Nieuwe Avonturen van
Mijnheer Pimpelmans.
11
8ste laargang.
Eerste Heemsteedsche Courant. 20 Maart 1931. Tweede Blad.
No.-
LOSSE BLAADJES.
Lastige Beroemdheid.
Brokjes Levenswijsheid.
Giraffevangst.
S.
SCHAAKRUBRIEK.
mj m
tk
'Si
«te
3f
'Azy/i o ''/X "t
i
mi
W?'
Sl
Charlie, de beroemde filmheld,
Reist thans heel Europa door,
En hy wordt haast doofbejubeld
Door het groot bewond'raarskoor.
Waar hij kwam en waar hy nu is.
En waar hij nog komt misschien.
Is men dol en uitgelaten.
Ieder wil den schepper zien
Van het zwijgend zwart figuurtje
Op het helderwitte doek:
Vagebondencar'catuurtje
Met zijn wijden slobberbroek,
Met zijn dwarse reuzenschoenen.
Met zijn al te pas jacquet,
Met zijn bolhoed, die zoo losjes
Op zjjn krullen is gezet,
Met zjjn zwiepend wandelrietje,
Zooals men er nooit een zag,
Met zjjn tandenborstelknevel,
Droeven blik cn blijden lach.
Zóó kent het publiek den filmheld
Charlie uit de bioscoop.
Om hem „echt"' nu te aanschouwen
Loopt men in Berlijn te hoop.
't Enthousiasme i3 geweldig!
Toen hij stapte uit den trein
Was 't publiek niet meer te houdc
En men drukte hem haast fijn!
Met behulp van gummistokken
Werd wat ruimte toen gemaakt.
En men bracht hem naar zijn auU
Vóór hij grondig was gekraakt!
Nu staan honderden B»-dijners
Eiken dag voor zijn hotel.
Charlie is compleet eevangen:
Is hij weg, men vindt hem wel.
Daaglijks wordt hij door reportets
En hun dwaas gedoe gekweld
't Lijkt warempel wel een wedstrijd
Wie de malste vragen stelt!
Want 't publiek wil alles weten:
Wat hij doet en wat hij deed.
Waar hij zit of staat of wandelt,
Arme, veelgeplaagde Charlie!
Ja, beroemdheid is een kruis!
'k Ben maar liefst vergeten burger.
Want dan zit ik rustig thuis!
(Nadruk verboden 1
Het echtpaar Johnson is de binnenlanden van
Zuid-Afrika ingetrokken om het leven der wil
dernis te bestudeeren en heeft met ongelooflijke
inspanning allerlei dieren, welke wij alleen tlit
de diergaarde kennen, in hun eigen omgeving
gefilmd. Wie de uitkomsten van hun moedig en
geduldig werk heeft aanschouwd, is een onver-
getelijken indruk rijker geworden. Niet alleen
heeft hij op het doek de verschillende wilde
beesten in hun eigenaardige, vaak zeldzaam
mooie vormen en bewegingen kunnen waarne
men, maar bovendien heeft zich iets van de ziel
dezer vreemdsoortige maatschappij aan hem ge
openbaard.
Wij zijn zoo gewend bi) het woord samenleving
uitsluitend te denken aan onze beschaafde, ont
wikkelde menschengemeenschap, dat het bestaan
van een rijk, waar nog het voorwereldlijke dier
in volkomen vrijheid leeft, ons tot een open
baring wordt. Die volstrekt niet eenzame, maar
door allerlei rassen en stammen dichtbevolkte
woestenij kent evengoed haar eigen gevoelens,
zeden en wetten als onze beschaafde menschen-
wereld. Ook daar heerscht het massale over het
individueele: men kent er standsbegrippen en
natuurlijke tegenstellingen en botsingen tusscnen
de groepen en klassen.
Aan de drinkplaats, waar deze zoozeer uiteen-
loopende bevolking van zebra's, antilopen, giraf
fen, leeuwen en olifanten en tal van andere
diersoorten gezamenlijk het schaarsche water
moet deelen. uiten zich de kudde-instincten van
de afzonderlijke groepen op treffende wijze. Aan
hankelijkheid. naijver, heerschzucht maar vooral
vrees zijn de gevoelens, welke uit het beweeg
lijke uiterlijk van al deze wachtende dieren
spreken.
