De Schimmel van de
Firma Sinterklaas"
1 Stoutenbeek's Modehuis I
Ook voor St. Nicolaascadeaux
1 zult U bij ons goed slagen
De verkeerde hoed
DE WERELDREIS VAN PIETJE PLUIS EN JANTJE JOPPE
TWEEDE BLAD.
De
Sinterklaas-auto van de firma
Vijf
December
CE "V^CCEJW I KAAR K IJ 1
Allerlei heerlijks voor Sinterklaas
Leuke geschenken zijn
Muts met bijpassende sjaal en handschoe-
nen- Pullovers - Vesten - Handschoenen
Een gewaardeerd geschenk, waarvan de
geefster veel plezier zal hebben is:
EEN EEEYEE J^ECN 1
I Wij hebben een grote sortering, U kunt bij ons
1 rustig kopen en U wordt vakkundig bediend
PLEIN 10 - HAARLEM - TEL. 15624 j
No. 48. 30 NOVEMBER 1934.
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
5
Door JAN Th. R. CAMPERT.
De vennoten van de firma „Sinterklaas" zaten
in zak en as. Het was dan ook een beroerd
geval. Sinds jaar en dag had de firma Sinter
klaas wijk Zuid op de geijkte datum naar volle
tevredenheid bediend. Al ettelijke dagen voor
de 5e December van elk jaar kwamen de bestel
lingen binnen. Hier moest gestrooid worden,
daar moesten de dag te voren pakjes gehaald
worden, enz., enz. Kortom, de drie vennoten
van de zeer eerbiedwaardige firma Sinterklaas
hadden handen vol werk. En de zesde en
zevende December waren zij dood-vermoeid,
maar in ieder geval een aardig bedragje rijker.
Dat was nu al vijf jaren zo gegaan en wat
de vennoten van de firma Sinterklaas betreft
mocht het aldus in lengte van dagen doorgaan.
De firma had haar clientèle altijd goed en
trouwhartig bediend en de pepernoten, die zij
gratis aanbood, waren van voortreffelijke kwali
teit. Daar viel niet dat op te zeggen. En nu
dreigde er onheil.
„Het moest niet magge," zei Cornelis, die de
jongste en opstandigste vennoot was.
„En dan met een auto," zei Pieter, de oudste
en wijsgerigste minachtend, „denk je es even
in: een Sinterklaas in een auto. Wel ja, waarom
niet in een vliegmachine!"
„Het ligt in de lucht," zei Thomas en hoewel
hij zich vaag uitdrukte, begrepen èn Cornelis èn
Pieter hem volkomen.
Nu was het geval inderdaad tragisch. De
firma Sinterklaas, die een vertrouwde naam ver
wierf in wijk Zuid, had concurrentie gekregen.
Dat was iets waar zij helemaal niet op had
gerekend en dat zij eigenlijk niet te pas vond
komen. Het begrip concurrentie had tot op deze
dag niet' voor haar bestaan. Stuk voor stuk
zouden de vennoten honend gelachen hebben,
wanneer de een of andere profetische geest hun
zou hebben voorspeld, dat niet Pieter de school
kinderen van de Bilderdijkschool manend zou
hebben toegesproken, dat niet Thomas dit jaar
zijn eerbiedwaardig entree zou hebben gemaakt
bij het verwende zoontje van Baron Graet tot
Heuvelendael, Koningsgracht no. 10.
Het was immers altijd zo geweest en waarom
zou het ooit veranderen?
„Je moest het eigenlijk niet lezen!" zei Pieter
en hij tuurde aandachtig naar het kleurige
strooibiljet, dat hij in zijn handen hield.
Dit strooibiljet nu vormde de aanleiding tot
hun ergernis.
Het was een reclame van de Coöperatie „Vijf
December". En het vermeldde de meest aan
lokkelijke offertes.
