A.H. PRIJS HALVE PRIJS HALVE PRIJS Historische gebeurtenissen in het huis Oranje-Nassau *11 lil gewortelde KAPPER LOOSJES Uw Drukkerij!! DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT (IV Slot) MEDISCH ALLERLEI gedachte DE ERVEN LOOSJES Valkenburgerlaan 91 - Tel. 28045 - Heemstede voor een goede 1-50 Permanent, na- f2.50 tuurlijk en mooi, f3.50 in p r ij Z e n van geheel compleet ER GEBEURT IETS BIJZONDERS IN BAT A'S KOUSENREPARATIE AFDEELINGÜ! V ERVOBMÉ NT 16684—" DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT Thans breekt voor ons land een somber tijd perk aan, waarin de vreemde overheersing ons eigen vorstenhuis verdringt. Prins Willem V en geheel zijn familie en hof houding moest de vlucht nemen, omdat Neder land was verduisterd door onheilspellende on weerswolken, welke reeds boven een groot deel van Europa hingen. Willem 11 werd vóór dit tragisch tijdperk in de Nederlandse geschiedenis geboren, Willem III, de vader van onze Vorstin, daarna! Het zou evenwel niet op vaderlandse bodem zijn, waar onze latere Vorst Willem III ter wereld kwam. Brussel was zijn geboortestad. Op 19 Februari 1817, des avonds te half elf, zag een zoon van den kroonprins, Willem II, het levenslicht. Eerst de volgende morgen kon de blijde mare worden verkondigd en onmiddellijk maakte de Belgische hoofdstad zich op, om op kinderlijke wijze deze heuglijke gebeurtenis te gaan vieren. Brussel werd versierd en des avonds boden de duizenden lichtjes, aan de gevels der voor name huizen aangebracht, een sprookjesachtige aanblik. Het was alsof de Belgische hoofdstad een eigen vorstenkind had gekregen, zo groot en zo eerlijk was de geestdrift van het Belgische volk. Direct na de geboorte begaven zich enige heren naar 's-Gravenhage, om er kond' te doen van de blijde gebeurtenis. De vreugde in Den Haag was eenvoudig onbeschrijfelijk! Onder het zingen van Oranjeliederen trok het blije volk, gearmd en lange rijen vormend, door de straten en iedereen was uitgelaten en vrolijk. Evenals in Brussel liet men ook te 's-Graven hage 101 kanonschoten horen en opnieuw luid den de klokken en wapperden de vlaggen. De Kroonprins, de vader van den vorstelijken zuigeling, den lateren Koning Willem III, die gehuwd was met een zuster van den Russischen Tsaar, Alexander, zond zo spoedig mogelijk een koerier naar St. Petersburg, om den Keizer het blijde nieuws te melden. Hierbij nog terloops vermeld, dat zich onder de talrijke geschenken van het Hollandse en Belgische volk voor de jonge moeder en het kind een kostbare luiermand bevond, een ge schenk van Rusland. Hierin lagen stukken, door Russische vrouwen geborduurd. De gelden voor de aanschaffing en de verzending hadden een voudige Russische boerenvrouwen bijeenge bracht. Hieruit blijkt wel, hoe bemind Anna Paulowna, de zuster van den Russischen s.'-jTn- Rusland was. Tollens, de schepper van ons „Wien Neêr- lands Bloed", maakte een fraai gedicht op het jonge vorstenkind. In alle kerken van de Belgische hoofdstad en natuurlijk ook te Den Haag en Amsterdam vonden in de dagen na de geboorte plechtige dank- en bedediensten plaats. De plechtige doop van den vorstenzoon had plaats op de 29e Februari door Ds. Krieger, als oudste Hof- predikant, in de Nederduitse Protestantse Kerk te Brussel. Op de 23e April van hetzelfde jaar vond in het Paleis van den Prins van Oranje te Brussel een festijn plaats, zoals België nog nimmer had meegemaakt. Dansen werden uitgevoerd door Russische adellijke