KOFFERGRAMOFOQN
KOFFER6RAMOFOONS
w
G. M. OORD
Ossentongen f 1.65 p. st.
Is U reeds abonné
op ons blad?
HINKEN
ARIE E. SPRUYT
DE DICHTER
INGEZONDEN
Garage Van Houten
REPARATIE INRICHTING
BURGERLIJKE STAND
Van VLIET'S Fotohandel
SPORT
BONT-ALLERLEI
De tijd komt weer!!
dat U met de
er op uit kunt gaan
in alle prijzen en lahrikaten bij den
RADIO- EN GRAMOFOONSPECIALIST
Groote Houtstraat 108. Telef.
13046
A.G.G.M. GIORGIS EN ZOON
Metselaar-Schoorsteenveger
ES KENS' VLEESCHHOUWERIJ
UITSLUITEND PRIMA KWALITEIT
TEGEN MARKTPRIJS
VOOR DE FEESTDAGEN
J. M. SLIKKER
OOK VOOR
GOIDHHTIEDING
E. GOEOEMANS
ADVERTEREN
DOET
VERKO PEN.
ADVERTEERT
EERSTE
HEEMSTEEDSCHE CRT.
Plein 20 Haarlem
TELEFOON 13237
Haagsche Leverworst j
IETS APARTS 10 cent per ons 1
MET PINKSTEREN
EEN SPECIALITEIT VAN
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
3
HET KORTE VERHAAL
door Katherine Timtur
(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.)
Geachte Redactie.
In uw blad van Vrijdag 22 Mei '36 komt een
ingezonden stukje voor van Mevr. B. B.v. B.
als antwoord op een ingezonden stuk van
iemand, die geweld in dienst van de Volkenbond
propageert en daartoe een paar regels van het
..Wilhelmus" aanhaalt.
Aan het eind van haar verweer schrijft Mevr.
B.: „het is wel eigenaardigi dat tegenwoordig
het Wilhelmus te pas en te onpas wordt ten
gehore gebracht, zelfs op een getuigenisavond
van „Kerk en Vrede" in de Protestantenbond
hier in Heemstede door het dameskoor."
Om misverstand te voorkomen wil ik Mevr.
B. er aan herinneren, dat niet op een getuigenis
avond van „Kerk en Vrede" door het dameskoor,
maar in een openbare vergadering uitgeschreven
door de „Alg. Nederl. Vrouwen-Vredebond" en
„Kerk en Vrede" gezamenlijk, door het Christe
lijk gemengd koor „Haarlem" twee coupletten
van het Wilhelmus gezongen zijn, luidende als
volgt:
Mijn schild en-de-betrouweii,
Sijt hgij, o Godt mijn Heer,
Op U soo wil ick bouwen,
Verlaet mij nimmermeer!
Dat ick doch vroom mag blijven,
U dienaar 'f aller stond,
De tyranny verdrijven,
Die mij mijn hert doorwondt.
Oorlof mijn arme schapen,
Die sijt in grooten noot,
U herder zal niet slapen
Al sijt ghij nu verstrooit.
Tot Godt wil U begeven,
Sijn heylsaem Woort neemt aen;
Als vrome Christenen leven
't Sal hier haast sijn gedaen.
Dat tegenwoordig wel zeer vrijmoedig wordt
omgesprongen met het Wilhelmus, is een ver
wijt, dat „Kerk en Vrede" niet treft. W.ie, zoals
thans helaas maar al te zeer in zwang komt,
ons volkslied te pas en te onpas wil aanheffen
en dan liefst als strijdlied van een bepaalde
volksgroep, moet dit voor eigen verantwoording
nemen.
Aan de waarde van het lied op zichzelf en
vooral aan de gezongen coupletten doet dit
misbruik geen afbreuk en 't hoeft dus ook niet
een beletsel te zijn om van het Wilhelmus een
gepast gebruik te maken.
Dr. A. K. Kuiper, vroeger hoofdbestuurslid
van „Kerk en Vrede", heeft verscheidene jaren
geleden een voortreffelijke brochure geschreven:
„De taak der kerk in de vredesbeweging",
waarin hij eindigt met een toepasselijk couplet
van het Wilhelmus. Dit is dus niet iets van de
laatste tijd.