Niet alleen dat de Coöperatie Vijf December
Sinterklazen (in fraai ambtsgewaad en voorzien
van een echten neger als Zwarte Piet) naar elk
huis op elk willekeurig uur (mits besteld voor 4
December n.m. 3 uur) stuurde, maar zij belastte
zich ook (bij tijdige opgave) met het inkopen
van cadeautjes, het leveren van rijmpjes, strooien
op scholen en het opstellen van reclame-tochten
voor firma's door de Stad.
,,U bent van alles af!" zo stond er op het
prospectus te lezen. „Wij nemen alle zorgen
van U over. Snelle bediening (alles per luxe
auto). Billijke prijzen. Spreek met de Coöpe
ratie Vijf December (tel. 890123. Giro 117623)
en het k'omt in orde!"
„De patsers!" bromde Cornelis.
„De onderkruipers!" gromde Thomas.
„Dat benne' toch tijde'," zuchtte Pieter.
„Per auto!" smaalde Cornelis.
,,Ze durven zeker niet op een paard!" hoonde
Thomas.
„Van je vrienden mot je 't maar hebben,"
jammerde Pieter.
Dit laatste nu was een volkomen onlogische
opmerking van Pieter. Want geen der leden van
de Coöperatie Vijf December had ooit vriend
schapsbanden aangeknoopt met wien van de
leden der firma Sinterklaas ook.
Het was duidelijk, dat er iets gedaan moest
worden. Zoiets mocht niet zonder meer ge
schieden. De firma Sinterklaas was een huis van
vertrouwen en behalve dat wenste zij zich in
December niet de kaas van het brood te laten
eten.
„Als we ook 'es zo'n biljetje rondstuurden,"
opperde Cornelis.
„Je bent gek," zei Pieter minzaam, „al die
moderne fratsen en je denkt zeker dat je dat
voor niks krijgt."
„Ik snij d'r banden aan stukken," merkte
Thomas boosaardig op.
„Als je 't maar laat," suste Pieter, „en wij
zeker de boete betalen!"
„Nee, dat was allemaal niets gedaan. Dat
waren kinderpraatjes. Dat was geen werk. Dat
zaakje was door de Coöperatie Vijf December
heel handig en heel vlot in elkaar gezet en daar
begon je met zulke kinderachtige middeltjes
niets tegen. Dat moest heel anders aangepakt
worden."
„Als jij dan maar zegt hoé," zuchtte Thomas
en hij keek Pieter, die immers de oudste en de
wijsgerigste was, vol verwachting aan. Pieter
krabde eens achter zijn oor en zei: „Ik moet
d'r eens een nachtje over slapen."
En daarna waren de anderen gerustgesteld,
want als Pieter ergens een nachtje over sliep,
was de zaak altijd in orde.
„Als het maar bij één nachtje blijft," waar
schuwde Cornelis, „want zoveel tijd hebben we
niet meerVergif zou je ze geven!"
Toen Pieter er de volgende morgen een
nachtje over geslapen had, krabde hij weer
achter zijn oor, stak het vermaledijde fèl-rode
strooibiljet der Coöperatie Vijf December in zijn
zak en begaf zich naar de redactie-bureaux van
de Zuiderwijk-bode. Men stelle zich deze
redactie-bureaux en evenmin de redactie-staf
niet al te uitgebreid voor.
De redactie-bureaux werden gevormd door
een kleine zijkamer in een benedenhuis aan de
Lorenizstraat en de redactie-staf bestond uit den
heer Gozewijn Langeveld, die zowel hoofd
redacteur als copiejongen was en daarbij rood
haar had. Het laatste is eigenlijk een overbodig
detail en heeft met de loop van dit verhaal niets
te maken. Toch was de Zuiderwijk-bode een
belangrijk en veel gelezen blad. Het werd in
wijk Zuid huis aan huis gratis bezorgd en de
kindercourant, die als bijlage werd gegeven,
mocht er wezen.
Het onderhoud tussen den vertegenwoordiger
van de van ouds bekende firma Sinterklaas en
den hoofdredacteur van de Zuiderwijk-bode
duurde'zeer lang. Mevrouw Klaziena Langeveld
had al driemaal de confererenden 'van kopj.es
koffie voorzien en de rook van vennoot Pieter's
sigaren hing dicht in de kleine zijkamer aan de
Lorenizstraat.
