Voor de a.s.
Sint Nicolaas
Cadeaux
B. A. Casseê Zn.
7de Jaargang.
LOSSE BLAADJES.
November.
Brokjes Levenswijsheid.
TOONEEL.
Ik wou het toch niet
hebben gemist.
Voor de Vrouw.
SPORT.
VINDT U EEN GROOTE KEUZE
Kleine Meubelen,
Koper- en Tinwerk,
Boekenkasten,
Rooktafels en
Rookfauteuils
Ziet Etalages.
Ziet Etalages.
SCHAAKRUBRIEK.
De regen plast terneer
En hoog zwelt de rivier,
Het land raakt overstroomd
In 't buitenland en hier,
Do zwakke mensch. hij vreest,
't Verlies van kost'bre levens:
Het water is zijn vriend,
Doch ook zijn vijand tevens!
De spoordijk, ondermijnd,
Heeft thans geen draagkracht meer
De trein komt aangesneld
En.... stort in 't water neer,
Dat weer zijn offers eischt:
Twee dooden, tien gewonden!
Het water en de Dood
Zfln dikwijls trouw verbonden!
Door stormwind opgezweept
Toont ook de zee haar kracht,
Slaat heel de duinreep weg,
In éénen bangen nacht!
En macht'loos ziet men 't aan,
't Vernielend werk <Jer golven
Zal 't heele eiland straks
Door 't water zfln bedolven?
Zoo wordt men thans gekweld
Door tal van bange vragen,
Die rijzen ieder jaar
In de Novemberdagen.,
Dan spreken stroom en wind
Een taal, zoo ruw en krachtig:
De menschen zijn maar klein
En d'elementen machtig!
(Nadruk verboden).
zegt ook zjj: „Het wrts pijnlijk, maar ik wou het
tóch niet hebben gemist.''
Is het altijd een voorrecht, ongehavend door
't leven te komen? De man, die de vreugde van
ridderschap wil ervaren, de vrouw, die de blijd
schap wil smaken van moeder te z(jn, zij
moeten eerst pijn lijden. En dat moeten wjj al
lemaal, ieder op onze wijze, willen wfl de diepte
en den rijkdom van 't aardsche bestaan door
proeven. Uit het leed put de kunstenaar zfln
inspiratie, de profeet zijn bezieling, de werker
zijn plichtsbesef. Zonder deze inwijding betreedt
niemand den tempel der menschelflkheid.
H. G. CANNEGIETER.
(Nadruk verboden)
„Ik wou het tóch niet hebben gemist!", be
kende mij een man, die groot leed had moeten
doorstaan. „Was het mij bespaard gebleven,
mijn leven zou vrijwat kalmer en fortuinlijker
zfln geweest, maar ik was een oppervlakkig
iemand geworden zonder inhoud en zonder be-
teekenis. Mijn verdriet heeft mij veel geleerd,
dat zich anders voor mij had verborgen: het
heeft mfl over den zin van het leven doen naden
ken en het heeft mijn belangstelling in het lot
van mijn medemenschen gaande gemaakt. Mfln
bestaan is er door verrijkt en verdiept; zonder
deze bittere ervaring was mijn geest dor en
mijn gemoed onontgonnen gebleven."
Ik zweeg, half uit medelijden en half uit be
wondering. Want ik wist niet, of de man zich
slechts goed hield dan wel of hij 't werkelijk
meende. Verbloemde hij zijn spijt met een mooi
gebaar of had hij zijn leed inderdaad overwon
nen? Tegenover het heldhaftige staan wij al
tijd een weinig wantrouwend.
Het was heel veel, wat de man had moeten
opgeven. De scha, hem door 't noodlot gebracht,
was niet in te halen. In dit leven althans zou
hij tekort komen in hetgeen men als een der
bescheidenste eischen aan het bestaan kan stel
len. Als een.verminkte zou hjj verder zfln weg
moeten gaan.
En het ongeval, dat hem aldus had gekust,
zegende hij nog? Hfl kon het als een voorrecht
beschouwen? Achterna was hij blfl, dat het
hem niet was ontgaan. Vreemdsoortige waar
deering!
