•£iooo"-s""r.s
Radio-Centrale.
ÜfiSSöfep
RADIO SERVICE
STORIN&VRIJE RADIOMUZIEK
NV. Heemsteedsche Radio-Centrale
Banketbakkerij REM. BRLSMAN
Firma SPEK,
Orgel, Piano en Theorie
ZWARTER
H. M. EGGERS Jr.
SPORT
TOONEEL
MEVROUW! U belt toch ook op Tel. 28769
Ondanks de Malaise tijd!
Koopt bij de Firma SPEK, uw eigen voordeel.
Wilhelminaplein 19, Heemstede
GEBRS. NEDERSTIGT Haarlem.
Voor de a.s. Feestdagen:
Melkinrichting J. P. v. STAVEREN,
DE RIJWIELHANDEL-REPARATIE-INRICHTING
VAN H. SONDORP
verplaatst worden naar ZANDVOORTSCHELAAN 98
Speciaal ingericht voor Emaiileeren en Vernikkeien
Een degelijk KERSTGESCHENK is in dezen tijd een welkome gast.
Heerlijke warme Pantoffels, Sneeuwhielen-Overschoen, enz.
VAN TURNHOUT's SCHOENENMAGAZIJN. Waeenwes 114.
Magnifieke
vergrootingen
van Vliet's FOTOHANDEL
JOS. VERSTEEG,
W
wordt U alleen gewaarborgd door de
Havenstraat 8.
Telefoon 28614.
NUTTIGE
KERST-GESCHENKEN
HEEWTEDE
Gevestigd
Kerstkransen - Siaa oom-Polonaises - Appelboiiin
VOETBAL.
Uit het H.B.C.-kamp.
H.B.C. had Zondag wel haar slechtste uit
wedstrijd, n.l. tegen Leonidas in Rotterdam, een
der oudste en gevaarlijkste tegenstanders, en
op een kleiveld, dat voor een dag als Zondag
absoluut onbespeelbaar is.
Maar de wil om te winnen is er, dus was het
al direct een vlugge, vinnige kamp. Dat H.B.C.
dan ook in de eerste helft met een gedurig over
wicht niet scoorde, kwam door het slechte veld,
waarop vooral de mid-voor weinig of niets
presteerde.
In de 2e helft was de voorhoede dan ook voor
een groot deel uitgespeeld, waardoor Leonidas
iets sterker werd, maar nu stuitte op de hechte
verdediging, waarbij v. Bakel een extra pluim
verdient voor zijn kranig stukje om op het
laatst den bal, die backs en keeper al gepas
seerd was, nog net van de doellijn af te halen,
en het veld in te trappen, 't Bleef 0—0.
Daar ook T.Y.B.B. gelijk speelde tegen S.J.C.,
is er in het leidende peleton geen wijziging ge
komen. Alleen D.H.L is voorloopig uitgeschakeld
door haar 43-nederlaag tegen Graaf Willem,
wat zeker niemand verwacht had.
T.Y.B.B. is nu met 1 gespeelden wedstrijd
meer 2 punten vóór gebleven, terwijl Leonidas
nu nog 3, D.H.L. 4 verliespunten meer heeft.
De uitslag van den wedstrijd Spartaan
G.D.A. is heden (Maandagavond) nog niet be
kend; is dus vermoedelijk afgekeurd.
H.B.C. II verloor een puntje tegen Volendam.
Kobus Jr., die den geheelen wedstrijd uitstekend
had staan keepen, liet er in de laatste minuten
een oogenschijnlijk gemakkelijken bal door, wat
voor Volendam de gelijkmaker werd. Dat de
stand 11 werd, is echter niet de schuld van
Kobus, maar van de voorhoede, die veel te zelf
zuchtig was, waardoor meerdere goals uitbleven.
Daar Wilskracht li van D.S.S. won, raakt
H.B.C. 3 punten achter Wilskracht
H.B.C. IIILisse werd uitgesteld.
Zondag en de beide Kerstdagen is H.B.C. vrij,
behalve enkele junioren.
