PEIGNOIR
PULLOVER
Onze Keuken
De Sint verdwaalde
DE VECUW EIYI DAAD H UI s
Stoutenbeek's Modehuis
Stoutenbeek's Modehuis
HET VERHAAL VAN MIENTJE EN SAARTJE PEPERNEUT
TWEEDE BLAD
En toen.... stond ze opééns tegenover.... St. Nicolaas
VERVOLG PLAATSELIJK NIEUWS
Verkeerde conclusies
EEN GOED IDEE:
PLEIN 10 HAARLEM
EEN „GESLAAGD" GESCHENK:
PLEIN 10 HAARLEM
No. 48 29 NOVEMBER 1935.
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
5
Door WILLY CORSARI.
Ernestine was over de leeftijd heen, waarop
men verwacht, Sint Nicolaas te zullen zien ver
schijnen, beladen met geschenken. Bovendien
was ze allesbehalve in de stemming, om aan
zulke sprookjes te denken. Het leven was te
moeilijk en had haar tot nog toe niet veel
anders dan werk en zorg geschonken. Eerst op
school, als oudste van een weduwe met vier
kinderen. Later, toen ze onderwijzeres was ge
worden en met hoeveel moeite was die
studie doorgezet, hoe armelijk had ze zich altijd
moeten kleden, hoe benepen leek haar nu nóg
het bestaan, dat met zoveel strijd veroverd
werd! Wel was moeder nu uit de zorgen. Haar
jongere zuster was goed getrouwd en steunde
nu de oude moeder en de nog niet volwassen
kinderen, een jongen en een meisje, maar
Ernestine kwam het soms voor, alsof haar leven
donkerder was dan vroeger. Toén leefde ze
misschien ook luchthartiger en hoopvoller en
rondom was ook meer vreugde en hoop dan in
deze tijden. NuNeen, Ernestine hield niet
van het St. Nicolaasfeest. Ze kon het thuis niet
uithouden. Ze wist wel, dat moeder verras-
sinkjes had, voor de kleinen, maar ook voor
haar en dat ze verdriet zou hebben, omdat ze
niet thuis bleef, maar ze kón niet vrolijk zijn
en wilde ook het plezier van de kinderen niet
bederven.
In die stemming dwaalde ze doelloos door
allerlei straten en dacht niet zonder jaloezie aan
haar zuster, die in een andere stad woonde,
een aardig home had, een zorgenvrij bestaan.
Dié kon met een licht hart malligheid maken
en geschenken geven.
En toen stond ze eensklaps tegenover Sint
Nicolaas.
Een Sint, zo echt als je maar kunt wensen,
met lange, witte baard, en een zak vol speel
goed. Iets misplaatster dan deze Heilige in een
verregende, sombere buitenwijk-straat was
nauwelijks denkbaar! Ernestine staarde en
bracht er na enkele seconden uit: „Bent u....
eh....."
„Ik ben verdwaald," zei de Sint en nam zijn
mijter even af, „er is een vergissing, denk ik.
Wat een vervelende geschiedenis!" Hij grab
belde in zijn baard.
,,lk heb mijn taxi weggestuurd, ezel dat ik
ben!"
Ernestine keek rond. Heinde en ver geen taxi
te zien.
,,Ja, maar weet li dan niet, waar u moet zijn,"
vroeg ze.
De Sint zocht in een zak en bracht een
papiertje te voorschijn. „Hier staat het adres
op, maar ik moet me vergist hebben, de
mensen in dit huis wisten van niets. Ik bevries
zowat en als ik in drukkere buurten kom, zul
je wat beleven!" Hij staarde onthutst boven
zijn witte baard uit.
„Ik wou, dat ik u kon helpen," zei Ernestine.
„Het beste is misschien als u met mij meegaat,
dan haal ik een taxi voor u, terwijl u zolang
bij m'n moeder blijft en bij de kleintjes."
„O, hebt u kinderen," vroeg de Sint, met alle
belangstelling, die paste bij zijn waardigheid.
Ernestine legde haar familie-omstandigheden
enigszins uit, terwijl ze op weg gingen. Toen
zei Sint Nicolaas: „lk heb een vriend, die me
heeft gevraagd om voor Sint te spelen bij een
kinderpartijtje, dat hij geeft. Maar hij is pas
verhuisd en ik moet het nieuwe adres verkeerd
hebben genoteerd. Ik was er nog nooit geweest.