Maar zoo het hem waarlijk ernst was met
zijn verklaring, welk een geheel nieuw licht
viel er dan op die duizenden, die wij om hun
ontbering beklagen. Dan zou ons meelijden in
menig geval immers misplaatst wezen! Dan
moesten wfl vele lflders gelukwenschen met de
ramp, die hen had getroffen.
Gelukwenschen met een ramp, klinkt het niet
als wreedaardige spot? Is het geen huichelach
tige troost van hen, die gaaf zfln gebleven, zoo
zij de verminkten wijzen op den zegen, welke er
ligt in het ongeluk? Deze gelukwensch kan niet
van buiten komen; slechts in den mond van den
betrokkene zelf, die hem innerlflk voelt, doet
hfl oprecht aan.
Kunr.en wij ons in deze gevoelens verplaat
sen? Niemand zal het noodlot oproepen als
leermeesteres van het leven of als opvoedster
van de ziel. Maar wanneer het ons aangeraakt
heeft, en de eerste pijn is geweken, dan open
baart zich toch ook in ons hart wel eens iets
van die vreemdsoortige aanvaarding, die soms
zelfs op dankbaarheid Iflkt. Dan komen wfl,
achteraf den invloed van het leed op ons leven
herdenkend, toch ook tot de erkenning: „Ik wou
het tóch niet hebben gemist!"
Herhaaldelijk ontmoeten wfl menschen, van
wie een weldadige inwerking uitgaat. Hun ge
zelschap verkwikt ons; we voelen ons bfl hen
op ons gemak; wfl durven vertrouwelijk jegens
hen zijn. Er straalt een veredelende geest van
hen uit, die ons in hun bijzijn beter en sterker
maakt. Er ligt een bizondere glans in hun oogen,
een bizondere klank in hun stem. Iets zachts en
begrijpends kenmerkt hun omgang; zfl luiste
ren. zij toonen belangstelling, zij leven mee.
In den glimlach, waarmee zfl ons aanhooren; in
den ernst, waarmee zfl ons aankijken, treedt ons
wijsheid en liefde tegemoet. Hun raad heeft
waarde, hun vermaning verdragen wfl.
En telkens vragen wij ons af: wat is hun
geheim? Totdat een toeval het ons onthult. En
dan blijkt het steeds weer hetzelfde: het is de
hand van het noodlot, welke hun striemend tot
zegen werd. Allen hebben zij, ieder op zijn ma
nier, een bittere ervaring doorleden, welke hen
wfls en groot heeft gemaakt.
Het noodlot slaat, maar het slaat als een
koning, die den ridderslag toedient. Scherp is
de snede van 'tzwaard, dat vlflmend den
schouder klieft. Op het ziekbed, de wonde in
het verband, ligt eenige dagen later de ridder,
en als zfln gade hem vraagt, of de pijn niet af
schuwelijk was, fluistert zfln matte mond: „Het
wès pflnlflk. maar ik wou het tóch niet hebben
gemist."
Zoo ligt de jonge mceder, en als zfl de weeën
herdenkt, doch daarna den blik vestigt op het
kindje, dat in de wieg aan haar zflde sluimert
TOONEELVEREENIGING
„DOOR EENDRACHT STERK".
De Gebroeders Kalkoen.
Het is nog slechts een jaar of zes, zeven,
geleden, dat een deel van ons Heemsteedsch
tooneel-dilettantisme nog zoo goed als in de
windselen lag en wfl ons verbaasd afvroegen,
hoe het mogelflk was, dat onder den rook van
Haarlem zulke, naar niets lijkende voorstel
lingen konden worden vertoond.
Dat was in den tfld, toen De Eerste Heem
steedsche Courant werd opgericht en wfl ons
voor de aangename taak geplaatst zagen zooveel
mogelflk goeds van de uitvoeringen te zeggen.
Iets, wat niet altfld gemakkelflk was, want het
spelpeil was dikwflls beneden alle critiek. Nog
kunnen wij een glimlach niet onderdrukken
als zfl aan de primitieve probeersels in het
Wapen van Heemstede terugdenken. Moesten
wfl die „au serieux" nemen, de spelers, die
ernstig meenden, dat zij het goed deden, door
al te strenge critiek hopeloos ontmoedigen en
ons dilettantentooneel in al zfln schamele
naaktheid meedoogenloos aan den dijk zetten?
Of alles maar goed praten en dan maar zien
wat er van terecht kwam?
