VOOR LUXE VERHUUR
Balans Opruiming
Garage „RABO"
Verkruysen
de Lange
CHAMPAGNE
NIEUW VERHAAL VAN PIEPNEUS EN BIBBERSNOET
M(»el
ZONDER CHAUFFEUR
PREDIKBEURTEN
SPORT
Jan van Goyenstraat 33
Telefoon 12 955
1938 1939
2
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
Al.MlK»:
Gasthuisvest II - Haarlem - Tel. 17266
SV VERZEKERDE WAGENS
;v.V- V
Zaterdag 31 December (Oudejaarsavond).
Ned. Herv. Kerk, Wilhelminaplein.
N.m. 7.30 uur: Ds Barger.
Kapel Nieuw-Vredenhof.
Johan v. Oldenbarneveltlaan.
N.m. 7.30 uur: Ds Briët.
Extra coll. ten bate v. h. fonds voor Em. Pred.
en predikantsweduwen.
Gereformeerde Kerk, Koediefslaan.
N.m. 7.30 uur: Ds Dondorp.
Zondag 1 Januari (Nieuwjaarsdag).
Ned. Herv. Kerk, Wilhelminaplein.
V.m. 10.30 uur: Ds Barger.
Kapel Nieuw-Vredenhof.
Johan v. Oldenbarneveltlaan.
V.m. 10.30 uur: Ds Briët.
Extra coll. v. d. Wijkgebouwen in onze
gemeente.
Gereformeerde Kerk, Koediefslaan.
V.m. 10 uur: Ds E. T. v. d. Bom.
N.m. 5 uur: Ds Dondorp.
H. C.-Zondag 10.
Bij de uitg. extra collecte voor de eredienst.
Camplaan.
V.m. 10 uur: Ds Dondorp.
N.m. 5 uur: Ds E. T. v. d. Bom.
H. C.-Zondag 9.
Bij de uitg. extra collecte voor de eredienst.
Eglise Réformé Wallonne.
(Begijnhof.)
Samedi 31 décembre.
a 19 h. 30: Service de fin d'année, pasteur
Marc. Jospin.
Dimanche 1 janvier.
a 10 h. 30: Service liturgique, pasteur Mare.
Jospin.
3e Collecte pour la restauration.
Jeudi 5 janvier.
a 20 h.: Cercle biblique sur les récits de la
Creation.
Nederl. Protestantenbond.
N.m. 7 uur: Ds H. A. Enklaar, Herv. Pred. te
Den Helder.
S.cnaalcollecte voor het fonds voor Em. Pred.
PLECHTIGE EERSTE H. MIS PATER
C. TUKKER.
Op de Tweede Kerstdag hield de neomist
C. Tukker, die op 17 December te Hastings
(Engeland) tot priester was gewijd, zijn eerste
H. Mis in zijn vroegere parochiekerk aan het
Valkenburgerplein.
Door een feestcommissie was hij Zondag
middag op het station Haarlem ontvangen. Om
vier uur bereikte de stoet, opgewacht door vele
belangstellenden, het kerkgebouw, waar de
neomist welkom werd geheten door pastoor
A. F. C. van Noort.
Op de Tweede Kerstdag droeg de jonge
priester zijn eerste plechtig misoffer op, waarna
de weleerw. heer C. M. Doeswijk, eertijds
kapelaan der parochie, een feestrede hield.
Des middags was er ten huize van de ouders
van den neomist een druk bezochte receptie. De
feestdag werd besloten door een Plechtig Lof.
STILLE ARMEN TE HEEMSTEDE.
Met hartelijke dank aan al degenen die hebben
bijgedragen tot leniging van de nood der z.g.
