LIPPITS' KOLENHANDEL
Wales Anthraciet 2%> a f 2.15 p. H.L. bi^nd
TONEEL
NEEMT EENS
PROEF MET
ONZE
OVERVEEN
INGEZONDEN
SPORT
Schaak- en Damrubriek
JAAP, HET POSTPAARD
BRENGT DE POST
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
3
„DOOR EENDRACHT STERK".
Zondagavond opende de R.K. Toneelvereni
ging „Door Eendracht Sterk" het seizoen met
J. Grosveld's toneelspel in 4 bedrijven, getiteld
„Vlammen".
De keuze van het stuk voor een openings
avond was stellig niet slecht, trouwens de
stukken van Grosveld willen het veelal wel
doen bij een dilettantengezelschap.
Nick van Woesten is de boekhouder van
Coudemans, brouwer en wethouder. Deze is
verloofd met een kantoormeisje, in dienst van
v. Galen, sigarenfabrikant. Martha, de dochter
van Coudemans, heeft echter liefde opgevat
voor haar vader's boekhouder en als deze tot
de ontdekking komt, dat er een huwelijk tot
stand zal komen tussen den boekhouder en het
kantoormeisje, ziet zij te bewerken dat beiden
ontslag krijgen.
Zelfs na dit ontslag nog bekent zij haar liefde
aan v. Woesten, met gevolg, dat de laatste de
kans om weer terug te komen op het kantoor
van haar vader, niet accepteert, doch in over
spannen toestand het kantoor verlaat en zijn
troost zoekt bij zijn meisje op haar kamer.
Die avond breekt er brand uit in de fabriek
van v. Galen en daar v. Galen mede oorzaak is
van het ontslag der beide verloofden, wordt
Woeste, omdat hij niet wil verklaren waar hij
de uren vóór de brand heeft doorgebracht, als
de brandstichter veroordeeld.
De eigenlijke brandstichter is echter Martha,
die het deed om zich te wreken op Woeste,
waarvan zij weet dat hij de naam van zijn
meisje niet in opspraak zal brengen. Maar
tenslotte is de wroeging voor Martha te groot
en na l/2 jaar van hevig zielelijden bekend zij
haar misdaad aan haar vader, die haar uit zijn
huis jaagt, waarna zij een einde aan haar leven
maakt.
Mej. Soeteman had de niet gemakkelijke rol
van Martha en behoudens enkele zwakke
plekjes heeft zij haar rol op keurige wijze ver
vuld. Hartstochtelijk in haar liefde, koud en
wreed als zij Woeste en zijn meisje kan treffen.
Bijzonder goed was zij in het vierde bedrijf, bij
haar bekentenis en haar smeken om vergeving
aan haar vader, die haar verstootte.
Ook de heer Swinkels als Coudemans was
over het algemeen zeer goed, rolkennis was
echter niet zijn beste hoedanigheid. Hij is echter
geroutineerd genoeg om er zich doorheen te
slaan, maar het is wel eens moeilijk voor
anderen.
De heer Schelvis als boekhouder v. Woeste
heeft er eveneens toe bijgedragen dat het stuk
pakte. Mej. Martin als de moeder gaf uit
stekend spel. Alleen wat jong voor een moeder
van zulk een groten zoon. De heer Grijmans
als de oude huisknecht overdreef soms wel eens.
Maar de lachers had hij wel op zijn hand.
De heer Pijlman als de sigarenfabrikant was
zeer goed. Annie Muitjens (.Corrie Meijboom)
was een heel aardig kantoormeisje èrf in haar
werk, èn in haar liefde voor Woeste. Zijm
maakte van zijn rol als de verloofde van Martha
wat er van te maken was. Lippens als veld
wachter kan er mee door, doch de twee
marechaussee's waren niet de figuren die men
in een dergelijke functie verwacht.
Alles bijeen een heel goede uitvoering, ook
al had het tempo wel iets vlotter kunnen zijn
en wij verwachten dan ook in Januarials
„Lichte last" opgevoerd wordt, weer een even
volle zaal als Zondagavond.