Wfl hebben getracht een middenweg te kiezen
omdat er bij goed toezien toch enkele licht
punten aan den dilettantenherael te bespeuren
waren. Wfl hebben gepoogd opbouwende critiek
te geven, niet door te prflzen, waar niets te
prflzen viel, maar door milde toepassing van
het spreekwoord: De ware vriend is hij, die mfl
mijn feilen toont. En wfl verheugden ons bfl
iederen stap voorwaarts, die op het hobbelige
pad van het tooneeldilettantisme te consta
teeren viel.
In denzelfden tfld, hierboven geschetst, maak
ten wfl ook kennis met de verrichtingen van
D.E.S., de R.K. tooneelstuk, wier spelpeil vèr
boven dat der andere vereenigingen uitstak.
Het was werkelijk een genoegen naar het door
de spelers van D.E.S. gebodene te zien. Doch
de vereeniging scheen hiermee tevens het
hoogtepunt van haar kunnen te hebben bereikt,
en waar in het neutrale kamp een voort
durende stflging van het spelpeil was waar te
nemen, bleef D.E.S. staan op de hoogte, die zfl
eenmaal had ingenomen, ja, begon van liever
lede te dalen en de enkele geroutineerde goede
krachten bleken niet bfl machte het slappe spel
der jongeren wat meer fut in te blazen.
Doch Zondagavond deed het weer een grooten
sprong in de goede richting! Niet langer meer
gehandicapt door het ontbreken van het vrou
welijk element op het tooneel, bracht het met
de opvoering van „De Gebroeders Kalkoen" een
frisscheren geest op de planken en versterkte
ons opnieuw in de overtuiging, dat wfl nog heel
wat goeds van D.E.S. mogen verwachten.
Met het gemengde spel staat de vereeniging
nu voor een nieuwe moeilijkheid, n.I. het kiezen
van goede damesleden, liefst dezulken, die een
tikje tooneelbloed in de aderen hebben. Men
kan dit nu eenmaal aan de neuzen niet zien;
een rol op de planken is de eenige toetssteen
Met zekerheid kunnen wfl dit echter wel zeg
gen van de speelster, die de voornaamste
damesrol had, n.I. van Fientje van Eisen, die
alle capaciteiten heeft om zich tot een goede
kracht te ontwikkelen. Huishoudster Truus en
zus Pietje waren bij deze eerste opvoering nog
wat schuchter in hun gebaar, doch dit kan nog
terechtkomen. Het spel der heeren was zonder
uitzondering goed het tempo echter had vlug
ger gekund. Toch was het een uitvoering, die
zich gunstig onderscheidde van vele in den
laatsten tijd, en wij hopen dan ook. dat D.E.S.
hiermede een nieuw tijdperk van bloei ingaat.
„TOT NUT EN GENOEGEN".
Reeds voor de 2e maal in dit seizoen kwam
Zaterdagavond „T. N. E. G." voor het voetlicht,
nu met de lustige familiegeschiedenis in drie
bedrijven „Willy Vrouw", een stuk van de
Duitsche blijspelfabrikanten Max Reimann en
Otto Schwarz.
Nu weer met de verwisseling van regie, die,
doordat de heer Ford. Koolbergen wegens ver
andering van werkkring zfln krachten niet meer
kon geven aan het gezelschap, overgegaan was
op den heer de Groot, waren wij wel wat
nieuwsgierig hoe het stuk zou loopen. Tevens
was het een goede gelegenheid eens het verschil
te zien tusschen de opvoering van nu en een 6-
tal jaren geleden, toen hetzelfde stuk ook door
hen werd gegeven. En dan kunnen wfl beginnen
met te constateeren dat de regie ook weer in
goede handen is, wat natuurlijk veel belooft
voor de toekomst. In korte trekken is het stuk
als volgt:
Een der hoofdpersonen uit deze klucht, Willy
van Hegershuizen, zoon van den rflken land
eigenaar Koenraad van Hegershuizen, is tegen
den wil van zijn vader roet een arm meisje
(Clara) getrouwd. De oude heer van Hegers
huizen heeft na het huwelijk zijn zoon links
laten liggen, en heeft zelfs nooit kennis willen
maken met diens vrouw. Willy heeft daardoor
een eenvoudige kantoor-betrekking moeten aan
nemen en leeft met zijn jonge vrouwtje op zeer
sobere wijze.