vrouwen in nationaal eostuum en voor die gelegenheid had men tevens een aantal danseressen laten komen, verbonden aan het Keizerlijk Ballet te St. Petersburg. In het daaropvolgende jaar werd te Soestdijk geboren de tweede zoon van de Prinses van Oranje, Prins Alexander, ten doop gehouden op de 46e geboortedag van Koning Willem I, namelijk op 24 Augustus. De plechtigheid ge schiedde ook thans weer in de Grote Kerk te 's-Gravenhage. Uit het eerste huwelijk van Koning Willem III ontsproten drie zonen. Geen dezer prinsen zou evenwel de vorstenkroon dragen; het was dus begrijpelijk, dat Nederland zijn hoop vestigde op de vrouwelijke telg uit het Huis Nassau, i over wie geruchten gingen omtrent een a.s. huwelijk met Koning Willem III. De uitverkorene was Prinses Adelheid Emma van Waldeck Pyrmont, die op 7 Januari 1879 met den toen 69-jarigen Koning Willem III in het huwelijk trad. Nederland had weer reden tot vreugde, toen op 31 Augustus 1880 Koningin Emma, de populaire vorstin, het leven schonk aan een dochter, die de naam kreeg van Wilhelmina. De koning deed op de le September persoon lijk aangifte van de geboorte van zijn dochter bij de Burgerlijke Stand. Als getuigen traden op de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken, graaf van Lynden van Sandenburg en de toenmalige minister van Justitie, Modderman. Fungerend ambtenaar van de Burgerlijke Stand was F. M. baron van der Duyn van Maesdam. Op verlangen van Z. M. moest het koningskind worden gezien door de heren van het Stadhuis, „opdat", zoals de gelukkige vader schertsend verklaarde, „de heren zich konden overtuigen, van de waarheid der verklaring". En natuurlijk moest het vorstenkind door een ieder worden bewonderd. Het gehele land was in een vreugderoes. Ditmaal was het de grote „Hildebrand", die met zijn „Blijde Tijding" aller aandacht trok: „Laat Oost en West de blijmaar hooren, „Die kroon en volk vervult met vreugd' „Den koning is een kind geboren, „Een dochter, die zijn hart verheugt. „Wees welkom, welkom koningskind, „Vóór uw geboorte reeds bemind!" Op de 12e October 1880 werd de Prinses in de Willemskerk te Den Haag ten doop ge houden. Op verlangen van de Koningin was de versiering van het kerkgebouw door Willem III in 1853 aan de Hervormde Gemeente te Den Haag geschonken, zo sober mogelijk gehouden. Slechts een breed vloerkleed lag voor het preekgestoelte gespreid en aan de ingang had men een ereportiek aangebracht. Bij de aan komst van de leden van het Vorstelijk Huis speelde het orgel het volkslied. Een dankgebed werd uitgesproken door Ds. van Koetsveld. Van deze plechtigheid werd door den kunst schilder Otto Eerelman een treffende schets gemaakt, welke werd afgedrukt in het „Officieel Gedenkboek bij de Inhuldiging van Koningin Wilhelmina". Na afloop van de doopplechtigheid in de Willemskerk werd het hoge gezelschap opge wacht door een enthousiaste menigte. Feeste lijkheden vulden en een vuurwerk besloot deze blijde dag. „Neerland en Oranj' is één, „Wie zou 't kleine volk verschoonen, „Als zijn koningsstam verdween?" De dichter Ten Kate schreef deze regels, toen het reeds zo lang gehoopte officiële en toch nog onverwachte bericht het volk gewerd, volgens hetwelk er in het koningshuis der Oranjes een vorstelijke spruit werd verbeid. Groot was de geestdrift in de Volksvertegenwoordiging, waar een officiële verklaring werd voorgelezen. Geheel Nederland was in vreugde. En het was daarom niet te verwonderen, dat ons volk plannen