De avond werd besloten met een gezellig
samenzijn, waarbij de Heemsteedse Jazzband
weer de muzikale leiding had.
T.O.P.
„Dolly, het barmeisje".
De vorige week trad het toneelclubje T.O.P.
op in het R.K. Verenigingsgebouw met „Dolly,
het barmeisje", een toneelspel in 3 bedrijven.
Zowel voor speelsters als publiek heeft dit
stukje, bestaande uit niet al te lange bedrijven
een opvoedende betekenis, met een wat katho
lieke tendenz.
Zo zien wij in het le bedrijf, dat speelt in de
garderobe van een bar, het leven der bar
meisjes.
Dolly, het mooiste meisje, arm maar met een
goed hart, ziet er geen bezwaar in een porte
feuille, die een rijke dronkaard heeft verloren,
voor zich te houden, om daarvan de huur van
haar schamel dakkamertje, waar zij zozeer aan
gehecht is, te betalen, en haar enige vriendin,
het garderobemeisje dat in nog armoediger
toestand verkeert omdat zij met het schamele
loon haar vader en haar zieke zusje moet onder
houden, te helpen. Maar de diefstal komt uit,
zodat een veroordeling volgt.
In de vier maanden van eenzaamheid komt
zij in kennis met de R.K. reclassering en tijdens
haar ziekte ook met een pleegzuster. Deze be
werkt haar terugkeer naar het geloof van haar
eerste jeugdjaren, zodat zij de religieuze staat
kiest en van barmeisje, de verworpeling in de
maatschappij, kloosterzuster wordt.
Mej. Mies Ducrot als Dolly gaf een spel
zoals we dat maar zelden in een dilettanten
gezelschap te zien krijgen.
Eerst in het le bedrijf, als het losse levens
lustige meisje, vrolijk en opgewekt, al walgt
zij soms van haar werk. Mooi is haar spel als
zij het opneemt voor dat eenvoudige garderobe
meisje, allen trotserend die haar benijden om
haar schoonheid, omdat zij weet, dat zij in de
„bar" niet gemist kan worden, daar zij klanten
trekt.
Maar ook „in de gevangenis" wist zij het
publiek te boeien.
Bijzonder goed mag ook het spel genoemd
worden van Tilly, het garderobemeisje (Mej.
Greetje Wolf). Coba Renaut als Mevr. Brouw, de
dame van de reclassering, speelde haar rol even
eens uitstekend. De verpleegster, Jenny Boers,
was een en al liefde, meelevend in het leed van
het ongelukkige meisje. Loes Stinis, Adrie
Wilms en Janny Hoogkamer, waren aardige
barmeisjes, eerst Dolly benijdend, later mee
levend in haar leed. Joh. Mizerius als cheffin
was wat te stijf en stond niet boven haar
personeel. Rie Franken als cipierster was wel
het echte type voor zulk een minder prettige rol.
Alles bijeen was het een succesavond voor
het clubje, dat in Heemstede weer een goede
indruk achterliet.
In de pauzes en tijdens een gezellig dansje
zorgden The Rhythm Boys voor goede muziek.
TONEELVEREN. „NUT EN GENOEGEN".
De toneelvereniging „Nut en Genoegen"
opent a.s. Zaterdagavond in de toneelzaal van
„Het Wapen van Heemstede", Wilhelminaplein,
het seizoen met de opvoering van „De Ridder
van de Kouseband" van Henk Bakker.
Daar het gezelschap alleen zal optreden voor
laatste Koninginnedag en bij Prinses Juliana's
verloving, waar nog lang na afloop van de op
tocht een gezellige sfeer bleef hangen, waar het
verder de dood in de pot was.
Late men die mogelijkheid nu eens aan
grijpen, om het a.s. feest eens werkelijk een
algemeen feest te doen zijn.
Maar dan diene men nu al reeds aan het
werk te gaan.
