Mr. CHUNG.
De Maatschappij Zeeland had nl. verlof j
gevraagd om de nieuwe boot te mogen 1
noemen „Prinses Wilhelmina." Daarop liet
Z. M. schrijven, dat, hoe hooge prijs hij
ook op de attentie stelde, 't hen aange
naam zou zijnals men een anderen naam
koos. De Prinses was bij den doop van zeer
vele schepen reeds vernoemdthans gaf de
Koning in overweging het schip „Prins
van Oranje" te noemen, naar den tegen-
woordigen Kroonprins. Yan dezen wensch
werd Z. K. H. in kennis gesteld en hij
gaf gaarne zijne toestemming. Mij dunkt-
zoo besluit genoemde briehtgever
dat deze vriendelijke opmerkzaamheid des
Konings de hoop op herstel der aangename
verhouding in het Koninklijk gezin weêr
eenigszins mag vermeerderen.
Terwijl we dit schrijven isdeRot-
terdamsche Rechtbank nog steeds bezig
met de behandeling van de zaak der mil-
joenen-jufvronw. Er wordt van het geduld
der rechters veel geëischten ieder bewon
dert de humane wijzewaarop de Voorzitter
de beschuldigden blijft bejegenen, niette
genstaande hun houding wel soms is, om
ook den lijdzaamste het geduld te doen
verliezen. Er zijn er onder de getuigen, die
blijkbaar slechts bij toeval niet op de bank
der beschuldigden zitten.
Bij de jaarlijksche harddraverij met
paard en sjees op den Waterloo- dag te
Leeuwardenwaartoe vdp wege den Koning
en de Koningin een fraai bewerkte gouden
zweep en een breed gouden oorijzer waren
uitgeioofdheeft onder een drukken toeloop
van belangstellenden op de gebruikelijke
wijze plaats gebad. Twintig Priesche paar
den (andere zijn uitgesloten) namen aan den
wedstrijd deel. De gouden zweep werd ge
wonnen door den zwarten ruin de Vlieger
van den beer Yelstra te Marsum, het
oorijzer door den bruinen ruin David van
den heer Kuiper te Workummer-Nieuw-
land. De uitreiking van de prijzen geschied
de door den Kommissaris des Konings
wiens echtgenoote, evenals die van den
burgemeester van Leewarden, in Friesch
nationaal kostuum het feest met hare
tegenwoordigheid vereerde.
Voor het gerechtshof te Boulogne
staat thans een brandweerman terechtdie
zijne vrouw heeft willen ophangenomdat
zij niet lekker genoeg kookte. Hij had haar
reeds meermalen gewaarschuwddat zij
zorgen moest, dat het middagmaal goed
in orde waswant dat hij haar anders zou
ophangen. Weêr thuis komende zonder dat
de soep op tafel stondterwijl zijne vrouw
in de beschouwing van een flescE rum ver
diept was, ging hij dadelijk naar een
restaurant en liet van daar een goed dinee
aan zijn huis brengen. Hij noodigde zijne
vrouw plechtig uitmet hem aan te zitten
en goed te etenwant het zou haar laatste
maal zijn. Na afloop van den maaltijd nam
hij een flink touw, dat hij in zijne betrek
king gebruikteen hing zijne vrouw daar
aan op. Daarna ging hij met de kinderen
dadelijk het huis uitom na vijf minuten
terug te keeren en met veel omhaal van
woorden aan de buren mede te deelendat
zijne vrouw zich opgehangen had. Een der
buurvrouwen volgde niet de oude gewoonte
om te wachten tot de politie komtmaar
sneed zelf het touw floor. Toen bleekdat
(Naar het Engelsch van J. Arbuthnot Wilson.)
3)
»De Hemel verhoede, dat hel ooit
bij hen opkome, u terug te roepen!"
zeide ik op ernsligen toonwant reeds
had ik eene warme genegenheid op
gevat voor dit vreemde fenomeen van
Westersche beschaving geënt op een on
berekenbaar ouden Oosterschen stam
en ik had genoeg over China gelezen
om te weten, dat wat hij zeide over
zijn waarschijnlijk lot, ingeval hij voor
goed derwaarts moest lerugkeeren,
niets meer was dan de letterlijke waar
heid. Het denkbeeld alleen van zulk
een katastrofe was leijselijk, dan dat
men er zich gedurende een oogenblik
op Eaton Place eene voorstelling van
maken kon.