„Stille Armen", deelt het Comité te Heemstede
mede, dat sedert de vorige verantwoording de
volgende giften nog binnenkwamen:
P. M. v. D. 1.— B. F. ƒ5.—; H. Q. ƒ2.50;
P. v. H. ƒ1.—; v. L. ƒ10.—; J. H. O. ƒ5.—;
R.—Z. i0.E. C. R. ƒ5.—; M. S. ƒ1.—;
J. v. H. 25.—; G. v. D. 1.—; Th. M. S. 2.—
N.N. ƒ1.—; A. G. Z. ƒ2.50; J. J. L. P. ƒ2.—;
Mr. J. A. de la H. ƒ25.—; S. Z. ƒ2.50; A. v. S.
2.50; Dames v. S. 10.—; J. S. 10.—; Nuts-
spaarb. voor gepens. 25.P. J. W. B. ƒ2.50;
W. v. G. ƒ2.50; J. A. H. 7.50; K. J. ƒ2.50;
W. L. ƒ5—; Jhr. S. v. L. ƒ25.— G. M. ƒ1.—;
H. J. O.—H. ƒ5.—; H. P. v. R. ƒ10.—; J. A.
te W. ƒ5.—; C. K. ƒ10.—; G. M. B. ƒ2.50;
Mevr. d. 1. H.—L. V. 50.—; Mr. R. C. B. v. d.
B. ƒ5.—; Wed. R. B.—v. d. M. ƒ2.50; Huis
gezin B. ƒ20.—; Melkinr. B. 2.50; Th. C. de
G. ƒ25.— A. H. ƒ5.—; J. D. J. K. ƒ2.50;
A. B. ƒ2.50; K. te H. ƒ2.50; W. L. ƒ2.50; J. J.
v. L. 10.—; A. C. N. 5.—; V. S. 10.—;
M. J. P. v. S. ƒ2.50; C. E. S. ƒ5.—; M. F.—
v. A. v. R. ƒ2.50; J. V. ƒ5.—; P. de V. ƒ5.—;
L. F. v. Z. ƒ2.50; J. C. v. d. Z. ƒ10.— N.N.
ƒ10.—; J. D. B. ƒ1.—; M. P. H. P. ƒ2.50;
T.—L. C. ƒ5.—; Wed. F. M.—de B. ƒ1.50;
Dr. G. H. M. 25.— en J. P. P. 10.—.
Dank zij de grote offervaardigheid is het
Comité in de gelegenheid geweest vele Stille
Armen een prettig Kerstfeest te bezorgen.
RIJKSTELEFOON.
Nieuwe aansluitingen.
Telef.nr. Gidsvermelding.
29649 Boven van Hoeke, H. van; Clooster-
laan 14.
Om de Jhr. v. Doorn-schaats.
Om circa half 12 gaf de jury, bestaande uit
de heren De Waal, Timmerman en D. Kat, het
sein voor de aanvang.
Er waren hiervoor 17 deelneemsters inge
schreven.
In de finale kwamen uit Mevr. de Boer
Blaauboer, Heemstede, Mej. G. Boontjes, Scha-
gen, Mej. L. Schipper, Westzaan, Mevr. Duys-
bergCrooswijk, Den Haag, Mej. J. Maandag,
Amsterdam, Mevr. G. KraakKroon, A'dam.
Met Mevr. de BoerBlaauboer als deelneem
ster was het niet moeilijk reeds vooruit te voor
spellen, waar voor de le maal de zilveren
schaats zou belanden.
Reeds vijfmaal behaalde zij het kampioen
schap van Nederland, het laatst te Groningen
in 1934. Reeds op 14-jarige leeftijd behaalde zij
prijzen. Meer dan 70-maal kwam zij in wed-
IJSSPORT
WEDSTRIJDEN BIJ DE VOLHARDING.
Zaterdag werden op de banen der Ijsveren.
„De Volharding" wedstrijden gehouden. De
banen waren in zeer goede conditie, terwijl de
deelname aan de wedstrijden, die bestonden uit
schoonrijden voor dames om de burgemeester
Jhr. J. P. W. v. Doorn-schaats en schoonrijden
voor paren, boven alle verwachting was, waar
door het vele publiek heeft kunnen genieten van
deze mooie sport, daar vrijwel de beste rijdsters
en rijders aan de start verschenen.
