BLEYLE KLEEDING
STOUTEN BE EK'S MODEHUIS
ELEGANT EN PRACTISCH
EEN VERSCHRIKKELIJKE NACHT
11 VECUW L\ HAAE KUIS
TWEEDE BLAD
15 October
Schagchelstraat 29
BLEYLE japonnen zijn van zuiver wol vervaardigd
BLEYLE Japonnen hebben een eleganten pasvorm
BLEYLE japonnen zijn prettig in het dragen
BLEYLE Japonnen behouden haar pasvorm tothetlaatst
BLEYLE japonnen zijn haast onverslijtbaar
is het ideaal dat vele Dames zich hebben gesteld:
PLEIN 10 - HAARLEM.
Betere confectie tegen voordeelige prijzen.
GEMEENTERAAD.
Vervolg Plaatselijk Nieuws
Opvoeding voor het
huwelijk.
5
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
No. 38.
21 SEPTEMBER 1934.
DE TROONREDE
„De tijden zijn somber en zorg'lijk en
[zwaar"
Aldus luidt de Troonrede Droevig,
[maar waar!
,,'t Bedrijfsleven gaat onder lasten
gebukt
En wordt in de toekomst nog zwaarder
[gedrukt.
De wanorde op economisch gebied
Vermeerdert voortdurendwaarheen
[men ook ziet.
Wel past in zoo'n sterk wisselvalligen tijd
Een krachtig voorzichtig regeerings-
[beleid
Geen hoogere lasten! Dien weg moet
I het op.
De uitgaven lager 't wordt anders
[een strop!
Nog steeds worden vele bedrijven
[gekweld
Door wetten en regels ter wille van 't
I geld.
Die heffingen worden zoo moog'Ujk
[verlaagd
En daardoor 't bedrijf niet onnoodig
[geplaagd.
In liulië, waar men nog nijverheid heeft
Wordt steeds naar bevordering van
[uitvoer gestreefd.
En van Curacao wordt de toestand
[geroemd;
Die wordt onomwonden „vrij gunstig"
[genoemd!
Ook wordt nog gewezen op 't oorlogs
gevaar
Dat overal dreigt. Men bewapent zich
I zwaar,
En 7 vreedzame Neerland is voor z'n
fatsoen
Gedwongen om nu wel hetzelfde ie
1 doen."
Het was geen opwekkend en vroolijk
[geluid!
Het ziet 'r in de toekomst niet al te
[fraai uit:
Den moed niet verloren, al gaat het
[ook zwaar;
Mischien valt 't nog mee in liet komende
jaar!
AANVANG SEIZOEN
1934—35
Spreekuur dagelijks van
25 en 79 uur
TEL. 10806
SPELDJESDAO VOOR VALKENHEIDE.
Met toestemming van B. en W. zal op Zater
dag 29 September a.s. in Heemstede een
speldjesdag worden gehouden voor „Valken-
heide", het bekende opvoedingsgesticht voor
verwaarloosde jongens, uitgaande van de Ned.
Herv. Kerk. In dit gesticht worden niet alleen
Hervormden, doch ook Gereformeerden, Luther-
schen en Doopsgezinden opgenomen, in totaal
thans ongeveer 180 jongens van 1420 jaar.
Vooral door sterke inkrimping van regeerings-
subsidie kost het groote moeite dit zoo nuttige
en helaas zoo noodige werk in stand te houden.
Daarom is het alleszins gewettigd een beroep
te doen op ieder, die iets kan missen, om zoo,
gedachtig aan het spreekwoord dat vele kleintjes
grooten maken, Valkenheide door deze moeilijke
tijden heen te helpen.
Jongens en meisjes boven 12 jaar worden
verzocht zich beschikbaar te stellen voor het
verkoopen van speldjes op Zaterdag 29 Septem
ber en zich daarvoor aan te melden tot uiterlijk
Donderdag 27 September bij den heer Keijne,
Voorweg 29.
GEVESTIGDE GEZINSHOOFDEN TE
HEEMSTEDE.
Opgave van 18 September 1934.
F. J. H. Dubois, Madoerastraat 18. W.
Janssen, Rembrandtlaan 26. J. Opten, Heeren-
weg 201. W. Overmeer, Bosboom Toussaint-
straat 33. F. H.-Volkers, Madoerastraat 21.