smeedde tot feestvieringen en aanbieding van huldeblijken aan het Vorsten huis. Heel Nederland wilde hieraan meedoen, en ook in de koloniën wenste men zich niet onbetuigd te laten. Er werden geldinzamelingen gehouden en de resultaten overtroffen verre de verwachtingen. Het was ditmaal H. M. zelve, die de bevolking waarschuwde tegen elke soort van overdrijving, ofschoon zij zeide geroerd te zijn door de vele blijken van belangstelling van het volk en de goed gemeende plannen ten zeerste waardeerde. Het gevolg van deze koninklijke waar schuwing was, dat verschillende grote steden een aanzienlijk deel van de giftenopbrengst aan armen- en oudeliedenhuizen schonken. Op die manier werd aan de liefdadigheidszin, naast het huldebetoon aan het koningshuis, op royale wijze gedacht. Lang vóór de blijde gebeurtenis vervaardigden de drukkers prentbriefkaarten en kalenders, platen en boekjes, betrekking hebbend op de geboorte van het Oranjekind. Lang niet altijd waren deze tekeningen even kies; winstbejag was voor een groot deel der tekenaars de drijf veer tot de uitgave van soms, ronduit gezegd, ordinaire ontwerpen! Het was in die tijd een geestige prent van den beroemden Johan Braakensiek, die aller aandacht trok. In „De Amsterdammer" van 3 April 1909 ver scheen een, overigens onschuldige, spotprent. Hierop ziet men een ouderwetse straat, geflan keerd door kleine winkelhuisjes. Een omvang rijke baker, een hengselmand en een ouder wetse parapluie dragend, schrijdend in het mid den der straat, wordt gegroet door een stram staanden militair. De vrouw gaat een prinse lijke kinderwagen en de prinselijke wieg vooruit. De eerste wordt getrokken door een stel paar den; de wieg door een lakei. Een ooievaar, als onmisbare attribuut, vliegt boven de stadspoort, een pakje in de snavel dragend. Van de onnoemelijk vele geschenken, welke het Hof in ontvangst mocht nemen vóór en na de geboorte van Prinses Juliana, vermelden wij slechts: de sierlijk bewerkte wieg, cadeau van de stad Amsterdam, verder een wieg van de provincie Zuid-Holland (met uitzondering van Rotterdam), een gouden rammelaar van de stad Groningen, een kinderkleedtafel van Cuba- mahoniehout, geschilderd in wit ivoor, cadeau van de vrouwen uit de provincie en de stad Utrecht, een kamerscherm van Zwolle, enz., enz. Het koningskind werd op de 30e April van het jaar 1909 geboren. In een bulletin van Prof. Kouwer en Dr. Roessingh werd melding ge maakt van het heuglijk feit, dat Hr. Ms. Koningin Wilhelmina, om ruim zes uur en vijftig minuten was bevallen van een dochter. Met grote snelheid verspreidde het nieuws zich door het land. Klokken werden geluid, carillons speelden vaderlandse liederen, kanon nen bulderden en de garnizoenstroepen hielden parades. In de kerken van Nederland werden dank en bedestonden gehouden voor de voorspoedige geboorte en het welzijn van de kleine Prinses en in de Koninklijke Schouwburg te 's-Graven hage vonden toepasselijke scènes en voordrach ten plaats. Met feestelijke verlichting was de Residentie niet zuinig. Maar ook Amsterdam had haar best gedaan en de grachten hadden een feeëriek aan zien, als des avonds op de langs de wallen liggende schuiten de vele vetootjes van vuur werden voorzien en aldus de illuminatie te water vormden. Het vorstelijk borelingske werd op de le Mei 1909 ingeschreven in de registers van de Burgerlijke Stand van 's-Grav/ahage. Het kreeg de naam „Juliana" en verdefrt,Louise, Emma, Marie, Wilhelmina". De Prinses kreeg