Waar strophen als het zesde en vooral het
laatste volkomen aansluiten aan het beginsel
van „Kerk en Vrede" en de „Alg. Nederl. Vrou
wen-Vredebond", zich er zeer zeker ook wel
mee zal kunnen verenigen, is het zingen van een
of meer coupletten van ons volkslied niet mis
plaatst.
Met dank voor de plaatsing,
Hoogachtend,
J. M. KNOT—VAN STUYVENBERG.
PROPAGANDA VOOR TAFELTENNIS.
Waarde lezers en lezeressen.
Onder het opschrift „Propaganda voor Tafel
tennis" wil de Haarlemse propaganda-commissie
het publiek wat meer vertrouwd maken met wat
er al zo op tafeltennisgebied in 't algemeen en
in Haarlem in het bijzonder te koop is.
Het spreekwoord: „Onbekend maakt on
bemind" geldt ook hier in zijn volle betekenis.
En het is toch zo noodzakelijk, dat velen deze
mooie tak van sport beoefenen, al was het
alleen maar om de grote lichamelijk culturele
waarde, die hij ons schenkt.
Zo goed als we ons in de meeste takken van
sport een naam verworven hebben, waarop we
met recht trots mogen zijn, moet ook tafel
tennis onze volle aandacht hebben en niet ten
achter blijven. Door tafeltennis te propageren
en te beoefenen kunnen wij goede resultaten
bereiken. Voor de beoefening daarvan zijn in
Haarlem verschillende verenigingen, o.a. „Shot",
„T.O.G.", „Barna", „H.T.T.C.", „Victoria" e.a.
Nadere bijzonderheden, zoals oefenavond,
plaats waar geoefend wordt, contributie, enz.,
zal de Bondssecretaris, J. C. Heeck, Oranje
Nassaulaan 169 te O verveen, U gaarne ver
strekken.
Laat ik trachten, zij 't dan in 't kort, een
antwoord te geven op de vraag: „Wat is tafel
tennis feitelijk?"
Sommige „spelers" gaan aldus te werk: ln
de huiskamer wordt het meubilair aan de kant
gezet met uitzondering van de tafel. De tafel
bladen worden uitgeschoven en de tafel is tot
„tennisveld" gepromoveerd. Er wordt een net
overgespannen en het „spel" gaat beginnen. De
spelers, gewapend met een bat, trekken ten
strijde.
Wanneer men een dergelijk spel even gade
slaat, dan komt men tot de conclusie, dat het
er in hoofdzaak om gaat, het balletje te raken,
dat met een beetje geluk soms ook nog op de
tafel terecht komt. Op deze manier houdt men
zich aangenaam bezig met tafeltennis of om
juister te zijn met ping-pong. En naar het dan
heet „speelt men tafeltennis".
Neen, waarde lezers en lezeressen. Tafeltennis
is ook nog wat anders! Het vereist vlugheid,
behendigheid, een grote dosis realisatie-ver
mogen, een keurige beginslag, een behoorlijke
verdediging, goed opgezette aanvallen, wel
overwogen „placings", effectslagen en wat dies
meer zij.
Tafeltennis is een sport die aan ons lichaam
veel elasticiteit geeft, die ons vlugger leert
denken en handelen, het laatste onontbeerlijk in
de huidige samenleving. Tafeltennis is spannend,
't is een gezonde sport. Ieder, die enige maan
den deze sport beoefent, ontdekt, dat het een
mooie sport is; hij of zij is er beslist enthou
siast over.
Ik zou er nog meer over willen zeggen, doch
de plaatsruimte laat dit niet toe. Alleen spreek
ik de wens uit, dat dit stukje uw interesse zal
hebben gewekt; dat U inlichtingen zult vragen
en een wedstrijd zult bijwonen.
Als men eenmaal lid van een vereniging is,
zal men tot de conclusie komen, dat tafeltennis
meer is dan het raken van een balletje, dat
tafeltennis een pracht sport is en dat men zich
vóórdien heel wat heeft ontzegd.