Erg aardig van u, dat u zich zoveel moeite
geeft."
Ernestine zei, dat het niets te betekenen had.
De afwisseling deed haar bepaald goed. Ze
opende de voordeur met haar sleutel en be
reidde zich voor op een uitlegging aan haar
moeder, doch plotseling vloog een kamerdeur
open, en een verrukt kinderstemmetje gilde:
„U mams, Ernestine heeft Sint Nicolaas mee
gebracht en die heeft een zak vol cadeautjes
bij zich!" Daarop renden twee kinderen op hen
at, stralend van plezier, terwijl een grijze dame
verbaasd in de deuropening verscheen, het
tafereeltje even opnam en toen zei: „Wat lief
van je, Tine." Haar ogen werden vochtig en
Ernestine begreep heel goed, hoe diep getroffen
ze was. Een ellendige egoïste, vond ze zichzelf
opeens, zo aan haar slechte stemming toe te
geven op een feestavond. Het speet haar innig,
dat ze moeder nu zou moeten teleurstellen en
vooral ook de kinderen. Doch eer ze iets had
kunnen zeggen', sprak Sint Nicolaas met brom
stem: „ja, ja, kinderen, jullie krijgt wat moois,
maar eerst moet ik weten, of jullie wel zoet
bent geweest."
„Kom binnen, Sint Nicolaas!" zei de oude
vrouw lachend en even later zat de Sint bij het
warme kacheltje en dronk thee. Niet zonder
moeite, door de baard, waaraan hij nog niet
erg gewend scheen! Hij was dikke vrienden
met de kinderen, zoals bij hem paste, terwijl
Ernestine niet meer de moed had, met de waar
heid voor de dag te komen. De zak werd leeg-
gepakt, er kwamen een massa cadeautjes en
lekkernijen uit en na een uur gingen de
kinderen dolgelukkig naar bed. Toen begon
Ernestine. „Maar..." Waarop de Sint hevig knip
oogde naar haar en zei: „Haal nu maar een
taxi voor me, dan zal ik zien, dat ik verder
kom!"
In de gang fluisterde Ernestine hem toe:
„Maar... maar ik wil u in elk geval dit alles
terugbetalen en wat doet u nu met..."
„Och wat," zei de Sint, „ik ben een legende,
daar moet je niet zo prozaïsch tegen doen. Die
partij kon ik toch niet meer vinden op tijd,
maar ik zal het nog wel goed maken, thuis vul
ik m'n zak opnieuw. Gelooft u het niet? Het is
eerlijk waar. Bij mij thuis is speelgoed genoeg
voor de hele stad!"
En de volgende dag bleek werkelijk, dat dit
waar was geweest, want toen verscheen een
glimlachende jongeman om te informeren, hoe
het met Ernestine ging en deze jongeman bleek
de zoon van den eigenaar van de grootste
speelgoedzaak in de stad!
„U zietik was de geboren Sint Nicolaas!"
zei hij lachend.
Sindsdien gaat Sint Nicolaas nooit het huis
voorbij, waarin Ernestine woont, terwijl op een
der verdiepingen haar moeder en de kinderen
leven.
Die heeft altijd even vrolijke ogen boven z'n
witte baard en een bromstem, die niemand bang
maakt en een zak vol speelgoed en lekkers. De
kinderen hebben maar één verdriet: Dat hun
nieuwe oom, op wien ze zo dol zijn, nu nóóit
'es den Sint te zien krijgt!
FILMAVOND WELDADIGHEID NAAR
VERMOGEN.
Evenals het vorig seizoen, zal ook thans
weer de Vereniging Weldadigheid naar Ver
mogen een filmavond geven ter versterking
van haar kasmiddelen, teneinde in de komende
winter haar taak, de steun van behoeftige stad
genoten, te kunnen vervullen.
Op 11 December a.s. zal in de grote zaal
van het Gemeentelijk Concertgebouw worden
vertoond dé film: „Naar den hoogston top der
aarde". Deze grootse natuurfilm beschrijft de
lotgevallen van de vierde expeditie, die getracht
heeft de voet te zetten op de hoogste top dor
aarde.
