BE VBBUW EN KAAK HuiS
DE EERSTE TTEEMSTEEDSCHE COURANT
No. 49. 8 DECEMBER 1933.
TWEEDE BLAD.
VELE KLEINTJES ééN GROOTE
leder jaar om dezen tijd
Heeft men aan de postkantoren
Zegels van weldadigheid,
Om de menschen aan te sporen:
Denk eens aan 't misdeelde kind,
Dat gij hebt 't reeds vaak gelezen
Achterlijk, of doof, of blind,
Op uw hulp is aangewezen.
Helpt elkander! Er bestaan
Corporaties en gestichten;
Met het kinderleed begaan
Pogen zij dit te verlichten.
Als U kinderzegels koopt,
Steunt U die vereenigingen.
't Is onnoodig, naar ik hoop,
Om daar nog op aan te dringen.
Volkskracht is: gezonde jeugd!
Kom, de penningmeesters wachten
Op uw steun. Maak hen verheugd!
Zwakken geeft ge nieuwe krachten.
Sla de handen in elkaar!
Wees een maandlang bondgenooten,
En het spreekwoord wordt weer waar:
Vele kleintjes, ééne groote!
Nu de Pluimveetentoon
stellingen naderen
BURGERLIJKE STAND
BONT ALLERIEI
I
Wenken voor sporthoenderbezitters.
Nu de tijd van de pluimveetentoonstellingen
weder nadert, schrijft de heer J. H. v. d. Brocke
in „Klein-veeteelt", moeten de sponfokktrs,
maar in het bijzonder de beginnelingen, eenlge
wenken krijgen voor het in conditie brengen van
hunne dieren, vóórdat zij naar de tentoon-
stellin gaan. Er zijn verschillende dieren, die
vóórdien gewasschen dienen te worden. Hiertoe
behooren alle witte vogels, en vogels, die veel
wit hebben, zooals de lichte Sussex en derge-
lijken, ook alle kuifhoenders-witkuiven.
Dikwijls komt het voor, dat men dieren op
de tentoonstelling aantreft, die nog geheel nat
van het wasschen zijn. Dit mag bij eten goeden
sportfokker niet voorkomen. -Ongeveer een
week, althans een dag of 5 van te voren, gaat
men de witte dieren wasschen, opdat zij, als
zij in de verzendingsmand gaan, geheel en al
droog zijn. Doordat de dieren geheel droog zijn,
zullen zij zichzelf opknappen, door iedere veer
en veertjes netjes na te pluizen en te rang
schikken. De vogel komt dan in een helder wit
pak met goed geordende veeren in de tentoon-
steliingskooi en zoowel liefhebber als leek zal
direct zeggen: „Wat ziet die kip er helder uit".
Maar nu de wijze, waarop men deze dieren
inoet wasschen vereischt nogal eenige moeite.
Daar in den regel de pooten van de hoenders
nogal vuil zijn, begint men de pooten eerst te
wasschen, in een bakje, waarin zich eenig lauw
water bevindt, zoodat de vuile pooten van de
te wasschen hoenders niet worden schoon
gemaakt in de groote bak, eveneens gevuld met
lauw water, daar dit water dan vuil zou worden
en onbruikbaar voor het wasschen van wiite
hoenders. Zoodra de pooten goed schoon
gemaakt zijn, neemt men een witte band van
ongeveer 1% a 2 c.M. breedte, waarmede men
de pooten vastbindt. Vervolgens neemt men den
vogel in de linker hand en legt de vleugels om
de beurt uitgespreid op een tafel, terwijl men
met de rechterhand, waarin men een borsteltje
heet voorzien van zeep, in de richting der veeren
schuiert. Als een vleugel op deze wijze is be
handeld en men het vuil heeft weggeschuierd,
behandelt men op dezelfde wijze den anderen
vleugel, en vervolgens den staart. Indien dit
heeft plaats gehad, neemt men den kop en hals
op dezelfde wijze onderhanden. Vervolgens legt
men de kip op den rug en wascht keel en
onderlijf op dezelfde wijze als de vleugels.
Vervolgens stopt men de kip in den bak met
lauw water en spoelt zoolang, dat er geen zeep
tusschen of op de veeren overblijft. Hierna
dompelt men de kip in een bak met geheel
schoon lauw water, waardoor een weinig
blauwsel is geslagen. Na deze behandeling
wordt de kip met geheel schoone doeken af
gedroogd.