den roep naam „Julana", ter ere van de nagedachtenis van de moeder der stamvaders der beide takken van het Huis van Oranje-Nassau, Gravin Juliana van Stolberg. OOGGEBREKEN. Van bijziend- en verziendheid, nacht- en kleurenblindheid. Vergt niet te veel van uw ogen. Beroepskeuze in overleg met den oogarts. Nachtblindheid. Onder nachtbiindheid verstaat men het ont breken van het vermogen der ogen om zich aan het donker aan te passen, dat wil zeggen, ook bij uiterst gering licht nog optische waar nemingen te doen. In volslagen duister dat overigens buiten, zelfs in de nacht, haast niet voorkomt kan natuurlijk ook het normale gezichtsvermogen niets onderscheiden. Nacht blindheid berust op een degeneratie van het netvlies. Dit kan aangeboren zijn en ook aan erfelijke aanleg zijn toe te schrijven. In het laatste geval treedt de nachtblindheid ook bij de nakomelingen op, vooral, wanneer beide ouders uit een dergelijke erfelijk belaste familie stammen, of wanneer er bloedverwantschap tussen de ouders bestaat. De degeneratie van het netvlies kan echter ook tijdens het leven verkregen zijn, bijvoor- bij vele zakenlieden is wel, dat men publiciteit alleen dan nuttig acht, indien men groote adver tenties kan plaatsen. Wij betwisten dit ten sterkste. Men kan, naar gelang het uitgetrokken bedrag het toelaat, succesvol reclame maken in elke advertentie-grootte. Als men het maar regelmatig doet, steeds den tekst verandert en het blad verzoekt de adver tentie, indien mogelijk, steeds dezelfde plaats te geven. Indien de annonce maar smaakvol wordt gezet met een juiste zwart en wit verdeeling, dan kan een dergelijke reclame zeker ook het beoogde succes bereiken. Dan is een budget van f 100.—(dus f2.— per week) reeds voldoende. En dit betrekkelijk luttele bedrag voor reclame is Uw zaak toch waard om haar de eenige kans te geven tot bloei en uitbreiding? N. V. DRUKKER IJ VOORHEEN GED. OUDE GRACHT 88. HAARLEM, TEL. 10144 Nadruk verboden beeld tengevolge van voedingsstoornissen, be paalde beschadigingen van het oog, o.a. zoals door staalschilfers of dergelijke voorwerpen kunnen ontstaan. In dat geval is de kwaal natuurlijk niet erfelijk. Het leven in de grote stad met zijn felle kunstlicht komt op zichzelf als oorzaak voor het ontstaan van nachtblindheid niet in aan merking; wel wordt het bestaan van nacht blindheid bij een stadsbewoner dikwijls eerst ontdext, als déze die gewoon was, overal onmiddellijk het kunstlicht te kunnen aandraaien naar het platteland verhuist of op andere wijze voor de noodzakelijkheid komt te staan, zich 's avonds in onverlichte vertrekken of op donkere landwegen te moeten ophouden. Het dragen van een bril kan voor dit euvel niet helpen, daar de oorzaak ervan niet in het optisch systeem, doch in de gevoelsorganen van het netvlies zetelt. Kleurenblindheid. Bij kleurenblindheid is de kwestie niet deze, dat de betreffende persoon in het geheel geen kleuren kan onderscheiden. Veeleer doet de ziekte zich steeds onder deze vorm voor, dat slechts het onderscheidingsvermogen voor enkele zeer bepaalde kleuren ontbreekt. Zo bestaat er een groep van kleurenblinden, die rood en groen niet kunnen onderscheiden, terwijl een andere groep geel en blauw niet uit elkaar kan houden. De eersten noemt men dienovereenkomstig rood-groenblind, terwijl men bij de Iaatsten van blauw-geelblindheid spreekt. Het kan soms jaren duren, voor de be trokkenen tot de ontdekking komen, dat ze kleurenblind zijn, of voor anderen