U, mijnheer de Redacteur, hartelijk dankend
voor de verleende plaatsruimte teken ik,
H. W. FRIS, Commissaris H.T.T.B.
TAFELTENNISTOURNOOI.
Nationaal Tafeltennistournooi te houden op
Zondag 7 Juni a.s., in het Sander-lnstituut aan
de Kleine Houtweg hoek Badhuisstraat te
Haarlem. Entree vrij. Aanvang der wedstrijden
des morgens 10 uur.
Bleekersvaartweg 53 b d Koediefslaan Tel. 28062
Ondertrouwd: H. Klein Nagelvoort en S. W.
J. Botbijl; A. v. Dijk en M. Bolder; J. D. Serné
en E. Scholten.
Getrouwd: W. v. d. Ham met M. P. Pettersson.
Bevallen: E. ZorgeLames d.; M. v. Nassau
Verdouw d.; H. v. Bakelv. Dansik z.; G. C.
v. d. LindenVerdonkschot d.; K. v. d. Brink
Teeuwkens d.
Overleden: A. G. Rhee 63 j.; C. J. Verplanke
34 j., ongeh.
U laat toch Uw PINKSTERKIEKJES
ontwikkelen en afdrukken door
Wagenweg 86
DUIVENSPORT.
„Gevleugelde Vrienden", Heemstede.
Wedvlucht van Corbeil, afstand 465 K.M.
Los 6 uur. De uitslag was:
1 C. Cramer; 2 A. v. Zadel; 3 N. Winkel;
4 L. J. Kramer; 5 A. Verdonschot Jr.; 6 J. Otte;
7 Th. Blok; 8 P. v. Egmond; 9, 12 G. v. Santen;
10 G. Schimmel; 11 J. G. v. d. Meer; 13, 14
E. D. des Bouvrie.
Eerstgetoonde duif 12 uur 54 min. 44 sec.
Laatste prijswinnaar 1 uur 44 min. 28 sec.
A.s. Zondag wedvlucht vanaf Orleans.
Fen zat met de handen om haar opgetrokken
knieën geslagen op een muurtje, dat nog over
was van de Middeleeuwse abdij Torybury, en
staarde dromerig naai' het geglinster van de
beek beneden in het dal. Het was op het heetst
van de dag en in het dorpje, dat als een ver
dwaalde onregelmatige kraal aan het achteloos
neergeworpen snoer van do rivier lag, was geen
spoor van leven. Alleen hetaverwijderd geratel
van een kar, het geblaf van een hond, of het
ijle gefluit van een trein heel ver weg verbrak
soms de stilte. Verder was er nog het gezoem
van bijen, maar dit was een geluid dat bij de
stilte hoorde.
Fen dacht eraan, hoe de bouwvallen van deze
eeuwenoude abdij den dichter Lewis Mont
gomery hadden geïnspire rd tot de ballades,
die hem plotseling beroemd hadden gemaakt.
Ze kende ze bijna alle van buiten en zachtjes
zei ze er een, die haar bijzondere liefde had,
voor zich heen.
Fen was jong en romantisch en ze dweepte
niet alleen met de gedichten van Montgomery,
maar ook met den dichter zelfEn om den
dichter zelf hing een geheimzinnig waas. De
gekste geruchten deden de ronde en spraken
elkaar tegen, maar noch de optimist, die be
weerde dat de dichter 'n rijkelijk met millioenen
gezegende telg was van een der meest bekende
families in Engeland, noch de pessimist, die
bezwoer dat de dichter vóé zijn ontdekking
in de straten van Londen zijn brood met viool
spelen bij elkaar moest bedden, wist er iets
vanaf. Niemand wist, hoe' ud Montgomery
was en nooit had 'n foto van hem in „Sketch"
gestaan. Journalisten hadden geen kans ge
kregen, hem ooit te interviewen. De onvindbaar
heid van den dichter en de cijgzaamheid van
zijn uitgever, maakten ei I ins al gering. Dit
alles droeg er toe bij, dat r juist veel over
Montgomery geschreven we. 1.