Vervolgens neemt men het aldus behandelde
dier bij de pooten, met den kop omlaag, waarbij
de vleugels als vanzelf opengaan Nu strooit men
tusschen de veeren kalkpoeder, waarna men de
band van de pooten afdoet, en het gewasschen
exemplaar plaatst in een schoone mand, waarin
men schoon stroo of zaagsel heeft gedaan. De
mand met inhoud plaatst men in een verwarmd
vertrek. Den volgenden dag haalt men het vuil
uit de mand en laat het dier wat eten en drinken.
Den daaropvolgenden dag zal de vogel zoo
goed als droog zijn en wordt thans overgebracht
in een schoon hok met stroo, geheel voor wind
en tocht afgesloten. In dit hok zijnde, zal de
gewasschen vogel zich flink uitschudden en zijn
vederpakje netjes in orde brengen.
Voordat men het aldus behandelde dier in de
verzendingsmand doet, doet men op kam en
lellen een weinig vaseline. Een aldus, goed be
handeld dier, is een lust om in de tentoon-
stellingskooi te zien, en *zal zoo'n vogel ten
allen tijde veel, zeer veel zelfs, voor hebben op
dieren, die niet of slecht gewasschen zijn.
Men moet er vooral om denken niet te veel
blauwsel in het water te doen, want dan ziet
de kip er afschuwelijk uit, terwijl men met het
afdrogen steeds met het gevederte mede moet
wrijven, daar anders de veeren beschadigen. Bij
de Witkuiven worden alleen de kuiven ge
wasschen en moet men zorg dragen, dat er geen
zeep in de oogen der dieren komt. Wanneer de
gewasschen kuiven geheel droog zijn, knipt
men de overtollige, gekleurde veertjes uit de
kuiven weg. Witkuiven moeten op bijna dezelfde
manier behandeld worden als personen, die zich
"aar den kapper begeven, alvorens zij naar een
°f andere feestelijkheid gaan. Wanneer een
veertje onregelmatig zit aan de kuif, kan men
d|t beter afknippen, daar anders soms dat eene
veertje een minder mooi aanzien aan het dier
geeft.
MEDISCHE WENKEN.
Dagelijks kleine voorkomende gevallen en de
behandeling.
Snijwonden, voorzoover deze niet ernstig zijn j
en medische behanueling vragen, woiüui un-
gewasschen met wateis.oi super oxyue en be
streken met een penseeltje, geuoopi in jodium
tinctuur, daarna met een scnoon s.uxje vei band-
gaas omwonden, dat men vasthoudt met leu«.o- 1
plast, dat even warm is gemaaxt.
Veelal zuigt men een Vvonu even uit of houdt
de plex onuer oe kraan, dit helpt echter met
afdoende. Het opplakken van pk.ster op open
wonaen is evenmin goed, om nog te zwijgen
van de onsmakelijke methode oin de ple.ster
met speeksel te bevochtigen en daaina op het
wondje te kleven.
Brandwonden.
Brandwonden moeten met zorg behandeld
worden en niet zooals vaak gescmed onuer ue
kraan gehouden worden.
Een Huisvrouw moet dan evenwel niet in het
water komen, hetzij koud of warm, indien zij
brandplekken heeft.
Licnte brandplekken, waarbij de huid slechts
licht rood gekleurd is, wrijft men in niet glyce
rine en slaolie.
Ernstiger gevallen omwikkelt men met een
j zoogenaamde „Brandbinoe", uie uien altijd m
het verbanudoosje voornanuen moet ntbucn en
die men bij een apotheker of drogist kun krijgen.
Is de branuplek van dien aaru, uat nieei uan
de bovenste huiulaag is gebranu, uan is mediscn
ingrijpen noodzakelijk.
Verkoudheid.
Bij zware verkoudheid en griep kan flink
transpireeren de zieke een e.nd op weg helpen
naar beterschap.
men moet ue-e, zooals vanzelf spreekt in bed
toepassen en ue bes.e tijd, is tusoci.en vier en
vijr uur 's miduags, aangezien ue lichaams
temperatuur dan tevens opmmpi, welke om zes
uur het hoogtepunt ueieikt lieert.
Slapeloosheid.
Het is niét raadzaam om slapeloosheid met
allerlei chemische preparaten te uenaime.en, d.e
nu weer eens die, uan weer eens gene, aan
beveelt.