50 JAAR IN DIENSTBETREKKING.
Dinsdag herdacht Mej. M. Brouwer den dag
dat zij 50 jaar in dienstbetrekking was bij de
N.V. Firma Peeperkorn Zn., waschindustrieel
alhier.
De gouden jubilaresse heeft hier drie genera
ties gediend, allereerst den heer H. Peeperkorn,
vervolgens diens zoon, den heer H. J. M. Peeper
korn, en thans de firma Peeperkorn, waarvan
firmanten zijn de heeren P. H. M. en J. H. M.
Peeperkorn.
De ruime spreekkamer van het bedrijf was
rijkelijk versierd met bloemen, toen de jubila
resse door den jongsten firmant werd binnen
geleid. Hier was met den anderen firmant het
geheele personeel tegenwoordig.
Nadat de jubilaresse tusschen de bloemen had
plaats genomen, werd zij op hartelijke wijze
toegesproken door den oudsten firmant, den
heer P. H. M. Peeperkorn.
Als stoffelijke blijken van erkentelijkheid bood
spr. namens de firma de gouden jubilaresse een
gouden armbandhorloge aan, benevens een
kamerlamp.
Vervolgens bood spr. de jubilaresse nog een
bloemstuk aan.
Namens het personeel sprak de heer Th. Bos
woorden van hulde en toewijding tot de
jubilaresse.
Luid klonk daarna het „Lang zal zij leven",
waarna allen de gelegenheid kregen de jubila-
j resse de hand te drukken.
De jubilaresse dankte tenslotte voor de
1 felicitaties en de fraaie cadeaux, om vervolgens
in huiselijken kring den dag verder door te
I brengen.
Wij weten het uit ervaring: Wie eenmaal BLEYLE" heeft
leeren kennen wil beslist geen andere kleeding meer dragen.
Komt U onze schitterende collectie eens zien en neemt U eens
een proef met deze voor ons klimaat zoo bijzonder geschikte kleeding.
LANDDAG VOOR DE VREDE.
Deelneemsters dragen een witte bloem.
Men schrijft ons:
Op Zondag 23 September a.s. zal er in „Dreef-
zicht" bij Den Hout te Haarlem een Landdag
worden gehouden door de Noord-Hollandse
Afdelingen van de Alg. Ned. Vrouwen Vrede
bond.
Er wordt gerekend op een groot aantal deel
neemsters uit Alkmaar, Amsterdam, Beverwijk,
Eenigenbrug, Haarlem, Heemstede, Koog a. d.
Zaan, Zaandam en Omgevingen.
Om 11 uur v.m. zal de presidente van de
Haarlemse Afdeling, Mej. H. de Kruijff, met een
korte toespraak openen.
Daarna volgt Declamatie dpor Mevr. Van dei-
Veen- Wilson van Alkmaar uit „Gij Vrouwen"
van Helen Zenna Smith.
Na de koffie zal er bij goed weer een wande
ling gemaakt worden door Den Hout, waarna
Mevr. P. SmitSchuckink Kool van Amsterdam
zal spreken over „Wij vrouwen allen samen
tegen de oorlog en vóór de Vrede".
Ds. Padt van Zutphen zal spreken over „De
particuliere wapenindustrie! En wat doen de
vrouwen?", terwijl tussentijds Mevr. Van dei-
VeenWilson zal declameren: „Het Vertrek"
uit „Menschen in de oorlog" van Andreas Latzko.
Te 5 uur n.m. zal deze Landdag worden ge
sloten.
Als symbool van de Vrede dragen alle deel
neemsters een witte 'bloem.
De Raad der gemeente Heemstede komt op
Donderdag 27 September a.s., des avonds 8 uur,
in openbare zitting bijeen.
Uitbreiding Stemdistricten.
Tengevolge van de toeneming van het aantal
inwoners is het aantal kiezers in een drietal
stemdistricten gestegen tot ver boven de 1000.
Een zoo groot aantal kiezers per stemdistrict
belemmert een vlot verloop van de stemming.
Deze omstandigheid en de bepaling in de Kies
wet dat een stemdistrict in den regel niet meer
dan 1000 kiezers mag bevatten, geven B. en W.
aanleiding, voor te stellen het aantal stem
districten te brengen van 8 op 10.
Presentiegeld voor leden van de
Stembureaux.
In het jaar 1928 hebben B. en W. aan den
Raad een voorstel gedaan tot het toekennen van
een presentiegeld aan elk lid van het stembureau
voor de verkiezing van leden voor de Tweede
Kamer der Staten Generaal, de Provinciale Staten
en den Gemeenteraad.
