De Lift
Willem Stuvé's
DOKTERESJE
isn)
Xi:-
"JraR&'s "Ro^bsood
FEUILLETON
Mijn
Nederlandse schrijvers en
Nederlands amateur toneel.
MEDISCH ALLERLEg
HET KORTE VERHAAL
TWE
BOEI
2
DE EERSTE HEEMSTEEDSCHE COURANT
CHOCOLADELETTERS, gevuld met
zachte Nougat in carton verpakt I gulden
M en W f 1.25. Onze bekende GELUKS-
HOEVEN en HARTEN.
7 Groote Houtstraat 7
tegenover Paarlaarsteeg.
ZONDAG 1 DECEMBER 1940.
Ned. Herv. Kerk, Wilhelminaplein.
V.m. 10.30 uur: Ds. Briët.
Jeugdkerkdienst.
Met medewerking van het Kerkkoor.
Extra-collecte Jeugdkerkdiensten.
Kapel Nieuw-Vredenhof.
V.m. 10.30 uur: Ds. Barger.
Extra-collecte Fonds voor de Wijkgebouwen.
Gebouw „Samuel", De Glip.
N.m. 5 uur: Diakoon G. van Eijk.
Evangelisatie-samenkomst.
Gereformeerde Kerk, Koedlefslaan.
V.m. 10 uur: Ds. Dondorp.
N.m. 3.30 uur: Ds. v. d. Born,
Camplaan.
V.m. 10 uur: Ds. v. d. Born.
N.m. 3.30 uur: Ds. Dondorp.
Nederlandsche Protestantenbond.
V.m. 10.30 uur: Dr. P. D. Tjalsma, Rem. pred.
te Rotterdam.
(Met medewerking van het Dameskoor).
Onafhankelijke Religieuze Gemeenschap,
Oranjeplein 9, Haarlem.
V.m. 10.30 uur: Ds. A. R. de Jong.
Onderwerp: „Verhinderingen". Hand. 16:6.
SOEFIBEWEGING.
(Centrum Bloemendaal)
V.m. 11 uur: Universele Eredienst, Kerkplein 16,
Bovenzaal Vreeburg.
Spr.: de heer G. A. de Ruiter.
Onderwerp; „De Godsdienst van 't Hart".
RADIO—TECHNISCHE SCHOOL.
De „Radio Technische School", gevestigd aan
de Zijlweg, wordt verplaatst naar Kleine Hout
weg No. 31. Aanvankelijk bescheiden van opzet
is de inrichting door voortdurende toename van
het aantal leerlingen zodanig gegroeid, dat het
noodzakelijk was naar een grotere huisvesting
om te zien. Het ruime pand, dat 1 Dec. a.s.
wordt betrokken, biedt gelegenheid om het on
derwijs nog doeltreffender dan voorheen te
geven. Beneden en op de eerste verdieping zijn
ruime leslokalen ingericht, waar de theorie
wordt onderwezen, terwijl op de tweede verdie
ping werkruimten aanwezig zijn, waar de leer
lingen zich in de praktijk bekwamen. Een inte
ressant staaltje van dit practische werk zagen
wij in de vorm van een miniatuur-ontvangtoe
stel, bestemd om op een fiets te worden gemon
teerd, waarbij niet alleen de voeding van de
lampen, doch ook de hoogspanning betrokken
wordt uit de rijwiel-dynamo, terwijl bovendien
nog de normale rijwielverlichting kan branden!
Men moge dit als een technische aardigheid be
schouwen, doch het is tekenend voor de frisse
geest van het onderwijs, dat niet opziet tegen
experimenten, waaronder serieuze vakstudie niet
behoeft te lijden, immers, de Radio Technische
School leidt op voor de rijksexamens radio
telegrafist ter koopvaardij en bij de luchtvaart,
alsmede voor het verkrijgen van een zendyer-
gunning, de examens radio-technicus en radio
monteur (diploma N.R.G. of N. V. v. R.), ter
wijl bovendien onderricht wordt gegeven in de
aanverwante vakken radio-distributie, opname-
en filmtechniek en televisie. Wij vertrouwen, dat
de Radio Technische School in haar nieuw ge
bouw een goede toekomst tegemoet gaat.
ZONDAGSDIENST DOKTOREN.
Op Zondag 1 December wordt de praktijk te
Heemstede waargenomen door de doktoren
J. G. M. van Walsem, Bronsteeweg 32, telef.
28377 en J. Laeyendecker, Raadhuisplein 9,
telef. 28103.