Een van de merkwaardigste bewoners van deze
wildernis is de giraffe. Het voorbijdraven van
een kudde dezer langhalzige reuzen is een in
drukwekkend gezicht. Zij zijn zoo hoog, dat ze,
gelijk het opschrift van de film het uitdrukt,
van de tweede verdieping eten. Terwijl het
overige wild den grond kaalscheert of daar
beneden in het stof zijn levende prooi bemach
tigt. graast de giraffe de kruinen der boomen
kaal.
Een opmerking in de toelichting bij deze won
derlijke tafereelen heeft mij getroffen. De giraffe
is het vreesachtigste dier, omdat hy zoo groot is.
ant, omdat hij over alles heen kijkt, bespeurt
hij het gevaar, waarvan de overige dieren be-
neden op den beganen grond nog geen vermoe
den kunnen hebben.
Hieruit blykt, dat het niet altijd een vooi-recnt
is. groot te zyn. Ook onder de menschen, die de
wildernis, welke wy de beschaafde maatschappij
plegen te noemen, bewonen, bestaan groepen,
wier blik verder reikt dan de rest. Het zyn de
.ooruitziendc lieden, die door hun natuurlyke
bevoorrechting en door de hooge positie, welke
zy in de samenleving innemen, de andere bewo
ners der wildernis over het hoofd zien.
Terwijl dezen rustig hun rnaatschappelyke
boterham van den beganen grond afgrazen, be
speuren de hooggeplaatsten reeds onraad, dat
hen met onrust en angst vervult. Zy aanschou
wen malaise ên oorlogen, revoluties en crisissen,
waarvan hun genooten beneden nog niet het
minste vermoeden hebben.
Niet altyd zyn deze menscheiyke giraffen uit
hoofde van hun rnaatschappelyke positie zoo
hoog geplaatst. Ook een geesteiyk verheven peil
brengt deze eigenaardige gevoeligheid mee voor
gevaar. Het onraad kan ook van zedelyken aard
zijn. Hoevaak heeft men sinds onheuglijke tij
den profeten bespot, die waarschuwden voor
dreigende ontaarding en afval. Zij leden aan
inbeeldingen, zei men, deze profeten, die overal
onraad bespeurden en met hun vermaan de
menschheid zonder grond opschrikten. Wan
neer hun woord in vervulling trad, was het ge
woonlijk voor de menschheid te laat.
Het is niet uitsluitend een voorrecht, tot de
hooggeplaatsten te behooren. Hoeveel gemak-
kelyker en prettiger is het, van niets te weten
en ongestoord te kunnen grazen of te smullen
van zijn levende prooi. Men benydt ze wel, de
bevoorrechten, wier hals uitsteekt tot boven de
boomen: die het onbelemmerd vooruitzicht in de
toekomst genieten; die ingewyd zyn in de poli
tieke, economische, rnaatschappelyke en geeste-
lyke geheimen van hunnen tyd. Een troost is
het voor de lager staanden, dat hun leven ge-
noeglyk daarheenrolt gelyk dat van den gerust-en
landman uit Poot's gedicht, terwyi doodelyke
gevaren hen dreigen en katastrofaal onraad
zich tegen hen samenpakt.
Is 't niet begrypelyk. dat de giraffe een vrees
achtig dier is? Hij heeft geen top boven zien,
geen wachtpost, geen uitkyktoren, gelyk wy,
die, in ons tevreden plattegrondsbestaan, op
zyn waakzaamheid teren.
H. G. CANNEGIETEK
door G. Th. Rotman.
Nadruk verboden.
.*vh. -
21. Intusschen vliegt, door niets gestoord,
De auto met zijn aanhang voort,
Tot groot vermaak van Mr. Roest,
Die hikt en snikt en giert en proest
O jongens, jongens, wat komiek!
Hihi! Haha! Ik lach me ziek!
22.
Maar plots'ling is zijn lachen uit!
Wat overkomt hem? Wel verbruid!
Zijn overhemd, zijn jasje wordt
In stukken van zijn lrjf gesjord.»*
Van rits, van rats, 't gaat kort en klein,
Wat kan zoo'n vischhaak haak'rig zijn!
23. Haar komt Piet IJsco, half versuft,
Terwijl fcy van de hitte puft;
Koets: stuift de auto langs hem henen.
Maar ach, de schrik slaat in z'n becnen
.Als hy daarachter in 't verschiet
Het motorbootje naad'rcn ziet!
24. Krikkak! Dat lykt wel hekserij!
Twee wielen krijgt de boot er bij.
Terwijl zij als by tooverslag
Weer op een dakje bogen mag:
Kortom, de zaak gaat als gesmeerd.