Als zfl een jaar getrouwd zfln. krijgen zfl
Dlotseling bezoek van hun oom Baron Nico van
Blasewitz. Deze komt naar de stad om een
nieuwe huishoudster te zoeken voor zsn broer
Koenraad.
Als Willy's vrouw hoort, dat haar sc..
vader een nieuwe huishoudster zoekt, besluit zfl
den leeuw in zfln hol op te zoeken. Zfl reist naar
het landgoed van Hegershuizen, meldt zich aan
als de nieuwe huishoudster en wordt als
zoodanig aangenomen.
Dienzelfden dag nog komt ook Willy, die wel
vermoedt wat zfln vrouw gedaan heeft, naar
zfln vader en vindt er zijn vrouwals huis
houdster.
De oude heer van Hegershuizen hoort, dat d«
vrouw van zijn zoon is „weggeloopen". en K>
idaar zoo blfl over, dat hfl zich weer met zfln
zoon verzoent. Bovendien vindt hfl het noodig,
dat zfln zoon voor de tweede maal trouwt en
welmet zfln nieuwe huishoudster, dius met
Willy's eigen vrouw!
Een stuk vol verrassingen, vooral voor de
rijke landeigenaars, welke rol uitstekend ver
tolkt werd door den heer A. Botbfll.
Een nieuweling in het gezelschap was den
heer v. d. Putten, die geen nieuweling op het
tooneel is. Hij vervulde de rol van Oom Nico,
een rol die, zooals de heer v. d. Putten die
speelde, de lachers wel op zfln hand weet te
krflgen.
Toch speelde de heer v. d. Putten o.t wel wat
te veel voor het publiek, wat voor zfln mede
spelers soms moeilflk bleek.
Clara, (mej.) Harren) was stellig wat de
schrijvers met dezen rol bedoeld hebben. Mede
dank zfl kapper Steenman een lieve verschij
ning, en onberispelijk spel, niet te verwonderen
was het dan ook dat papa Koenraad dit
meisje opeischte voor zfln zoon.
De heer Kordelaar speelde als een echte on-
noozele rflke boer, niets voor juffr. Geertruida
die eerst volgens papa Koenraad de echtgenoote
van August Scihmmelman moest worden. Mej.
Warmerdam als Geertruida, Adr. Goossens ais
de broer van Clara en Loerakker als de dvocaat
die later Geertruida krflgt, en mej. Verhoef als
de oude keukenmeid completeerde het gezel
schap als naar gewoonte op uitstekende wijze.
Gelachen is er dan ook van het begin tot het
einde en op het einde van het tweede en derde
bedrijf kwam er aan het applaus bijna geen
einde, 't Was een succesavond. Of er verschil
was in toen en nu? In procenten is het niet
uit te drukken. Zoo voortgaande belooft het
gezelschap vele goede dingen.
Een groot bezwaar was het te laat beginnen.
Om 8 uur stond er. En om half negen komen
de bezoekers nog op hun gemak aanwandelen.
Nog vroeg genoeg!!!
Wanneer verandert dat eens. Als er op tfld
begonnen wordt, komt het publiek ook wel op
tijd.
Ter afwisseling zorgde nu het Jazzband Kitty
of eigenlijk maar de helft, 3 man vond de
burgemeester genoeg, en dat is het ook, maar
dan o.i. geen saxophoon naast piano en viool.
Slagwerk is zeker te verkiezen voor de saxo
phoon.
Als altfld een prettig bal dat de meeste be
zoekers tot 3 uur in de stemming hield.
G.
Lommeroord 3 van de 4 partflen won, en daar
door de achterstand van de eerste ontmoeting
in een kleine voorsprong wist te veranderen.
De uitslag was als volgt:
Lommeroord 100, 100, 74, 100, totaal 374.
Ons Genoegen 76, 55, 100, 79, totaal 310.
Totaal stand na 2 wedstrijden 815784 voor
Lommeroord.
Dinsdagavond wordt gespeeld in het R. K.
vereenigingsgebouw te Vogelenzang eveneens
tusschen de 2e viertallen.
UIT HET H. G. W.-KAMP.