Geopend is Heemsteedse Apotheek, Binnen
weg 98.
5)
Maar Deyers hield die beschouwing vóór zich;
zelfs tegenover Leida. Onwillekeurig moest hij
telkens terugdenken aan die avond, toen hij dat
hartverscheurend snikken van Louise op het
balkon had gehoord en een ogenblik later haar
broer zo boos vóór hem had gestaan.
Uit dit alles maakte Deyers op, dat het maar
beter zou wezen, als de geschiedenis van Louise
in een sluier bleef gehuld! De uitspraak van het
gerechtelijk onderzoek luidde: „door toeval de
dood gevonden" en Louise Dulac werd begraven
op het kerkhofje te Bedens en haar geheim
eveneens, meende Marinus.
Even later trokken alle gasten van Hotel Benk
weg en verviel het weer in z'n winterslaap.
„Ik beloof u, dat ik terugkom," zei Deyers
tot den eigenaar. „Ik heb het hier zeer naar
mijn zin gehad!"
„Ja, dat weet ik, mijnheer," antwoordde Benk
met een ondeugend lachje. „En ik wens u van
harte geluk!"
Victor Dulac was dadelijk na het gerechtelijk
onderzoek naar de stad gegaan, en, op één
enkele uitzondering na, werd zijn vertrek vol
strekt niet betreurd. Helmi bewaarde een strikt
stilzwijgen en Deyers, voor wien zij beslist anti
pathie sCheen te voelen, was er van overtuigd,
dat die twee nog in verstandhouding stonden.
Daar de Niekerks niet de miste haast hadden
om naar huis te gaan, besloten zij, dat ze de
reis zouden maken met hun auto en dat ze hier
VERGADERING TUINLIEDEN.
De vorige week vergaderde de Onderlinge
Tuinliedenvereniging „Aerdenhout en O." in
Café-Restaurant „Hof van Heemstede".
In zijn openingswoord herinnerde de voor
zitter, de heer H. v. Gurp, er aan, dat in de
maand December de 30e jaarvergadering zal ge
houden worden. Hoewel de tijdsomstandigheden
niet toelaten dit zesde lustrum feestelijk te her
denken, was het bestuur de mening toegedaan,
dat dit feit niet geheel onopgemerkt mag voor
bij gaan, waardoor aan deze vergadering een
enigszins feestelijk cachet zal gegeven worden,
waarvoor hij de medewerking inriep van de
leden, door b.v. een aardig Kerststukje of iets
dergelijks te vervaardigen.
Vervolgens hield de heer v. Gurp een interes
sante causerie met lichtbeelden over kamer
planten, zowel van de oudere als de nieuwere
soorten, daarbij uiteenzettend de beste manier
van bewaren, planten, stekken, bemesten en
verdere verzorging.
Vele vragen werden gesteld en door den in
leider beantwoord.
Aan het slot der vergadering een rondvraag,
die nog vele leerzame besprekingen uitlokte
eEEN ander volk in Europa beoefent het
toneelspel zo interjsief als het Neder
landse volk en dit geldt zowel voor de
Noord- als voor de Zuid-Nederlanders. Bij onze
beschouwing zullen wij ons echter bepalen tot
de Nederlanders, die wonen binnen de staatkun
dig afgebakende grenzen, al zullen onze op
merkingen óók voor een belangrijk deel van
toepassing zijn op onze Zuidelijke broeders.
Óver het beroepstoneel is in de periode na
15 Mei veel geschreven en menig hoopvol initia
tief werd genomen om over dit belangrijke on
derdeel van onze cultuur een nieuwe geest vaar
dig te doen worden. Minder aandacht werd er
tot dusverre besteed aan het amateur-toneel en
dit achten wij een fout, omdat juist het ama
teur-toneel ongeëvenaarde mogelijkheden biedt
om het culturele peil van ons volk te beïnvloe
den en tevens geleidelijk vertrouwd te maken
met het geestelijk aspect der Europese her-orde
ning, die onsmiskenbaar komen gaat en waarin
Nederland een belangrijk aandeel zal kunnen
hebben.
Men heeft dezer dagen kunnen lezen, dat er
ongeveer drieduizend toneelverenigingen in ons
land bestaan, een raming, die nog aan de lage
kant is. Deze cijfers vormen een bewijs voor de
in ons volk historisch gegroeide speeldrift. In het
verre verleden vinden wij reeds de talrijke Rede
rijkerskamers, waarvan hoge autoriteiten van
stad en gewest belangrijk of actief lid waren.