Niemand, behalve meneer Gozewijn Lange
veld en vennoot Pieter, wist wat er binnen die
muren werd gesproken. Op geen diplomatieke
conferentie te Genève of in Downingstreet, aan
de Quai d'Orsay of in Washington, kon het
geheimzinniger zijn toegegaan.
„Dus dat komt in orde," vroeg Pieter, toen
hij bij het weggaan meneer Gozewijn Langeveld
hartelijk en langdurig de hand schudde.
„Het komt in orde. Ik zal mijn pen slijpen en
dan kom ik zelf vanavond even de tekst voor
de advertentie halen!"
„Da's best," zei Pieter, „dag meneer Goze
wijn!"
„Dag meneer Pieter en welbedankt!"
ïf:
„Moe," vroeg Jantje Versteeg," krijg ik met
Sinterklaas een échte Sinterklaas?"
„Natuurlijk krijg je een echte Sinterklaas."
„En met een in een auto, moe?"
„Met een in een auto„Op een echte
schimmel, moe?"
„Op een echte schimmel, hoorWat lees
je daar?"
De feiten wezen uit dat Jantje Versteeg de
kinderkrant van de Zuiderwijk-bode las.
„Maatje," zei Mimi Laerwijk, oud 5 jaar, „is
Sinterklaas al héél oud?"
„Héél oud, kind," zei Maatje.
„Houdt Sinterklaas veel van dieren, Maatje..."
„Nou, alsjeblieft!"
„Hij doet zijn schimmel toch niet weg voor
een auto, Maatje
„Hoe kom je erbij-Sinterklaas zonder
schimmeiWat lees je daar?"
De feiten wezen uit, dat ook Mimi Laerwijk
de kindercourant van de Zuiderwijkbode las.
„Man," zei diezelfde avond Mevrouw Nurks
tot haar wettigen echtgenoot, „we zullen maar
weer dezelfde Sinterklaas van het vorige jaar
nemen, niet?"
Mevrouw Nurks spelde een advertentie uit de
Zuiderwijkbode.
„Waarom," zei de wettige echtgenoot, „die
andere zaak is goedkoper".
„Maar de kinderen willen er persé een op een
schimmel en Marietje heeft net de mazelen
gehad."
„Goedgoedantwoordde de wettige
echtgenoot.
Het was een woedend lid van de Coöperatie
Vijf December, die de Maandag van het ver
schijnen van de Zuiderwijkbode, op het kantoor
van den heer Gozewijn Langeveld verscheen.
„Ik heb een ingezonden stuk," blies hij, „over
dat infame stukje van U, dat een Sinterklaas in
een auto geen echte Sinterklaas zou zijn."
„Geen enkele Sinterklaas is echt," merkte de
heer Gozewijn Langeveld filosofisch op.
„Behalve die ééne!"
„Bent U dat dan?" vroeg de heer Gozewijn
Langeveld nuchter en daarna hield hij een lang
betoog over de kinder-fantasié en den ouden
Sint, over schimmels en auto's, die niet in een
sprookje pasten, over het zuiver houden van
kinderlijke voorstellingen, om te eindigen met
de woorden:
„Ik wil dat stuk van U wel plaatsen, maar
we verschijnen eens per week en dan is Sinter
klaas al voorbij."
Het lid van de Coöperatie Vijf December zei
daarop een onbehoorlijk woord, smeet met de
deur en de heer Gozewijn Langeveld ging
verder met het uitschrijven van de kwitantie
voor de firma Sinterklaas' „één advertentie.
300 regels, a
„Bent U op een échte schimmel gekomen?"
vroeg Jantje Versteeg op de avond van de vijfde
December aan Sinterklaas, die in het gewone
leven Thomas heette.
„Op een echte schimmel, jongetje."
„En waar is die nou, Sinterklaas?"
„Ik heb hem even in een zijstraat laten
wachten: het beest kon de deur niet binnen."