Ik stel mij voor dat in deze „Koninginnedag"
de leiding zal nemen en begint met buurt-
comité's te vormen, waarna men hen en de
verschillende verenigingen hier ter plaatse tot
een bespreking oproept. Een nauwe samen
werking is daardoor verzekerd en men beschikt
over alle organisatorische krachten, waarvan
Heemstede er verscheidene bezit.
Men kome op die vergadering met een in
grote lijnen uitgestippeld program, dat een ieder
„wat wils" geeft en zodanig is samengesteld,
dat er de gehele dag en avond iets te doen is.
Met een goed geleide organisatie is hier veel
te bereiken, doch dan wachte men niet tot de
laatste dagen.
De laatst gehouden lampion-optocht, welke
héél niet voorbereid was (anders had het nog
wat anders kunnen zijn), was héél aardig, maar
toen, bij wijze van spreken, de kaarsjes waren
opgebrand, was de feeststemming ook weer
onder nul en vroeg men zich zelf af, waarvoor
men eigenlijk nog langer op straat bleef.
Immers, pas na een paar uur begon het vuur
werk en in die tussentijd was er niets te doen.
De „kermis"? Maar dat was lang niet voor
eik wat wils! En zeker niet voor de groteren.
Het kan anders! Welnu, de factoren om het
a.s. feest werkelijk tot een „algemeen" feest te
maken, zijn aanwezig, gezien de spontaniteit
bij de verloving van onze Prinses, die zich
graag had willen uiten, maar daarvoor geen
gelegenheid kreeg, omdat de leiding ontbrak.
Van de medewerking om <buurt-comité's op te
richten, kan men verzekerd zijn, zoals trouwens
van allen, die om medewerking zullen worden
aangezocht. Het geldt hier immers een doel,
waarmede slechts weinigen niet zullen in
stemmen.
En het benodigde geld? Wel dat is voor
Seie/i
KOLENHAND EL
LlJ
Z IJLWEO 314
TEL: 15 739
vrij-
VEEL WARMTE, ZUINIG VERBRUIK, LAAG IN PRIJS
donateurs en kunstlievende leden 'zijn geen
aparte toegangskaarten verkrijgbaar. De uit
voeringen zijn alleen toegankelijk op vertoon
van donateursdiploma.
Voor deze winter staan nog een 3-tal uit
voeringen op het programma, n.I. op 12 Dec.
„De Gouden Slagboom", op 6 Febr. „Moppie"
en op 10 April „De Brede Baan". Wie deze uit
voeringen wil bijwonen, zal dus goed doen,
zich spoedig als donateur op te geven.
(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.)
VIERING HUWELIJKSFEEST VAN
PRINSES JULIANA.
Naar verluidt zal in begin 1937 het huwelijk
van Prinses Juliana en Prins Benno voltrokken
worden en zal het waarschijnlijk wel de be
doeling zijn, ook in Heemstede, die dag feeste
lijk te vieren.
Nu heeft tot nu toe in Heemstede de viering
der nationale feestdagen zich nooit kunnen ont
poppen als werkelijke feestviering door de ge-
héle bevolking. Maar hééft men ook werkelijk
wel eens moeite gedaan om er de gehele be
volking voor te interesseren?
Dat dit laatste mogelijk is, bewijst toch zeker
wel het initiatief, genomen in het klein, op
enkele plaatsen in onze gemeente, tijdens de
Koninginnedag er ook altijd gekomen; menig
een offert nog gaarne daaraan zijn penningske.
En voor dit komende feest zou het toch héél
gewoon zijn, indien ook de algemene kas daar
aan een bijdrage gaf.
De hele kwestie is dus nu: aan het werkl
A. J. J. VERSPOOR.
Met het bovenstaande kunnen wij ons vol
komen verenigen. Overal in den lande worden
reeds comités opgericht ter voorbereiding van
een waardige feestviering en Heemstede mag in
dit opzicht niet achterblijven. Behalve organi
satorisch kan individueel ook nog veel worden
gedaan om onze plaats een feestelijk aanzien
te geven. Wij denken b.v. aan versiering en
illuminatie van gevels en voortuinen, ook in
z.g. stille wijken; voorts voorzie men zich tijdig
van een vlag, opdat men niet, als op de natio
nale feestdag ter gelegenheid van de verloving
van Prinses Juliana, overal te horen krijgt:
„Uitverkocht!" Als ieder hierin medewerkt, be
hoeft Heemstede niet onder te doen voor andere
plaatsen.