Het behoeft geen betoog, dat een bloeiend en
zuiver afgestemd amateur-toneel slechts moge
lijk zal zijn, indien Nederland beschikt over
schrijvers, die bereid zijn toneelwerken te schrij
ven, welke door het amateur-toneel kunnen wor
den gespeeld. Wij leven thans in Nederland niet
meer in de tijd, waarin van den schrijver ver
wacht wordt, dat hij zijn geestelijke arbeid
levert zónder dat daar een stoffelijke basis
tegenover staat, die hem de mogelijkheid biedt
zonder zorgen zijn belangrijke taak voor volk
en gemeenschap te verrichten. Die stoffelijke
basis moet hij zich verwerven door de opbrengst
van zijn auteursrecht. De toestand in ons land
is op het ogenblik echter nog zo, dat de toneel
schrijver, die zonder zorgen in zijn dagelijks
onderhoud kan voorzien, met de lantaarn moet
worden gezocht.
Indien het nü de oprechte wens is van ieder
weldenkend Nederlander om achter, uit het ver
leden stammende misttoestanden een punt te
zetten, te bevorderen, dat Arbeid in ere wordt
hersteld en den werker een redelijke bestaans
grond wordt geboden, dan mag, dan moet de
kunstenaar, deze belangrijke werker aan de ver
heffing van een volk, hiervan onder géén voor
waarde worden uitgesloten.
In dit verband hebben er steeds mistoestanden
bestaan, die in onze nieuwe tijd óók nog als
propagandamiddel worden gebruikt, zelfs door
een nieuwe landelijke toneelorganisatie als de
Nederlandse Amateur Toneel Unie. Men wijst
op de materiële moeilijkheden der toneelvereni
gingen en ziet als onderdeel van zijn taak: aan
merkelijke reductie van het auteursrecht. Wij
achten dit een verouderd standpunt. Want het
betekent, dat de toneelverenigingen in staat
zouden worden gesteld voorstellingen te geven
ten koste van de schrijvers. De wisselwerking
ligt voor de hand: geringere inkomsten voor den
auteur, die ofwel, door zijn ongunstige econo
mische omstandigheden verflauwt in zijn schep
pingsdrang, ofwel zoogenaamd „aan de lopende
band" gaat werken en door een grote hoeveel
heid van minderwaardige stukken het peil ver
laagt.
Dit is lijnrecht in strijd met de zo noodzake
lijke culturele verheffing en her-ordening van
ons Nederlandse volk. Gezien de zeer grote be
tekenis van het Nederlandse Amateur-toneel zijn
de gevolgen hiervan intenser, dan men opper
vlakkig denkt. Het betekent in feite een bedrei-
en daar eens een nacht zouden overblijven.
Robert's verlof was om, dus die was weer in
dienst, maar overigens was de hele familie in
genomen met de schikking, behalve dan
Helmi.
Die had met de trein naar Amsterdam willen
terugkeren, maar haar vader had zich hier
krachtig tegen verzet.
De heer Niekerk was namelijk begonnen op
te merken de verandering, die er had plaats ge
had met zijn jongste dochter; maar wat de
oorzaak hiervan was, begreep hij nog niet. Tot
Helmi's grote ergernis had haar vader streng
veroordeeld de achteloosheid, waarmee Victor
Dulac toegelaten had, dat zijn zuster hem zo
ver in zee gevolgd was. Helmi had den jongen
man met zulk een heftigheid verdedigd, dat deze
uitbarsting de eerste aanleiding was geweest
tot de opmerkzaamheid van haar vader.
„Het ongeluk Schijnt haar zenuwen geheel van
streek gebracht te hebben," zei hij tot zijn
vrouw. „Het zal beter voor haar wezen, als we
thuis zijn; maar onderweg zullen we haar toch
nog wat afleiding bezorgen, door eens een paar
malen naar een schouwburg te gaan. En dat ze
met Deyers zo weinig op heeft, bewijst ook al,
dat haar zenuwgestel in de war is!"
Mevrouw Niekerk zei hier niet veel op, maar
zij begreep er meer van, dan zelfs Deyers wel
vermoedde.
In Utrecht werd een paar dagen rust gehou
den en hier wandelden Leida en haar verloofde
veel samen. Helmi vermeed hem zoveel mogelijk,
wat haar zuster wel hinderde; maar tactvol zei
de jonge man:
„Tob daar maar niet over, kindje! Eéns zal
Helmi misschien nog dankbaar zijn, dat ik haar
gewaarschuwd heb. Ze schijnt nog geheel onder
de bekoring van dien gevaarlijken man!'