Wat Fen betreft, zij had een geheel eigen
voorstelling van den aangebedene. Tot in de
kleinste details kon ze zijn uiterlijk beschrijven.
In haar verbeelding voerde z lange gesprekken
met hem. Fen stelde zich oei: nu voor, dat het
toch best zou kunnen, de Montgomery de
abdij, waarvan hij tóch v. 1 heel veel moest
houden, nog'eens zou bekeken. En stel je
voor, dat dit juist nu zou gebeuren. Bij de
gedachte'aan dit wondei li pen Fen de koude
rillingen over de rug'. Z >u heöi natuurlijk
onmiddellijk herkennen. M ar plotseling
kreeg Fen een nieuwe schok, btel, dat de dichter
haar koel en onaangedaan voorbij zou lopen.
Dit was niet meer dan waarschijnlijk zelfs.
Tenslotte kende hij haai niet, maar moest
zij deze kans^om met den dichter kennis te
maken, dan zo maar voorb.j laten gaan? Dat
nooit
Fen stroopte energiek de mouwen van haar
overhemd een beetje verder op en begon te
overpeinzen, wat zij in gei al -an een ontmoeting
zou doen. Zij moest natuurlijk iets zeggen
waardoor Montgomery ineens wist, dat hij met
een gelijkgestemde ziel te doen had; niet zo
maar een aardig meisje, maar iemand, die
hem tenminste begreep; zodat in zijn binnenste
iets zou opspringen en rij met tranen in de
ogen zou zeggen: „Fennimore, o, Fennimore
op jou heb ik altijd gewacht!"
Als hij in de verte naderde, zou zij zich met
langzame elegante bewegingen van het muurtje
laten glijden en met half geloken oogleden
achterover leunen. Gebo> d zou hij even blijven
staan. Maar dan, als hij vlak bij was. zou ze
hem met mysterieuze buk in de ogen kijken
en zeggen: Mijnheer Neen, natuurlijk niet
mijnheer, onderbrak Fen Raar gedachten. Een
zó buitengewoon man ais; Lewis Montgomery
zou hoogst verontwaarr gd zijn, als hij aan
gesproken werd met de titol, waarmede men
iederen gewonen sterveling aanspreekt. Ze zou
zeggen: O, dichter ik enfin, dat kwam
later wel. Fen besloot meteen even de gehele
ontmoeting te repeteren.
Het glijden van het muurtje zou de beste
filmster Fen niet na hebben kunnen doende
mysterieuze blik was betoverend. Toen hief zij
haar beide handen op, ging een pas naar voren
en zei Idioot
Fen wreef met een pijnlijk gezicht haar arm
en blikte alles behalve mysterieus omhoog langs
het muurtje, waar de steen vandaan was ge
komen.
Een verschrikt hoofd met touwachtig haai
en ontelbare sproeten stak daarover heen cn
zei: O sorry! deed het erg pijn? Wacht ik kom
al. Vervolgens zag Fen, dat het hoofd ook nog
twee lange stakerige benen bezat, gehuld in
oranje geblokte kousen en plus fours, die langs
het muurtje naar beneden kwamen zakken.
Het volgend ogenblik was er een compleet
jongmens beneden, dat met een onwaarschijnlijk
brede glimlach en een klopje op het muurtje
naast zich Fen tot plaatsnemen nodigde. Zij
voldeed zuchtend aan dit verzoek en probeerde
verder te doen, alsof de jongeman er niet was.
Deze liet zich hierdoor volstrekt niet intimi
deren. Hij stak een grashalm in zijn mond,
zuchtte Fen op bespottelijke .wijze na en
kondigde toen aan:
Overigens heet ik Jack.
Nadat Fen zich beleefdheidshalve eveneens
had voorgesteld, viel er een grote stilte.
Tenslotte informeerde Jack:
Waaraan dacht gij zo ernstig, schone
jonkvrouwe
Aan Lewis Montgomery," zei Fen. Zij
verwachtte ieder ogenblik, dat de jongeman
zou vragen of dit een aangebeden filmster was
of haar verloofde, maar de jongeman zei alleen
maar:
O, ja, de dichter."