Redactie E. H. C.
VERSTRATEN'S leesbibliotheek
KAREL VAN MAN DERSTRAAT 61, Telefoon 15979
Laat U thans inschrijven voor het a.s. leesseizoen.
Geen inleggeld. Supplementen gratis verkrijgbaar.
Geregelde aanvulling met nieuwe werken.
UIT HET RC.H.-KAMP.
Smadelijke nederlaag tegen D.H.C.
Waren de verwachtingen na de overwinning
in Dordrecht nogal hoog gespannen, hoe geheel
anders zijn zij uitgekomen. Onder voor goed
voetbal zeer moeilijke weersomstandigneden
heeft de Racing vrijwel geen ogenblik kans
gezien, het spelpeil van de laatste wedstrijden
te bereiken. Slechts voor de rust, met de
orkaanwind in de rug, waren v. d. Horst c.s.
meermalen zeer gevaarlijk en dat er toen niet
een paar doelpunten genoteerd konden worden,
was meer aan onfortuin dan aan onkunde te
wijten. Na halftime waren de rollen echter ge
heel omgekeerd, er was toen nog maar één
elftal dat voetbalde en nog driemaal moest
Metten de bal uit het doel halen.
Zondag a.s. gaat de strijd tegen de nieuwe
eerste-klasser C.V.V. te Charlois, die schijnbaar
geen plankenkoorts kent en met 7 punten uit
5 wedstrijden Ajax op de voet volgt. Dat be
looft voor de Racing dus weer een uiterst
zware kamp te worden
Het elftal verschijnt in de volgende opstelling:
Metten,
Kors, Prevost Sr.,
Siegerist, Slot, v. d. Gevel,
Lam, Troost, v. d. Horst, Hoogendoorn,
Lenselink.
Uit het H.B.C.-kamp.
Met twee der grootste touringcars der firma
Heemskerk trok Zondagmorgen het le elftal,
benevens vele supporters, naar Rotterdam om
er de wedstrijd SpartaanH.B.C. te spelen.
Het terrein bleek belangrijk verbeterd. Nu
geen modderveld, maar een fraai grasveld, ook
al is het dan iets kleiner dan het H.B.C.-terrein.
Van het spel willen wij alleen zeggen, dat
dit, trots het slechte weer, op een zeer hoog
peil stond en de uitslag 11 gaf wel de juiste
verhouding, ook al was het jammer dat even
voor het einde Martin, na een schitterende door
braak, een goede kans miste, doordat de bal
even te beweeglijk was door het nog niet zo
„vlakke" veld.
Wat de 4 bovenste van het ranglijstje betreft
is de volgorde aldus:
H.B.C4 3 1 0 7 15—6 1.75
Spartaan 5 3 2 0 8 16—5 1.60
Santpoort 4 3 0 1 6 13—8 1.50
D.H.L5 3 0 2 6 12—8 1.20
H.B.C. II kon het Zondag niet tegen Lisse II
bolwerken. Even voor het einde scoorde Lisse
de enige goal van de wedstrijd. Deze 10 over
winning was voor Lisse niet onverdiend. Lisse
staat aan de kop, dus is de 10 nederlaag nu
direct geen ernstige gebeurtenis.
H.B.C. Ill zag wederom kans, nu tegen
Santpoort III te winnen met 21.
Zondag komt D.H.L. op bezoek. Deze wed
strijd is niet minder belangrijk dan die van de
vorige week, zie het ranglijstje.
H.B.C.D.H.L. Dat belooft weer een gewel
dige strijd te worden, daar D.H.L. blijkbaar ook
weer eens grootse plannen heeft en over een
goede verdediging beschikt.
Het volledige programma voor Zondag is:
H.B.C ID.H.L. I, 2 uur.