Laat op de middag ging Deyers het post-
ging van de gezonde beïnvloeding van werkend
Nederland, zodra dit, na volbrachte dagtaak,
verstrooiing en ontspanning zoekt. Dat in de
nieuwe toekomst voor het Nederlandse amateur
toneel een nieuwe en harmonische weg moet
worden gebaand, zien wij als'een geestelijke
noodzaak voor onze natie, doch daarin moet de
schrijver volwaardig worden ingeschakeld.
EEN MERKWAARDIG GEVAL VAN
SLAAPZIEKTE.
De spieren geheel verstijfd.
Door Dr. G. HINRICH.
TELKENS weer stuit men in de medische
wetenschap op gevallen, die zozeer bui
ten het kader van het natuurlijke vallen,
dat er geen verklaring voor is te vinden. Een
van de merkwaardigste van deze soort is een
geval van slaapziekte, dat 85 jaar geleden te
Parijs werd waargenomen.
Een meisje van 18 jaar, ogenschijnlijk gezond
en flink, was juist een lichte geestesstoornis
goed en wel te boven gekomen, toen zij in slaap
viel en pas veertig dagen daarna ontwaakte.
Op een en twintigjarige leeftijd huwde de pa
tiënte. Zeer kort daarop kreeg zij een maagont
steking, waarvan zij geheel herstelde. Terstond
na haar genezing viel zij evenwel opnieuw in een
ziekelijke slaap, die ditmaal niet minder dan
vijftig dagen duurde. Die ganse tijd lag zij vol
slagen onbeweeglijk en gevoelloos te bed. Haar
spieren waren in een zodanige toestand van ver
stijving geraakt, dat de behandelende genees
heer zich genoodzaakt zag, een valse tand van
de patiënte los te schroeven, teneinde haar al
thans enkele lepels melk en bouillon te kunnen
ingieten.
Vier jaar na deze tweede aanval, op Pasen
Het geat wel niet
door den
schoorsteen
maar wij brengen het
graag door de deur:
'n nieuw Philips toestel,
waar het heele gezin
plezier van heeft! Wij
hebben oe Nieuwe Serie
in huis on demonstree-
ren warneer U wilt.
G. NI. OORD
Cr. Houtstr. 108, Tel. 13948
Radio en Oramofoon Spec.
Door JAN VERKUYK.
van het jaar 1862, vond men de vrouw des mor
gens opnieuw in diepe slaap. Ditmaal duurde
de toestand een vol jaar. Pas in Maart 1863
ontwaakte zij weer. Heel langzaam aan, als het
ware het een na liet ander, keerden haar zin
tuigen terug. Slechts éénmaal, en wel voor een
paar uur, werd deze slaap van een jaar onder
broken. Al die tijd was de pols langzaam, de
ademhaling nauwelijks merkbaar, doch de kleur
van de huid der patiënte bleef normaal en fris
en ook trad geen gewichtsvermindering in. Doch
ook nu weer was de patiënte volslagen onge
voelig en haar spieren geheel verstijfd. Weer
moest men haar de kunsttand uit de mond
schroeven, omdat wegens de verstijfde toestand
van de kaak geen andere mogelijkheid voor het
toevoeren van voedsel bestond. Aanvankelijk
poogde men de slaapziekte met alle mogelijke
nfiddeien te bestrijden, doch daar alles faalde,
gaf men het al spoedig op. Veiligheidshalve
werden de benen der patiënte in beugels gelegd,
teneinde verkromming en vergoeiïng der knieën
te voorkomen.
Een verklaring voor dit verschijnsel heeft men
niet kunnen vinden, doch de veronderstelling
werd geopperd, dat men hier te doen had met
kantoor van de stad binnen, om er een brief af
te geven voor de mail naar Oost-Afrika.
Het was er zeer druk, dus moest hij lang
wachten, eer hij aan de beurt kwam en.... daar
zag hij aan een van de andere loketten Helmi
staan; zij las een telegram, dat ze blijkbaar was
komen afhalen. Zij had een kleur van. opge
wondenheid.
Deyers vermoedde, dat het telegram van
Dulac afkomstig was en dat zij hierop zou ant
woorden op dezelfde manier. Gelukkig had zij
hem niet opgemerkt en zo verliet hij ongezien
het gebouw.