Dit voorstel werd echter niet aanvaard. Na
amendeering van dat voorstel, in dien zin, dat
zou worden vergoed het loon dat door een lid
wordt gederfd tot een maximum van 1.per
uur en 10.per dag, voor zoover daarvoor
een declaratie wordt ingezonden, werd tot toe
kenning van presentiegeld besloten.
Aanvahkelijk werden, geheel overeenkomstig
de bedoeling, welke aan het amendement ten
grondslag had gelegen, slechts declaraties in
gediend door hen, die loon derfden. Deze be
doeling werd echter spoedig uit het oog ver
loren, zoodat ooit declaraties werden ingezonden
door stembureauleden w.o. ook raadsleden -
die geen loon derfden. Weigering van voldoening
dezer declaraties is moeilijk, omdat het bij in
diening daarvan zeer bezwaarlijk is te beoor-
deelen of betaling al dan niet gerechtvaardigd is.
De' thans geldende regeling van het presentie
geld voldoet dan ook niet.
B. en W. achten het daarom gewenscht dat,
gelijk in 1928 werd voorgesteld, een presentie
geld wordt toegekend aan elk lid van het stem
bureau, zonder dat een declaratie behoeft te
worden ingezonden.
Het thans geldende tarief van ƒ1.per uur
met een maximum van 10.per dag is echter
aan den hoogen kant, wanneer aandacht wordt
geschonken aan het feit dat van gemeente-wege
consumptie voor de leden wordt verstrekt. Ge
noemde bedragen kunnen volgens B, en W.
gevoegelijk worden verlaagd en gebracht op
respectievelijk 0.85 en 8.50. In de eerst
volgende raadsvergadering zal hiertoe een voor
stel door B. en W. worden ingediend.
BADHUIS HEEMSTEDE.
In het Badhuis aan de Postlaan werden in de
week van 10 tot en met 15 September genomen
569 douchebaden en 27 kuipbaden.
Aan 24 kinderen werd een gratis schoolbad
vérstrekt op Woensdagmiddag van 2 tot 4 uur.
Van de gelegenheid tof kosteloos baden op
Woensdagavond tusschen 5 en 8 uur werd door
21 volwassenen gebruik gemaakt.
HET KORT VERHAAL
Door P. J. HOUBEN.
Het was dien avond verschrikkelijk laat ge
worden. Ik was met eenige kennissen op een
spiritistische séance geweest. Niet dat ik aan
spiritisme geloof, maar omdat ik er zoo bij toe
val tegenaan geloopen was. Toch had me deze
séance totaal uit mijn evenvyicht gebracht.
Toen ik naar huis ging 'door een heel
donkere wijk, want de straatlantaarns waren
alle reeds gedoofd regende het dat het goot.
Een torenklok in de verte telde met doffe sla
gen het middernachtelijk uur. Ik haastte me
langs de straten en moest steeds weer denken
aan die geheimzinnige woorden, die tijdens de
séance tot me gesproken waren. We hadden
namelijk den geest van Spinoza opgeroepen, die
tot mij gezegd had: „Gij zult spoedig sterven!"
Door deze woorden eenigszins in de war ge
bracht. vroeg ik den geest ze nog eens te her
halen. Wat hij ook deed en zelfs met de toe
voeging: „Nog dezen nacht!
Zegt U nu zelf maar: Is dat niet om van te
schrikken, zelfs als men niét aan spiritisme ge
looft? Ik kan U verzekeren, dat ik me dien avond
allesbehalve op mijn gemak voelde. Want om
„spoedig" te sterven, daar had ik in het geheel
géén trek in.
Op mijn kamer gekomen, lieten me deze ge
dachten nog niet met rust! In den schoorsteen
huilde de wind. De ventilator-klep kreunde als
een doodziekeIn het donker was ik even op
een stoel bij de deur gaan zitten en trachtte
mezelf duidelijk te maken, dat die geheele ge
schiedenis toch maar flauwe kul was.
Ik vermande me en stak het licht op.... Had
ik het maar... niet gedaan. Want geachte lezer,
het schouwspel dat zich toen aan mijn oogen
voordeed, was wel in staat een moediger man
dan ik den schrik op het lijf te jagen. Zou
Spinoza dan toch nog gelijk gehad hebben?
Alles wees er op van wèl.