Toen we dien avond in onzen klei
nen met één paard bespannen broug
ham naar huis redenwaren mijne
vrouw en Effie zeer benieuwd, wat
voor soort van man mijn Chineesche
kennis toch eigentlijk was; en toen ik
haar mededeelde, welk een alleraan-
de slechte kookster nog leefde, en deze
werd weêr bijgebracht. Thans staat de man
terecht. Zijne vrouw heeft hem reeds ver
giffenis geschonken en de rechter verzocht
haar man in vrijheid te stellen. Zij heeft
beloofdin 't vervolg beter voor het mid
dagmaal te zullen zorgen.
Aan de Amst. Ct. wordt medegedeeld,
dat zich bij het toeristen-bureel van Cook
niet minder dan 18000 Amerikaansche
reisluchtigen aangemeldom bij groepjes
een uitstapjen te doen naar de Amsterdam-
sche Tentoonstelling. Zij komen via Har
wich Rotterdam per Rhijnspoor en
vertrekken per Hollandsche Spoor via
Antwerpen.
Te Huybergen, nabij Bergen-op-
Zoomzijn een ongehuwde moeder en haar
kind plotseling overleden. Men spreekt van
eene misdaad. De Justitie is onmidde-
lijk derwaarts vertrokken.
Te Norwich zou zekere Gunn wegens
schulp gegijzeld worden. De gerechtsdie
naren vervoegden zich ten zijnen huizeen
werden beleefd door hem ontvangen en in
eene kamer gelaten. Hij verzocht zich een
oogenblik te mogen verwijderen en keerde
spoedig terug met een bijenkorf, die
hij op den grond wierp, waarna hij de
deur met een sleutel sloot. De bijen vielen
woedend op de gerechtsdienaren aan. Een
hunner had nog de tegenwoordigheid van
geest het venster te openen en de korf
naar buiten te werpenmaar beiden werden
geducht gestoken. Gunn werd wegens
deze „scherts" tot een maand gevangenis
veroordeeld.
Het visschersmeisjen uit Harderwijk,
Mekje Petersen, dat de opening der in
ternationale visscherij -tentoonstelling te
Londen heeft bijgewoondheeft een prach
tig aandenken aan dat bezoek ontvangen.
Haar is toegezonden een sierlijke fijnbe-
werkte medalje van verguld zilver, ter
grootte van een 25 cent-stukjenaan de
eene zijde prijkende met het Engelsche
wapen, en aan de andere met den naam
van den geverden Markies van Hamilton,
prezident der Tentoonstelling. Ook was er
een schrijven bijgevoegdwaarin zij ver
zocht werd, die medalje steeds te dragen.
Een fotografie van de zes Nederlandsche
visschersmeisjen8, die voor de opening
der Tentoonstelling waren uitgenoodigd
was er bij.
Met een zekere voldoening heeft men
te Petersburg berekenddat bij de kroning
van Alexander III niet minder dan 10.000
personen een ridderorde ontvangen hebben,
terwijl in 1856 bij de kroning van Alexan
der II slechts 4000 menschen op deze
wijze gelukkig gemaakt werden.
De Fransche luchtreiziger Lhoste
steeg Vrijdagavond 11. met zijn ballon
Pildtre Rosier te Boulogne sur Mer op,
met gunstigen wind. Na verscheiden uren
in de richting van het Kanaal voortgedre
ven te hebben, was hij Zaterdagmorgen
vroegop een hoogte van 4000 meterin
een zoo ongelijkmatige temperatuur dat de
voeten van den luchtreiziger verstijfd van
koude waren,terwijl zijn aangezicht gloeide.
Hij daalde nu langzamerhand tot op een
hoogte van 500 meter, en zag, dat hij
boven Duinkerken was. Daar kwam hij
even neêr maar om weldra zijne reis te
hervatten, 's Morgens te tien uur werd de
ballon, op een hoogte van 4000 meter,
door een onweder overvallen. De donder
rommelde geweldigde ballon en het schuit-
jen slingerden hevig heen en weder, en
Lhoste verloor het bewustzijn. Toen hij
weder tot zieh zeiven kwam, zag hij de zee
onder zich. Hij was met groote snelheid
gedaalden nog maar 800 meter boven het
water. Zijn ballast raakte op. Omstreeks
4 uur was alles over boord geworpenen
nog steeds daalde de ballon. Te vijf nur
was de Pilatre Rosier in het water, Lhoste
riep luid om hulpmaar zonder hoopdat
iemand hem hooren zoualles bleef doodstil
om hem heen. Zijn krachten raakte uitge
put en hij zag reeds den dood voor oogen
toen hij eindelijk een schipden Franschen
logger Noe'migewaar werddat hem in
't oog kreeg en een reddingboot zond om
hem uit zijn vreeselijken toestand te be
vrijden. Maar eerst na veel moeite geluk
te het, den jeugdigen luchtreiziger hij
is pas 22 jaar oud en zijn ballon veilig
aan boord te brengen. De halion heeft een
lek gekregen.
