DE MAGNEET
RESTANTEN
van Turnhout's
Schoenenmagazijn
Geen zichtzending en Contant
Biljart-Demonstratie
„Hof van Neemstede"
KINDEREN!
ZULSTRA
Electrisch Bedrijf.
Wij koopen geen kat ln den zak.
PDAM, Binnenweg 91
Brabantsch Schoenenmagazijn
J. SPAARGAREN
Runder-, Kalis- an Varkensslachterij
BERKEMANN's Steunzolen,
Voetbadzout, Likdoorn-Tinctuur
W. LUITEN, LEDERHANDEL
OPRUIMING SANDALEN met rubber,
ijzersterk.
Adverteert in dit Blad
VOO» UW f
GRATIS EEN PRACHTIGE
GROOTE SPEELBAL ITSss
Eerste Heemsteedsche Courant.
INGEZOINDEN STUKKEN.
Advertentiën:
afwezig
7/£Teö°
Prima Binnen- en Buitenl. Gedistilleerd.
Likeuren en Wijnen.
voorkomen en genezen voetgebreken.
Aan huis bezorging zonder prijsverhooging.
Dames Schoenwerk van f 3.25 en f 4.75
WAGENWEG 114.
VALKENBURGLAAN.
Aanvang half negen.
bij aankoop van 1 pond
ZIJLSTRA-KOFFIE 60- 74- 100 ofl20ct.
of 1/2 pond
ZIJLSTRA-THEE 65 - 80 - 100 - 112'/, of 125 ct.
HEEMSTEDE
Raadhuisstraat 49 - Telef. 48084
i
(Buiten verantwoording der Redactie.)
„WIE KENT NIET DIE SPROOKJES?"
Van katten verdrinken, honden verhongeren,
apen ophangen en dies meer nonsens? Wij ge-
Jooven, Mijnheer de Reclame-maker van het
circus Gleich, dat niemand die sprookjes kent of
ooit daarvan heeft gehoord in verband met cir-
cusdressuur. Nóch eenige vereeniging van dieren
bescherming, nóch ook zelfs het Nederlandsch
Jack-London-Verbond, nóch hunne leden hebben
ooit zoo iets beweerd, maar wèl hebben deze ver-
eenigingen andere dingen te zeggen.
Hier volgen eenige stellingen van het Jack-
London-Verbond, dat van circusdressuur en al
wat daarmede annex is, een speciale studie heeft
gemaakt.
L Dat in circussen zeer dikwijls wreedheid
plaats heeft en bij het africhten plaats gehad
heeft;
II. Dat het leven van kunstenmakende dieren
onvermijdelijk medebrengt een veel te nauwe op
sluiting, onophoudelijk reizen te zee en te land,
in één woord een in alle opzichten ellendig be
staan, dat
III. angst inboezemen, dorst laten lijden even
eens in de meeste gevallen onvermijdelijk is of
geweest is, dat,
IV. de kunsten onverschillig al dan niet gedis
poneerdheid op een gegeven oogenblik moeten
aanvangen in een precies daaroe gestelden tijd
moeten worden afgewerkt, omdat het program
ma geregeld moet verloopen en in een circus kl-
les dié.rvoor moet wijken, dat,
V. de dresseur onmogelijk een mislukking kan
riskeeren, hoeveel het ook moge kosten, dat,
VI. het publiek evenals het dit voor uitvoe
ringen door menschelijke artisten doet, te hooge
eischen stelt, hetgeen beduidt, dat er niet mag
worden gedraald, geen enkele fout mag worden
gemaakt, dat er dus een sterke drijfveer moet
zijn die de dieren dwingt tot het uiterste, waar
door het ook noodzakelijk is, dat althans een
deel der kunsten bepaald zeer moeilijk dienen te
zijn. dat.
VII. tijd ffild is en daarom bij het indressee-
ren veelal tüvlucht wordt genomen tot het z.g.n.
„hurry-up-systeem, .dat,
VIII. waar het wilde, gevaarlijke dieren be
treft, geen dresseur het wagen zal, een dier te
dresseeren, dat niet te voren angst voor den
meester is bijgebracht.