Echter zal Santpoort I a.s. Zondag een vriend-
schappelijken wedstrijd komen spelen tegen
H.B.C. i. Daar Santpoort een ernstige concur
rent is voor de bovenste plaats in 1 D. belooft
dit een spannende wedstrijd te worden.
VOETBAL BIJ T.O.P.
T.O.P.Droste (kantoorpersoneel).
Was de vorige ontmoeting tusschen beide
clubs een kleine overwinning voor de Droste-
ploeg, nu, Zaterdagmiddag heeft T.O.P. goed
revanche genomen.
T.O.P. loopt al direct hard van stapel, maar
na een 20 voorsprong komt ook Droste er
beter in. Rust 32.
Na rust is T.O.P. overwegend sterker. Droste
wordt ingesloten, en als een speler voor een
klein ongevalletje verlaat, is de stand spoedig
93 voor T.O.P.
Zaterdag, 2en Kerstdag, komen Zeemeeuwen
V aan den Meerweg op bezoek, terwijl men
voor Zondag vrij zeker een goede club heeft.
H.F.C. HEEMSTEDE.
Heemstede benutten hun vrijen Zondag door
het spelen van eenige vriendschappelijke wed
strijden.
Begonnen wordt met de Asp. tegen Asp. van
Zeemeeuwen, welke in een 22 gelijk spel
eindigde.
Het 2e speelde vriendschappelijk tegen een
Zeemeeuwen-combinatie en won met 32.
Het le kreeg Kenau op bezoek en hoewgl
met invallers spelend, kreeg het van de forsch
spelende bezoekers een flinke les, het werd 61.
Het 3e moest tegen Spaarndam spelen en
werd met een groote nederlaag naar huis ge
stuurd; 82 is bepaald slecht
2e Kerstdag komen de ljvogels uit Amster
dam met 3 elftallen bij Heemstede op bezoek.
Het programma luidt:
10.30 uur: Heemstede IIljvogels II.
12 uur: Heemstede Adsp.ljvogels Adsp.
2 uur: Heemstede Iljvogels I.
Zondag 27 September speelt het 3e elftal
vriendschappelijk tegen F.C.H. uit Haarlem,
om 10.30.
EEN ST. NICOLAASNACHT IN VLAANDEREN.
In Noord-Haarlem, in de Asterstraat, is een
kinderbewaarplaats, dienende om kleuters wier
moeder gedwongen is uit werken te gaan, of
door andere oorzaken (ziekte, e.d.) zich niet
met haar kinderen kan bemoeien, tijdelijk een
goede verzorging te geven. Deze kinderbewaar
plaats kan echter in de behoefte niet voorzien,
zoodat plannen zijn beraamd om te komen tot
den bouw van een nieuwe. Om nu de benoo-
digde gelden bijeen te krijgen, c.q. het bouw
fonds te versterken, werd Zaterdag- en Zondag
middag j.l. een voorstelling gegeven in den
Stadsschouwburg van „Een St. Nicolaasnacht in
Vlaanderen", vrij naar een sprookje van Felix
Timmermans, bewerkt door Mevr. S. van
Bommelvan Heusde en opgevoerd door het
Neaerlandsch Kindertooneel, onder regie van
Theo Bouwmeester.
Het was een publiek van zeer uiteenloopen
den leeftijd, dat Zaterdagmiddag de verschil
lende rangen vulde. Het vroolijke geroezemoes
van de jongere generatie vóór den aanvang was
reeds een alleraardigst begin, maar veranderde
in groote stilte en aandacht, toen het scherm
opging en de voorstelling een aanvang nam.
Hoe leefden de kleinen en ook de grooten
nog wel! mee met het gebeuren daar op het
tooneel. Het zij dan ook reeds dadelijk gezegd,
dat dit vroolijk spel met zang.en dans wel in
staat was jong en oud te boeien. Rinoldus
Kaerseman, de lustige dichter-zanger, de kinder
vriend van Rupelmonde, stal reeds dadelijk aller
harten door zijn vroolijke manieren en de wijze
waarop hij met zijn zuster Griet omsprong. De
rol van Rinoldus werd vertolkt door Mej. Jo
van der Laan, die er waarlijk eer mee inlegde!