Midden in het heldere schijnsel der lamp
stond.... stond.... een doodkist. Hoe voor den
drommel was dié hier gekomen?
Zelfs voor mijn begrafenis scheen dus al ge
zorgd te zijn... Als een waanzinnige holde ik den
trap af. De koude nachtlucht en de. regendrup
pels in mijn gezicht deden me een béétje tot be
zinning komen. Vergist kón ik me toch niet
hebben; Vast en zéker had daar een doodkist
gestaan, en een zeer mooie zelfs. Het had wel
de kist kunnen zijn voor iemand van adelijken
huize. Het onbegrijpelijke van het geval was
voor mij op dat moment hoe die kist er gekomen
kon zijn. De geest van Spinoza kon ze er niet
gebracht hebben!.... Zou er hier misschien geen
misdaad in het spel zijn! Zouden er misschien
moordenaars van mijn afwezigheid gebruik ge
maakt hebben, om zich van hun slachtoffer op
déze manier te ontdoen?! Neen.... neen, dat was
te gek om los te loopen.... Alsof moordenaars
zoo'n chique kist voor hun slachtoffer gekocht
zouden hebben. Oh.... dat zou kunnen. Misschien
had die kist in de buurt bezorgd moeten wor
den en had men zich in het adres vergist. Maar
ook dat was niet erg aannemelijk. Zelfs men-
schen met minder verstand dan begrafenis
ondernemers zouden hebben kunnen begrijpen,
I dat een dèrgelijke kist niet thuis hoorde op de
tweede verdieping van een derde rangs pension.
Het spijt me dat ik het zeggen moet, doch mijn
middelen lieten niet toe, om een beterei gelegen
heid te kunnen betalen.
ik begon te voelen, dat mijn kleeren door en
door nat werden. Ik kon niet langer op straat
blijven en besloot voor dezen nacht naar een
kennis toe te gaan, die enkele straten verder
woonde. !k had weldra diens woning bereikt, en
met behulp van een sleutel dien ik bij een vroe
gere gelegenheid van hem geleend had, kwam ik
binnenging den trap op en klopte bij zijn
kamer aan. Nog eens, en nog eens, zonder resul
taat. Toen schoot me te binnen dat hij de ge
woonte had bij het uitgaan den sleutel boven
op de deurpost te leggen en dit was ook thans
weer het geval. Mijn vriend was dus nog niet
thuis en ik besloot dus maar op hem te wachten.
Toen ik het licht wilde opknijipen, bleek de peer
stuk te zijn. Mijn natte overjas klopte ik alvast
wat uit en begon in mijn zakken naar lucifers te
zoeken. Toen ik ze eindelijk gevonden had en ik
er een aanstak, docht ik op hetzelfde moment
een klap met een hamer op mijn hoofd te
krijgen.
Dat was toch te erg.... In het zwakke licht
van de lucifer stond midden in de kamer....
een....- doodkist. Ik deed een schreeuw en rende
als een bezetene den trap af. Dat ik toen mijn
nek niet gebroken heb, lijkt me thans nog een
wonder toe.
Het kon bijna niet anders meer, of ik moest
een ziekte hebben, die me overal doodkisten liet
zien. Zoo iets als doodkistomanie. Maar toch
kon ik daar niet volkomen accoord mee gaan.
Ik had die kist er wel degelijk gezien! Elk
détail kon ik me nog duidelijk herinneren. Ver
beelding of overspanning kon het niét zijn.
Misschien een studentengrapIk besloot
naar een vriend van me te gaan, een student in
de medicijnen, die ook bij die séance geweest
was. Ik kon den heelen nacht toch niet op straat
doorbrengen? Mijn kleeren waren doornat en
plakten aan mijn lijf.
Bij het huis van mijn vriend gekomen, be
merkte ik, dat de straatdeur wagenwijd open
stond en op den trap was een vreeselijk ge
stommel. Iemand liep tegen me op en duwde me
bijna ondersteboven.
Die iemand was mijn vriend!
Hij was n.I. pas thuisgekomen en had op zijn
kamer ook een doodkist gevonden. Het zien van
mij bracht hem in ieder geval kalmte, hoewel
hij niet gelooven kon, dat ik het was. Ik ver
telde hem van mijn wedervaren, waarop hij me
in mijn armen begon te knijpen. „We zijn toch
wakker? We droomen toch niet?" Na nog even
heen en weer gepraat te hebben, besloten we den
huisknecht te wekken en zijn kist aan een
onderzoek te onderwerpen. Als het een misdaad
was, moesten en zouden we het ontdekken!!