T.Y.B.B. II—H.B.C. II, 2 uur.
H.B.C. Ill—T.Y.B.B. III, 12.30 uur.
Onze Gezellen III—H.B.C. IV, 12.30 uur.
I.E.V. III—H.B.C. V, 12.30 uur.
H.P.C.-NIEUWS.
Het zwemfeest, dat H.P.C. Zondag 1 Novem-'
ber a.s. in het Sportfondsenbad hoopt te geven,
belooft geweldig te worden! Reeds werden in
schrijvingen ontvangen van Rie Mastenbroek,
Nida Senff en Willy den Ouden.
De Olympische kampioenen zullen dus allen
aanwezig zijn! Evenwel draagt dit zwemfeest
een internationale tint: Ook een poloploeg van
West-Duitsland („Gau Nieder Rhein") zal een
wedstrijd spelen tegen De Kikvorsen, het offi
cieuze Nederlandse Zevental. Diverse zwem
mers zullen ook op de banen starten; op dit
ogenblik is het starten van Gisela Ahrendt nog
niet zeker; haar uitkomen zou dit zwemfeest
maken tot een gebeurtenis, die wij maar hoogst
zelden in Haarlem beleven!
KORFBAL.
T. H. B.
Gespeeld Zondag 18 October:
T.H.B. II—Alw. Ready II 1—0; T.H.B. III
Flora III 0—6 T.H.B. I—Haarlem I 1—5.
Te spelen Zondag 25 October:
T.H.B. I is vrij af; D.S.V. I—T.H.B. II, 2 uur;
T.H.B. III—??, 10 uur.
T.H.B.Haarlem (15).
In de eerste tien minuten was T.H.B. aan
merkelijk sterker. Toen dat echter geen resultaat
opleverde zakte het spel der groen-witten zo
af, dat Haarlem de leiding kon nemen door Licht
(01). Tot rust bleef deze stand gehandhaafd.
Spoedig na rust verhoogde Mej. Voetelink
voor Haarlem de voorsprong met een keurig
schot (02).
Kort daarop scoorde invaller Lubeek echter
een uitstekend doelpunt (12). De tweede
Haarlem-aanval stelde onder aanvoering van
Voetelink alle pogingen in het werk om de
voorsprong te vergroten. Inderdaad slaagde
genoemde speler er in om de stand tot 13
op te voeren. Toen was het gedaan met de
Boys.
Achtereenvolgens scoorden nog Mej. Van
Maren en Vinke voor Haarlem. Aldus eindigde
deze wedstrijd met een 51 nederlaag voor
T.H.B.
T.H.B. IIAlways Ready II 0.)
Hoewel A.R. de wind mee had was T.H.B.
meer in de aanval, doch de verdediging van
A.R. zorgde er voor dat doelpunten uitbleven.
De stand was met rust 00. Na de rust had
T.H.B. de wind mee, doch ook nu scheen het,
dat doelpunten uit zouden blijven. Ongeveer
5 minuten voor het einde had Lieffering succes
(10), waarmede het einde kwam.
SCHAAKPROBLEEM.
Driezet.
ALPH. M. VOORTING te Haarlem.
Opgedragen aan de Heemsteedse Schaakclub:
Lustrum 1936.
abcdefgh
Stand der stukken.
Wit: Kh5, Dhl, Te2, Tg7, Lel, Lg2, Pd4, Pf6.
Pionnen. d6, f2, g6, h7.
Zwart: Ke5, Tb8, Lb7, Lf8, Pc7.
Pionnen: a3, e4, e6, f4, f5.
Wit begint en geeft in drie zetten mat.