Het lichaam gewent er aan en verlangt dan
immer sterkere uosis.
Een vochtige wikkel om de voeten onttrekt
het bloed aan net hooid en ka.meeit ue zenuwen,
waardoor men spoeuig ïmEmpt. v o„r_l bij
kinaeren is dit miuuel zeer aan te bevelen.
EET MEER KAAS.
Nog veel te weinig wordt er in onze gezinnen
kaas gegeten, nie.tegenstaande de h„oge voe
dingswaarde, die uit zuivelproduct hee.t.
In Amerika wordt door vooiaanstaande artsen
propaganda gemaakt voor het eten van méér
kaas, ook bij de bereiding van schoteltjes en
lunch-gerechten. Inderdaad is dit een loiiehjk
voorbeeld en verdient zeker wei navolging!
In een land als het ónze, waar zóóveel itaas
gemaakt wordt, kunnen we ons zelf dienen door
het nuttigen van een product, dat vrijwel géén
afval, doch uitstekende voedingswaarde heett.
Daarnaast is het opvoeien van het kaas-
verbruik tevens in het belang van den ha.tdtl
en hebben wij, huisvrouwen, het in de Irnnd om
door meerder kaasverbrmk de werkloosheid, zij
het dan voor een zéér bescheiden deel, te helpen
bestrijden.
Volkeren en rassen, die zich met zuivel
producten grootendeels voeden zijn gezond en
krachtig.
Eeuwen geleden bereidde men reeds kaas uit
koeien-, schapen- en geitenmelk, zij het dan oox,
dat de fabricatie op primitieve wijze ges-hiedde.
De oude Noorsche volken, Germanen e.a.
nuttigden reeds kaas en zelis in niet ge.inge
hoeveelheden, terwijl de oude Gr.eken en
Romeinen het als „Godenspijs" beschouwuen.
EENIGE PRACTISCHE HUISHOUDELIJKE
WENKEN.
Vetvlekken in kleeden verwijdert men door ze
te bedekken met een dikke laag magnesia,
hierop druppelt men een weinig benzine en het
vet zal daarna in de magnesia-pap dringen.
Indien de poeder geheel en al opgedroogd is,
borstelt men deze weg en de vetvlek zal ver
dwenen zijn.
Het wasschen van groenten en salade moet
onmiddellijk vóór het koken of de toebereiding
geschieden. Vele huisvrouwen hebben de ge
woonte om de groenten schoon te maken en
zoo noodig te snijden en daarna in een teil met
water weg te zetten: veel van de smaak gaat
hierdoor verloren.
Salade moet met de handen van de nerf ge
plukt worden, daarna eenige malen gewasschen
en in het slamandje of een zeef uitgeschud
worden.
Nooit mag men sla met de handen uitknijpen,
daar de teere blaadjes dan beschadigen.
EEN ELEGANT SCHOBT EN EEN
SCHOOLJURK.
2072/2070.
Het is vaak heel aicel-
ijk een scnort te treilen,
heiweik niet enkel prac
tised is. noen ook nog
gekleeo zit. Het schort,
dat wij niernaast atbeei-
den, voidcet a3n oeiae
eigenschappen, het is eie-
t, doen tegelijk prac
tised omdat het een groot
deel van ac japon peaekt.
Het rugdeei wordt aan
de voorzijde geknoopt en
vormt een punt, terwijl
de voorzijde aan aen nais
rond is geknipt.
Aan de rugaeelen, die
kruiselings over elkaar
gaan is een '03na geknipt,
aie midden voor met een
knoop sluit en tevens de naad be
dekt van het aan elkander stikken
van boven- en ondergedeelte.
Patronen zijn verkrijgbaar in alle
maten en Kunnen aangevraagd
worden onder nr. 2072.
De mode heeft zich ook Uitge
strekt tot de kleeding van onze
meisjes, hetgeen Dlijkt uit d: schou
der verbrpfkng welke op de afbeel
ding hiernaast is te zien. Ze wordt
aanqegeven door de in de arms
gaten aangebrachte kapjes.
De sluiting geschiedt middenvoor
met knoopies. terwijl de gladde
mouw een smalle opgestikte patte
heeft met knoopgarneering.
Het xraagie kan van popeiine. pique of Shan
tung worden gemaakt, evenals ae kleine slipies,
die met een overslag in het midden bijeen ge
bracht worden.
Het tweeoaans rokie sluit glad om de heupen
en heeft een afstekende ceintuur om het middel.