De knecht voorop met een kaarsje en wij achter
hem aan, zóó gingen we den trap op, en- de
kamer binnen. Ik heb nog nooit een mensch zien
schrikken, als den knecht, die zoo onvoorbereid
op een doodkist stiet.
De kist bleek in het geheel niet dicht te zijn,
en vanzelf open te gaan. En in die kist lag
een briefje!
Een briefje, van een goeden kennis, waarin hij
ons mededeelde, dat hij op het punt stond om....
failliet te gaan en op deze manier, n.I. door elk
van zijn kennissen een doodkist te sturen, een
totale ruïne wilde vermijden.
Daar ik op het oogenblik een kennis heb die
een handel heeft in grafmonumenten, die ook
niet te best floreert, kom ik bijna eiken avond
naar huis met de vrees enkele grafzerken op
mijn kamer te vinden.
Ook bij onze jongens
Een vaak vergeten moederplicht.
„Je vrouw zal het later wel niet gemakkelijk
met je hebben," hoort men een moeder weieens
half-schertsend, half in ernst tegen haar op-
groeienden jongen zeggen. Doch daar blijft het
dan ook meestal bij. Nietwaar de jongen
moet zoo hard werken, eerst op school en latei-
om vooruit te komen in zijn betrekking, en zou
dan de steeds onbaatzuchtige en hulpvaardige
moeder niet alles doen om hem de moeilijkheden
uit den weg te ruimen? Bovendien maken de
moederliefde en de moedertrots, dat wij vaak te
spoedig tevreden zijn over ónze kinderen en tè
zeer geneigd, om hen te verwennen.
Is het dan zoo verwonderlijk, als de jonge
echtgenoot zooiets als: „Mijn moeder was veel
zorgzamer" te berde brengt tegenover zijn
vrouw die opkomt voor haar eigen rechten in
het leven en door haar man een weinig ontzien
wil worden? Zoo'n opmerking is voldoende om
de zoo funeste geest van concurrentie tusschen
de jonge vrouw en haar schoonmoeder te doen
ontstaan. Al naar gelang van het karakter der
echtgenoote zal zij berusten en veel leed in stilte
dragen, óf het huwelijk wordt bij een minder
dociele natuur tot een mislukking. Het is dus
noodig, terwille 'van onze toekomstige schoon
dochter, maar ook terwille van het geluk en
belang van onzen zoon, hem op te voeden voor
het huwelijk.
Deze opvoeding valt de moeder vaak hierom
moeilijk, doordat ze haar zoon altijd nog wil
blijven beschouwen als het van haar afhankelijke
jongetje van vroeger. Hoe vaak maakt men het
niet mee, dat een volwassen zoon zich in duizend
kleinigheden door zijn reeds ouder wordende
moeder laat bedienen. Het is waar, dat juist dit
bediend worden een der grootste aantrekkelijk
heden van het ouderlijk huis vormt, doch even
waar is het, dat hierdoor de aangeboren gemak
zucht (die vooral bij mannen groot is!!!)
spoedig alle perken te buiten gaat.
Een moeder moet dus niet te ver gaan in het
bewijzen van die kleine diensten, die op zichzelf
beschouwd niets zijn, doch alle bij elkaar een
groote hoeveelheid werk en tijd vorderen.
Een jongen, voor wien al te veel kleine
steentjes uit den weg zijn geruimd, zal als man
lang niet zoo goed opgewassen blijken tegen
I de groote eischen van het leven.
Het is dan ook veel verstandiger, wanneer een
moeder haar jongens wat ridderlijkheid bij
brengt. Hebben zij deze tegenover hun moeder
geleerd, dan zullen zij haar in acht nemen tegen
over elke vrouw, oud of jong, waarmee zij in
aanraking komen. En welk een voldoening is
het niet voor de moeder zelf, als haar zoon
zorgzaam en attent tegenover haar is! Het is
ook niet teveel gevergd, dat een zelfstandig ge
worden zoon eens per week nog bij zijn moeder
komt, speciaal met het doel om in een ver
trouwelijk samenzijn over zijn streven, zijn zor
gen en vreugden te spreken. De moeder behoudt
recht op eenig aandeel in het leven van haar
kind, al zal zij alles vermijden, dit kind in een
verkeerde afhankelijkheid ten opzichte van haar
zelf te brengen. Haar zoon moet zelfstandigheid
leeren, ook als het gaat om het kiezen van een
levensgezellin. Voor een verstandige moeder zal
de „opvoeding voor het huwelijk", die zij ook
haar zoon ten deel liet vallen, de schoonste be
looning met zich brengen, wanneer eenmaal het
geliefde kind met zijn jonge vrouw en met haar
zelf in een gelukkige harmonie leeft.