Ten bewijze hoe verschillend de wet
tot bescherming van nuttige vogels in
Nederland uitgevoerd wordt, meldt men
uit Woerden, dat aldaar de heide politie
agenten in uniform en met sabel op zijde,
publiek een nest met drie jonge lijsters aan
de huizen der ingezetenen ten verkoop
aanbodenwelk nest nog wel was uitge
haald uit den tuin van het huisbewoond
door den afgetreden burgemeester.
Op den lstel1 Juli wordt te Parijs
eene tentoonstelling van insekten geopend
die drie weken duren zal.
Onder de ingezonden honden op de
jongste hondententoonstelling in den tuin
der Tuilerieën te Parijswas ook een groote
Deensche Dog, Lion genaamd, die eens
te Bordeaux een roemrijk avontuur had.
Toen hij met zijn meester langs de kade
wandeldekwam daar een kleine hond aan
hollen die alle kenmerken van dolheid
vertoonde en door een troep mannen ach
tervolgd werd.
Lion snelde op den dollen hond toepakte
hem in de keelsprong met hem in het
water en verdronk hem. Toen hij weer aan
wal gekomen waswerd den hond een ware
ovatie gebrachtmen prees en liefkoosde
hem van alle kantenen zijn meester liet
iets lekkers voor hem klaarmaken.
Maar de eerbewijzen brachten Lion in
de war. Hij gevoelde zich nu verplicht
om op alle kleine honden jacht te maken
en hen te verdrinken. Daardoor veroor
zaakte hij zijn meester eene menigte on
aangenaamheden, en Lion mag nu niet
meer zonder een stevigen muilkorf uitgaan
Vele boerendie in de nabijheid van
Sneek wonenbrengen des morgens en des
avonds hunne melk tegen bepaalden prijs
naar de boterfabriek en karnen zeiven niet
meer dan voor eigen gebruik en enkele
vaste afnemers. Met hun zuivel hebben zij
dus weinig druktehetgeen hun thans zeer
te stade komt, daar zelfs tegen loon bijna
geene goede werklieden zijn te vinden.
-In het Adelphi-theater te Londen
werd dezer dagen een nieuw stuk van Wil-
kie Collins »Rang en Rijkdom» voor het
eerst opgevoerd. Het beviel den toeschou
wers zoo slecht, dat zij bij het vierde
bedrijf hun geduld verloren en begonnen
te sissen en te fluitenzoodat men onmo
gelijk verder spelen kon. De acteur Mason
wist echter in gepaste bewoordingen en
.met een beroep op de achting voor den
schrijver, het rumoer tot bedaren te bren
gen zoodat het stuk rustig verder afge
speeld kon worden. Aan het slot bleek
zelfs het publiek zóo gunstig gestemddat
er om den schrijver geroepen werd. Deze
was echter reeds heengegaan. Het stuk
wordt, niettegenstaande zijn slechte ont
vangst, nog gegeven.
Het ontzettende ongeluk inde Vic
toria Hallte Sunderlandis voornamelijk
te wijten aan een onverklaarbare onvoor
zichtigheid. Men had nl. de naar binnen
openslaande deur van de trap naar de galerij
met een haak op een kier opengezetzoodat
slechts een kind te gelijk er door kon, ten
einde zoo de controle gemakkelijker te
maken.
Het kinderfeest bestond uit goochel- en
andere vertooningener werd besloten door
het uitreiken van de pry zen eener tombola,,
waarin ieder kind een lot had gekregen.
Op de galerij waren ongeveer 1500 kinde
ren en toen nu ongeveer 5 uren beneden
het uitreiken van de prijzen begon, werden
zij bang, dat zij daarboven niets zouden
krijgen. Zij zagen reeds prijzen strooien
onder de kinderen en snelden de trappen
af. In hun haast om er bij te komen, wilden
toen vermoedelijk twee kinderen tegelijk
door de gedeeltelijk open deur dringen en
raakten zij in de nauwe opening vast. Er
kwam een opstoppingde achteraankomen
de kinderen drongen vooruitzij vielen op
en over elkander, en de onderliggenden
vonden een akeligen doodwaarvan later
hunne gescheurde kleederen 'en ellendig
verminkte gezichten en ledematen getuig
den. Het publiek op de galerij bestond bijna
uitsluitend uit kinderen, en de weinige
moeders, die er zich bevonden, waren met
hare kinderen boven gebleven. Er was dus-
volstrekt geen toezicht van volwassenen r
dat het ongeluk zeker minder groot had
doen zijn.
In de zaal bemerkte men ondertusschen
niets van den vreeselijken strijddie op de
trap gestreden werdhet geschreeuw der-
kinderen scheen daar een dof rumoer, waar
op men bij de overige drnkte in het gebouw
geen acht sloeg.