Patronen voor den leefriid van 612 jaar kan
men bestellen onder nr, 2070.
VOOR ONZb LEZERESSEN.
Patronen worden toenezonden na overschrij
ving vaD 1 C.5S op postrekening 62026 van
den Mouediensi Den Haag ol na inzending oer
postwissel oi in postzeg. s aan de Mode
redactrice, Roelotstraat 109, Oen Haag. ue-
wenschte maat en nummer voorai duidelijk ver
meld ea
O 61
Om lek geworden houitSH tobben weer dicht
te maken vult men deze met een vierde deel met
zaagsel en overgiet dit met kokend water.
Men vult het water, dat in den regel weg zal
druppelen, geregeld bij, totdat deze op dezeifde
hoogte blijtt s.aan.
Ue tobbe is dan weder bruikbaar.
RECEPT.
KERRY-SCHOTEL.
Soepvleesch, 3 a 4 kopjes rijst, 2 groote uien,
2 theelepels kerry, 60 gram boter, plm. 4 d.L.
water, 2 bouillonblokjes.
Behalve het soepvleesch hebben wij nog
noodig 3 a 4 kopjes rijst met driemaal zooveel
water en zout, uaarna opletten en gaar laten
icoken. Gebruiken wij echter de hooikist, dan
wordt er tweemaal zooveel water opgezet als
rijst. De rijst, die vooraf goed gewasschen is,
wordt met het water en zout aan de kook ge
bracht, ongeveer 7 min. met de deksel op de
pan gekookt en onmiddellijk daarna plaatsen
we de pan in de hooikist. tvoken in couranten
gaat eveneens zéér goed; we nemen zes of
zeven couranten, die uitgevouwen en kruiselings
over elkander worden gelegd. We zetten ue
pan op de couranten en wikkelen deze één voor
één om de pan, waardoor natuurlijk de warmte
bewaard wordt, en krijgen de rijst dan op déze
wijze gaar.
De uien worden gesnipperd en in de boter
goudgeel gebakken (geiruit), daarna voegen
wij dit bij de rijst, evenals het fijn gehaieie
vleesch en het water, waarin 2 bouillonblokjes
zijn opgelost.
Een vuurvast schoteltje wordt ingevet en de
rijstmassa erin gedaan, daarna bestrooien wij
de bovenkant met paneermeel en leggen hier
en daar een klon.je boter, waarna wij het
schoteltje 20 of 30 minuten in den oven plaatsen,
om een klein korstje te krijgen.
JAAG NOOIT DE KIPPEN OP.
Practische hulpmiddelen voor kippen vangen.
Een eenvoudig vangraam.
Kippen zijn zenuwachtige dieren.
Zij kunnen herrie en druk geloop in hun
nabijheid slecht verdragen en zij raken slechts
vertrouwd met rustige menschen, die hen niet
door plotselinge bewegingen laten schrikken.
Menigeen houdt het voor niet zoo belangrijk dat
de kippen bij zijn binnentreden in stal of ren,
luid kakelend en fladderend uit elkaar stuiven,
maar dit is een bewijs, dat hij tot de kippen
houders behoort, die ongevoelig voor gefladder
en lawaai achter een kip, die zij vangen willen,
aanloopen, en daarbij de geheele ren in be
weging brengen. Wie evenwel de aard van zijn
kippen begrijpt en daarnaar wil handelen, moet
het anders aanpakken en hij zal zich daarbij
zeer goed bevinden.
Het gemakkelijkste vangt men een kip des
avonds, als hij op stok zit. Men pakt hem dan
eenvoudig met de eene hand om de pooten en
tilt hem zoo op, de andere hand op de vleugels
leggend om zoodoende het fladderen fe voor
komen.
Het kan echter voorkomen, dat men 's ochtends
of in den loop van den dag een bepaalde kip
vangen wil. Dan is het veel moeilijker, want de
kippen begrijpen onmiddellijk de bedoeling en
probeeren dan om dezen aanslag op hun vrijheid
te verijdelen. Maar wij zijn slimmer dan zij en
maken nu eenvoudig gebruik van een draaibaar
vangraam, en na een korten rustigen strijd heb
ben wij het dier dat wij willen, te pakken.