Naast indrukwekkende natuurtaferelen brengt
deze film interessante opnamen van zeden en
gewoonten in Tibet.
Het comité, dat deze filmavonden organiseert,
hoopt en vertrouwt, dat op 11 December a.s.
de grote zaal van het Concertgebouw uitver
kocht zal zijn als bewijs van waardering voor
het werk, dat Weldadigheid naar Vermogen al
zoveel jaren in onze stad verricht.
ST. NICOLAASFEEST IN DE SCHOOL
AAN DE VOORWEG.
Het St. Nicolaasfeest in de openbare school
aan de Voorweg zal worden gehouden op
Donderdag 5 Dec., des middags om 2 uur. Het
programma vermeldt o.m. een drietal speel-
liedjes, uit te voeren door de kinderen van de
le en 2e klasse, voorts een zangstukje „de lieve
Grootmoedertjes" voor de hoogste klassen,
terwijl het hoofdnummer wordt gevormd door
de vertoning van een toneelstukje „Dorps
idylle", waarvoor met medewerking van de
oudercommissie een geheel nieuw toneel in de
gymnastiekzaal is opgeslagen. Den kinderen
wacht bqvendien nog een verrassing.
STEMMING IN DE NED. HERV. GEMEENTE.
Zaterdag werd een stemming gehouden voor
zeven gemachtigden van het Kiescollege in de
Ned. Herv. gemeente om te voorzien in de
vacature, ontstaan door de periodieke aftreding
van de heren Dr. J. v. d. Eist, A. v. Huisstede,
D. Knaap, J. Koudijs, Mr. C. v. Lennep, R. G.
de Winter en door het overlijden van den heer
F. Oosterhoorn.
De zes aftredenden werden allen herkozen,
terwijl in de vacature van wijlen den heer F.
Oosterhoorn werd gekozen de heer Dr. B. Cli.
Ledeboer.
Voorts werd een stemming gehouden voor
een notabel, ter voorziening in de vacature van
wijlen den heer Jhr. Mr. A. A. v. Doorn van
Koudekerke, waarvoor gekozen werd de heer
H. F. Hulman.
BADHUIS HEEMSTEDE.
In het Badhuis aan de Postlaan werden in de
week van 18 tot en met 23 November genomen
587 douchebaden en 21 kuipbaden.
Aan 47 kinderen werd een gratis schoolbad
verstrekt op Woensdagmiddag van 2 tot 4 uur.
Van de gelegenheid tot kosteloos baden op
Woensdagavond tussen 5 en 8 uur werd door
74 volwassenen gebruik gemaakt.
ALS ER IJS KOMT.
Naar wij vernemen zullen in het a.s. winter
seizoen op de baan der ijsvereniging „De Vol
harding", alhier, behalve de reeds genoemde
wedstrijden in schoonrijden voor dames, heren
en paren voor het district N.-Holland, ook de
proefwedstrijden voor Junioren verreden worden.
Deze wedstrijden, die uitgeschreven worden
door de K.N.S.B., zijn verdeeld in 3 klassen, n.l.
kl. A voor leeftijden van 15, 16 en 17 jaar,
kl. B voor leeftijden van 18 en 19 jaar pn kl. C
voor 19 jaar en daarboven.
De beste rijders hiervan komen dan latei-
tegen andere rijders, waaruit tenslotte gekozen
worden die rijders, die in aanmerking komen
voor eventuele uitzending naar internationale
wedstrijden.
Bij een mogelijke ijsperiode staat er dus voor
de Heemsteedse baan een heel programma te
verwerken, daar de vereniging zelf ook nog be
schikt over twee wisselprijzen, n.l. de Burge
meester Jhr. v. Doorn-schaats en de wisselbeker.
OVERZICHT DER WERKLOOSHEID.
Bij het plaatselijk orgaan der arbeidsbemidde
ling kwamen in de loop dezer week 464 aan
biedingen in van werkzoekenden, t.w.:
42 grondwerkers,
21 metselaars,
16 schilders,
35 timmerlieden,
25 opperlieden,
95 bloemistarbeiders,
107 losse werklieden,
15 metaalbewerkers,
8 kantoorbedienden,
2 bouwkundig tekenaars,
4 bakkers,
2 stucadoors,
92 werkzaam in andere beroepen.