Punt I. In het circus Hagenbeek CWilly) zag
ondergeteekende een olifant dresseeren. Het dier
moest op de achterpooten laeren staan, hetgeen
gedurende langen tijd werd geoefend. Dit ging
gepaard met een onafgebroken forsch hakken
met den ijzeren olifantenhaak achter de ooren,
met zulk een kracht, dat het dier bij eiken hak
brulde van pijn, als een mensch in nood. Bij het
flappen der ooren kwam soms de achterzijde te
zien, die geheel overdekt was met schrammen en
ook een winkelhaak vertoonde.
Punt II. Bij Maxo, waar bovendien wreedheden
werden gezien door ons, huisde een groote bruine
beer in een kast, 75 c.M. breed, 1.25 lang en 1 M.
hoog, dus even zoo groot als de beer zelve, die
dus zelfs niet goed kon liggen. Hetzelfde was
daar het geval met twee stieren, die ook in kis
ten stonden gepakt en evenals de beer nagenoeg
in volslagen duisternis. De beer was daardoor
onmogelijk te onderscheiden, ware het niet ge
weest, dat het dier, misschien van dorst of ver
veling, onophoudelijk de tralies belikte van onder
tot boven, waardoor zijn tong en vaag den kop
gezien kon worden. Zulke kisten, die men
veel aantreft, dienen niet slechts voor het reizen,
doch als verblijf! Als permanente gevangenis dus.
Punt III. Henrl Thétard, zelve dresseur dus
niet aan onze zijde staande, (hij is ook Redac
teur v. d. Petit Parieien) zegt in zijn werk; „Les
Dompteurs", dat geen enkele dresseur het wagen
zal een wild dier te dresseeren, dat niet van te
voren angst voor den mensch is bijgebracht, daar
na, zegt hij, kan pas een humanere wijze van
dresseeren aanvangen. Hij vertelt, dat Hagen
beek het dier aan de tralies vastlegt, zoodat het
den dresseur, die de kooi betreedt niet kan be
reiken, valt) het nu aan, dan slaat deze het dier
op den neus (teerste gevoeligste lichaamsdeel).
Deze proef wordt herhaald, totdat het dier weet,
dat het zijn dresseur niet aankan. (Hoofdstuk:
Moderne dressuur).
Punt IV. Niemand minder dan Dr. P. Chalmers
Mitchell, F.R.S.; P.Z.S., Secretaris sinds vele ja
ren der Vereeniging Londensche Dierentuin, een
bekend en uitnemend deskundige is een groot te
genstander van dressuur ten vermake van het
publiek. Hij zegt, dat dressuur, wanneer die erop
is gericht dat de kunsten op een bepaald oogen
blik, zonder pardon, moeten worden verricht,
wreedheid moet inhouden. HU schrijft dit o.a. en
o.m. aan de „Times" van 29-12-1927, in een brief,
mede onderteekend door tal van bekende per
soonlijkheden.
Punt V. De heer P. S. Kunstschilder te den
Haag heeft ten overstaan van den Engelschen
Consul te den Haag voor het Engelsch Lagerhuis
o.m. en onder eede verklaard: In den zomer van
1920 kreeg ik toegang tot een circus te Scheve-
ningen voor het maken van schetsen. Ik zag er
paardendressuur. Een dezer moest op de achter-
beenen achteruitloopende het arena verlaten.
De dresseur volgde alle bewegingen rustig met
de karwats, terwijl steeds herhalende: „Braaf!
braaf! „Voor zoover te beoordeelen was, verliep
alles zonder fout, evenwel toen het paard in den
uitgang was aangekomen, nam de d»sseur het
bij den neus vast en sloeg het vele malen zeer
hard en holklinkend met het handvat van de
karwats op den kaak, daarbij eveneens steeds
herhalende: „Braaf! braaf!" Dit blijkt een truc
te zijn, waarbij het publiek niet bemerkt, dat
het dier zoodanig wordt bcdicigd, dat het niet
het hart heeft op de voorbeenen terug te vallen,
waartoe de drang natuurlijk sterk is, maar het
geen een mislukking van den toer zou beteeke-
nen, hetgeen de dresseur niet kan riskeeren.
„Dit blijkt", omdat de heer P. S. tevens ver
klaarde precies hetzelfde te hebben gezien in een
ander circus 10 jaar te voren.