Het tooneeltje met de schooljeugd, die aan
Rinoldus een St. Nicolaasversje komt vragen,
waarbij Meester Pennevreugd telkens komt
storen en Rinoldus bewijst, dat hij de kinderen
mooie en leutige liedjes weet te leeren, was ook
allerkostelijkst; speciaal valt hierbij ook de
muzikale leiding van Mevr. Rie van Eden te
roemen. Het schommellied b.v. was eenig, en
de solo's van Pieteke Blom verdienen ook een
aparte vermelding. En wat leefde het jeugdige
publiek mee met die arme Trientje Duim, die
haar mooie Congo-schip, „zóó weelderig, zóó
beelderig", maar niet kon verkoopen, en met
het arme Ceciliaatje, dat door Sint-Nicolaas was
overgeslagen. Wat een voldoening als tenslotte
alles nog goed terecht komt, daar St. Nicolaas
het mooie schip aan Cecilia geeft. Dit nachtelijk
tooneeltje maakte, blijkens de uitroepen van het
jonge volkje onder het publiek wel een zeer
sterken indruk, evenals het snoezige ballet dat
er op volgde, dat ingestudeerd was door Tilly
Sylon, met balletmuziek van Marinus Adam.
In de pauze werd een Amerikaansche ver
loting gehouden van een pop, die niet minder
dan 14-3g opbracht. Ook was er veel animo
dank zij de vóór de voorstelling gesproken
aanmoediging tot de kinderen om flink bij
vader, moeder, oom, tante, of andere begeleiders
en geleidsters te „zeuren" voor de grabbelton
en andere vermakelijkheden, en wij vermoeden,
dat de verloting van gramofoon en teddybeer
ook geen tekort zullen hebben opgeleverd. Het
was nu eenmaal om de dubbeltjes te doen!
Doch, afgezien van de financieele resultaten,
die naar wij hopen niet zijn tegengevallen, was
de opvoering waarlijk een succes, iets wat voor
alle medewerkenden, leiders en leidsters en niet
het minst voor de bewerkster van het sprookje,
ongetwijfeld een groote voldoening zal zijn.
HET GEHEIM VAN DIEN KERSTAVOND.
(Vrij naar het Engelsch.)
(Nadruk verboden.)
De duisternis was reeds gevallen rond het
vriendelijke, lage boerenhuis, dat daar lag te
midden van hoog struikgewas, met zijn warm
aandoende rieten dak. een eindje van den
hoofdweg af. In de lage, ouderwetsche
vertrekken, met zonderlinge trapjes en op
stapjes, en diepe kozijnen en vreemde hoeken
en nissen hing een volkomen stilte. In de
groote huiskamer werd die slechts af en
toe verbroken door het knetteren van het
blokkenvuur in den ouderwetschen open
schouw. De vlammen wierpen grillige schadu
wen door het vertrek, en verlichtten met een
rosse schijn het tengere vrouwenfiguurtje, dat
midden in de kamer stond en heel stil het ver
trek rondkeek. Een blij, gelukkig lachje ver
helderde het gelaat van het jonge vrouwtje,
terwijl ze haar blikken liet gaan langs de
groen-glimmende bladen en de roode besjes van
de hulst, waarmee ze de heele kamer versierd
had, en de dennetakken, hier en daar, die een
fijne, prikkelende geur verspreidden. En in den
hoek, daar stond, met schitterende slingers ver
sierd, hun kerstboom Straks, vanavond, als
Dick uit de stad terug zou zijn, zou hij aan
gestoken worden. Dick had haar eerst goedig
geplaagd, met haar kinderlijke wensch, om een
kersteoom op te sieren. Ze hadden immers geen
kinderen? Maar als ze het graag wilde, natuur
lijk, dan zouden ze het doen. Die goede Dick...