Oplossing:
1. Te2c2, Kc5 X f6.
2. Lel X f4, Kf6xg7. 3. Lf4—eSH
1. To2c2, Ke5xf6.
2. Lel xf4, Lf8xg7. 3. Dhl—h4
1. Te2—e2, Ke5xf6.
2. Lel Xf4, Libre 3. Tg7—f71!
1. Te2—c2, f4—f3
2. Lel—f411, Ke5xf4 3. Dh2U
1. Te2—e2, f4—f3
2. Lel—f4ü, Ke5xf6 3. Tf7ü
1. Te2e2, f4—f3
2. Lel—f41!, Ke5xd4 3. Ddlü
1. Te2—c2, a3a2
2. Lelf4ü, enz.
1. Te2—c2, Lf8—g7.
2. Lel—f411, enz.
1. Te2c2, Lf8—e7 of d6:
2. Lelf4ü, enz.
1. Te2—c2, Pe7—d5
2. Pf6d71Ke5xd6 3. Pb5!l
1. Te2e2, Pc 7d5
2. Pf6—d7!l, Ke5xd4 3. Ddlü
1. Te2c2, e4—e3
2. Pf6—d7, Kc5xd6 3. La3:ü
1. Te2—c2, e4—e3
2. Pf6—d7, Ke5—d4 3. Ddlü
1. Te2c2, Ke5xd4
2. Dhl—dl Kd4—e5 3. Pd7!l
1Te2e2, Ke5 X d6
2. Lel X f41! e6—e5 3. Td7
1. Te2c2, Lb7a6
2. Pc6ü Ke5xd6 3. Td7ü
1. Te2e2, Lb7a6
2. Pd4—e6ü Ke5xf6 3. Tf7ü
enz. enz.
IlllllIlllllllllllllllllllllllllllllllllIllIIIHM1HIlllIHIIIIIIII
Een avontuur, uit lang vervlogen
tijden in Texas
Door MARJOLEIN MAUD.
De baas van de kantine van het postvlieg-
tuigenveld in Texas, vlak bij de Amerikaanse
grens, was Oude Bab, een oude man uit het
Westen, die reeds in dat gezegende land woonde,
toen de postkoetsen en postruiters de enige
verkeersmiddelen waren. Hij moest bepaald
al enige jaren over de negentig zijn, in ieder
geval had hij als jonge man in zijn betrekking
van postruiter zijn mannetje gestaan.
Als de vliegeniers, die reservedienst hadden
of afgelost moesten worden, bij hem zaten en
him thee dronken, werden er gewoonlijk avon
turen verteld, welke de piloten in den strijd
met storm, nevel en motordefecten uitgestaan
hadden.
Oude Bab zat er steeds als een opmerkzaam
toehoorder bij en veel van hetgeen er werd
verteld, kwam hem dikwijls niet weinig over
dreven voor.
Eens op een avond zei hij plotseling:
„Jongens, tot nu toe heb ik steeds naar jullie
geluisterd, nu wil ik jullie eens een klein
avontuurtje vertellen, dat ik beleefd heb toen
onze post nog niet door de lucht vloog, doch
te paard werd rondgebracht. Ik heb er nog
altijd een herinnering aan, namelijk mijn ver
lamde been, waarop ik over een paar maanden
zestig jaar rondspring. Jullie hebben je nood
geklaagd over de moeilijkheden van storm,
nevel en slecht functionerende machines, wij
in onze dagen hadden dikwijls harde noten
te kraken met bandieten, die de postwagens
opwachtten om deze te plunderen. Dat waren
knapen, waarbij de slechtste cowboys van
tegenwoordig vergeleken tamme jongetjes zijn.
Die mannen schoten op ons met de revolvers
aan hun riem hangende en mikken, dat zij
konden
Wij postruiters hadden natuurlijk, net als
heden ten dage, onze eerzucht om er voor te
zorgen, dat de post veilig en precies op tijd
op de plaats van bestemming werd afgeleverd
en voor zover het op ons of onze paarden alleen
aankwam, klopte dat ook steeds als een bus.
Alleen als wij in de bergen een oveival
hadden van de bandieten en er was een knal
partij, dan kon het gebeuren, dat de post wat
later werd bezorgd, of helemaal niet werd
bezorgd, vooral wanneer onze mannen in het
zand moesten bijten of kromgeschoten werden.
Dat waren bloedige tijden, maar niettemin
waren ze mooi!