Bijzonder interessant was ook het rijden van
den heer Englander uit Den Haag met zijn
13-jarig dochtertje. Zwierig dansten zij op de
maat der muziek de steps en walsen en het j
zal vele toeschouwers wel verwonderd hebben,
dat zij zelfs niet in de finale geplaatst werden,
maar de jury heeft nu eenmaal rekening te
houden met het feit dat kunstrijden geen
schoonrijden is.
Jaeger Onderkleeding, Sport
hemden, Overhemden, Truien
met Ritzsluiting, Fantasie Pan
talons, Wollen Bonkers.
PMLAARSTEE^fliuSwiAARLEM
strijden uit, kwam nooit zonder een prijs thuis,
zodat zij een hele verzameling in haar bezit
heeft. Vermeldenswaardig is ook wel, dat zij
op 40-jarige leeftijd het plan opvatte, niet meer
in wedstrijden uit te komen. 12 jaar heeft zij
dit volgehouden, doch kwam toen weer uit, om
in 1934 nog eens het landskampioenschap te
behalen.
In de finale kende de jury de volgende pun
ten toe:
Mevr. de Boer-Blaauboer, Heemstede 204 pt.
Mevr. DuysbergCrooswijk, Den Haag 182 pt.
Mevr. G. KraakKroon, Amsterdam 175 pt.
Mej. G. Boontjes, Sch igen 173 punten.
Mej. L. Schipper, Westzaan 167 punten.
Mej. J. Maandag, Amiterdam 159 punten,
zodat Mevrouw de Boer beslag legde op de
wisselprijs, de zilveren Jhr. v. Doorn-schaats,
die driemaal achtereer of viermaal in totaal ge
wonnen moet worden.
De wedstrijd voor paren.
Nadat in het restaurant aan de baan de
traditionele „erwtensoep" was gebruikt, werd
aangevangen met de wedstrijd voor paren. Met
10 paren kon van een zeer goede bezetting
gesproken worden en dit nog temeer, daar hier
ook eerste klas rijdsters en rijders aan de start
verschenen.
Ook hier was het vooral Mevr. de Boer-
Blaauboer, die door haar keurig rijden en vaste
forse slag, met haar partner beslag op de
le prijs legde.
De prijzen, die bestonden uit verg. zilveren en
bronzen medailles, werden als volgt gewonnen:
1. Mevr. de BoerBlaauboer, Heemstede,
met den heer E. Lautenbach, A'dam, 639 pt.
2. Mevr. v. Duysberg-Crooswijk, Den Haag,
met den heer F. G. v. Balen, Den Haag, 604 pt.
3. Mej. C. Koelemij, Alkmaar, met den heer
D. v. d. Berg, Zeist, 577 punten.
De overige finalisten werden als volgt ge
plaatst:
4. Mej. v. Arkel, Hoofddorp, met den heer
C. Meeuwig, Hoofddorp, 581 punten.
5. Mevr. A. v. ExterKoster, Zaandijk, met
den heer A. Goedhart, Zaandijk, 551 punten.
6. Mevr. KraakCroon, Amsterdam, met
den heer Verbree, Bussum, 541 punten.
Hardrijden om het clubkampioenschap van
„De Volharding".
Maandag, Tweede Kerstdag, werd onder be
gunstiging van prachtig winterweer voor de
2e maal sedert „De Volharding" een vaste baan
heeft, het clubkampioenschap verreden.
Had de vorige keer de heer D. Kleen weinig
tegenstand, nu was dit anders en als H. v.
Rooden even meer zelfvertrouwen had gehad en
zich bij één misslag niet als geslagen had ge
voeld, dan zou het niet geheel onmogelijk ge
weest zijn, dat de heer Kleen een volgende
gelegenheid nog eens had moeten strijden om
de beker in eigendom te krijgen. De heer Kleen
reed beter dan al zijn tegenstanders, maar voor
hem is 165 M. wel iets te kort, hij raakt door
minder vlug starten in de aanvang wat achter
en dit kan onoverkomelijk zijn op zulk een
korte afstand.