Een wonderlijk mooie tijd was dat geweest,
die anderhalf jaar nu, dat ze Dick had. Een
jaar waren ze nu bijna getrouwd. Het was als
één mooie droom geweest, zoodat ze soms
bang was, opeens wakker te zullen schrikken,
om tot de ontdekking te komen dat alles niet
waar was... Het was alles ook zoo wonderlijk
en snel in zijn werk gegaan. Ze woonde een
half jaar al alleen in dit oude boerenhuis, dat
haar moeder haar had nagelaten, met net ge
noeg spaarduitjes, om er zonder al te veel in
spanning van te kunnen komen. Ze had wat
groenten en vruchten gekweekt, en zich af
gevraagd, of ze nu altijd hier zou moeten
vegeteeren, in dat oude huis, bij het stille dorp...
haar jeugd verkwijnen.En toen opeens was
hij er geweest. Op een stralenden vroeg-
zomerdag had ze gebukt gestaan over het
bloemperk vóór het huis, terwijl de zon vonken
schoot uit haar blonde harenen toen ze
opkeek, stond hij voor het tuinhek en keek
strak naar haar, met zijn ernstige, grijze oogen.
Een lange, forsche man, met aan de slapen reeds
wat grijzend haar. Fn op haar vragenden blik
- ze had gevoeld dat ze een kleur als vuur
kreeg had hij op den man af gevraagd: „Is
dit huis, met die moestuinen erbij te koop?"
Ze had eerst geen antwoord kunnen geven van
verbazing. Maar daarna had zich een vreemd
gesprek ontwikkeld. De man wilde ergens een
iicel rustig gelegen huisje koopen met vol
doenden grond erbij, om een bescheiden
kweekerij te kunnen beginnen, ver van de
menschen, van de stad. Ja, hij had overal in
de wereld rondgekeken, hier en daar, en had
genoeg van de stad. Wilde alleen zijn, rust
hebben. Iets eigenaardigs was er van hem uit
gegaan, van dat bleeke, sympathieke gelaat,
niet de diepe groef om den mond, die ernstige,
trouwe grijze oogen; iets krachtigs, dat een
zonderlinge bekoring voor haar hadEn zoo
was het gebeurd, dat opeens haar leven een
andere wending had gekregen, doordat de liefde
erin was gekomenEen half jaar later waren
ze getrouwd. Heel eenvoudig. Ze waren beide
geen kinderen meerHij zeker niet. En ze
hadden elkaar plechtig beloofd, het verleden te
laten rusten. Dat was voorbij Hij wilde niets
weten, of ze vroeger misschien had liefgehad, of
verloofd was geweest, of niet; en zij moest ook
niets vragen. Waartoe zou het dienen ?Ja zeker,
de wereld was hard voor hem geweest, had
hij eens gezegd. Maar nu was alles voorbij.
Begonnen ze immers een nieuw leven? En ze
hadden woord gehouden. Alleen het geluk van
liet oogenblik doorleefd en zich niet vermoeid
met de schaduw van het verleden. O, het was
heerlijk geweest. Dick was zóó goed voor haar,
zorgde zoo met duizend kleine zorgen voor
haaren zij werkte met hem mee, in de
kweek, en deed hun kleine huishoudingWat
zou Dick straks opkijken, ais hij de kamer zóó
intens gezellig zou vinden... Maar wat was...??!!
Plotseung voer er een koude rilling langs
haar rug. Wat was dat? Ze had heel duidelijk
de achterdeur hoeren kraken. Wie kon dat zijn?
Dick kwam nooit door de achterdeur binnen..
Met bonzend hart liep ze op de teenen naar de
kleine achterkamer, wierp de deur open.... de
lichtglanzen van net vuur in de groote kamer
drongen, nog flauw naar binnen.... en daar zag
ze... een havelooze kerel.... in lompen gehuld,
een pet diep in zijn oogen getrokkenze
slaakte een half-onderdrukte kreet van ont
zetting.
„Still", riep de man schor-fluisterend. „Ver
raad me niet, de politie zoekt naar me. Is dit
het huis van Dick Burnham?"
De jonge vrouw knikte bevestigend. Wat
moest die kerel van Dick? Was het iets, uit
Dick's verleden?