„OVER ZENDINGSARBE1D".
Donderdagavond hield Ds. L. Netelenbos,
emeritus missionair predikant in de Gerefor
meerde kerk aan de Koedieflaan een rede over
de Zendingsarbeid op Midden-Java.
Nadat gezamenlijk vers S van Ps. S6 was
gezongen, ging Ds. Dondorp ria voorlezing
van Ps. 67 voor in gebed.
Ds. Netelenbos, hierna zijn rede aanvangend,
dankte allereerst voor de gelegenheid hier het
woord voor het zendingswerk te mogen voeren.
Nog levendig staat spreker de avond in 1924
voor de geest, toen hij hier- een afscheidsrede
hield.
Spr. voert dan in gedachten zijn gehoor naar
Midden-Java, en meer speciaal naar Djokja
karta. Hop daar pas in 1900 de eerste evangelie
bode kwam, nadat er in de jaren 1860 en daarna
vooral door enkele vrouwen als o. a. Mevr.
Philips en mevr. Vollenhoven enig zendingwerk
was verricht, wat later weer teniet ging.
Kwam er in 1860, aldus Spr. één man en
één vrouw uit Poerworedjo naar Djokjakarta,
in 1891 waren daar al 12 gemeenten met 1600
belijders.
Uitvoerig schetst Spr. het moeilijke werk
der eerste zendelingen, vooral in verband met
de herendiensten, die ook op Zondag de arbeid
eisten, omdat dit nodig was voor de suiker
en koffieplantages.
Vóór 1860 was nog nimmer Gods Jiaam ge
predikt, terwijl Midden-Java reeds 2 eeuwen
stond onder Nederlandse leiding. Als wij daaraan
denken, aldus spr., komt over ons een bescha
ming. Wel profiteerden wij, en profiteren wij
nog van de vele stoffelijke voordelen van Indië,
doch voor de bewoners werd niets gedaan om
hen tot God te leiden. Wij hebben, zegt Spr.,
een grote erfsehuld en zullen daarvoornooit
een voldoende offer kunnen brengen.
Citerend uit het Zendingsblad gaan wij thans,
aldus Spr., de goede weg op. Er komt meer
eenheid, en het arbeidsveld wordt bewerkt.
Een legertje van zendelingen, ook inlandse,
colporteurs, onderwijzers, hospitalen en ver
plegend personeel arbeiden dagelijks aan de
verbreiding van Gods woord
Dat niet veel meer mensen tot de Christelijke
Godsdienst toetreden, is, volgens Spr. de schuld
van de Mohamedaanse Godsdienst, die zeer
veel tegenstand biedt en waarvan Spr. talrijk
vele voorbeelden geeft. En één zeer ernstig
bezwaar is, zegt Spr. dat vele Europeanen zelf
niet godsdienstiger zijn.
Maar uit eigen ondervinding sprekend, zegt
Spr., dat er een zoeken is naar vrede, die de
Islam niet geven kan. De tegenstand begint
dan ook te luwen, en waar vroeger de christen
en de mahomedaanse families werden verstoten,
legt men er zich nu bij neer.
Maar, zegt Spr.. om het werk te volbrengen
is voorbeeld, gebed en hulp 110 (hg, vooral
voor hen, die pas tot de christelijke Godsdienst
zijn overgegaan.
Een bezoek aan de zending laat een schat
van herinneringen na. Als ik, aldus Spr., de
30 jaar van mijn arbeid daar overzie, dan mag
ik constateren dat het zaad gestrooid is en
deels wacht op ontkiemen, naast dc velden
die staan om geoogst te worden. Er is een
gezonde en gestadige groei van kerkelijk leven
waar te nemen, de zaak staat er goed voor,
maar er moet geholpen worden de oogst binnen
te halen. Voor dit doel wijst Spr. als slot naast
het gebed, op financiële steun, waarvoor een
collecte zou worden gehouden.
Nadat de aanwezigen gezamenlijk hadden
gezongen vers 3 en 9 van het gebed des Heren,
sprak Ds. Dondorp een dankwoord tot Ds.
