postzegels, in
omloop gebracht bij bijzondere gelegenheden en
die de herinnering aan groote daden, groote
ontdekkingen, groote persoonlijkheden moesten
opwekken. De Columbus-postzegel was een der
eerste. De postzegel thans door de bemoeienis
van het Nationaal Comité „Vereeniging Rem
brandt" verkrijgbaar gesteld, ontworpen door
een der krachtigst levenden onder onze levende
kunstenaars, herdenkt een Hollander, die als
een tweede Columbus een nieuwe geesteswereld
ontdekte: „Rembrandt". De teekening roept
de gedachte wakker aan het diepste werk dat
er in Holland ontstaan is: „de Staalmeesters",
en verbindt het met Rembrandt's gelaats
trekken op dat oogenblik. Het geeft aldus een
verbetering van dat dwaze relief waarmede een
onzer openbare gebouwen pronkt en waar een
dertigjarige Rembrandt met een puntbaardje,
op een draaikruk gezeten, triomfant de compo
sitie toont die hij vijf en twintig jaar later zou
maken. De postzegel wijst op de hooge geestes
waarden door onze Schilderkunst aan de wereld
waarden door onze Schilderkunst aan de wereld
geschonken, maar herinnert er tevens aan, dat
geen dier tragisch-trotsche zelfportretten uit
Rembrandt's latere jaren het eigendom is ge
bleven van de Hollandsche natie. Die beelte
nissen houden in de musea van Frankrijk,
Engeland, Duitschland en Italië de voorstelling
van zijn pakkend eigenaardig figuur levend.
Toespeling, waarmede de postzegel buitendien
herinnert aan het vele andere dat verdween en hoe
al te veel het geestelijk goud uit de gouden eeuw
thans andersmans rijkdom uitmaakt. En zooals
het meer gaat, uit het oog, uit het hart. Men
helpe het Nationaal Comité en de Vereeniging
„Rembrandt" iets terug te winnen van de
schoonheid, die vaderlandsche onverschilligheid
liet gaan. Men koope en gebruike den postzegel
in ruime mate, voor binnen- en buitenland,
zoolang hij te krijgen is. Moge hij aldus niet
alleen zijn doel van aansporing vervullen, maar
ook de Vereeniging „Rembrandt" bij haar opzet
daadwerkelijk helpen.
ONZE KAMERS VAN KOOPHANDEL.
Het valt niet te ontkennen, dat in de laatste
jaren het aanzien van de Kamers van Koop
handel zienderoogen is gegroeid. Onder de
vorige wet waren deze Kamers onbeduidende
colleges, zonder eenige levensvatbaarheid. De
nieuwe wet heeft ze tot levende krachtige
organen geschapen, welker invloed vooral dank
zij het Handelsregister, nog steeds toeneemt.
De beteekenis der Kamers steeg vooral, toen
vooraanstaande mannen uit nijverheid en han
del bereid bleken, in de colleges zitting te
nemen en naast de vertegenwoordigers van
kleinbedrijf en middenstand nuttig-werk te ver
richten. Het is dan ook begrijpelijk, dat men
de Kamers van Koophandel in steeds meerdere
mate in acties van handel en bedrijf is gaan
betrekken, en dat met name gemeentebesturen
zeer dikwijls deze lichamen raadplegen.
Inderdaad, aan de adviezen van de Kamers
van Koophandel, colleges samengesteld uit ver
tegenwoordigers van het zaken- en bedryfs-
leven, dient groote waarde te worden toegekend.
En ook, ja eigenlijk vooral, in de gevallen, dat
denkt aan de vele adressen over tal van onder
deze advieeen ongevraagd worden gegeven; wie
wei-pen, zal deze activiteit hoogelijk prijzen.
Intusschen, aan de Kamers van Koophandel
is inzake haar meenigsuiting blijkbaar één be
perking opgelegd: zij hebben zich te beperken
tot haar in hoofdzaak economische taak, en
mogen met name niet het terrein der sociale
wetgeving betreden. Toen n.l. eenigen tijd ge
leden de Utrechtsche Kamer van Koophandel
ongevraagd eenige opmerkingen maakte over
het Werktijdenbesluit voor winkels, haastte het
Departement van Arbeid óók van Handel en
Nijverheid, wij zouden het bijna vergeten!
zich, aan deze Kamer een reprimande uit te
deelen
Deze departementale invloed op de meenings-
uiting van de Kamers is geheel uit den booze.