„Oh," zei Jantje.
„Oef!" zei Thomas-Sinterklaas toen hij twee
minuten later het portier van de auto achter
zich dichtsloeg, „en nou als de weerga naar de
Koningsgracht nummer tien, chauffeur! Zonder
auto begin je niks met zo'n drukte!!"
BANKETLETTERS.
Vulsel: 500 gr. zoete amandelen, 500 gr. witte
suiker, 3 eieren, citroenschil, water.
Bereiding: Maal de amandelen fijn; vermeng
ze met de suiker, de geraspte citroenschil, de
geklopte eieren en zoveel water, dat het een
vochtige massa is. Snijd het feuilleté, dat dun
uitgerold moet zijn, in langwerpige repen.
Plaats op het midden van elke reep wat vulsel;
vouw de reep dicht en maak er de gewenste
letter van. Bestrijk deze met geklopt ei en laat
ze in een zeer warme oven bruin worden!
PEPERNOTEN.
Nodig is: 200 gram bloem, 200 gram suiker,
4 eieren.
Bereiding: Klop van de eieren alleen de
dooiers met de suiker. Voeg daaraan toe de
bloem, enkele lepels stroop (blanke), een lepel
boter, wat peper, zout, kaneel en notemuscaat
(niet al te veel) en kneedt hiervan dobbel
steentjes, die men in een hete oven bruin laat
branden. Laat ze vooral goed afkoelen, voordat
ze gegeten worden, want anders is het een té
zware spijs voor normale magen.
MARSEPEIN.
Nodig is: I pond amandelen, /2 pond suiker.
Bereiding: De verhouding kan men natuurlijk
naar behoefte verkleinen. De amandelen goed
vers gepeld en alleen, die volkomen wit zijn
gebruiken. Enkele bittere amandelen er door
heen. Met water zo fijn draaien als mogelijk is,
minstens viermaal er door. Dan in een schone
pan op het vuur. De witte kleur mag niet ver
loren gaan, maar zolang tot de massa niet dan
met de grootste moeite van de bodem is af te
houden. Dan in een wit geëmailleerde bak, met
een doek er overheen, koud laten worden.
Daarna met zoveel poedersuiker er door als
nodig is, om een massa te verkrijgen, de marse
pein modelleren.
Een andere gemakkelijke methode is, 1 pond
amandelen, 2j/2pond poedersuiker te nemen. De
amandelen met 1 pond suiker twee keer door
draaien. Bij de derde keer 3l/2 ons poeder
suiker toevoegen. Doordraaien. Bij den vierden
keer weer 3Y2 ons suiker. Draai nu tot de massa
taai is en iets vettig aanvoelt. Een dag laten
liggen en bij het gebruik zo nodig nog wat poe
dersuiker toevoegen, om het gemakkelijker te
kunnen modelleren.
Wil men de marsepein doen glanzen, besmeer
ze dan met opgeloste cacaoboter, die niet te
warm mag zijn en dus voorzichtig gesmolten
dient te worden op zacht vuur. Het glanzen moet
geschieden in een warm vertrek en de marse
pein zélf mag niet te koud zijn. Het effect, wan
neer de cacaoboter daarna in de koelte ge
droogd is, moet bijzonder fraai zijn.
VRUCHTEN-MELK MET BANANEN.
Wrijf vier groote, rijpe bananen fijn en ver
meng ze met een Liter melk. Voeg hierbij wat
moutextract of poedersuiker, 4 eetlepels fram-
bozensap met 1 lepel chocoladepoeder. Roer
totdat alles goed vermengd is.
De directeur van de Scheepvaart Mij „Zuid" die de vorige avond bij zijn familie voor
St. Nicolaas gespeeld had, komt de 6do December zijn bureau binnen!
GEBRADEN APPELEN.
8 goudreinetten, 100 gr. lichte basterdsuiker,
2 theelepels fijne kaneel, 2 lepels gemberstroop,
een paar stukjes fijn gehakte gember, 75 gr.
boter, l'/2 kopje water, 1 eetlepel jam.