De boot is fijn gerepareerd!
meer melk:
Tot nu toe is het melkverbruik in Duitschland
veel minder dan in andere landen. Het gebruik
bedraagt i>er persoon en per dag een vyfde tot
een vierde L. en in de vele industriesteden
slechts een tiende L. per persoon en- per
dag. In de groote Amerikaansche steden daar
entegen is dit zelfs drie vierde L. p. p. en p. d.
Het vooroordeel, dat in Duitschland bestaat
degen het gebruik van melk voor volwassenen
men beschouwt het nJ. meer. als zuigelingen-
voedsel en vindt het gebruik van bier meer man-
lyk heeft ertoe geleid propaganda te maken
voor het gebruik van melk.
Men ziet daarom op de Duitsche stations
sedert eenigen tyd een reclameplaat, waarop
een mannenhand en een vrouwenhand en twee
kinderhanden, die elk een glas melk vasthouden
en waarop ais onderschrift vermeld staat: „Meer
melk!" Zou men op het eerste gezicht denken,
dat deze plaat door melkhandelaren werd uitge
geven, die een grooteren omzet en meerdere
winst beoogen dan vergist men zich. De reclame
gaat uit van lichamen, die ten doel hebben het
algemeen belang te behartigen, door de aan
dacht te vestigen op de wenschelykheid van het
gebruik van melk, die onder Rykscontrole staat.
Waarom gaat de zorg voor het algemeen be
lang zoo ver om het melkverbruik te bevorde
ren?
Het antwoord hierop is, omdat de melk niet al
leen billijk in prys maar ook inderdaad'r: groote
voedingswaarde bezit. 1 Liter melk staat gelyk
in voedingswaarde met 8 9 eieren of met één
pond mager rundvleesch. Vergelykt men nu de
prijzen van een en ander, dan zal men toegeven,
dat hierin een aanwijzing tot bezuiniging ligt,
door b.v. een of tweemaal het vleesch te ver
vangen door een smakelyk melkgerecht, opge
diend in puddingvorm of in den tyd, dat de
eieren goedkoop zyn door eierschotels, die in
tallooze variaties klaar te maken zyn; alleen
hierdoor bezuinigt men per jaar reeds een
flink bedrag.
Voor kleine kinderen, in liet byzonder voor
hen, die ns de vyfde maand kunstmatig gevoed
worden, is zen uitsluitende meikvoedlng niét
aan te bevelen, maar is het tiocdig, dat ze ge
wennen aan gemengde voeding, b.v. gezeefde
groenten vruchtensap, geklopte bananen, maar
vooral nog geen eieren, zelfs niet in rauwen
toestand.
Om dit grootere verbruik nu te bevorderen,
heeft de Ryksmelkcantrole te Berlijn een aan
tal recepten uitgegeven, die men voor slechts
6 centen kan verkrygen en die de huisvrouw
vele wenken geven, voor het eenvoudig en vlug
bereiden van melkspijzen.
Door deze reclame staat een tweeledig doel
voor oogen: De huisvrouwen zullen eenerzyds
door meerder melkverbruik voedzame en een
voudige spijzen weten te bereiden, desnoods ter
vervanging van vleesch, wat een besparing voor
haarzelve beteekent en anderzyds kunnen de
landbouwers, in hoofdzaak de kleine boeren vele
verbeteringen in hun bedrijf invoeren, die tot
dusverre achterwege bleven, omdat zy niet loo-
nend genoeg waren, en tenslotte zouden de ste
den als gevolg hiervan betere melk en melk
producten verkrijgen, dan tot heden het geval is.
(Nadruk verboden).
DE KLEURLOOZE VROUWENKLEEDING IN
RUSLAND.
Eenheidsstof en eenheidsparfum.
Een paar zyden kousen kosten
veertig gulden.
Hebben de Russische vrouwen gedurende de
vreeselijke jaren van het bolsjewistisch régime
de lust verloren om zich goed te kleeden? Het
is toch haast niet aan te nemen, en de enkele
goedgekleede vrouwen, die men er nog ziet,
meestal vooraanstaande personen uit de commu
nistische party bewijzen, dat de Russische vrouw
nog altijd prys stelt op een verzorgd toilet. Dit
blykt trouwens ook uit de belangstelling en
bewondering, waarmee men als vreemdeling na
gekeken wordt. In het begin is het bepaald on
aangenaam zoo de aandacht te trekken; vele
vrouwen blyven plotseling stilstaan, misschien
wel om het model van uw japon in haar ge
heugen vast te leggen en zoo mogeiyk later na
te maken. Het- meest worden nog de schoenen
bewonderd, want in Rusland kan men geen
mooie en sterke schoenen krygen en van eenige
verscheidenheid in 3e modellen is niets te be
merken.