Punt VI. Bij Schumann moest eer vos (paard)
springen over een zoo groot mogelijk aantal an
dere dwarsopgestelde paarden, immers het
uiterste moest worden vertoond. Het paard weet
heel goed. wanneer het een levensgevaarlijken
sprong doet, deze vos werd hiertoe in de voorstel
ling gedwongen door een snerpenden zweepslag
van 4 stalknechts, twee bü den entree-gang, twee
bij het plint, waar de sprong plaats had. Het
was niet aaien met de chambrière het waren
striemende slagen. De prachtige vos brak op een
der voorstellingsavonden den nek, hetgeen het
Haagsche publiek nog wel zal weten.
Punt VII. In het circus W. Hagenbeek moesten
22 halfvolwassen ijsberen van een plank leeren
glijden. Dit voorbeeld is zeer kenmerkend, want
het doet niet alleen zien hoe het hurry-up-
systeem hier wordt toegepast, maar ook hoe de
modeme dressuur tracht de natuurlijke eigen
schappen van het dier te benutten, hetgeen na
tuurlijk een groote verbetering beteekent bij de
vroegere systemen, die enkel geweld kenden.
Helaas nog het geval ln vele circussen, zoo ge
lukkig niet in alle. Meermalen ging het bij de
dressuur van deze 22 ijsberen gemoedelijk toe,
Hagenbeek liet ze spelen in de arena en obser
veerde daarbij aandachtig de karakters, ook
mengde hij zich tusschen de stoeiende dieren
zonder eenig wapen, rustig, zooals de zeer be
kwame dresseur, die hij is, alleen kan. Het was
duidelijk te zien welk een verschil van optreden
de circusknechts eigen was, deze bewogen zich
onrustig tusschen de dieren en behoedden zich
telkens door hen te stooten en te weren met hou
ten drietanden. Maar ter zake het glijden van af
de nok van het circus op een plank.
Met het eene einde van deze plank op een ge
ringe hoogte gelegd, ongeveer op tafelhoogte,
werd door het strooien van stukjes brood den
dieren duidelijk gemaakt, wat er van hen ver
langd werd, dit gemakkelijke kunstje ging er op
die wijze zonder moeite en natuurlijk zonder
eenige mishandeling grif ln. Maar slechts enkele
dagen nadien moesten de dieren vanaf den nok
van het circus naar beneden glijden, nu met de
aanmoediging van rauw vleesch, dat, gezien hoe
fel de dieren op het brood waren, wel een zeer
groote aantrekkingskracht hebben moest. Maar
met oogen, uitpuilend van onoverkomelijken
angst zetten zij zich daarboven schrap en waren
door niets te bewegen van zulk een hoogte naar
beneden te glijden, want ze hadden in het tijds
verloop van twee dagen nog niet geleerd hoe zij
zich op de plank moesten handhaven. Dus wer
den zij met een houten drietand eenvoudig van
boven af naar beneden gestooten, zij bleven dan
wel een gedeelte van den af te leggen weg op de
plank, maar stortten dan halverwege naar be
neden, zonder op den muilen grond de ledematen
te breken, doch toch met een flinken smak. Dót
was juist de bedoeling: immers hoe meer pijn,
hoe eerder de les is geleerd.
Zie hier een voorbeeld van het hurry-up-sys
teem. Deze toer ligt geheel in den aard
van den ijsbeer, die om zijn prooi te be
machtigen in den natuurstaat van IJsschotsen
naar beneden glijdt. Daartoe komt het jonge
dier echter speelsgewijze langzamerhand.
Meer algemeene toelichtingen:
Slechts wanneer men de dressuur zou bijwonen
vanaf het allereerste begin kan men oordeelen
of daarbij wreedheid, ook in den vorm van dorst,
te baat is genomen. Het niet waarnemen van
wreedheid bij dressuur, die óf of nagenoeg óf is,
bewijst niets. Een paard, dat ja knikt of neen
schudt, is dit geleerd met een stokje, waarin een
speld stak, later wordt de speld weggelaten om
dat 't dier de verlangde beweging reeds maakte
op zulk een geringe beweging met het stokje, dat
dit zelfs door een goed waarnemer niet wordt
opgemerkt, zoodat van vroegere wreedheid in
het geheel niets blijkt.
Wij eindigen met een vraag aan de ouders en
aan de H.H. Schoolhoofden en Onderwijzers, acht
U het geschikt, dat een kind leert griezelen of
soms een ongeluk plaats heeft? En dit gebeurt in
ieder circus, waarom anders de acrobaten hunne
toeren niet even boven den beganen grond?