Alvorens iets van deze week te zeggen, wil
len wfl nog even teruggaan naar den vorigen
Zondag, toen H.G.W. haar meest ernstige con
currente ontving, n.m. Spaarndam I. Of het
kwam, dat H. G. W. haar partners te hoog
schatte, zeker is, dat het in het begin niet
wilde vlotten. Maar toen zfl zagen, dat het
spelverschil niet zoo groot was, kwam ook het
zelfvertrouwen, en de 21 achterstand werd
veranderd in een 32 zege.
Zondagmiddag trok H.G.W. I voor de 2e
maal naar Hillinen te Hillegom. Ook nu is het
veld een modderpoel, en had zeker afgekeurd
behooren te worden; maar er werd gespeeld.
Hillinen heeft eerst den storm in den rug en
het H.G.W.-doel wordt nog al eens belegerd.
Daarbij kwam, dat het verdedigen in de modder
niet gemakkelijk ging. Maar de verdediging
weet voorloopig de aanvallen of te slaan.
De H.G.W.-aanval laat zich ook niet on
betuigd, doch aan dien kant is door de modder
van goals maken geen sprake.
Van eene verslapping in de verdediging pro
fiteert Hillinen na een half uur en kort na
elkander scoort zfl twee maal.
H. G. W., het gevaar inziende, pakt nu even
extra aan en spoedig ligt de bal achter de
Hillinen-doelman door middel van den links
binnen. Met 21 voor Hillinen breekt de rust
aan.
In de 2e helft heeft H.G.W. het voordeel van
den storm. Behoudens enkele gevaarlijke uit
vallen van Hillinen is H.G.W. iD den aanval.
Maar nu kan de Hillinen-keeper zijn talenten
toonen. En die heeft hfl. Daarbij begaat H.G.W.
de fout teveel op links te spelen.
Het is een gedurig aanvallen en verdedigen.
Als de H.G.W.-midvoor in den rug wordt aan
gevallen wordt de toegestane strafschop benut
22. En zoo eindigde dit modderbailet in een
gelflk spel.
Om in de toekomst, meer succes te oogsten
moeten vooral de voorwaartsen uit een ander
vaatje tappen. Meer open en verdeeld spel. Met
storm rekening houden. Hier is een kostbaar
puntje verspeeld, dat niet noodig had geweest.
Nu Zondag naar D.W.O. II. Een gelflk spel
of verliezen zou het kampioenschap wel eens
kunnen kosten.
Daar Zondagmorgen om half 8 het terrein
reeds was afgekeurd, kon de wedstrfld
H.G.W. II—D.W.O. III niet doorgaan. Wel was
om 10 uur het terrein goed en alle spelers
present, dus werd maar vriendschappelijk ge
speeld. Dit is al de 3e maal, dat D.W.O. een
tevergeefsche reis maakt.
Zondagmorgen komt Zandvoort V op bezoek.
Als ze compleet uitkomen kan hier gewonnen
worden.
En nu iets over de adspiranten.
De bedoeling is ook eenige elftallen in de
adspiranten-afdeeling te plaatsen. Verschillende
leden hebben zich daarvoor al aangemeld en
kunnen zich alsnog aanmelden. De contributie
is gesteld op slechts 10 cent per week.
Er zullen voor Zaterdagmiddag uitwedstrflden
gevraagd worden, daar het terrein op Zaterdag
voorloopig niet meer beschikbaar is.
Het programma voor Zondag is dus:
H.G.W. IIZandvoort V, 10 uur, Meerweg.
D.W.O. IIH.G.W. I, 10 uur, Vergierdenweg.
VAN HET SPORTPARK.
D.S.S. I trof het Zondag al vrfl gelukkig,
daar Lisse II slechts met 8 man uitkwam. Wel
hield Lisse lang stand, maar de druk werd ten
slotte te groot, waardoor D.S.S. met 51 won.
PROGRAMMA VOOR ZONDAG.
D.S.S. I—O.V.V. I, 2 uur.
R.K.V.Z. I—Lisse Hl, 2 uur.
Geel-Wit II—D.S.S. II, 2 uur.
Geel-Wit m—Victrix III, 2 uur.
BILJARTEN.
Msssakamp Lommer oordOr.s
Genoegen.