Dit vangraam bestaat uit twee eenvoudige
houten raampjes, die we met kippengaas be-
spannen, en die we met twee scharnieren aan
elkaar bevestigen. Zij kunnen nu als een boek
open en dicht geklapt worden. Hoe men een
dergelijk toestelletje maakt, behoeft zeker niet
beschreven te worden, dit laten wij aan de
i knutselvaardigheid van onze lezers over. Met
dit draaibare vangraam kan men de bewuste
kip naar het dichtsbijzijnde hek opdringen,
waarna men de kip in een soort kooi heeft
waaruit geen vluchten meer mogelijk is.
Een ander middel waarmede men ook zeer
snel een kip kan vangen is een vanghaak. Men
draait een stuk ijzerhaak eenigszins rond en be
vestigd een uiteinde aan een langen stok, zoodat
het geheel den vorm van een haak krijgt.
Nadert men de bewuste kip van achteren met
den haak, dan kan men dezen haak zeer gemakke
lijk om den poot haken. Voelt een kip eenmaal
dat haar poot vastzit, dan zal zij geen pogingen
meer doen om los te komen. Men kan dezen hank
echter alleen gebruiken als de kippen rustig
bijeen loopen, zijn zij reeds opgejaagd, dan
moet men oppassen deze dieren niet te bezeeren.
Dimitri Wladowski had tijdens het czaren-
regiem meer dan eens een slangendanseres
gezien. De feesten aan het hof, de keizerlijke
balletten, de gala-voorstellingen in den schouw
burg, vorstelijke huwelijksfeesten, bijna alle
brachten ze als intermezzo „de dans met de
slangen". Langzamerhand was hij beu geworden
van dat onzinnig gedoe, zooals hij tegen zichzelf
..bijna allen brachten ze als intermezzo „de
dans met de slangen".
wel eens zei. Maar hij durfde die meening niet
luidop te verkondigen. Z'n positie als officier
van de keizerlijke garde dwong hem bij derge
lijke gelegenheden van z'n aanwezigheid blijk
te geven.
In de eerste jaren na de revolutie, toen hij
als uitgewekene in Parijs vertoeide, gevoelde
hij het werkelijk als een bevrijding om niet
meer gedwongen te zijn een feestelijk gezicht te
zetten, wanneer z'n gemoed allesbehalve feeste
lijk gestemd was, en sedert verscheidene jaren
gevoelde hij ook geen behoefte meer om zich
te vermeien in dergelijk vermaak. Opera s, bals,
huwelijksfeesten, tot geen enkele gevoelde hij
zich aangetrokken, hoewel hij 't zich om finan-
cieele redenen niet behoefde te ontzeggen. Een
behoorlijk bedrag had hij bij zijn vlucht in
veiligheid weten te brengen, en het toeval had
hem, een der weinigen, in kennis gebracht met
een in Parijs hooggeplaatst militair, die hem als
particulier secretaris, voor het beheer van z'n
goederen, in dienst nam. Deze man, Frangois
Hollet de Malesherbe, beschouwde -den Rus-
sischen emigrant als vriend.
„Je moet eens naar de Opera gaan, waarde
Dimitri," zei Pollet op een avond. ,.lk ken je
afkeer van wereldsche vermaken. Als het niet
iets bijzonders betrof, zou ik 't je ook niet aan
raden, maar er treedt een danseres op
„Ik hoor het al," viel Dimitri hem in de rede,
„de tijden zijn nog niet veranderd, 't blijft bij
danseressen."
„Maar deze danseres behoort tot het excen
trieke genre."
„Heb je ooit een aankondiging gezien, die het
tegendeel beweert?"
„Deze danseres," vervolgde Pollet onverstoor
baar, „danst met slangen."
Dimitri keek in 't geheel niet verwonderd.
„Nu?", vroeg Pollet, „is dat iets bijzonders
of niet?"
„Waarde Pollet," antwoordde Dimitri hem,
„ais ik alle avonden in m'n herinnering moest
terugroepen, waarop een danseres met slangen
heeft opgetreden, zou ik rijp worden voor een
gekkenhuis."
„Je bent in zoovele jaren niet naar een feest
geweest, dat je 't met me eens moet zijn, als
ik beweer, dat in de afgeloopen acht jaren het
amusement een geheel ander aspect heeft ver
kregen. Deze danseres danst met slangen,
zooals zelfs jij het nooit gezien zult hebben.
Giovannia Sorito is van een verwonderlijke...."
„Giovannia Sorito?", vroeg Dimitri met een
plotselinge belangstelling, die Pollet opviel.