Acht U deze menschen-exploitatie goed?
Acht het zien van zulk een gruwelijk onge
luk, als het aanvallen van een wild dier op zijn
temmer, niet zenuwschokkend voor het kind? Oit
den aard der zaak noteert ons Verbond slechts
die ongelukken, die den mensch overkomt bij het
werken met de dieren en dan nog slechts die,
die bij ons secretariaat worden vermeld, reali
seert D, dat dit er twee per maand zijn? Wij
kunnen hierbij alleen aanteekenen, dat velen
hiervan verwonderlijk goed afloopen, maar dat
ook soms een paniek uitbreekt, waarvan ieder
weet, wat dót kan beteekenen.
Het circusgenot is een genoegen verkregen
door de uitbuiting van den mensch en van het
dier, hetgeen door geen beschaafd land moest
worden geduld.
Namens het Bestuur van het Ned. Jack-
London-Verbond,
Wassenaarscheweg 42, Den Haag.
E. DES TOMBE, Secr.
OTTO KEUTER, DE WORST EN
KEIZER FRANS JOZEF.
De bekende Duitsche voordrachtkunstenaar
Otto Reutter, die dezer dagen te Dusseldorp is
overleden, heeft, toen htj het vorig jaar te
Weenen speelde, de volgende vermakelijke ge
schiedenis verteld, welke zich werkelijk vóór
den oorlog heeft afgespeeld.
Reutter werkte er mee in een stuk, dat in
een kazerne speelt. O.a. komt er een soldaat
op het tooneel, die een worst ziet liggen en wil
opeten,
Doch juist op dat oogenblik verschijnt een
korporaal, die de worst ziet en „ingerukt
marsch" commandeert, waarop de soldaat het
tooneel verlaat en de korporaal tot groote hi
lariteit van het publiek de worst oppeuzelt. Het
stuk was al een keer of dertig gegaan en tel
kenmale had dezelfde korporaal de worst ver
orberd. De andere tooneelspelers vonden, dat
dit eigenlijk niet te pas kwam en besloten, dat
een hunner zich als wachtmeester zou uitdos
sen en op het oogenblik, dat de korporaal zich
aan de worst wilde gaan te goed doen. op het
tooneel zou verschijnen. De wachtmeester zou
dan den korporaal bevelen de chambrée te ver
laten en de wachtmeester zou dan op zijn beurt
de worst kunnen eten. Allen waren opgetogen
des Zondagsavonds zou men het plan ten uit
voer brengen, doch één dag tevoren kwam de
régisseur op Reutter toe en zei: als Xaver (een
van de acteurs) als wachtmeester op het too
neel verschijnt, kom ik als luitenant op. Dan
laat ik Xaver weer ingerukt marsch maken en
krijg ik de worst. Maar beloof me, dat Je er
niemand iets van vertelt.
Reutter beloofde dit plechtig en ging onmid
dellijk naar den directeur, wien hij alles mede
deelde. De directeur zei proestend: „als de ré
gisseur als luitenant opdaagt, zal hij leelijk op
zijn neus kijken, want dan kom ik als majoor
achter hem aan en dan zal ik de worst op
eten!"
„Ziezoo," dacht Reutter toen. „nu weet ik,
waar ik aan toe ben, want ze krijgen geen van
allen de worst, ook de directeur niet! Die worst
is voor mij!" En hij ging naar een costumier
en hij zocht een generaalsuniform uit.
De groote avond was aangebroken, de voor
stelling was in vollen gang. De soldaat had als
eiken avond plaats moeten maken voor den
korporaal en deze had tot zijn groote veront
waardiging opeens het veld moeten ruimen
voor een wachtmeester. De wachtmeester was
door den luitenant en de luitenant door den
majoor op den vlucht gedreven. Juist toen de
als majoor gecostumeerde directeur van het
gezelschap ln de worst wou happen, verscheen
Reutter als generaal. De majoor moest zich
nu ook wel verwijderen, maar toen de generaal
met een breeden glimlach de eindelijk veroverde
lekkernij in zijn mond wilde stoppen, werd de
deur opnieuw opengeworpen. En wie verscheen
nu op het tooneel? Niemand minder dan keizer
Frans Jozef. Reutter was zóó perplex en zóó
in dra war, dat hij in den beginne niet wist, of
hij den werkelijke keizer of slechts een prachtig
als den grijzen monarch gegrimeerden en geüni
formeerden tooneelspeler voor zich zag. Eerst
toen de „keizer" hem beval, evenals zijn voor
gangers, het terrein te verlaten en Zijne Maje
steit smakelijk in de worst hapte, begreep hü,
dat hü er zelf ook ingevlogen was. Het publiek
brulde. Nog nooit, zoo vertelde Reutter, had hü
een schouwburgpubliek zóó land achtereen en
zóó uitbundig hooren razen en juichen en in de
handen klappen.