Daar er 16 deelnemers waren, werden eerst
8 afvalwedstrijden gehouden, waarbij de jonge
Samson het al slecht trof tegen Kleen, waardoor
hij voor een lagere prijs werd uitgeschakeld,
ook al maakte hij een nog betere tijd dan de
vierde prijswinnaar.
Henscij reed op kunstschaatsen en wist toch
nog de 3e prijs te veroveren. Een fraaie strijd
ontstond tenslotte om de le en 2e prijs. De
eerste rit werd gewonnen door den heer D.
Kleen. In de tweede rit was H. v. Rooden zeer
snel weg en hoe Kleen ook in de laatste 50 M.
spurtte, v. Rooden ging het eerst over de streep.
In de beslissende rit was Kleen iets meer op
zijn hoede en na 100 M. was hij circa 1 M. voor,
waarna v. Rooden de strijd opgaf en Kleen
zonder verdere strijd de fraaie beker voor de
2e maal veroverde en in eigendom kreeg.
WIJNKOOPERS
DISTILLATEURS
FILIAAL:
Veuve Pommery, demi secf 2,70
Veuve Pommery, sec2,70
Veuve Pommery, Brut,2,75
Pommery Greno, demi sec ,,3,50
Pommery Greno, American Flag 3,90
Pommery Greno, Gout Anglais 4,20
Pommery Greno, Vin Brut... „4,20
Pommery Greno,
Grand vin Brut 1928 5.20
inclusief flesch, accijns, rechten en
omzetbelasting. Franco huis. Voor
2 halve flesschen f 0,30 extra.
Magnums dubbele prijs.
Na afloop reikte de voorzitter in het restau
rant op de baan met enige toepasselijke woor
den de prijzen uit.
De uitslag was als volgt: baan 165 M.:
1. D. Kleen, beker, snelste rit 19 4/5 sec.; 2.
H. v. Rooden, zilv. borstel en kam, beste rit
20 1/5 sec.; 3. Henscij, zilv. asbakje, beste rit
20 3/5 sec.; 4. G. v. Zanten, zilv. lepeltje, beste
vit 21 3/5 sec.
ia
door G. Th. Rotman
Irhpj)
firtj
17. „Ik deed een paar flinke slagen,"
vervolgt Kaastand, „en stak precies in die
bijt m'n kop weer boven water. Ik was fijn
een eind opgeschoten en vlak bij het doel.
Ik trok me op het ijs, reed dadelijk verder...
en nu krijg ik de prijs. Ik ga hem eerst
halen. Adjuus!"
18. En hij reed weg, naar het prijzen-
tafeltje. Maar ik hem achterna. „Da's ge
meen!" roep ik. „Ik had het zeker van je
gewonnen. Jij stiekum doorrijden, terwijl
wij in angst zitten." „Nu, en ik heb de
prijs!" zegt Kaastand, „en daar hoef jij je
lelijke neus niet meer in te steken!"
10. „Kijk maar naar je eigen scheve
neus," roep ik, „je zal die prijs niet heb
ben!" En weer probeer ik hem tegen te
houden. En daar geeft me de valserik ineens
een stomp onder m'n kin, dat m'n tong
tegen m'n verhemelte klapt. „Dat zal ik je
betaald zetten!" roep ik uit.
(Nadruk verboden)
20. Meteen geef ik hem er eentje terug,
dat hij schreeuwend over het ijs rolt. Voor
hij tijd heeft om op te staan, maak ik, dat
ik wegkom. Met een paar flinke streken rijd
ik naar het prijzen-tafeltje. Had ik daarbij
nu maar niet omgekeken
FEUILLETON
Naar het Engels van ANNIE S. SWAN
(Nadruk verboden)
6)
Het is jammer, dat Deedes weg is, mom
pelde de zieke, terwijl zijn moede ogen dicht
vielen. Ik had nog gaarne iets veranderd als
er tijd was, maar Deedes wilde niet. Zo zijn
die uitgedroogde zakenmensen. Maar het komt
in orde!