het opmerken. Intussen is het lang niet gemakkelijk, met zekerheid vast te stellen of iemand kleurenblind is, een feit, dat de leek zich over het alge meen niet kan voorstellen. Dit komt hierdoor, dat wij over het algemeen met kleurmengingen te doen hebben en de kleurenblinden aan de, van de grondkleur afwijkende nuances, de be doelde kleur kunnen herkennen. Bedenkelijk wordt de kleurenblindheid slechts dan, wanneer zulke mensen door hun beroep gedwongen zijn, kleuren zuiver en scherp van elkaar te onderscheiden. Dit geldt vooral voor personen, die met het verkeerswezen te maken hebben en die de kleuren van signalen scherp moeten kunnen onderscheiden. Vermelding ver dient nog, dat kleurenblindheid soms erfelijk kan zijn. Bijziendheid. In de tijd dat het kind naar scf41'' gaat, komt het er vooral op aan, bijziendhe~n°on">or- komen. Al is bijziendheid in de "OmstwooVg schrijven aan aangeboren gebreken in de bouw van de oogappel, toch zijn er ook tal van ge-, vallen, waarbij de kwaal veroorzaakt is door verkeerde gewoonten tijdens het werken, in het bijzonder door lezen en schrijven bij onvol doende licht of in onjuiste lichaamshouding. Bij de .reuze van een beroep voor het kind moet wel degelijk ook met de toestand der ogen worden rekening gehouden. Met name is dit het geval, als het kind reeds een verzwakt gezichts vermogen heeft. Dan is het raadzaam, in deze gewichtige levenskwestie geen beslissing te nemen zonder voorkennis van den oogarts. In het leven van den volwassene wordt vooral door overspanning tegen het oog gezondigd. Wij denken er veel te weinig aan, dat ons ge zichtsorgaan, zo goed als elk ander orgaan, ook rust en ontspanning nodig heeft. Dit kunnen wij behalve dan door slaap op geen betere wijze verkrijgen dan door onze blik, vooral na langdurig lezen, schrijven, naaien, stikken, gra veren of dergelijke werkzaamheden, niet op een nabij doel in te stellen, doch zo mogelijk ge ruime tijd op onbestemde verten te richten of nog beter in de vrije natuur over de uit gestrekte velden te laten rondwaren. Verziendheid. Op rijpere leeftijd, gewoonlijk na het vijf en veertigste levensjaar, ondervindt men in allengs toenemende mate moeite, om nabije voorwerpen onmiddelijk te herkennen. Pogingen om dit lastige euvel door verhoogde inspanning van het gezichtsvermogen dus door scherp turen op te heffen, leiden slechts tot overspanning der ogen, hetgeen de zaak maar erger maakt. Het enige middel, dat hier baten kan, is, zodra zich de eerste verschijnselen van verziendheid voordoen, tot het dragen van een convexbril over te gaan. Modern ingerichte aparte salons voor Dames en Heeren Specialiteit in Permanent Wave en Watergolven Steeds de allernieuwste machines in ons bedrijf Van Vrijdag 11 t/m Zaterdag 19 Februari repareeren wij kousen]voor slechts halve prijzen TER GELEGENHEID VAN DE REORGANISATIE DER AFDEELING REPARATIE-TARIEVEN: 1 een enkelvoudige ladder ophalen f 0.10 NU f 0.05 2 iedere verdere ladderf 0.05 NU f 0.02J 3 wasschen en vormenf 0.05 NU f 0.024 4 kousen stoppen, vanaff 0.10 NU f 0.05 Wij repareeren Uw kousen met dezelfde zorg, die U eraan besteedt, echter |doen wij het VOLKOMEN ONZICHTBAARfgelijk fabriekswerk Elke 20 ste klant ontvangt een gratis reparatie! AFLEVERING BINNEN 48 UUR AFHALEN EN BEZORGEN GRATIS!! BINNENWEG 74-76 HEEMSTEDE Telefoon 29141 VAN - -#0 DA.-AESHOEDEM O u&LfAlNASTRi

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Eerste Heemsteedsche Courant | 1938 | | pagina 5