Waarschijnlijk wisselden zij op iedere plaats,
waar de reis onderbroken werd, dergelijke be
richten. Wel een bewijs dus, dat Dulac haar ge
heel in zijn macht had!
Ze telde zeker de dagen, dat ze weer in Am
sterdam zou zijn; maar wat dan....? Daar zou
het dan ook tot een samentreffen komen, en,
wie weet, tot welk een dwaze stap het kind zich
dan zou laten verleiden!
Toen Deyers die avond met Leida een rit in
zijn auto maakte, vond hij het toch beter, haar
te spreken over hetgeen hem met zoveel vrees
vervulde:
„Ik ben zo bang, dat Helmi haar leven geheel
verknoeit! Want die vreemde verafgoding, die
ze voelt voor Victor Dulac, zal uitlopen op
ellende! Die kerel gaat niet recht door zee, want
anders zou hij niet zo'n clandestiene telegram
wisseling met haar houden. Nu, zij is maar een
dwaas, onervaren kind; maar hij is een schurk,
dat voel ik duidelijk!"
„Wat kan ik er aan doen, Marinus? Helmi
vertelt mij er niets van; dus kan ik er ook niets
van zeggen!"'
„Ja, ik weet ook niet, wat ik je in deze raden
moet. Vergeet intussen niet, kind, dat ik ten
allen tijde bereid ben je te helpen."
Tsg-xRAAT me niet van die grote hotels, waar
H J verdieping op verdieping ligt, soms twin
tig, dertig boven elkaar, waar je een
hele dag nodig hebt om van een kamer op de
bovenste verdieping, naar een kamer op de on
derste verdieping te komen. Nu ja, ik weet wel,
dat er een lift bestaat, soms zelfs twee of drie
naast elkaar, hoe moet ik daarmee werken? Zou
het me niet net zo gaan als die familie Grolle
uit Z., die de familie Brandjes in het hotel een
bezoek wilde brengen?
De familie Brandjes had een kamer op de
12de verdieping van het Astoria-hotel. „Waar
blijven die Grollen toch?", bromde mijnheer
Brandjes, „ze zouden hier om acht uur zijn, en
nu is het waarachtig half negen."
Mevrouw Brandjes stond bij de deur. „Het
beste is, dat we naar beneden gaan."
„Ja, laten we in de hall wachten."
En ze gingen met de lift naar beneden.
Ondertussen waren echter de Grollen in het
hotel aangekomen.
„Waar kunnen we den heer en mevrouw
Brandjes vinden?", vroegen ze den portier.
„12de verdieping, kamer 20. U kunt met de
lift naar boven."
„Zullen we?"
„Ja," antwoordde Mevrouw Grolle, je hoort
waar ze wonen."
Zij gingen naar boven op hetzelfde ogenblik,
dat de Brandjes naar beneden gingen. Boven
kwamen ze tot de ontdekking, dat de Brandjes
beneden waren en de Brandjes ontdekten, dat
de Grollen boven waren. Dus gingen de Brand
jes weer naar boven en de Grollen weer naar
beneden.
Zo ging het nog een keer.
„Dat gaat zo niet langer!", zei Grolle, toen
hij boven bemerkte, dat de Brandjes weer be
neden waren, „wij zullen nu boven wachten,
tot de Brandjes boven komen.'
Beneden had Brandjes precies dezelfde ge
dachte.
„Laten we hier wachten, tot de Grollen bene
den komen."
Nu stonden de Brandjes beneden voor de lift,
en toen de liftjorrgen vroeg of ze niet naar boven
wilden, zei mijnheer Brandjes: „Nee, wij wach
ten alleen maar!", en boven stonden de Grollen
en gaven eveneens een ontkennend antwoord,
toen de liftjongen hen naar beneden wilde
brengen.
En toen de beide echtparen lang genoeg ge
wacht hadden en de mannen al ettelijke keren
op hun horloge hadden gekeken en de vrouwen
een lang gezicht kregen, zoals dat bij zulke ge
legenheden gebeurt, besloten de Brandjes einde
lijk weer naar boven te gaan en de Grollen te
halen. Maar zij hadden buiten de Grollen ge
rekend. Die waren namelijk juist weer in de lift
gegaan en gleden zachtjes de 12 verdie
pingen af.
Waarom hebben de mensen bun verstand ge
kregen?
Grolle was de eerste die het gebruikte,
„lene," zei hij tot zijn vrouw, „nu blijf jij be
neden wachten en ik ga aleen naar boven, dan
kunnen we elkaar niet meer mislopen."