De directeur van het gebouwGraham,,
was de eerste die het ongeluk ontdekte,
toen hij volgens gewoontede ronde deed
om te zien of alle uitgangen in orde waren.
»Toen ik de beneden-deur van de galerij
naderde»zoo verbaalt hij»hoorde ik
akelige kreten en gillen. Ik snelde naar de
deur en wilde haar openduwenmaar kou
dat niet omdat de haak er op wasen ik
zag de opening bijna tot aan mijn hoofd
opgepropt met de lichamen van kinderen-
Ik snelde ontzet naar bovennaar de onder
galerij om van daar aan de andere zijde
van de trap te komenen riep intusschen
om hulp. Een paar heeren voegden zich
bij mij. Wij vonden deur en het venster
van de ondergalerij open en den gang bij
uit, tot algemeene tevredenheid van
allen, die er bij betrokken waren.
't Was een allergenoegelijkst dinee,
en 't mocht een wonder heeten
Effie en Marian deelden onvoorwaar
delijk de gunstige opinie, die ik zoo
spoedig aangaande Mr. Chung had
opgevat. Zijne zachte, zilverachtig
klinkende stem, zijn oprechte, open
hartige manieren, zijne beminnelijke
bescheidenheid dit alles viel in den
smaak van deze twee strenge beoor-
deelaarsters en maakte indruk op haar,
en tegen het einde van den avond
waren zij even ingenomen met zijn
aangename persoonlijkheid, als ik al
dadelijk geweest was. En 't bleef
niet bij dit begin, en 't kwam zoo
ver, dat toen we ons naar Abbot's
Norbury begavenom daar een gedeel
te van den zomer door te brengen, Ma
rian er bepaald op gesteld was, dat Mr.
Chung zou uitgenoodigd worden, om
van de partij te zijn. Hij nam deuitnoo-
diging met de meeste bereidwilligheid
aan, en gedurende vijf of zes weken
brachten we daar een zoo aangenamen
tijd door, als ooit vier menschen
ergens met elkander doorgebracht
hebben. Wordt vervolgd.)
genaamst persoon ik in hem had aan
getroffen konden zij beiden bijna niet
nalaten te lachen om de geestdrift,
waarmede ik eene beschrijving van
hem trachtte te geven. Effie inzon
derheid dreef niet weinig den spot
met het denkbeeld van een naar het
versland en naar 't gemoed hoog ont
wikkelden Chinees. iGe weet wel,
beste oom," zeide zij op den inne-
menden toon, die haar eigen was,
ïdat al uwe ganzen altijd zwanen
zijn. Iedere vrouw die ge ontmoet
is onberispelijk schoon, en iedere man,
met wien ge kennis maakt, is een
alleraangenaamst persoon totdat
Tantetjen en ik ze ook te zien krijgen."
sDat zegt ge volkomen naar waar
heid, Effie," antwoordde ik; »maar
met dat al is dat eene liefderijke zwak
heid van me."
Maar voordat de week orn was,
drongen Effie en Marian er op aan,
dat ik Chung een bezoek moest gaan
brengen, en hem bij ons op Kensing
ton Park Terrace te dineeren moest
vragen. Vooreerst was beider nieuws
gierigheid in de hoogste mate gaande
gemaakten ten andere vonden zij het
't neusjen van den zalm in deze dagen
van steeds toenemend kosmopolitisme,
vertrouwelijke gesprekken te kunnen
voeren met een Chineeschen attaché.
nJapanneezen zijn goedkoop," sprak
Effie, ijsselijk goedkoop in de laatste
jaren, niet meer dan prullewaar
op de markt; maar een Chinees heeft
nog, den Hemel zij dank, waardein
het maatschappelijk verkeer." Nu moet
ik zeggen, dat ik, hoewel een zeer
gehoorzaam echtgenoot, zooals echt-
genooten gewoonlijk zijn, toch in
zulke aangelegenheden niet altijd Mari
an's zin doe; maar ieder beschouwt
het als een uitgemaakte zaak, dat
Effie's wil voor mij eene wet is. Effie
laat me dit tusschen twee haakjens
mededeelenis meer dan eene doch
ter voor ons, want zij is het eenige
kind van den armen Tom; en natuur
lijk heeft thans alles wat met dien
besten Tom in verband staat, dubbele
waarde voor ons, gelijk geugemak
kelijk zult kunnen voorstellen. Toen
dus Effie het er op gesteld had, dat
Chung bij ons zou komen dineeren,
was hel een uitgemaakte zaak, dat
het gebeuren zou; en ik ging hem
derhalve op zijne kamers een bezoek
brengenen noodigde hem behoorlijk