Het Departement moge het niet aangenaam
vinden, dat die Kamers zóó lastig worden, dat
zij een oordeel uitspreken dat lijnrecht ingaat
tegen de departementale wijsheid, de Kamers
handelen nu eenmaal in het belang van de onder
haar ressorteerende .kleinondernemers en be
drijven. Wenscht het Departement inderdaad in
te grijpen, dan is het éénmaal wel zeer in ver
zuim geweest, toen een Kamer van Koophandel
zich op hoogst bedenkelijke politieke zijpaden
begaf: het geval van de Maastrichtsche Kamer,
die het vorige jaar, tijdens de eerste Haagsche
Herstelconferentie, een pro-Belgisch memoran
dum de wereld instuurde; memorandum, dat in
het bijzonder aan de Fransch-Belgische pers
was gezonden, welke dit natuurlijk lustig tegen
onze Regeering uitbuitte. Het Departement
deed echter niets om deze ergerlijke afdwaling
van den goeden weg te laken, hoewel hier toch
het prestige van de gansche natie tegenover
het buitenland op het spel stond. Wanneer men
een Kamer van Koophandel zelfs voor dergelijke
onverantwoordelijke daden van politieken aard
niet tot de orde roept, mag men dit zeker niet
doen in gevallen, die zuiver interne economische
belangen betreffen. Want dat juist de sociale
wetgeving het zaken- en bedrijfsleven in sterke
mate beïnvloedt, is buiten kijf. De Kamers
zouden veeleer in haar taak te kort schieten,
indien zij ten deze de belangen van de inge
schrevenen in het Handelsregister zouden
verwaarloozen. De terechtwijzing, welke de
Utrechtsche Kamer van Koophandel van het
Departement mocht ontvangen, was dan ook
volkomen misplaatst!
HET KOOPEN VAN EENDAGSKUIKENS.
De tijd, dat de eendagskuikens weer ter markt
verschijnen, d.w.z. dat het in de diverse pluim
vee- en landbouwbladen weer regent van de
advertenties met aanbiedingen van eendags
kuikens is weer aangebroken. Degenen, die van
plan zijn kuikens te koopen en deze nog niet
besteld hebben, er zijn altijd heel wat menschen
die tot het laatste wachten, mogen we nog wel
een goeden raad geven. En die raad is, dat men
maar niet direct moet aannemen, wat in zoo'n
advertentie gezegd wordt. Terecht wordt in de
Bedrijfspluimveehouder er op gewezen, dat men
ook in advertenties de waarheid moet betrach-
Ged. Oude Gracht 38, Haarlem.
WIJ HOUDEN GROOTEN VOORRAAD
MATERIALEN VOOR
ten. Zooveel advertenties .spiegelen voor, dat
men kuikens krijgt afkomstig van stammen, die
220240 eieren gelegd hebben. En dat niet
enkele malen, neen bjj herhaling kan men
dergelijke berichtjes tegenkomen. Alsof derge
lijke kippen maar bij bosjes gevonden worden.
Kippen met een dergelijke legcapaciteit zijn
zeldzaam en daarom is het wel degelijk zaak,
eerst goed uit te kijken, wie het is, die dergelijke
kuikens aan te bieden heeft. Is dat niet een
alleszins te goeder naam en faam bekendstaand
fokker, dan moet men zijn goede geld daar niet
aan spandeeren. Want in den regel kosten
dergelijke kuikens ook nog enkele guldens meer
per honderd dieren dan „gewone".
Wanneer we werkelijk goede eendagskuikens
•willen koopen, dan zal men niet alleen moeten
letten op het aantal eieren, dat door het moeder-
dier is gelegd, maar men zal minstens evenveel
aandacht dienen te besteden aan de grootte
van het ei.
De heer Ter Haar breekt daar dan ook in de
Veldbode een lans voor.