Op de 12de verdieping zei Brandjes tegen zijn
vrouw: „nu ga ik alleen naar beneden!"
Juist toen hij afgereisd was, kwam Grolle
boven aan. Direct ging hij met mevrouw Brand
jes naar beneden. Helaas!, juist zei mevrouw
Grolle beneden tegen mijnheer Brandjes: „mijn
man wacht boven met uw vrouw op ons, laten
we ze afhalen." Zij gingen naar boven, terwijl
de anderen naar beneden gingen en weer voeren
tweemaal twee mensen elkaar voorbij. Dit keer
was het mijnheer Brandjes die besloot: „Nu
wacht ik hier boven en U gaat naar beneden en
haalt uw man en mijn vrouw. Ik blijf hier op
allemaal wachten!"
Mevrouw Grolle ging naar beneden. Ze kwam
niet meer terug. Intussen kwam mijnheer Grolle
boven uit de lift, hij had met mevrouw Brandjes
afgesproken, dat hij haar man en zijn vrouw
halen zou. Toen hij nu boven alleen mijnheer
Brandjes vond, steunde hij; „het schijnt niet te
mogen zijn!"
„Ja, drommels!" Omdat zij mannen waren en
mannen altijd vlug een besluit nemen, gingen
ze direct samen weer naar beneden. Maar de
dames hadden dit keer ook niet lang nagedacht
en gingen samen naar boven om hun mannen te
halen.
Brandjes en Grolle stofiden in de lege hall.
„De laatste mogelijkheid is nu," zei Brandjes,
„dat U hier wacht en ik naar boven ga en de
dames haal. Maar zweer bij alles wat U heilig
is, dat U beneden blijft en nooit meer naar
boven zult gaan." Grolle beloofde het en
Brandjes ging naar boven.
Boven vond hij alleen nog zijn eigen vrouw.
„Kom lene, kom vlug! We moeten naar be
neden!"
Maar lene schudde haar hoofd. „Neen," zei
ze met klem, „ik heb mevrouw Grolle gezworen,
dat ik niet meer naar beneden zou gaan en hier
zou wachten!"
„Dat is ook wat! Beneden heeft Grolle precies
hetzelfde gezworen. Wij moeten naar benelen!"
„Wij moeten naar boven!", drong mevrouw
Grolle aan. Maar haar man was niet van zijn
belofte af te brengen.
En nu kunnen er twee dingen gebeuren: of
ze houden woord, dan zien ze elkaar niet meer;
of ze houden geen woord en dan zullen de twee
families weer aan elkaar voorbij gaan. En om
dat Grolle dit wel inzag, zette hij zijn hoed op
en bromde: „Het kan me allemaal niets meer
schelen! Laten we maar naar huis gaan!"
Zij verlieten het gekke hotel op het zelfde
ogenblik, dat de Brandjes de hoop op een gezel
lige avond opgaven.
Dus, vrienden, zeg niets van de goede ouder
wetse trappen! Daar ziet degene die naar boven
gaat, degene die naar beneden gaat; daar kom
je verder mee!
een uiteraard zeer abnormaal genezingsproces,
met een natuurlijke afweermaatregel van het
lichaam, aangezien de beide eerste malen de
slaaptoestand na een ziekte was ingetreden.
SANEREN IS NOODZAKELIJK VOOR HET
BEHOUD VAN HET GEBIT.
Alles of niets.
Bij het bouwen van een huis begint men met
het leggen van een stevig fundament, waarop
het gebouw kan worden opgetrokken.
Zo moet ook bij het herstellen van het gebit,
wanneer het door het zozeer verbreide tand
bederf is aangetast, een fundament worden ge
legd, waarop de gezondheid van het gebit in de
toekomst verzekerd kan worden.
Een dergelijke fundering kan alleen verkregen
worden, door de ziekte geheel uit te roeien, door
het gebit te saneren, dat wil zeggen alle aan
gestoken tanden en kiezen gezond te maken en
de onherstelbare te verwijderen. Half werk doen
is daarvoor onvoldoende, want dan breidt de
ziekte zich binnen korte tijd opnieuw uit. Van
uit de overgebleven haarden worden de met veel
moeite herstelde tanden en kiezen spoedig op
nieuw door de ziekte aangetast.