Deze belangstelling bewyst, wat men eigenlyk
wel kon vermoeden, nJ. dat de Russische vrouw
evenveel om haar kleeding geeft ais haar ge
lukkiger zusters in andere landen. Het is haar
echter onmogelyk, zich goed te kleeden. De
Sovjets willen een groote confectie-industrie in
het leven roepen en hebben daarom den invoer
van alle buitenlandsche modetijdschriften en
knippatronen verboden. Ook op dit gebied zul
len zy een eigen kunst scheppen. Doch de Rus
sische vrouw komt met die mooie beloften niets
verder. Sovjet-couturiers en mode-tijdschrif
ten bestaan er eenvoudig niet en de reusach
tige confectie-industrie, die het geheele land
zou kleeden, bestaat alleen op papier. Men kan
niet eens genoeg stoffen krijgen, om er zelf
japonnen van te maken. Ook daar schiet de
eigen industrie tekort, hoewel de invoer uit het
buitenland verboden wordt. Misschien krygen
wij als het nog ooit zoov?r komt Russische
stoffen te zien, die bedrukt zijn met communis
tische emblemen.
In theorie is het communisme trouwens een
verklaarde vyand van de mode, onder het voor
wendsel, dat deze oorspronkelyk door de hoo-
gere standen werd ingesteld. Zoo keert het zich
tegen den hoogen hak, omdat deze een symbool
zou zyn van een vrouw, die geen llchameiyk
werk behoefde te verrichten en vele vrouwen
en meisjes worden daarom gedwongen, lage
hakken te dragen, ook al behooren zy niet tot
de ongeveer 2 millioen vrouweiyke communisten.
Zyden kousen zyn onbetaalbaar, want zy
kosten ruim 40 gulden. Een journalist, die bij
een Rus gastvrijheid genoten had, gaf als gast-
geschenk een paar»zyden kousen aan de doch
ter des huizes. Allen waren sprakeloos van be
wondering voor dat kostbare geschenk; het
meisje sloot de kousen dadeiyk weg ln een ste
vige doos en zal ze wel nooit hebben durven
dragen uit angst ze vuil te maken.
Het Moskousche stadsbeeld is oobeschryfelyk
somber door de kleurlooze vrouwenkleedinjg.
Daardoor ziet de heele stad er mistroostig en
armoedig uit. De stoffen zyn ruw en donker
van kleur. Men ziet zwarte of donkerblauwe
mantels, tot op den draad versleten, vuil en
soms gescheurd. Er komen armelyke rokken,
zwarte katoenen kousen en plompe, uitgeloopen
schoenen onderuit. Inplaats van hoeden dragen
de oudere vrouwen bruine gebreide shawls over
het hoofd; een enkele is zoo gelukkig een ge-
kleurden doek te bezitten en de jonge meisjes
loopen gewooniyk blootshoofds; hun korte haar
is slecht verzorgd en onverschillig opgemaakt.
Zy bezitten dikwyis geen mantel of dragen hem
misschien niet, omdat zij hem te-leeiyk vinden.
Zij loopen zoolang mogelyk rond in hun zwarte
of grijze rokken en overhemden of truien; in
den winter moeten zy wel mantels dragen.
Wij verwachtten althans op het platte land
wat meer kleur te zien, doen daar zyn de klee-
ren even somber en smakeloos en nog veel
ouder en gehavender. De schilderachtige boe-
rencostuums ziet men niet meer. Als men kleu
ren wil zien, moet men tiaar den Moskouschen
schouwburg gaan. Want de actrices zyn nog wel
eens in de gelegenheid de buitenlandsche modes
waar te nemen en zy zyn trouwens aan hun be
roep verplicht, zich goed te kleeden. Ook de
vrouwen der Moskousche élite dat is tegen
woordig de communistische partij kan men
dan zien zitten in roode, blauwe of groene zy
den japonnen, die zij met meer of minder
smaak en handigheid gemaakt hebben.