Netelenbos voor zijn bezielend woord, waarin
Ds. Netelenbos voorging in dankgebed.
RIJWIEL VEftMIST.
Bij de politie is aanmelding gedaan van dief
stal van een rijwiel dat even onbeheerd stond
in een tuintje van een Café aan de Camplaan.
ST. NICOLAAS IN DE INDISCHE BUURT.
Dinsdagavond zal St. Nicolaas zijn jaarlijks
bezoek brengen aan de bewoners der Indische
buurt.
Van 5.30 tot 6.30 uur zal hij op zijn paard
met zijn knecht naast zich een rijtoer maken
door de buurt.
Na deze rondgang zal hij in Café-Restaurant
„Wapen van Heemstede" de gast zijn van de
kleinste kinderen van de leden der Indische
buurtvereniging, waarbij de kleintjes zullen
onthaald worden op versnaperingen en een
passend cadeau.
RIJKSTELEFOON.
Opgave van het aantal nieuwe aansluitingen in
het telefoonnet-Haarlem in het tijdvak 21 tot
en met 27 November '935.
Telef.nr. Gidsvermelding.
29177 André de la Porte—Moll, F. A. B. A.;
Joh. Verhulstlaan 31, Heemstede.
29180 Groot Scholte Ubing, P. J.; Rem-
brandtlaan 8, Heemstede.
29178 Kapsalon, A. J. v. d. Monde; Jan v.
Goyenstraat 23, Heemstede.
29181 Kerkhof, A., fa. N. Dhers Medan;
Heemst. Dreef 114, Heemstede.
26862 Post Czn., Joost; Laan v. Rozenburg
28, Heemstede.
29179 Schweitzer, A. H. J.; Heemst. Dreef
29100 Wal, Wed. A.' A. M. v. d.; Sigaren
magazijn, Jan v. Goyenstraat 8,
Heemstede.
29175 Werner, J. M.; Heemst. Dreef 116,
Heemstede.
En het kwaad, dat zij stichten.
Van een fout, waaraan bijna ieder
zich bezondigt.
Door TINE BREEBAAR-T.
Verkeerde conclusies, heb ik er boven gezet,
want ik wilde 't hebben over een verkeerde ge
woonte, waarvan wij vrouwen wel in 't bijzonder
de naam hebben. Dat wij zo vaak verkeerde con
clusies trekken, is iets, dat ons - mèt vele andere
specifiek vrouwelijke gebreken uit den treure
verweten wordt. Óf wij ons nu aan deze slechte
gewoonte zoveel meer bezondigen dan de man
nen, zal ik maar in 't midden laten; een feit is het,
dat het een algemeen menselijke fout is, die al
heel wat kwaad heeft gesticht.
Eigenlijk is „verkeerde conclusies trekken"
nog veel te zacht uitgedrukt, want meestal maken
wij onze gevolgtrekkingen op zó losse gronden,
dat zij niet veel meer dan een blote veronder
stelling zijn. Hoeveel leed en ellende, ongeluk,
ergernis, nijd, twist, wantrouwen, haat en mis
verstand hierdoor niet zijn veroorzaakt, is niet
bij benadering vast te stellen.
Geeft U eens de moeite, om de eerstvolgende
keer dat men U iets vertelt, de zaak tot in de
grond te onderzoeken. Tien tegen één, dat U
tot het resultaat zult komen, dat meer dan de
helft totaal onwaar, of, door het herhaaldelijk
van mond tot mond gaan, onherkenbaar ver
minkt is. Zelfs zult menigmaal tot de be
droevende ontdekking komen, dat de verteller
zich terdege bewust was van de onjuiste schilde
ring, die hij gaf, maar, omdat het hem wel goed
in zijn kraam te pas kwam, nam hij de onjuiste
voorstelling van zaken maar zonder meer van
den vorigen zegsman over en borduurde er
zelf nog lustig wat bij!
Ieder weldenkend mens zal het met mij eens
zijn, dat wij deze toestand niet mogen laten
voortbestaan, dat wij alles in het werk moeten
stellen, om deze bron van onaangenaamheden en
ongeluk te doen verdwijnen. Dingen, die men
niet tot in de kleinste bijzonderheden kent en
waarvan men niet weet, hoe en waardoor ze zijn
ontstaan, mag men niet verder verspreiden.