Met den vindingrüken Frans Jozef-vertolker
hebben de collega-acteurs nog tot diep in den
nacht feest gevierd.
H. COX,
Zomerluststraat 18,
tot Donderdag 18 Aug.
Gevraagd gemeub. ZIT-
EN 3 SLAAPK. met vrüe
keuken, van 15 Aug. tot 15
Sept. Prüs pl.m. f 75.
Br. Nr. 790 Blikman's Adv.
Bur. Rokin 17, A'dam-C.
De hooge waarde van
rauwe melk bestaat uit de
actieve edelbestanddeelen
en de makkelijke opneem
baarheid van alle voor het
mecschelijk lichaam benoo-
digde bouwstoffen, die erin
voorkomen. Door verhitting
worden ze eensdeels ver
nietigd, anderdeels zwaar
verteerbaar. Drinkt daarom
melk rauw, mits van be
trouwbare herkomst! Die
levert Modelboerderü
„WEERESTEYN"
Telefoon 2253.
WIJN- EN GEDISTILL. HANDEL
„BLOEMENHOVEN"
ZANDV.LAAN 34. TELEF. 26643.
DIVERSE BIEREN IN DE BROUWERIJ GEBOTTELD.
Aanbevelend,
F. W. ENGEL.
VERKRIJGBAAR:
C AMPLAAN 41. TELEFOON 28109. HEEMSTEDE.
BINNENWEG 1 a BIJ DE IJZEREN BRUG.
PRIJZEN VANAF f 1.75.
Linnen Schoenen met rubber van f 0.75.
N.V. DE HOLLANDSCHE BOTERBOER
Bosch en Vaartstraat 14
HEEMSTEDE
NOTEERT VOOR ALLERFIJNSTE VERPAKTE ROOM
BOTER MET RIJKSCONTROLE TOT EN MET MAANDAG
70 CENT FER 5 ONS.
GROOTE BRUINE EIEREN 5I/Z CENT.
in
Opgericht 1905. Telefoon 11140.
Op 11 Augustus zal de beroemde Prof.
de Biljart MARTIN SOLIëN een
geven met aardige verrassingen voor het
publiek, in bet
Bovendien
ontvangt U
spaarzegels
voor fraaie
E n g elsche
serviezen!
Van heden af tot en met Donderdag
ontvangt U voor de kinderen
Prdcht-ballen! Ziet ze in onze etalage en maakt
er Uw kinderen blij mee. Weest er VLUG bij, want
wij verwachten 'n stormloop en geven zoolang
de voorraad strekt.
CAMPLAAN 7 - Tel. 28608
Door onze huiseigenaar is ons voorgesteld om aandeel te nemen in den verbouw van het pand
waar wij thans zijn gevestigd.
Onze advocaat raadde dit ten sterkste af daar het ons voorgelegen contract verre van duidelijk was.
Daar wij ons steeds instelden onze clientèle, het best mogelijke te bieden tegen de laagste prijs
en het boven de draagkracht van onze zaak zou gaan, als wij ons op hooge kosten gejaagd zien,
die onherroepelijk weder op U moeten worden verhaald, zijn wij genoodzaakt, daar weigering
met huuropzegging gepaard ging, te verhuizen. 5
De plaats waar de winkel gevestigd wordt, zal nader bekend gemaakt worden.
Voor het gemak van de klanten hebben wij onderdak gevonden in onze werkplaats achter
de Twentsche Bank, schuin tegenover ons oude adres, herkenbaar aan het gele bord.
Ondanks alle tegenwerking zal ons devies blijven
ai onze klanten tevreden!!