Een tandarts met veel ervaring vertelde, dat
hij zijn patiënten daarom voor de keuze stelde:
alles of niets. Hij wilde geen half werk doen,
wetende hoe weinig succes daarvan het gevolg
zou zijn; hij had dan ook als stelregel, systema
tische sanering van de gebitten, die aan zijn
zorg werden toevertrouwd. En nu hij na vele
jaren de goede resultaten daarvan kon overzien,
bleek, dat dit het enig juiste standpunt was.
Het gebit saneren wil zeggen, het gebit weer
volkomen gezond maken, zodat er geen enkele
slechte plek of wortelrest overblijft, van waaruit
de ziekte zich opnieuw kan verbreiden.
Op een dergelijke fundering heeft het slechts
zin, om verder te bouwen aan de gezondheid
van het gebit. Door geregelde controle
„Dat weet ik," antwoordde zij op zachte,
dankbare toon.
Helmi werd intussen hoe langer hoe ruste
lozer en de heer en mevrouw Niekerk besloten,
zo gauw mogelijk naar huis te gaan.
Voor Deyers beduidde dit in zeker opzicht
een scheiding van Leida. Haar flat vlak bij het
ziekenhuis werd al voor haar in gereedheid ge
bracht en eerstdaags zou ze weer volop in haar
werk zitten. Maar was het doel bereikt, dan
hoopte hij één te worden met de vrouw, die hij
zo innig lief had!
Een 'enkele keer zou er nog wel eens een
schouwburgbezoek op kunnen overschieten,
maar Deyers zelve zou ook zijn tijd nodig heb
ben voor de voorbereidende maatregelen voor
zijn toekomstig vertrek. Hij moest geweren en
munitie inslaan en ook enkele meubelen kopen,
want nu hij een jong vrouwtje meenam, mocht
zijn aanstaande woning er niet zo kaal en on
gezellig uitzien!
Dit was geen onaangename taak en af en
toe ging hij vanuit het hotel, waar hij logeerde,
zijn inkopen doen, terwijl hij altijd even harte
lijk ontvangen werd bij de familie Niekerk, die
hem feitelijk dan ook als hun aanstaanden
schoonzoon beschouwde, al had er nog geen
officiële verloving plaats gehad. Eerst moest
Leida „de hoogste graad" behaald hebben, zoals
de heer Benk het genoemd had, toen Deyers
ziek in zijn hotel was aangekomen.
„Hotel Benk"!.... Die naam alleen hield een
bekoring in voor den jongen man; tot de droeve
dood van Louise Dulac weer een sombere her
innering in hem opriep.
Onder de leden van zijn club was Deyers een
bekende persoonlijkheid. Daar ontmoette hij
andere mannen, die, evenals hij, de wereld rond
gereisd hadden. In de regel dineerde hij in de
minstens tweemaal per jaar is het dan moge
lijk, een gesaneerd gebit met weinig moeite ge
zond te houden. Hoe vroeger men tot algehele
sanering van het gebit overgaat, hoe beter de
fundering is, waarop de gezondheid van het ge
bit kan worden gehandhaafd, door middel van
geregelde controle.
Daarom is de schooltandverzorging met haar
halfjaarlijks onderzoek zo'n uiterst nuttige in
stelling en evenals moederzorg en kleuterzorg
zo'n belangrijk onderdeel der sociale voorzorg
en der maatschappelijke hygiëne.
„De cost gaet voor de baet uyt"...., geldt
zeker ook voor de gebitssanering. Maar hoe eer
der men hiertoe overgaat, des te lager zullen de
kosten zijn, die aan deze noodzakelijke verzor
ging van het gebit verbonden zijn. Want door
een vroegtijdige sanering voorkomt men kost
bare behandelingen op latere tijdstippen. Boven
dien en dat is het hoofddoel behoudt men
daardoor zijn eigen natuurlijke tanden en kiezen
tot op hoge leeftijd. Want hoe nuttig en nodig
een kunstgebit in sommige gevallen moge zijn,
er gaat toch niets boven ons natuurlijke, stevig
in de kaken geplante gebit, dat een veel belang
rijker rol speelt voor het behoud van onze ge
zondheid, dan velen wel beseffen.
Een gesaneerd gebit is nu eenmaal ook voor
de algemene gezondheid van het grootste
belang.
het brood voor dezen tijd
Zuiver roggemeel - 100% voeding
Vraagt het UW BAKKER
Slechts 4 of 2 bonnen vereischt
m G a
n b n
Club, behalve dan op die feestelijke avonden,
als Leida vrij was!