„Wat is er... wat wil je van Dick, ken je
hem?' vroeg ze schier ademloos.
„Of ik hem keu?" zei de man schor, „al twaalf
jaar, al dien tijd dat ik de nor zat, net zoolang
als hij er is geweest bijnaeen beste kerel,
Dicken ik dacht, misschien zal hij me wel
willen helpen, terwille van de ouwe kameraad
schap, hahalachte de man met een in
gehouden, ironisch lachje.
Het duizelde de jonge vrouw even.... Dick....
twaalf jaar. in de gevangenis. dus dat was
zijn geheim geweest.... daarom had hij het
verleden willen vergeten hij had een misdaad
begaan.... een inoord misschien.... Maar dat
was vreeselijk. Nee. nee, maar slecht was
Dick, haar Dick toch niet, iets gemeens kon hij
nooit gedaan hebben. het zou zeker alles een
goede reden hebben gehad... het deed er ook
niet toe, wat hij ook gedaan had, nu was alles
voorbij.... het was haar Dick nu, een zorgzame,
ttedere Dick en ze vergaf hem, zeker, ze
vergaf hem, wat hij ook gedaan had.... het ver
leden zou blijven zwijgen! Ze verzamelde al
haar krachten, en zei luid, pogend haar stem
vast te doen klinken: „Wat moet je hebben,
zeg op! Dan zal ik je wat geven. Want je moet
dadelijk weg, dadelijk, begrijp je, ik wil niet,
dat Dick je hier vindt!"
„Sssti", zei de man. „Schreeuw niet zoo. Als
de politie achter de deur staat, en het hoort,
is Dick er ook gloeiend bij! Geef me wat
kleeren, een oud pak, en wat te eten, ik heb in
vier en twintig uur niks gehad..
Een minuut later sloop er van het erf van het
vriendelijke boerenhuis-met-het-rieten-dak een
havelooze kerel weg, en verdween met een
bundel onder zijn arm, en vijf glimmende goud
stukjes de heele oogst van haar spaarpotje
in zijn broekzak, in de duisternis van den
Kerstnacht
Het was een heel bleek, dapper vrouwtje, dat
een uur later, met tranen in de oogen, haar
armen om den hals van Dick vleide en haar
trillende lippen op zijn wang drukte. Dick
merkte gelukkig niets, in het onzekere licht van
den vlammenden schouw; en stopte geheim
zinnig een paar pakjes weg, achter den Kerst
boom.
Toen werd er luid aan de voordeur geklopt.
Ze zag, hoe Dick snel het hoofd ophief, met
een grimmige trek om zijn mond. Dan ging hij,
zonder een woord te zeggen, naar de voordeur.
Hoor, nu klonk er stemmengerucht, zware
stemmen... wat bleef Dick lang weg.... waarom
kwam hij nu niet terugze zouden toch
niet... hem halen, weghalen.... van haar?
Met wankelende schreden begaf ze zich naar
de deur. In de gang hoorde ze stemmen: ..Dus
U heeft dien Tom Browns niet gezien? Ja, U
moet ons niet kwalijk nemen, maar we moesten
hier ook komen vragen, ziet UKende U
hem goed?"
En toen klonk de stem van Dick; hard,
smartelijk bijna: „Of ik kern kende? Ik heb hem
twaalf jaar bewaakt, toen ik cipier was in de
strafgevangenis, twaalf jaar.
De mannen mompelden een groet en Dick
kwam terug, vond haar snikkend tegen de deur
post geleund. Begreep, dat ze alles gehoord
had, en terwijl hij haar zacht in zijn armen
nam, zei hij en zijn stem scheen te trillen:
„Ja, twaalf jaar heb ik het uitgehouden, dat
vreeselijke baantje, tusschen die cellen; de twaalf
ellendigste jaren van mijn leven. Toen heb ik
het er aan gegeven, toen ik een erfenisje kreeg,
genoeg, om dat op te kunnen geven, en niet
meer te hoeven leven tusschen die menschen in
kooien!Laten we er nooit meer over spreken..."