Woensdagavond werd in cafe restaurant
„Lommeroord" te Heemstede de 2e wedstrfld
gespeeld, nu tusschen de 2e viertallen. Er werd
over het algemeen vrfl goed gespeeld, terwfli
Mantel van zwarte stof, die van onderen iets
klokt, met een ceintuur, dat door een gesp ge
sloten wordt. Kraag en manchetten zfln van
geitenbont.
Deze mantel vertoont de redinoote-vorm, die
dezen winter weer zeer populair is. Een smal
ceintuur markeert de taille; de mantel heeft
vier knoopen en een geknoopte kraag met man
chetten van fantasiebont.
HET JONGE KIND.
De voeding.
Wanneer een kind eeil vast voedsel begint te
eten, moet daar groote zorg aan besteed worden
ter voorkoming van voedingsstoornissen. Vele
moeders denken, dat zfl het kind dan een 'beetje
kunnen geven van alles, wat voor de ouderen
klaargemaakt wordt. Dit is niet juist; zelfs voor
een kind van IV2 jaar moet het eten nog afzon
derlijk gekookt worden. Juist voor dezen leeftfld is
voorlichting noodig, want de meeste moeders stel
len zich alleen op de hoogte van de eischen, die ge
steld worden aan de voeding van een kind onder
het jaar.
Wanneer een kind iets nieuws en onbekends
te eten krflgt, begint men eerst met een kleine
hoeveelheid, b.v. een paar theelepeltjes. Het is al
tfld mogelflk, dat een overigens voedzame spfls
het kind slecht bekomt. Wanneer het goed gaat,
kan men geleidelijk meer geven; overeten is voor
een kind veel schadelijker dan voor een volwas
sene en daarom moet daar bijzonder voor gewaakt
worden. Als een kind de neiging vertoont, zich te
overeten, kan men het laten knabbelen op gebak
ken brood. Bfl het eten geve men ook naast het
vaste, daarna het vloeibare voedsel.
Een kind van 11"2 jaar zal aan de smaak van
verschillende soorten voedsel gewend zfln en on
verdunde melk kunnen drinken. Wanneer het
's morgens wakker wordt, krflgt het een pas ge
schilden appel, waaruit het klokhuis verwijderd
is. Later volgt het ontbijt pas, bestaande uit een
sneedje geroosterd brood met boter, gevolgd door
niet te vochtige pap met weinig melk en suiker.
Daarbfl wordt warme melk gedronken.
's Middags is de keuze veel ruimer. Den eenen
dag kan men roerei met stukjes brood geven, ge
volgd door ongeveer 4 eetlepels rijstpudding met
gebakken stukjes appel, oen anderen dag geeft
men b.v. wat gestoomde visch met een aardappel
en witte (geen zure) saus, waarin 'n eiervlaatje
met pruimen. Men kan het kind ook purée met
spinazie en witte saus geven. Er wordt weer melk
bfl gedronken; als 't kind nog niet verzadigd is,
krflgt het een appel toe, doch het moet daar goed
op kauwen.
Omstreeks vier uur krflgt het kind geroosterd
brood met boter of wat cake. Thee is echter on
gezond. Om zes uur begint men weer met geroos
terd brood met boter, gevolgd door pap en prui
men of een appel. Zoo noodig geeft men nog wat
cake en natuurlijk weer melk.
In den loop van den dag late men het kind
volop water drinken. Het kind moet bfl voorkeur
geen vleesch krflgen, voordat het twee jaar oud
is, terwfli versche vruchten en veel groenten
noodig zijn voor de gezondheid. Ook kip, soep en
bouillon kunnen gegeven worden. Tenslotte enkele
recepten.
Gebakken brood.
Het gebakken brood, waarop het kind zoo graag
knabbelt, bereidt men door brood in reepen van
2 c.M. breedte af te snijden en deze reepen op een
bakblik in een matig warmen oven te zetten. Na
ruim een uur zullen zfl door en door hard zfln.
Bros mogen zfl natuurlijk niet zfln ter voorkoming
van verslikken.
Pruimen.
De pruimen worden goed gewasschen en een
nacht in koud water geweekt. Zfl worden gedU'
rende een uur gekookt zonder suiker. Vervolgens
worden zfl fijngemaakt en door een zeef gehaald.
in
bfl
ZIJLSTRAAT 83. ZIJLSTRAAT 83.
TELEFOON 11307.