Het gewone publiek, kan men op zyn gemak
waarnemen, wanneer de vrouwen queue maken
voor een winkel om hun rantsoen vleesch te
koopen. Op alle gezichten ligt een wezeniooze
geduldige uitdrukking, die zelfs niet wykt, wan
neer zij bekenden ontmoeten en een praatje
maken. De kleeding is soms zoo vreemd, dat
men niet weet, of men met een man of met een,
vrouw te doen heeft. Het verwerken van de
stoffen is ook eigenaardig. Zoo was er eenigen
tyd geleden toevallig veel goed in het land ge
bracht met karakteristieke witte strepen, dat
voor allerlei kleedingstukken was gebruikt en
door mannen evengoed gedragen werd als door
vrouwen; men zag hetzelfde goed ook terug in
den vorm van gordynen, tafellakens, huishoud-
doeken, enz Toch is het nog een buitenkansje,
wanneer men zulk goed bemachtigen kan, want
in de winkels vindt men niets meer. Alles wat
er nog uit vroegere tyden aanwezig was, is in
den loop der jaren verbruikt.
Zelfs de communistische vrouwen en meisjes
zyn niet veei beter gekleed, hoewel enkelen van
hen kans zien om plooirokken, vilten hoeden
en zelfs barets te bemachtigen. In den zomer
vallen zy op, doordat zy geen kousen dragen;
soms zyn zij ook iets opvallender gekleed dan
de anderen, doch wanneer men hen met een
West-Europeesch meisje vergelykt, beseft men
het reusachtige verschil, 's Winters hebben zij
ook redeiyk goede mantels; de stoffen zyn wel
somber en grof, doch zij zyn gewatteerd en
dikwyis met goed bont versierd. Men ziet zelfs
wel volledige bontmantels. Het eigenaardigste is,
dat zy allen dezelfde kleur rouge cn lippenstift
en hetzelfde parfum gebruiken; deze artikelen
worden nJ. door de regeering aangemaakt, die
slechts streeft naar massaproductie en zich'niet
bekommert om eenige variatie in haar product.
(Nadruk verboden).
Oplossingen, bydragen, enz. te zenden aan deD
Schaakredacteur,
Ged. Onde Gracht 88, Haarlem.
PROBLEEM Nr. 293*).
J. W.LeComte.
(1848—1923).
1
mm
Mat in drie zetten.
Stand der stukken
Wit: Ka3, Dg5, Th6, Pd2, Fe4, b3, g2.
Zwart: Kd5, Lfl, Pf7, Pg3, b7, e3, f5.
2de prijs, wedstryd van „De Amsterdam
mer" (1895).
PROBLEEM Nr. 294**).
E. H. E. v. W o e 1 d e r e n.
(1840—1903)
KUNNEN VROUWEN GEHEIMEN
BEWAREN?
Natuuriyk kunnen zy dat. Hel oude idee, dat
wouwen niet zwygen kunnen, is dan ook groo-
tendeels verdwenen, al is het nog niet geheel
uitgeroeid. EUen Wilkinson, die zitting- heeft in
het Engelsche parlement, vertelt byv. het ge
val, dat zy eens als eenige vrouw aanwezig was
op een vergadering^ die voorioopig geheim moest
worden gehouden. Toch lekte er iets uit van de
besprekingen en na een nauwkeurig onderzoek
bleek, dat een der mannelijke parlementsleden
er met zyn vrouw over gesproken had „en na
tuurlijk kunnen vrouwen geen geheim bewaren".
Er werd heelemaal vergeten, dat hier juist een
man had getoond, niet te kunnen zwygen
Maar kunnen mannen dan geheimen bewa
ren? Natuuriyk evengoed als de vrouwen.
Doch een voorzichtig zwygen is geen speciaal
voorrecht van de mannen alleen en onnaden
kend gepraat komt niet alleen by vrouwen
voor. Hoeveel historische voorbeelden zou men
niet kunnen aanhalen van mannen, die staats
geheimen verraadden aan vrouwelijke spionnen
hoewel zy toch geen onbeteekenende persoon-
lykheden waren en wisten, dat hun carrière en
soms hun leven afhing van de vólkomen ge
heimhouding.
Als men echter gaat vergelijken, zou m.e:i
eerder zeggen dat vrouwen in zulke omsn-
digheden byna altyd met taaie volharding hun
geheimen weten te bewaren. Zij hebben in iit
opzicht niet alleen meer verantwoordelijk
heidsgevoel een gevoel, dat in onzen tyd
ook steeds meer ontwikkeld wordt doch wan
neer het gaat om dingen., die ten koste van
Mat in twee zetten.
Stand der stukken:
Wit: KaS, Dd7, Pa6, Pg4, e2.