Feiten moeten op hun juistheid worden onder
zocht, eer men er een woord van verder vertelt.
Niet minder onaangenaamheden veroorzaakt
de onjuiste voorstelling van zaken in het dage
lijks leven, in de persoonlijke betrekkingen van
mens tot mens.
Laten we eens aannemen: U hebt een ver
schil van mening met een vriend. De één is nog
haatdragend gestemd tegenover den ander en
beiden zijn onmiddelijk bereid te geloven, dat 't
in dit geval onmogelijk is, de kwestie bij te
leggen. Dit wordt door beide partijen maar
direct als vaststaand aangenomen. Inplaats dat
ieder voor zich eerst eens kalm en zakelijk be
gint met te onderzoeken, of hij de beweeg
redenen van den ander eigenlijk wel kent! Of:
een man is tegen zijn gewoonte in laat thuis
gekomen. Zijn vrouw had intussen, door on
rust gedreven, zijn bureau opgebeld en daar
gehoord, dat hij al uren weg was. En dit is voor
haar al genoeg om meteen uit te maken, dat hi]
dus dingen achter haar rug om doet, die zij niet
weten mag. En tot straf daarvoor maakt ze hem
en zichzelf het leven zuur. Waarom moest ze
nu eigenlijk dadelijk iets slechts veronderstellen,
waarom niet eerst getracht een onschuldige ver
klaring te vinden voor zijn uitblijven? Waarom
zich direct overgeven aan wantrouwen en achter
docht? Misschien zou hij alles hebben opgehel
derd, als ze hem niet door haar argwanende,
onaangename houding geprikkeld had!
Wilt U een ander voorbeeld? Mevrouw Jansen
komt Mevrouw Pietersen op straat tegen en is
onaangenaam getroffen door haar koele groet.
Zou ze iets tegen haar hebben? Verleden week
was ze toch nog zoo aardig. Zou er iemand over
haar gekletst hebben? Aha, dat was 't! Else was
immers bij haar, dat valse mens! Nou, dan wist
je genoeg! Een paar dagen later hoort ze,
dat Mevrouw Pietersen, juist op die tijd dat zij
haar ontmoette, op weg was naar het zieken
huis, waar haar broer, ernstig gewond door een
aanrijding, was binnengebracht. En hoe graag
ze 't nu ook zou willen terugnemen, Else had
haar morele oorvegen toch maar weer beet!
leder zal deze voorbeelden naar eigen belie
ven met tal van andere kunnen aanvullen. Elke
GEEFT UW VROUW EEN
VAN:
dag opnieuw doen zich weer zulke onrechtvaar
digheden en verdachtmakingen voor. Wij allen
maken er'ons aan schuldig, een enkeling mis
schien uitgezonderd. Niet altijd zijn de dingen
zo spoedig op te helderen en recht te zetten.
Laten wij er daarom allen het onze toe bijdra
gen, om geen aanleiding-te geven, dat er tra
gische dingen gebeuren, dat er betreurenswaar
dige toestanden of verhoudingen 'bestaan, als
gevolg van mededelingen, die wij niet ten volle
konden verantwoorden.
EEN
OF
EEN
VAN:
Wat eten we deze week?
Zondag: Tomatensoep, Kalfsnierstuk, Aard
appelen, Brussels lof, Schoenlapperstaart.
Maandag: Koud vlees, Andijvie, Aardappelen,
Broodommelette.
Dinsdag: Filosoof, Rijst met gestoofde
tomaten, Peertjes.
Woensdag: Boerenkool met Havermout,
Rookworst, Vruchten.
Donderdag: Gehakt, Savoyekool, Aardappel
puree, Chocoladepudding.
Vrijdag: Gekookte tong, Peterseliesaus,,
Aardappelen, Worteltjes, Griesmeel-caramel-
pudding.
Zaterdag: Gestoofde runderlappen, Bietjes,
Aardappelen, Rijstebrij.
BROODOMMELLETTE.
200 gr. oud brood (zonder korst), 2 d.L. melk,
4 eieren, 50 gr. lichte basterdsuiker, jam, b.v.
frambozen en bessen, boter.