Jack's hart was vol medelijden en ontzag,
toen hij de deur achter zich sloot. Hij ging
zachtjes naar beneden en vroeg zich af of Hugo
reeds teruggekomen zou zijn. Zijn moeder, die
hem opwachtte, vroeg hem bij haar te komen.
Wat denk jij van hem, Jack?
Ik geloof niet, dat het nog lang zal duren,
moeder, zei hij. Weet u wat Deedes hier van
middag kwam doen?
Zij trok de wenkbrauwen samen en er kwam
een harde trek om haar mond.
Neen; ik wilde dat ik het maar wist. Ik
voel mij niet op mijn gemak, Jack.
Men hoorde een vaag gerucht. Toen snelde
Tremlett bleek en bevend de trappen af.
O, mevrouw Sir Kit! Ik geloof dat
hij dood is.
Het verrassend codicil.
Deedes, de notaris van Slains, hoorde van de
dood van zijn cliënt, Sir Christopher Lathom,
toen hij huiswaarts keerde uit de stad, waar
hij met een lezing het winterseizoen geopend
had van de Werkliedenvereniging.
„Een uitgedroogde zakenman", had Sir Kit
hem genoemd, maar Deedes was in werkelijk
heid anders. In zijn particuliere leven was hij
een navorser en een geleerde, die hield van
boeken, muziek en kunst; daar hij vrijgezel was,
had hij volop gelegenheid aan zijn liefhebberijen
toe te geven. Een der knechts uit het hotel „De
Groene Draak", die hem op het marktplein ont
moette, vertelde hem het nieuws van Sir
Christopher's dood. Deedes keek verrast en
onthutst, maar terwijl hij doorliep, dankte hij
den man met enige vriendelijke woorden.
Ik kan 't nauwelijks geloven, Lucy, zei hij
tot zijn zuster, toen hij enige ogenblikken later
tegenover haar aan tafel zat. Als hij een lezing
had gehouden soupeerden zij 's avonds in plaats
van te dineren en het was een heel gezellig
souper.
Luc Deedes was 10 jaar jonger dan haar
broer; een klein moederlijk persoontje, die
steeds de grootste belangstelling had voor hem
en zijn zaken.
Wat geloven, Herbert? Was het geen
prettige vergadering?
De vergadering? O, nee. Dat was vol
maakt in orde. Maar Sir Kit is dood, zegt men!
Coombes, de knecht uit „De Groene Draak"
vertelde het mij juist, toen ik de markt over
stak. Zou ik er nog heen moeten gaan?
Weineen, Herbert. Wat voor nut kan dat
zo laat nog hebben? Het is kwart voor tien.
Je zoudt er niet voor elf uur kunnen zijn en niet
voor morgenochtend terug. Voor den ouden
man kan je toch niets meer doen en mevrouw
Safford zal er ook geen plezier in hebben des
nachts over zaken te spreken.
Deedes liet zich overhalen thuis te blijven.
De geur van het avondeten wekte zijn eetlust
op en er was trouwens veel waars in zijn
zuster's woorden.
Je hebt gelijk, Lucy; maar hoe dan ook,
ik ben niet op m'n gemak. Ik wou, dat ik van
middag uitgegaan was, dat ik afwezig was
geweest, toen men mij liet roepen. Dat ware
voor alles en iedereen beter geweest.
Hoe zo?, vroeg Lucy. Ik dacht, dat je hem
vanmiddag veel beter had gevonden en dat je
hem sinds lang niet zo levendig had gezien?
Dat dacht ik ook; hij was zeer helder van
geest ik heb hem nooit helderder gezien.