Dick heeft nooit geweten, waarom zijn jonge
vrouwtje hem toen zoo hartstochtelijk omhelsde
en de vreugde-tranen haar over de wangen
stroomden. Zeker een beetje zenuwachtig ge
maakt en geschrokken, dacht hij.
Maar zij had haar Dick, dien zij verloren
waande, teruggevonden, op dien Kerstavond.
EEN WITTE KERSTMIS?
Vergeet dan de vogels niet!
De koude der laatste dagen heeft reeds aan
leiding gegeven tot de voorspelling, dat we een
witte Kerstmis zullen hebben. Voor welhaast de
meeste menschen heeft een witte Kerstmis een
bijzonder poëtisch karakter. De schoonheid van
het besneeuwde landschap en de winterstemming
passen zoo geheel in de Kerstmissfeer, nog ver
sterkt door de afwezigheid van het gewone
straatrumoer. Doch hoe mooi en vredig een
witte Kerstmis ook is, mogen wij toch niet de
oogen sluiten voor de ongemakken, die de
sneeuw aan mensch en dier veroorzaakt. Wij
denken daarbij aan onze gevederde vrienden,
die nu reeds in de natuur een schrale tafel vin
den. Hoeveel te meer hebben zij dan de hulp
van de menschen noodig, als alles met een dicht
sneeuwkleed is bedekt. En welk een dankbaar
werk is het niet, de vogels in den winter wat
eten te geven; welk een levendige stoffage
vormen de talrijke soorten, die van het gebodene
komen genieten, in den doodschen wintertuin
En veeleischend zijn ze waarlijk niet! Veel
keukenafval, dat gewoonlijk wordt wegge-
worpen, is als voedsel voor de vogels geschikt.
Een kaaskorst, een spekzwoerd, een stuk bruin-
brood. een halve cocosnoot in een boom beves-
i tigd, lokken verschillende vogels, o.a. meezeil
en roodborstjes, vinkjes en sijsjes spoedig tot
toetasten. Lijsters smullen van fijn gesnipperde
J appelschillen, bananenschillen, enz. Gekookte
aardappelen worden door bijna alle vogels
graag gegeten; ook hennepzaad is een gewild
voedsel, eveneens het vogelvoer, dat verpakt in
den handel is. Men ziet het, wie den vogels wil
verschaffen, wat zij zelf niet meer kunnen
vinden, behoeft niet eens zooveel moeite te
doen als de boeren in Noorwegen, die met Kerst
mis een korenschoof op een hoogen paal op het
erf plaatsen, om den vogels voedsel en een
schuilplaats te verstrekken.
Om het voedsel niet te laten insneeuwen,
wordt het gebruik van een overdekt voeder
plaatsje aanbevolen, maar deze hebben het
nadeel, dat zij aan katten gelegenheid geven,
zich van een gemakkelijke prooi te verzekeren
Wij zagen nog dezer dagen in den voortuin van
een villa zulk een voederhuisje, waarin een kat
zijn intrek had genomen. Wie zooveel hart voor
onze nuttige zangers heeft, dat hij ze te eten
geeft, lette er ook eens op, dat geen katten de
voederplaatsen onveilig maken!
SNEEUWVAL.
In de Dameskroniek verhaalt Marie de
Rovanno de volgende vermakelijke annecdote:
Bij een revue in een der groote Parijsche
music-halls is een tableau, dat bizonder veel
succes heeft het stelt een sneeuwstorm voor,
en de vlokken stuiven zóó natuurlijk naar
beneden, dat men zou zweren met een échten
sneeuwstorm te doen te hebben. Zoo'n sneeuw
storm op het tooneel heeft echter iets tegen.
Het schijnt, dat men dien gemakkelijker aan
den gang kan maken dan weer laten ophouden.
Ten minste bij het volgende tableau, waar
heelemaal geen sneeuw aan te pas moest
komen, sneeuwde het op een avond nóg
natuurlijk tot groote hilariteit der toeschouwers.
Bij die gelegenheid herinnerde een der mede
spelers aan een annecdote, die betrekking heeft
op een dergelijk voorval.