Fen was verbaasd. Stel je voor een jongeman
die oranje geblokte kousen droeg, Jack heette
en toch iets van gedichten afwist. Daarom zei
ze ook ongelovig:
Dat weet je natuurlijk uit een catalogus!"
En om hem gelijk helemaal te overtroeven
loog ze:
Ik vind zijn gedichten prachtig en boven
dien ken ik hem persoonlijk heel goed."
Naast haar klonk een kreet van bewondering;
Jack sloeg zijn linkerbeen over zijn rechter
en zei:
Daar ga ik eens gemakkelijk voor zitten.
Kén je Lewis Montgomery, de dichter-sfinx
En hoe ziet hij er uit. Erg mondain?"
En nu beschreef Fen den dichter, zoals zij
hem zich altijd had voorgesteld. Ongeveer
25 jaar oud was hij en zijn glanzende, zwarte
lokken golfden om zijn hoge slapen. Zijn
melancholieke ogen verraadden, dat hij veel
leed had gekend. Bij de beschrijving van des
dichters blanke, slanke handen, bekeek Jack
ernstig zijn eigen, niet bepaald slanke vingers,
doch toen Fen als hoogtepunt Montgomery's
hoge albasten voorhoofd bezong, toonde hij
Fen een vreemd verwrongen gezicht, dat zich
tenslotte ontspande tot 'n grijns, zó wijd, als
Fenniet gedacht had, dat een mensenmond
er ooit toe in staat was. Fen brak woedend
haar verhaal af. Dit was weer een van die
jongens, die geen greintje gevoel hadden voor
kunst en alleen maar aan gramofoonplaten en
cricket dachten. Juist toen zij van plan was om
den jongeman eens precies te zeggen, wat zij
van dergelijke individuen dacht, zag zij dat
Jack's aandacht gevestigd was op een ouden
heer met het uiterlijk van een walrus en een
blauwe zonnebril, die hijgend en blazend het
hobbelige paadje naar boven, dat langs het
muurtje leidde, beklom. Jack maaide met zijn
arm door de lucht en riepHallo Dad, kom
eens even hier. Ik Maar toen rende hij
al op hem toe en hem onder de arm steunend
op Fen toe leidend, zei hij plechtig: Dad,
dit is jonkvrouwe Fen, een nieuwe kennis."
Fen, dat is mijn vader hm, hm
Lewis Montgomery. We kunnen het heus niet
helpen
HET GROOTSTE SCHILDERIJ TER WERELD.
5000 Figuren staan er op afgebeeld.
Kort geleden heeft men in een armoedige
kelder in een arbeiderswijk alhier een schilderij
gevonden, dat het grootste ter wereld moet
zijn. Het doek, dat lag opgerold, is een werk
van den Poolsen schilder Jac. Styka. Het
werk staat thans geëxposeerd op het grootste
toneel van de Stadsopera van Chicago, waar
het de geheele achtergrond in beslag neemt.
Het schilderstuk vertoont 5000 menselijke
figuren. Het doek zelf moet oorspronkelijk
bestemd zijn geweest voor een groot zeiljacht.
Men heeft kunnen berekenen, dat de verf,
voor dit werk gebruikt, een gezamenlijk bedrag
van S 2,250 heeft gekost. Men beweert, dat de
Pool twee en dertig jaar lang aan het stuk
heeft gewerkt, waarvan zeven jaar te Rome,
en elf jaar in Palestina. Jac. Styka, die inmiddels
overleden is, heeft nooit met zijn kunstbroeders
over het schilderwerk gesproken. Wat Chicago
met het werk gaat doen, is nog niet bekend.
Vermoedelijk zal een of andere dollarkoning
zich erover willen ontfermen.
GEEN OORLOGSSCHEPEN VOOR KUNST
SCHATTEN!
Engeland liad zijn bodenis nodig.