De appelen worden goed gewassen, gedroogd
en met de appelboor steken we het klokhuis uit,
maken een niet te kleine opening, dus boren
liefst tweemaal.
We schillen de appels niet, omdat we dan
licht kans hebben, dat de appels als ze gaar
zijn, uit elkander vallen, waardoor het aanzien
veel minder smakelijk is.
We verdelen de boter in 8 stukjes, doen deze
zover mogelijk in de opening, mengen de suiker,
gemberstroop, kaneel en gehakte gember door
een en vullen hiermede de opening. We schik
ken de appelen in een ronde, vuurvaste schotel
of in een braadslee, doen hierin één a anderhalf
kopje water en plaatsen de schotel gedurende
15 a 20 min. in de oven.
ïiiiiiigiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiHiniiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiif
sa - -• '- - -• s,., s»
VLEES IN SCHELPEN.
350 gr. resten van kalfslapjes, 3 d.L. melk of
jus met water, 35 gr. bloem, 35 gr. boter, 1
eetlepel fijn gehakte peterselie, zout, peper,
noot, 1 ei, paneermeel, stukje boter.
De schelpen worden met boter bestreken en
met paneermeel bestrooid. Het vlees wordt fijn
gehakt, daarna smelten we de boter in een
steelpannetje, doen er de bloem bij en 3 d.L.
melk of jus met water 3 kleine theekopjes.
We doen de vloeistof er bij kleine scheutjes
gelijk bij, steeds roerende om een mooie gelijke
massa te krijgen, die we enige minuten laten
doorkoken, daarna het vlees er door roeren, dit
goed warm laten worden, daarna nemen we de
pan van het vuur, voegen de geklopte eier
dooier bij, gehakte peterselie, zout, peper en
noot naar smaak, en ten slotte het stijfgeklopte
eiwit. We verdelen het vleesmengsel over de
schelpen, strooien er paneermeel over en doen
hierop enkele klontjes boter, waarna we ze in
de oven plaatsen gedurende 20 a 30 minuten.
Betere Confectie tegen Voordelige Prijzen
In
KINDERVERTELLING
DOOR G. TH. ROTMAN
57. Zo gezegd, zo gedaan. Ze liepen met
hun drieën naar de plaats des onheils en duw
den het gestrande pontje met vereende krachten
weer in het water. „Zie zo, jongens," zei de
pontjesbaas, „nou ga ik naar huis tot de napijn
over is en kom over een paar uur terug. Maar
opgepast, hoor!" „Vast en zeker, baas, daar
zal geen sikkepitje meer aan mankeren!" zei
Pietje. Jammer genoeg zouden ze spoedig
ondervinden, dat beloven gemakkelijker is dan
I doen.
58. Want toen ze tien minuten later hun
eerste vrachtje naar de overkant brachten,
zagen ze, net voordat ze de kant bereikt had
den, tot hun grote schrik een politie-agent
staan. De brave man moest gewoon met het
pontje over, maar de twee jongens dachten niet
anders, of hij was gekomen om hen te halen.
„Terug!" fluisterde Jantje, en ze draaiden uit
alle macht het pontje weer terug, tot grote
woede van de reizigers.
59. De passagiers het waren er drie
protesteerden heftig. Twee hunner grepen zelfs
het wiel en probeerden het de andere kant
uit te draaien, maar Jantje en Pietje, doods
benauwd voor den agent daar aan de overkant,
klampten er zich met alle macht aan vast. Het
pontje schommelde onrustbarend, zodat de
derde passagier, een dikke juffrouw, hevig aan
het gillen sloeg.
60. Het wiel van het pontje was echter op
zulk geweld niet berekend, en plotseling sprong
het los. Een der twee mannen, die het juist met
allebei z'n handen vasthield, tuimelde door de
schok met wiel en al achterover op de zij
leuning, waardoor de arme man niet alleen zijn
hoed kwijtraakte, maar waardoor bovendien het
wie! met een luide plons in het water verdween.