PRACTISCHE WENKEN.
Aangebroken bier- en spuitwaterflesschen, die
niet geheel opgebruikt zijn, worden goed ge
sloten en omgekeerd weggezet. De inhoud blijft
goed en smakelijk, als men de rest na eenige
weken weder gebruikt.
Opgedroogde schoencrême is een bron van
ergernis, want niet alleen dat er niets meer aan
de schoenborstel te krijgen is, doch de brok
kelende inhoud verspreidt zich vaak en geeft
vervelende zwarte vlekken, als men de stukjes
niet gauw genoeg opveegt. In de eerste plaats
moet de doos na het gebruik altijd goed ge
sloten worden, hetgeen veelal verzuimd wordt
en in de tweede plaats kan men door toe
voeging van enkele druppels melk of koffie
de crème weer zacht maken.
Pianotoetsen, die verkleurd zijn, wrijft men in
met een doekje, gedrenkt in spiritus of water-
stofsuperoxyde, daarna, wanneer de toetsen
droog zijn nawrijven met een zijden of flanellen
doekje.
gelakte thee- en presenteerbladen met een
weinig witte schoencrême moeten worden in
gewreven, nadat zij eerst met spons en zeem
zijn afgenomen, daarna met een zacht flanellen
doekje nawrijven.
AFKLEEDENDE ONDERJURK.
73104
De steeds wisse
lende mode maakt
af en toe ook ver
anderingen in de
stijl van onze lin
gerie noodig. Met
name geldt dit
van de onderjur
ken. Hier zien wij
er een, die ge
schikt is voor de
bestaande model
len en ongetwij
feld nog eenige
jaren bruikbaar
zal blijven.
Knippatronen van
deze goed afklee-
dende onderjurk
zijn verkrijgbaar
in allo maten
voor den prijs
van f 0.48.
73104
-5K-
JAPON VOOR GEZETTE FIGUREN.
Bijgaande japon
van effen wollen
of zijden materi
aal gemaakt heefi
'n zeer practiscli
los vest, dat van
crêpe georgette of
crêpe de chine
gemaakt wordt en
met kleine veilig
heidsspeldjes op
de onderjurk be
vestigd wordt
Het voorpand
heeft ingestikte
postuurnaden en
is in het midden
omgebiesd. terwijl
evenwijdig hier
aan een smalle
nervure wordt ge
stist. De rok heefi
twee banen, waai
m van de voorbaan
7314U puntig is opge
knipt. Mouw me;
smalle manchet
Patronen tot _n
met maat 54.
-5»r-
GOEDE KNIPPATRONEN.
Patronen Kunnen per Driet aangevraagd worde,
met bijsluiting van 0.58 in postzegels aan di
Moderedactrice vaD dit blad. Roelofsstraat 1 Of
te 's-Gravenhage.
De patronen worden U tegelijk met een num
mer van ons nieuwe Modeblad, waarin ongeveei
50 modellen zijn afgebeeld, toegezonden. Denki
U er vooral aan, de juiste maat en het nummei
op te geven.
111
WIST U REEDS
dat in de stad Temisvar een hoogeschool
voor zigeunernuiziek is opgericht? Men rekent,
dat er rond 40.000 musiceerende Zigeuners zijn,
zoodat de stichting van een dergelijke academie
volkomen gerechtvaardigd is.
dat men tegenwoordig tabaksoorten
kweekt, die nicotine-vrij zijn? Meer dan zes van
deze hoogwaardige tabakken zijn er reeds
bekend.
dat de mode van de schoonheidskoningin
nen thans zelfs naar Japan is overgedragen? De
mededingsters namen in geheel Europeesche
kleeding aan den wedstrijd deel.
dat de politie-agenten te San-Francisco
allen met een draagbaar radiotoestel zijn uitge
rust? Met behulp hiervan kunnen zij zich in
rechtstreeksche verbinding met hun bureau
stellen.