De acteur Duquesne vervulde op zekeren dag
in een stuk de rol van Napoleon. Na een be
drijf, dat bij Moscou speelde, en waarbij het
htvig sneeuwde op het tooneel. zag men in het
volgende bedrijf Duquesne als Napoleon in zijn
werkkamer in de Tuilerieën zitten. En terwijl
hij daar druk aan het schrijven was, dwarrelde
ei nog steeds sneeuw de sneeuw van het
vorige bedrijf naar beneden.... op 's keizers
jas, 's keizers hoofd, op zijn schrijftafel, op zijn
papieren overal lag sneeuw.
Het publiek keek half-verwonderd, half-
geamuseerd naar dat keizerlijke vertrek, waar
het zoo maar door het plafond binnensneeuwde.
Een ordonnance officier kwam bij de keizer
binnen, en de acteur, die de rol van dien officier
vervulde, kon bij het gezicht van al die sneeuw
een gebaar van verwondering niet onder
drukken
Duquesne-Napoleon sloeg een blik naar het
plafond, een blik naar den officier, en zei toen
met een stalen gezicht:
„U verwondert zich over die sneeuw, kapi
tein?Och, dat is zoo een gewoonte, die ik
van mijn verblijf in Rusland overgehouden
heb!",
Het publiek brulde van het lachen, maar de
situatie was gered.
t
PHILIPS 720A
F.I95.®
Oud Jnspecteur PHILIPS RADIO
Postlaan<15, Heemstede - .Tel. 28588
geven wij u vanaf 23 Dec. (ot en met
1 Januari bij aankoop van f 3.aan
Wijnen, Likeuren, Boerenjongens, Ad
vocaat enz., 1 flesch SAMOS of
SPAANSCHE WIJN CADEAU.
Gelieve Uw bestelling bijtijds aan ons op te geven,
uitsluitend contant.
Vraagt nog heden onze prijscourant en U zult
verbaasd staan van onze tage prijzen.
Aanbevelend,
Aardappelen-, groenten- en fruithandel.
LEIDSCHEVAART 338 b.d. Schouwt,jeterug Tel. 14619
naast Amsterdamsche Vleeschhouwerij
VOOR DE FEESTDAGEN
3 pond moesappelen voor 25 ct. 3 pond Goudreinett n
voor 25. ct Goudreinett n extra 2 pond voor 25 ct.
Prima Groenten en Fruit tegen
de laagste dagprijzen
Tweede Kerstdag geopend van 8 uur v.m. tot 2 uur n.m.
ROOM per Literf 1.60
ii ii ii 0.40
it ii '/to ii ii 0.19
ROOMBOTER per pond 0.75
MELKBOTER „0.65
Camplaan 11 Telefoon 28229.
Met ingang van 1 JANUARI zal
thans gevestigd
Zandvoortschelaan 126
TELEFOON 26741
b/d. Leidschevaart
Aanbevelend, H. SONDORP
Vraagt het merk „STAP IN" en Dr. KOLA-SCHOENEN, welke maatwerk ondervangt.
Voor ZWAKKE en GEVOELIGE voeten
van Uw NEGATIEFJES?
^Schouwtjesplein 15
A B V P D T 1? K R T
Gediplomeerd Leeraar in
Amsterdamschevaart 1 8 8,
HAARLEM.
Desgewenscht aan huis.
UITSLUITEND PRIMA
GRONDSTOFFEN,
zonder eenig bindmiddel,
hygiënisch zuiver bereid in
eerste klas werktuigen, ma
ken
Weerestein
Gortepap
de"gevraagde!^Dien) ze eens
ip lil ziel «at l ,,cr een
AANSLUITKOSTEN F. 15.—
CONTRIBUTIE PER MAAND F. 2.—
MAGA ZI.JN „DE LE1DSCHE VAART"
ZANDVOORTSCHELAAN 155
naast Café-Restaurant „Boekenroode"
RAADHUIUTP 67
SCHOUWTJESLAAN 59 - HAARLEM
Telefoon 10939
Voor de Feestdagen