„Ja, ken je haar soms?"
„O, neen, wie zou ik hier kennenTot
straks," brak Dimitri plotseling af, ,,'k moet nog
even bij den notaris langs."
„Wonderlijk type," mompelde Pollet in zich
zelf, toen hij uit het raam keek, en Dimitri om
den hoek zag verdwijnen.
Dien avond zat Dimitri Wladowski in de
Opera. Van het ballet, dat het grootste gedeelte
van den avond vulde, zag hij niets. Hij wachtte
op het moment, waarop Giovannia Sorito zou
optreden. Hoe zou ze er uitzien, na acht jaar?
Nog even slank, nog even mooi? Dezelfde
oogen, hetzelfde ravenzwarte haar als in den
tijd, waarin ze bij de keizerlijke opera In
Petersburg optrad?
Toen haar nummer aangekondigd werd,
richtte Dimitri zich op en vestigde z'n blik strak
op den lichtenden cirkel, die over het tooneel
danste, dan weer in het midden bleef, en in dien
stralenkrans ontplooide zich een sprookje, zooals
hij nimmer had durven droomen. Het was
Giovannia Sorito uit den czarentijd....
Een suppoost wees hem na afloop den weg
naar de artistenkleedkamers.
„Vannia," zei hij zacht, „ken je me nog?"
„Ja Dimitri," antwoordde de danseres, „maar
je bent veranderd. Je blik..:,., je houdingis
niet meer zoo hooghartig."
„Vannia, spreek zoo niet ,'k Houd immers
van je, dat weet je immers. Tóentóen kon
ik niet, begreep je dat niet... Jij, een danseres...
enikeen garde-officierMaar ik
had je toch lief, ik... heb je nóg lief, Vannia...
is er nuhoop? Eén woord van jou, of
heb je me,niet meer lief?"
„Ik heb je lief gehad, Dimitri, toennu
'k weet het niet. Laat me tijd, Dimitri
Kom morgenavond, dandan zal ik je m'n
antwoord geven. Ga nu, Mitja."
„Goed, Vannia, tot morgen
Het applaus van het voorafgaande nummer
was nog niet verstorven, of het zwol in een
onstuimig rhythme weer aan, toen Giovannia
Sorito voor het voetlicht verscheen en de
projectielampen haar kleurig, gedifferentieerd
licht haar nietig wezentje op het onmetelijke
tooneel overgoten, sprankelend van kleur, flit
send tegen de wonderlijke, exotische kleur-
figuren der slangen, die zich om haar lichaam
kronkelden. Op dat moment was haar besluit
genomen
Met bijna wiskundige zekerheid liet ze de
slangen hun gekronkel volvoeren, een lichte,
zwevende muziek begeleidde hunne bewegingen
als uit verre verten. Haar oogen volgden onaf
gebroken in starre moeite hunne spitse koppen
met de trillende, tweetandige tongen. Een
klokkend geluid uit haar mond, dat boven de
wegstervende melodieën uitklonk, deed de
slangenlichamen wenden en keeren. Het licht
flitste en weerkaatste, het was doodstil in de
zaal. Langzaam neeg de danseres, de slangen
kronkelden in een wirwar om haar armen en
daarna om haar hals.
Nu zagen haar oogen niets meer. De be
dwingende blik heerschte niet meer, de slangen
kronkelden in vrijheid, hun meesteres was een
gewillige prooi.
Toen de muziek den laatsten levensstrijd
vertolkte, lag als vergane glorie de danseres,
één met haar slangen, ten gronde
Een machtig applaus barstte op tot in de
hooge gewelven van de operazaal.
Het doek viel.
In de frontloge stond Dimitri Wladowski
rechtop. Hij applaudisseerde niet, maar zijn
In de frontloge stond Dimitri rechtop.
oogen stonden vol geestdriftige bewondering:
„Je bent een kunstenares, Vannia," fluisterde
hij bijna onhoorbaar.
Maar hij begreep niet, evenmin als het
publiek, waarom het doek dicht bleef
JAN D. REMPT.
Ondertrouwd: J. C. Kruyt en M. J. C. Hoppe.
Getrouwd: J. van Esveld met M. Ruijgrok;
A. H. v. Bakel met B. M. C. Elligens.
Bevallen: E. ZorgeLames d.; J. S. Dondorp-
Tazelaar d.; H. A. HoningGast z.; C. C. v. d.