„Van h.et gezelschap van mannen heb ik meer
dan genoeg!", placht hij te zeggen, „maar van
het jouwe kan ik nooit voldoende genieten!"
En de blik, die bij zo'n gelegenheid zijn woor
den vergezelde, deed Leida onbeschrijflijk goed.
Ze waren immers voor elkaar geschapen; dit
voelde zij nu ook duidelijk!
Een paar malen had hij getracht Helmi te
overreden, eens mee te gaan en toen Robert en
Deyers ook een week in Amsterdam waren ge
weest, had hij voorgesteld, of ze eens met hun
vieren zouden dinéren in het kalme restaurant,
dat hij met Leida altijd koos, en dat ze dan later
gezamenlijk naar de schouwburg zouden gaan,
maar Helmi had botweg geweigerd en Deyers
begreep, dat hij hieraan niets veranderen kon.
Onder de kennissen van Deyers in de Club
was ook een zekere Jacob Hartman, eveneens
een veeboer uit Oost-Afrika, die tijdelijk met
zijn vrouwtje in Amsterdam vertoefde. Tot
Deyers' niet geringe voldoening schenen Leida
en Suze Hartman zich wel zeer tot elkaar aan
getrokken te voelen, want in de toekomst zou
den ze vanzelf veel met elkaar moeten omgaan,
omdat het landgoed van Hartman in het „Zwarte
Werelddeel" ongeveer tweehonderd mijlen van
het zijne aflag en op de uitgestrekte vlakte was
dat een afstand, die niets beduidt!
Op een middag waren beide vrienden voor
zaken uit en liepen juist in een van de drukste
straten, toen hun een taxi voorbijreed, waarin
Helmi en Victor Dulac zaten. Zij waren in druk
gesprek gewikkeld en merkten niets van hen.
Eer hij nog een woord kon zeggen, riep Hart
man verbaasd:
„Mij hemel! Eerst kon ik dien man niet thuis
brengen, maar nü weet ik 't!"
(Wordt vervolgd.)
28 November 1941
lil de Zondag
RCH zich tijgen
spel tevreden moi
Nadat RCH zi
zekerd had, wa:
teleurstellend, doi
aan Volendam de
hierdoor niet liet
fraai partij heeft
ook de verhoudir
jammer, dat de
doel te schieten
Voor a.s. Zond
HBC op het pro;
willen wij ons bi
Het RCH-elftal ii
samengesteld:
K. Ba
J. Koppen,
P. Berk, D. de
Verder staan
gende wedstrijde
Zaterdagmiddag-
3 uur:
Zaterdagmiddag
Zondag 1
RCH5ED03:
RCH6Spaarne:
RCH7Spaarnd
RCHdTerrasvi
Uit
Om kerkelijke
bal Zondag stil.
en krachten te
strijd.
Zondag a.s. c
In de vriendsi
competitie beha
Uit hetgeen HB
heeft, zou men
een kleine over'
zal er geweldig
een voorspelling
plaatselijke ontn
brengt.
Het HBC-elft
Out
Martin Ji
v. d. Linden,
Het volledige
volgt:
HBC I—RCH: 1
Santpoort III1
HBC IV—Geel-
HBC V—OG n
Junioren:
DEK—HBCa.
AllianceHBCa
Hoofdd. Boys
Zaterdag
HBCb—DEK: 3
HBCcTYBBb
De Bi
De Zaterdag
H.P.C. is in alle
vlotte leiding v,
in snel tempo
vele spelen die
tijdig beëindigc
de prijzen. Gec
den de kansen
dat de heren
ners de eerst
heren Bakker e
prijs deelden. .1
kend geslaagd
einde van het
Na het grot
Zondag te ver
nog ongeslagei
dat onder een
wisten alle ze
gaven des mie
met 21 van 1
speelde het tw
strijd tegen H;
Bruyn. Ondanl
gewonnen, wa;
zijn. Het derc
wedstrijd tege
achterhoede
Haarlem-voor!
den. Resultaat
Van het vie
strijd verwacl
Watertrappers
21 nederlaa;
protest van H.
rechterlijke b<
ontstond.
J. Ri
de d;
Baari
Bij de N.V
verschenen: „1
mensReursl;
van Suzanne
als hoofdmoti
van een jong'
de bekende „v
merend in ha
auto-ongeluk
andering in h;
wend, deels v
gisch inzicht
het toeval wel
boek, doch ni
lijke overschri
personen is di
zij voert ze c
Het slot van
boeien, is een
gespeend „ha
de uitgever zc