Daarom stond ik daar even zo perplex. Van
alles wat ons werk meebrengt, is het maken
van testamenten, vooral van codicils, het door-
nigst. Er zullen moeilijkheden op Hardacres
komen! Er gebeurde vandaag iets bijzonders
een vroeger meisje van Sir Kit, en haar dochter
waren er vandaag.
Een vroeger meisje van Sir Kit? Daar
heb ik nooit van gehoord. Wie zei dat, Herbert,
of verbeeld je je dat maar?
Het is een feit, Tremlett zei het mij voor
't eerst. Ik zal je wat zeggen, Lucy; Tremlett
weet méér van Sir Kit en heel Hardacres al
dan wie ook.
De volgende ochtend vertrok Deedes op
een hoge dogcar van „De Groene Draak" en
kwam circa tien uur te Hardacres aan.
Ik zou gaarne Mrs. Safford spreken
liefst alléén, zei hij tot Tremlett, die hem ont
ving. Waar is het de meest geschikte plaats.
Kom in de bibliotheek, Sir. Daar is nie
mand en ik zal het Mrs. Safford zeggen.
Ik heb geen haast, zei Deedes, terwijl hij
met uitgestoken handen naar het haardvuur liep.
Na een poosje trad Mrs. Safford binnen.
Ik hoop, dat ik niet te vroeg kom, zei hij,
na haar goede dag gezegd te hebben. Ik behoef
u niet te zeggen wat een schok het voor mij
was, toen ik in de stad van het plotseling over
lijden van Sir Christopher hoorde.
Het was een slag, ongetwijfeld; maar
gisteren heeft hij zich te druk gemaakt. AI was
hij sterk genoeg geweest, dan nog had hij de
inspanning moeten voelen.
Schrijft Rusbrooke zijn dood toe aan de
inspanning van gisteren? vroeg Deedes direct.
Dat nu juist niet; maar het was toch te
veel voor iemand in zijn toestand twee
vreemden bij die lunch, een lang onderhoud in
de namiddag; daarna u nog (voegde zij er
nadrukkelijk bij) en de komst van mijn tweeden
zoon later! U weet hoe rustig wij hem de
laatste tijd gehouden hebben.
Ik denk, dat zijn tijd gekomen was, zei hij
ietwat afwezig. Ik wilde u vanmorgen graag
spreken, Mrs. Safford, betreffende mijn onder
houd van gisteren met Sir Kit. Ik vind het
jammer, dat dat onderhoud heeft plaats gehad.
Waarom? vroeg zij en hij merkte, dat zij
de adem inhield en zich met de uiterste in
spanning beheerste.
Toen ik gisteren hier aankwam, hoorde ik,
dat Sir Kit een nieuw codicil aan zijn testament
wilde toevoegen, zei hij langzaam.
Een nieuw codicil! Betreffende Mrs. Ham-
lyn zeker?, zei Mrs. Safford met een scherpte,
die zij niet kon verhelen.
Neen, het legaat, dat hij Mrs. Hamlyn
nalaat volgens zijn testament, het jaar nadat u
op Hardacres kwam, blijft onveranderd.
Het gelaat van Mrs. Safford werd vaalbleek.
Wat dan wat staat er dan in het
codicil?, vroeg ze scherp. Zeg het mij vlug,
mijnheer Deedes. Ik hoop, dat het niet de
vooruitzichten of de positie van mijn zoon
betreft.
Dat is mogelijk en dat is niet mogelijk, zei
Deedes en het onaangename, dat hem overviel,
kwam in zijn aarzelende stem en afgewende
ogen tot uiting. Ik wil u niet verbergen, Mrs.
Safford, dat ik de wens van Sir Kit dwaas vond
en ik heb er hem ernstig over onderhouden.
Ik stel geen belang in uw vermaningen,
mijnheer Deedes, zeide ze. Zeg mij terstond
het ergste.
Dat zal ik doen. Sir Kit heeft de conditie
gesteld, dat degene van uw zoons, die zo ge
lukkig is Miss Jessie Hamlyn tot zijn vrouw te
maken, Hardacres krijgt.