Wij jonge kerels hadden niets te verliezen
dan onze eer en ons leven, en als het er op
aankwam, dan vochten wij om dat leven, maar
toch, zonder post is geen van ons ooit meer
op een station gekomen. De bandieten schenen
het te ruiken als wij geld in de postzakken
hadden, met gewone brieven deden zij niets
en wij gaven natuurlijk, juist als wij geld bij
ons hadden, bij een overval aan de bandieten
de zakken, waarin niets anders dan gewone
brieven zaten, tenminste als zij ons de loop van
hun revolver tegen de borst zetten.
Om het geld hebben wij echter altijd als
leeuwen gevochten, ieder van ons had liever
een kogel door zijn hersens, dan dat hij het
geld, dat hij moest vervoeren, zou afgeven.
Want het was niet ons geld en dat wisten wij.
Postzendingen met geld brachten wij het liefst
's nachts weg, omdat wij dan meer kans hadden
onze zending te kunnen volbrengen dan
overdag.
Toentertijd had ik een goede kameraad,
Jaap heette hij, die haatte de bandieten even
erg als ik. Het was een best paard. Iemand,
die verstand van paarden had, kon zich met
"het dier onderhouden als met een mens.
Met Jaap ging ik op zekere nacht op weg
met een postzak vol geld bij me en om eerlijk
te zijn moet ik bekennen, dat ik dadelijk bij
het vertrek al een soort van voorgevoel hail,
dat het mis zou gaan. "Want ik moest door
een bergpas heen en een betere val bestond
er niet voor een postruiter. Ik reed dus niet al
te hard tot aan de bergen om Jaap niet te veel
te vermoeien en wilde dan door de bergpas
heen stormen, dat de stukken er af vlogen.
Maar een mens moet zulke dingen niet van te
voren allemaal uitdenken, want luister maar!
Ik geef mijn Jaap in de pas gekomen dus de
sporen en als een razende vliegt hij weg.
Opeens hoor ik fluiten! Jullie kunt je niet
voorstellen wat voor een doordringende fluit
toon zo'n zwaaiende .lasso voortbrengt. Opeens
voel ik de lasso over mij heen glijden en voordat
ik er verder op bedacht ben, werd ik van de
rug van Jaap afgetrokken en sloeg met een
smak tegen de grond aan, zodat ik het gevoel
had, dat al mijn beenderen werden gekraakt.
Jaap vloog echter verder, alsof de duivel
achter hem aanzat. De bandieten kwamen
natuurlijk dadelijk van de rotsen naar mij
toegehold, maar ik was gelukkig nog niet zo ver
weg, dat ik niet meer schieten kon. De bandieten
wachtte dan ook een warme ontvangst, maar
met een revolver kan men slechts zolang
schieten als er kogels in zitten en toen hij
leeggeschoten was, grepen de hondsvotten mij
aan. Toen ging het er op los, zij onderzochten
mij, alsof zij vlooien wilden vangen, doch zij
vonden niets anders dan een paar brieven.
De post echter, waar het op aan kwam, en
het geld, kwam op tijd op het volgende station
aan. Dat bracht mijn trouwe, zwarte Jaap,
die precies wist, wat er gebeurd was en de weg
naar het volgend station wel slapend kon
afleggen. Aan het zadel hing onaangeroerd
het geld.
En proberen jullie nu maar eens om je
machines alleen verder te laten gaan, jongens!
Als jullie overvallen worden door het een of
ander, dan is ook de post verloren. Maar onze
vrienden, onze trouwe paarden, die waren
gewiekster dan wij kerels zelf en dat wij tegen
een stootje konden, dat kun je vandaag den dag
nog wel aan mij zien! Daarom begrijpen jullie
zeker, als ik nu en dan een paard hoor hinneken,
dat ik zou willen, dat ik net zo oud was als
jullie, dan ging ik niet als vliegenier de post
bezorgen, doch ik werd cowboy, die hier in
Texas gelukkig nog niet door vliegmachines
en auto's aan de kant gezet zijn.