VeldenKonijn d.
Overleden: Th. G. J. v. Staveren 77 j„ geh.
met M. v. Schagen,
DE DOODSTRAF VOOR „KIDNAPPERS".
De strijd tegen den menschenroof in de
Vereenigde Staten
De losgelden leveren een ruime verdienste op.
Nadat voor de Amerikaansche gangster
benden de alcoholsmokkelanj vrijwel verwa.erd
is, hebben zij zich gespecialiseerd op den kinder
en menschenroof, hetgeen een bijzonder bloeien
de „tak van bedrijf" genoemd mag worden,
daar de gevraagde losprijzen niet malsch zijn!
Bijna dagelijks leest men in de Amerikaansche
kranten van een nieuwen kinderroof. De moeders
wagen het niet meer, hun kinderen zonder toe
zicht te laten, uit angst voor de gewetenlooze
schurken, die erop uit zijn een zoo hoog mogelijk
losgeld te verkrijgen en die, wanneer zij hun
doel niet bereiken, voor moord of verminking
niet terugdeinzen.
Tenslotte is het nu zoover gekomen, dat de
rijke families der Vereenigde Staten voor hun
kinderen bijzondere lijfgardes op na houden.
Zoo weet men b.v., dat Harold Lloyd en Gloria
Swanson's kinderen steeds door zwaar be
wapende bewakers gevolgd worden. Het aantal
kinderbewakers in de Vereenigde Staten be
draagt thans reeds meer dan dertigduizend.
Ondanks deze beschermingsmaatregelen slagen
de „kidnappers", 'zooals zij in de Vereenigde
Staten genoemd worden, steeds weer erin, met
succes kinderen en volwassenen te ontvoeren!
In de beide afgeloopen maanden zijn er 300 ge-
I vallen van kinderroof genoteerd. Natuurlijk is
het werkelijke aantal grooter, want er zijn altijd
families, die teneinde de wraak van de gang
sters te ontgaan zich niet tot de politie
wenden en het losgeld prompt betalen.
Volgens berekeningen bestaan de „verdien
sten" van dit nieuwe gangsterbedrijf uit ettelijke
milliarden. Een recherche-beambte met bijzon
dere ervaringen op dit gebied, schat de in den
loop van dit jaar aan „kidnappers" betaalde
losgelden op eenzelfde bedrag, als de inkomsten
van alle Amerikaansche staten tezamen.
De oogen van heel Amerika zijn gericht op
het Witte Huis te Washington, in afwachting
van de maatregelen tegen deze iedere familie
bedreigende verschrikking; in zes staten heeft
men reeds de doodstraf voor menschenroof in
gevoerd. En in de andere staten zijn overeen
komstige wetsbepalingen op komst! Ook Was
hington zal tenslotte niets anders kunnen doen,
dan een voor alle staten geldende wet uit te bren
gen, waardoor kinder- of liever menschenroof in
het algemeen, gelijkgesteld wordt met moord en
gestraft wordt met de doodstraf. Een rond
schrijven van Roosevelt om een som van betee-
kenis voor den strijd tegen de onderwereld ge
reed te houden, heeft reeds plaatsgevonden. Of
het den president zal mogen gelukken met resul
taat tegen de voorbeeldig georganiseerde mis-
dadigersbenden der Vereenigde Staten op te
treden, moet afgewacht worden.... Het zal de
eerste maal niet zijn, dat iemand slaagde, waar
tal van anderen faalden.
HISTORISCHE ANECDOTEN.
Frederik de Groote hield ervan zijn brave
soldaten persoonlijk aan te spreken. Eens reed
hij langs het front der Ziethen-huzaren en bleef
lachend staan voor een ouden houwdegen, wiens
gezicht door sabelhouwen tot onherkenbaar toe
vervormd was
En zei „Oude Frits", in welke kroeg heeft
hij die litteekens opgedaan?
Bij Kollin, majesteit, antwoordde de oude
huzaar slagvaardig, waar Uwe Majesteit de
rekening moest betalen!
Een jonge schrijver las Friedrich Schiller zijn
nieuwe stuk voor. Toen hij klaar was, vroeg hij
hoopvol: „Wat zegt U daarvan, meester?"
„Laat het je gezegd zijn, jonge vriend," zei
Schiller, „zulke dingen moet je pas schrijven als
je beroemd bent! Eerst moet je probeer.n,
werkelijk góéde dingen te schrijven