Hij keek Mrs. Safford niet aan, terwijl hij
sprak. Hij kende die vrouw en wist dus, welk
een slag dit voor haar trots was. Maar zij bleef
zo stil, dat hij zijn ogen van de actetas, die
open op de tafel stond en waarmee hij zich
schijnbaar druk bezig hield.
Haar gelaat werd doodsbleek en er sprak
zo'n wraakzucht uit, dat hij onwillekeurig
terugdeinsde.
Wat zegt u, Mr. Deedes?! Dat klinkt on
gelofelijk, zeide zij fluisterend. Vertelt u mij
daar, dat mijn broer een codicil liet opmaken en
bekrachtigde, waardoor hij Hardacres nalaat
aan een van mijn zoons, die trouwt met miss...
met dat meisje; dat hij dus haar huwelijk als
voorwaarde stelt?
Deedes boog zijn welverzorgd, grijs hoofd.
Dat is wat ik zeg. Ja, ik geef toe dat het
ongelofelijk schijnt en in sommige opzichten
zelfs monsterachtig. Ik trachtte Sir Kit duidelijk
te maken, dat hij van ue jongens voor hun hele
leven vijanden maakte. Hij antwoordde, dat zij
nimmer vrienden geweest zijn. Ik bracht nog
andere argumenten naar voren, want ik voorzag
natuurlijk hoe ingewikkeld het de kwestie
maakte en hoe het aanleiding zou geven tot
onaangename en wellicht noodlottige gebeurte
nissen.
Maar, mijnheer Deedes, mijn broeder was
gisteren toch niet in een toestand om dergelijke
zaken te doen! Dr. Rushbrooke zal deze ver
klaring zeker bevestigen. Het is de zuivere
waarheid. Dit valse en dwaze codicil moet ver
nietigd worden en het oude testament van
kracht blijven.
Deedes schudde slechts het hoofd.
Ongelukkigerwijze kunnen dergelijke docu
menten niet zonder meer terzijde gelegd worden,
Mrs. Safford. Sir Kit was gisteren zéér wel ge
schikt om zaken te doen; ik heb hem inderdaad
in lang niet zo helder van geest gezien. Hij
vergistte zich geen enkele maal. Toen ik hem
gisteren voorhield niet zulk een verwarring te
stichten, wierp hij al mijn argumenten stuk voor
stuk omver. Ik herhaal, dat hij gisteren zéér
zeker in staat was zaken te doen en het codicil
moet dan ook van kracht blijven. Het is zijn
laatste wil en testament.
Hebt u een copie bij u?
Als antwoord nam Deedes een rol papier uit
zijn tas en spreidde die op tafel uit.
Mrs. Safford zette haar gouden bril op, nam
een stoel en begon het document te bestuderen.
Het was duidelijk en zeer beknopt. Het begon
met de bevestiging, dat de beschikkingen vast
gelegd in het vorig testament, en waarbij maat
regelen genomen waren voor de toekomst van
Mrs. Safford, alsmede enkele andere legaten
moesten worden uitgekeerd, van kracht bleven.
Het nieuwe codicil betrof alleen Hardacres. Het
werd het eigendom van dien neef, die trouwde
met Jessie Hamlyn; de ander ontving 10.000
pond als schadeloosstelling. Dat was alles. Er
werden geen aanwijzingen gegeven hoe de strijd
gestreden moest worden. Alleen was er een ter
mijn bepaald van 12 maanden. Mocht Miss
Hamlyn weigeren met een van beiden te trou
wen dan moest Hardacres verkocht worden en
de opbrengst gelijkelijk worden verdeeld. Het
was misschien het vreemdste codicil, dat ooit
gemaakt was en het leek ontstaan in een ver
ward brein.
Mrs. Safford sloeg er met haar gebalde vuist
op in een uiting van niet te beheersen drift.
(Wordt vervolgd.)