Oplossingen, bijdragen, enz., te zenden aan den
Schaakredacteur,
GED. OUDE GRACHT 88, HAARLEM.
PROBLEEM No. 281.
C. K a p s Hamburg)
Mat in twee zetten.
Stand der stukken:
Wit: Kc8, Dg6, Tb7, Lb4, Le4, Pa5, d2, d3,
d7, e6, f4.
Zwart: Kd4, Dg7, Ta3, Tgl, Lf3, Pd8, Ph4,
b3, c6.
GROOTMEESTER EUWE IN DE
KENNEMER LYCEUM SCHAAKCLUB
TE OVERVEEN.
Onze nationale kampioen, Dr. Max Euwe
(Amsterdam), heeft Zaterdagmiddag j.l. (22
November) een voordracht gehouden in de aula
van het Kennemer Lyceum te Overveen. Be
halve de leden van de Kennemer Lyceum
Schaakclub, volgden vele leerlingen en oud
leerlingen van het K. L., ouders van leerlingen
en zeer vele genoodigden, allen leden van
schaakclubs uit Haarlem en Omstreken, Dr.
Euwe's schitterende causerie over „De manier
waarop wfl schaken, en waarop wij behooren
schaak te spelen".
Glashelder zette de groote meester, aan de
hand van twee stellingen (op een zeer groot
en duidelflk demonstratiebord) de te weinig
nog bekende grondstelling van wfllen Wilhelm
Steinitz uiteen, dat in elke positie zekere be
merken aanwezig zijn, waarnaar men zijn plan
nen moet opbouwen.
Des avonds speelde Dr. Euwe simultaan tegen
38 borden, met het schitterend resultaat: 32
gewonnen, 5 remise, 1 verloren, tegen den heer
M. W. Neumann, te Bloemendaal.
Remise speelden de heeren W. Adriani, J. M.
V. d. Wal, J. Drijber, A. de Groot te Haarlem
en P. Egas te Aerdenhout. Onder de mede
spelers was één dame, lid van de damesschaak
club der Nederlandsche Vereeniging voor Huis
vrouwen. Een leerling uit de le klasse (13 jaar
oud) heeft veel aanleg om le klasse schaker
te worden, want eerst tegen het eind (onge
veer half 12) moest hij zich gewonnen geven.
Een schitterende schaakdag voor Haarlem en
Omstreken!
OPLOSSING PROBLEEM No. "7
(O. G. Dehler).
Stand der stukken:
Wit: Kd4, Tc5, Pd3, Pgl, e2.
Zwart: Kdl.
1. Kd4e4, Kdl—d2; 2. Pgl—f3f, Kd2 e2 i
Kd2—dl); 3. Tc5—c2f (of Tc5—elf) onver
schillig; 4. Tc2d2 mat; 4. Tc2f2 mat of
4. Telel mat.
Goede oplossingen ontvangen van: H. W. v.
Dort te Haarlem; P. Mars te Santpoort.
Gestoomde visch.
Een klein stukje visch zonder graten wordt ge
wasschen, op een groot bord gelegd met wat zout
en melk en desgewenscht wat boter. Er wordt dan
een ander bord overheen gelegd, waarna men het
geheel 15 of 20 minuten laat staan op een pan
kokend water. Dan wordt ook het vel verwijderd
en de visch met wat witte saus, een aardappel en
desgewenscht fijngemaakt brood vermengd.
SPIRAEA.
Er zijn talrijke soorten en vormen onder de
splraestrulken, die vooral in de lente een uit
gelezen sieraad voor den tuin zfln. Zfl bloeien
echter nog tot in den laten zomer. Half April
begint de Spiraea Thunbergi met haar on
telbare kleine bloesems, die zich aan de tak
ken tot dichte witte trossen vereenigen, die
af en toe door het lichte groen der sierlflke
blaadjes worden onderbroken. De lentebode
schittert ons reeds van verre toe in den kalen,
bloemloozen tuin. Toch zfln er andere soorten,
die nog mooier zfln, zooals de Spiraea Argun-
ta, die tot in Mei bloeit met takken, die dik
onder de sneeuw schijnen te liggen. Nog later
bloeit de Spiraea van Houttei, die een menigte
witte bolletjes heeft hangen tusschen de mooie
donkergroene bladeren.