Hij voert daar aan, dat het aantal eieren, dat
in ons land gelegd wordt wel voldoende is en
dat men bij een hooger opvoeren van de pro
ductie wel eens moeilijk een goed afzetgebied
ervoor zou kunnen vinden. De prijzen van de
eieren zijn in dit jaar niet zoo bijzonder mooi
geweest. Op een tijd dat ze anders nog 6 a 7
centen opbrachten moesten ze dit jaar voor
4 a 4(4 cent worden geruimd. Dat is geen best
teeken. Andere landen beginnen ons concurren
tie aan te doen. En tegen die concurrentie is
maar een wapen en dat is: een groot, versch,
goed gesorteerd ei. De productie gaat wel, kan
desnoods n»g wat uitgebreid worden, maar niet
door meer kippen te gaan houden, maai- dooi
de productie per kip hooger op te voeren. En
verder dient gelet op het groote ei. Heeft men
Barnevelders, dan zal men zeker ook alle aan
dacht aan de kleur van het ei dienen te schen
ken. Zoo licht wordt die by een groote productie
miskleurig. En daarvoor dient gewaakt.
Dit zijn alle factoren, waarmede by den aan
schaf van kuikens gerekend dient te worden. In
het algemeen mogen we zeggen: koop niet bij
handelaars in kippen. Die geven u onder voor
spiegeling van allerlei moois een allergaartje,
dat geheel niet aan de verwachtingen beant
woord. Maar koop bij een bekend fokker, liefst
uit uw omgeving. Mankeert er dan wat aan de
geleverde waar, dan kunt ge hem ter verant
woording roepen. Koop ook alleen van zoo'n
fokker, die over al zijn dieren, die voor de
broederij eieren leggen, valnest-contröle toe
past. Anders kunt ge ook nog bij den neus ge
nomen worden. Vraag ook die leglijsten eens ter
inzage. Een goed fokker zal gaarne hebben, dat
ge daar naar vraagt. S.
WERK IN DEN TUIN.
Het winterachtige weer van midden Februari
heeft eenige stilstand in de natuur gebracht.
Dat kon ook niets geen kwaad, want het was
werkelijk ook te mooi. We zitten nu in Maart, die
berucht is om zijn onbestendig weer. Men kan
nu beginnen met zaaien en planten. Het zal van
den grond afhangen of we nog 14 dagen moeten
wachten, dan of we direct moeten beginnen. We
kunnen dan nu gaan zaaien: spinazie, raap
stelen, radijs, snij sla, vroege worteltjes. Op
bedden om later te verplanten: kropsla, roode,
witte en savoye kool. De. laatste meer voor
herfstgebruik. Schorseneeren kunnen ook vroeg
in den grond, maar direct haast heeft het niet.
Pootuien en sjalotten kunnen ook worden ge
plant. Ook overwinterde kropsla. Voor bloem-
koolweeuwen is het nog wel wat te vroeg. Op
een beschutte plek zou het gaan. Bloemkool mag
niet te lang stilstaan in groei, anders maakt ze
z.g. hoorders, d.w.z. ze schieten dadelijk in het
zaad, zonder een kool te vormen. Uien worden
ook al vroeg gezaaid en wie in den zomer kroten
wil hebben, kan nu reeds gaan zaaien.
Tegen half Maart kunnen de vroege aard
appelen in den grond. Heeft men voorgekiemde
poters, die niet voldoende afgehard zijn (de
scheuten moeten dan een groene kleur hebben),
dan zette men die eerst in het licht. Daar de
scheuten dan meestal nogal groot zijn is men
verplicht ruime plantgaten te maken en de
poters voorzichtig in die gaten te leggen, daar
de scheuten anders breken en men met het
voorkiemen niets is opgeschoten. Op de zand
gronden van onze oostelijke provinciën heeft
men vaak last van langdurige nachtvorsten.
Daar zal het voorkiemen, zoomin als het vroege
planten weinig zin hebben, omdat daar toch
alles bevriest.
Zaai vooral niet te dicht en zooveel mogelijk
op ryen. Ook op plantbedden moet men niet te
dicht zaaien. Voor koolplanten gebruike men op
1(4 M2. (4 lood zaad, voor sla (4 lood zaad op
3 M'-\ We krijgen dan volop planten om uit te
poten. Spinazie 1 a 2 lood op de M2. Raapstelen
zaait men dik. Ze groeien dan vlug tegen elkaar
op, waardoor ze malsch blijven: 1 lood op 1(4
M2. Van radijs nemen we 1 lood op 1(4 a 2 M2.
Erwten en peulen worden door velen nog te
dik gelegd. Voor een rij van 10 M. hebben we
aan 1 ons voldoende. Tuinboonen mogen vooral
niet te dicht staan, anders gaat de bloem te
vroeg verloren.