Zoals bekend is de stomer „Ranpura", die
de zeer waardevolle kunstschatten voor de
grote Chinese Expositie naar Londen brengt,
bijna het slachtoffer geworden van een ernstige
averijEn de kunstschatten waren op hun beurt
bijna aanleiding geweest tot een ernstige on
enigheid tussen de Chinese regering en Engeland.
Want toen de Chinese regering in het vorig
jaar toestemming gaf, de mooiste kunstwerken
van het Oosten naar de Engelse hoofdstad te
doen vertransporteren, geschiedde dit onder
voorwaarde, dat Engeland voor het transport
een oorlogsschip zou nemen, zulks in verband
met een eventuelen roofoverval op zee. Enge
land stemde hierin toe, doch intussen concen
treerden de Britten hun vloot in de Middellandse
Zee en een groep oorlogsbodems van Engeland
ging naar het Verre Oosten. Zo kon men zijn
belofte niet nakomen, want ieder oorlogsschip
werd gebruikt. Toen stemde de Chinese regering
er in toe, dat men een gewoon schip voor het
transport zou gebruiken; op het dek moesten
zich evenwel enkele machinegeweren bevinden.
Engeland beloofde dit, doch is zijn belofte niet
geheel nagekomen, daar men op het schip wel
wapens meenam, doch geen machinegeweren.
De Chinese regering is over de houding van
Engeland in dezen zeer ontstemd.
OLIFANTEN STERVEN UIT DOOR BILJART-
BALLEN-FABRICATIE.
De olifanten in Brits-Indië sterven uit, als ge
volg van de toenemende populariteit van het
biljartspel. In de laatste honderd jaren hebben
alleen reeds de olifanten in Brits-Indië twee
millioen biljartballen geleverd. En als men weet,
dat men uit één paar slagtanden slechts 6 a 7
biljartballen vervaardigen kan, dan kan men
zich voorstellen hoeveel dikhuiden reeds het
slachtoffer zijn geworden. Vooral na de oorlog
was de vraag naar biljartballen zeer groot. Het
biljartspel is thans over de gehele wereld be
kend. De Brits-Indische regering zal haar maat
regelen treffen, om het algeheel uitsterven der
olifanten te voorkomen.
DE ZWAARDVISVANGST EEN NIEUW
WINSTGEVEND BEDRIJF.
De Australische regering probeert de vis
vangst rendabeler te maken, door haar uit te
breiden. In de laatste tijd vangen de vissers aan
de Australische kusten ook zwaardvissen. Het
vlees van de zwaardvis is vrij smakelijk en de
meterslange zagen worden verwerkt tot
snuisterijen, knopen, enz. In Nieuw Zuid-Wales
ziet men in de zwaardvisvangst een nieuw
winstgevend bedrijf. In de laatste zeven maan
den zijn aan de Noord-Australische kust 78
zwaardvissen gevangen, hetgeen een totale winst
betekent van 40.000.
BIJNA EEN MILLIOEN WERKLOOZEN IN
AMERIKA.
De ambtelijke cijfers, in verband met de
werkloosheid in Amerika in do afgelopen maand
tonen aan, dat er een kleine verhoging te
bemerken valt, in vergelijking tot de vorige
maand, toen de statistiek 9.847.800 werklozen
registreerde. Dit aantal was thans opgelopen
tot 9.848.000. Toch is dit aantal nog belangrijk
beneden het cijfer van dezelfde maand injjfhet
vorig jaar.
-
Ridderstraat 18
HAARLEM
TELEFOON 13310
GROOTE
VAN OOSTEN DE BRUINSTRAAT TEL. 10287
Gediplomeerd Coiffeuse
Heerenw. 23c. H'stede, tel. 28097
Permanent Wavef 3.
Wasschen, Watergolff 0.85 j
Wasschen, knippen en onduleeren f 1.E
E Zeer billijke prijzen Manicure Pedicure
GEZICHTSMASSAGE
GROOTE MARKT 8
(U HET STADHUIS
HAARLEM
PIANO'S-ORGELS-RADIO
-SCHILDER-
Schouwtjeslaan 59
Telefoon 15 660
DAAROM
IN DE
PROBEERT U EENS ONS SPECIALITEIT ARTIKEL 1