Zwart: Kd5, d6.
2de prys, wedstryd van den Nederland
sehen Schaakbond (1892).
OPLOSSING EINDSPELSTUDIE Nr. 83.
(Allgaier, 17631823.)
Stand der stukken:
Wit: Ke5, c5, d6.
Zwart: Kd7, c6.
1. Ke516, Kd7—d8 (de beste wet)2. d6d7
Kd8Xd7; 3. Kf6—f7. Kd7—d8; 4. Kf7-e6,
Kd8c7; 5. Ke6e7, Kc7—c8; 6. Ke7—d6.
Kc8—b7; 7. Kd6—d7, Kb7—b8; 8. Kd7Xc6 en
wint.
Goede uitwerking ontvangen van:
H. de Ruyter, te Bloemendaal;
H. W. van Dort, te Haarlem:
P. Mars, te.Santpoort.
BLOEMENDAALSCHE SCHAAKCLUB.
De Bloemendaalsche Schaakclub vergadert el-
ken Woensdagavond om 8 uur in het „Jeugd
huis", Donkere laan te Bloemendaal.
Belangstellenden zyn steeds welkom.
de voornaamste vdlcanen ter
wereld.
Onder de grootste vulcanen ter wereld worden
de volgende gerekend:
Sahama in Bolivia, met een hoogte van 21000
<oet. Pomarape in Chili met een hoogte van
20500 voet. Cotopaxi, Ecuador, 19550 voet hoog.
Arequipa, Peru, 19200. Demavena, Perzie, 13000.
17124. Mauna Loa, Hawaii, 13675. Santa Maria.
Popocate pet'l Mexico, 17843. Sangay, Ecuador,
Guatemala. 1250. Fuego, Guatemala, 12500. Foe-
jiyama, Japan,12390. Erebus, Zuiden van den
Grooten Oceaan, 12306. Smeroe, Java 12000, Ki-
roengoe-Cha-Goengo, Centraal- Afrika, 11300,
Irazu, Costa Rica, 11200. Turrl Alba, Costa Rica,
10900. Terror, Zuid-Paclfic, 10884. Etna, Italië,
10755. Ontake, Japan, 10000. Tateyama, Japan,
10000, Ruapehu. Nieuw-Zeeland, 9008. Hualallai,
Hawaii, 8275. Coseruina, Nicaragua, 5830. Aso-
San, Japan, 5600. Ka-Peloe, Martinique, 5200.
Hekla, IJsland, 511Ó. Vesuvius, Italië, 4300. Sou-
friere. St. Vincent, 4050. Stromboli, in de Mid-
dellandschezee, 3040 en Scaptar Jokul, IJsland,
2790.
wat amerika verrookt.
Blykens een verslag over de tabaksindustrie in
de Vereenigde Staten van Amerika, neemt het
verbruik van tabak in de staten meer en meer
toe. Met de opbrengsten, die Amerika uit de
industrie trekt, betaalt het leger en houdt
alles geheim moeten blyven, kunnen vrouwen !«an nog een overschot van 221 n millioen dollar
ongetwyfeld beter zwygen dan mannen. In de over-
diplomatie zijn zij dan ook uitstekend op haar
plaats en hoewel zij de officieele ambten ge
wooniyk niet mogen bekleeden, bewyzen zij haar
vaderland toch steeds vele diensten in het werk
dat van tevoren en achter de schermen moet
worden gedaan, zy worden daar dagelyks op de
hoogte gesteld van staatsgeheimen, doch wan
neer een mannelyke spion htm gezelschap zoekt,
zyn zy verstandig genoeg om te begrijpen, dat
hij dat niet doet uit bewondering voor haar
mooie oogen.
'Nadruk verboden).
De productie van cigaretten is in de laatste
vier jaren vertienvoudigd. Sedert de Amerikaan
sche vrouwen zooveel rooken, houden ze met de
betaalde belastingen de Amerikaansche vloot vrij.
de klassieken in sigarenwinkels.
In de ketting-zaken, chain-stores, zooals de
..United Cigar Stores", die te New Vork alleen
reeds over 500 winkels beschikt, en laatstelijk
ook in de drogistenwinkels der ..Liggett Com
pany", worden tegenwoordig óók boeken ver
kocht en wel bepaalde series, waarvan eens per
maar.d de prils tot de helft verminderd wordt.
De sigarenwinkels verkoopen thans Ameri
kaansche k'otsieken voor 47eent (Hollandsch).
t