Het brood wordt fijn gekruimeld en vermengd
met 2 d.L. of 2 gewone theekopjes melk, die
vooraf warm is gemaakt en waarin de suiker
is opgelost. Men gebruikt voor het vermengen
het gemakkelijkst een .vork, daarna worden de
geklopte eierdooiers en het zeer stijf geklopte
eiwit door het broodbeslag gemengd. Heelt
men een eierklopper met stamper, die zo buiten
gewoon practisch en haast onmisbaar is in de
keuken, dan wordt vlug het eitwit stijf geklopt
en hierbij de dooiers gevoegd, waarna men nog
even doorklopt en daarna bij .de broodmassa
voegt,
In een koekepan wordt boter gesmolten en
hierin de helft van het beslag aan beide kanten
licht bruin gebakken, daarna op een. verwarmde
schotel overgebracht en de bovenkant flink met
jam bestreken, daarna wordt van de rest' nog
een ommelette gebakken, die o,p de jamlaag
gelegd wordt. Warm opdienen, bestrooid met
basterdsuiker en daarna in punten snijden.
SCHOENLAPPERSTAART.
1 pak grote beschuit (10 stuks), 1 K.G.
moesappelen, 4 eieren, 100 gr. suiker, 2 thee
lepels kaneel, 100 gr. boter.
De appelen worden geschild, aan vieren ge
sneden, klokhuizen verwijderd en (Jaarna met
zo "weinig mogelijk water ingekookt tot dikke
moes, die met een garde flink wordt opgeklopt;
suiker en kaneel doorroeren en de stuk gestoten
beschuiten.
De eierdooiers worden geklopt en door het
mengsel gei'oerd, ten slotte voegt men er ook
het zeer stijf geklopte eiwit bij en mengt dit
luchtig met een metalen lepel door de massa
heen.
Een springvorm wordt ingevet, bestrooid met
paneermeel en gevuld met de massa, die daarna
ongeveer een uur in een niet te hete oven ge
bakken wordt.
WORSTSCHOTEL MET EIEREN.
Mert neemt een grote ovale schotel en legt
in het midden verschillende soorten worst, aan
beide kanten garneert men de schotel met ge
hakt ei, dat in kleine papieren bakjes gedaan
wordt, die wij gebruiken om cakes te bakken.
Het eiwit wordt grof gehakt en het dooier
zeer fijn gehakt en vermengd met een weinig
rhayonnaise en geraspte Mierikswortel. We vul
len de papieren bakjes met eiwit, hierop wordt
wat eigeel geschept, dat met een klein kapje
van een tomaat bedekt wordt. De sthotel kan
nog gegarneerd worden met aan waaiertjes ge
sneden augurkjes.
DOOR G. TH. ROTMAN
(NADRUK VERBODEN)
25. Verschrikkelijk, wat stampten we er op
los! Bom! Krakl Daar vloog de hele zijwand
er uit! Een hevig gekraak volgde en vlak
daarop zakte de hele kist in elkaar en kregen
we de zware kist met koek, die er bovenop
stond, op ons lichaam! Au! Au!" riepen we,
want het deed hevig zeer, en we dachten, dat
er geen rib meer heel was in ons hele lijf.
26. Gelukkig slaagden we er na veel moeite
in, onder de kist vandaan te kruipen. En toen
zagen we al de koeken, die er in lagen; van
die grote, dikke ontbijtkoeken! Nu, wij hadden
juist een geweldige honger en het duurde niet
lang, of we zaten allebei op een groot stuk
koek te knabbelen.
27. Zo onder 't kauwen door was Saar op
gestaan en naar het raam gelopen. „Kijk eens!"
riep ze opeens. Ik rende ook naar het raam.
En daar zagen we den vrachtrijder, met onze
bloempot op de arm, op zijn fiets springen en
wegrijden. Wij holden naar de deur, om den
man achterna te lopen. Maar de deur was op
slot
28. Woedend en wanhopig begon ik op de
deur te bonzen, terwijl Saartje met haar vuisten
het raam bewefkte, zodat de mensen buiten
verbaasd bleven staan. Blijkbaar waarschuwde
men de vrouw van den vrachtrijder, want deze
kwam even later aanhollen en maakte de deur
open. „Hoe komen jullie hier?" vroeg ze.
