De verloren geraakte Brief,
heden ala die te Kabelvaag zich uiten in
brandstichtingen 't is nauwlijks twee
jaar geledendat zulk eene misdaad
begaan werd.
Uit Brunswijk wordt een treffend
voorval gemeld. Eene moeder had om haar
schoot vijf kinderen geschaard. De bliksem
sloeg in de woning en trof de moeder en
vier der kinderen doodelijk. 't Vijfde kind
was licht gewond.
In Marokka begint de slavenhandel
weêr te bloeien. Uit Tanger wordt na-
mentlij k berichtdat er onlangs herhaal
delijk verkoop van slaven is gehouden.
Eene negerin bracht rnim 110 guldenen
een negermeisjen 70 gulden op. Weinige
dagen later werden wederom een paar
slavinnen, een 15-jarige voor bijna 80,
en een 30-jarige voor 95 gulden verkocht.
Een dezer, de jeugdigste, was een van
haar maneen gefortuneerden Moorweg
gevoerde vrouw. Terwijl zij te koop werd
aangebodengaf de ongelukkige op leven
dige wijze hare verontwaardiging te kennen
over de behandelingdie zij van de koop
lustigen onderging.
Dezer dagen heeft een man van om
streeks 102 jaar, wonende in de omstreken
van Utrecht, een bezoek gebracht aan
Amsterdam. De oude moet zich kostelijk
vermaakt hebben en menigmaal hebben
verklaard „Zoo iets zag ik in mijn leven
niet.
Van wege de Maatschappij tot ver
pleging van weezen in het huisgezin wordt
op de Tentoonstelling te Amsterdam een
bazar gehoudenwaarvan de opbrengst aan
de weezen ten goede komt. Zooveel steun
ondervindt die Maatschappijdat de bazar
bijna is uitverkochtde kommissie vraagt
toezending van voorwerpen van kunst en
smaak om den voorraad weder aan te vullen.
Door het schooltoezicht te Londen is
bepaalddat alle kinderen van 513 jaar
die binnen de termen van de schoolplicht
vallen, voortaan, wanneer zij gedurende
den schooltijd op straat worden aangetrof
fen, van overheidswege naar de school
zullen gezonden worden. Wordt deze maat
regel met kracht doorgezet, dan zullen
ongetwijfeld binnen kort de vele arme en
half uitgehongerde kinderendie nu in de
(Naar het Engelsch van Mrs. J. H. Riddel.)
3)
Natuurlijk verdient hij er wat bij met
zijn schrijven, maar als ge alles te
zamen op vijfhonderd pond rekent,
dan verbeeld ik me, dat ge 't wel
een weinig te ruim stelt. En noemt
ge dat nu sukces? Wel, hij had thans
al wel bisschop kunnen zijn, indien
hij den raad zijns ooms maar ware
opgevolgd!"
„Maar ik had het ook wel niet kunnen
zijn," antwoordde Mr. Kilhamsoms,
wanneer hij zulk een opmerking had
moeten aanhooren. „Bij slot van reke
ning is het bisschops-ambt een zeer
moeilijk genaakbare burcht."
„Och wat, mijnheer, praal me daar
niet van," voerde Mr Hammond dan
daartegen aan. „'t Zou juist zooveel te
beter voor je geweest zijnals ge eene
betrekking gekozen had, die voor Dick,
Tom en Harry ongenaakbaar is. Met
al je knapheid, Kilham, houd ik het
er voor ik moet het zeggen dat
je wereldkennis maar zeer gering is."
Mr. Hammond had volkomen gelijk,
Mr. Kilham „mijn redakleur", de
mandien hij steeds als voorbeeld aan
haalde, om zijn beweren te staven,
dat de literatuur slechts te beschouwen
was als een zeer armzalig en nullig
bedrijf bezat indedaad zeer weinig
wereldkennis, anders had hij zich
nooit ook maar één oogenblik kunnen
verbeelden, dat Bessie Dunlow's ge
laat, stem en manieren waarschijnlijk
bij zijn patroon ook maar het geringste
vermoeden van talent zouden gewekt
hebben.
Niemand had Mr Hammond kunnen
beschuldigen, dat hij een voorstander
was van rustige stilte. Wanneer hij zijn
vakantie-tijd nam, begaf hij zich altijd
naar een ol andere stad, die stopvol
bezoekers van zijn eigen soort was.
groote wereldstad bij goed of slecht weêr
worden uitgezonden om lucifers etc. te
verkoopenvoor goed van de straat ver
dwijnen. Zij komen dan niet meer in
verzoeking om te bedelen of te stelenwat
tot dusver maar al te vaak Het geval was.
Te Heerenveen hebben Dinsdag-en
Donderdagavond een paar Mormonen ge
sproken. De zaal was telkens overpropt
vol en een paar personen hebben zich bij
hen aangesloten. Men vreest echter niet,
dat hunne prediking veel rezultaat zaj
hebben.
De heer Bennetde bekende eigenaar
van de Neic-York Heraldbracht verleden
week met zijn sierlijk stoomjacht uit
Amsterdam een bezoek aan het eiland
Marken en aan Monnikendam. Op beide
plaatsen werden rijksdaalders, zelfs goud
geld onder de menigte geworpendie zich
niet onbetuigd liet, zoodat aan de reizi
gers zoover mogelijk uitgeleide gedaan
werd.
In de midden galerij van het Ten
toonstellingsgebouw te Amsterdam isin
een afzonderlijke vitrinehet schitterende
diamanten stel te ziendat voor de Kom
missie van de firma Gustave Sandoz als
„groote prijs" voor de verloting werd
aangekocht, 't Bestaat uitdiadeemhals
snoer armbandbrocheoorbellen enz.
te zamen 12 stuks, en vertegenwoordigt
eene waarde van 200.000 francs. Een meis-
jen in Marker fantazie-kostuumnaast de
kast geplaatst,biedt het publiek de loten aan.
Onlangs ondernamen eenige veloci-
pède-rijders een tocht van de Zuid-Russie-
sche stad Woronesch naar Jelez. De weg
werd zonder ongelukken afgelegdmet een
snelheid van 15 tot 20 wersten in het uur.
Maar de daar zoo zeldzame reizigers wer
den op sommige plaatsen zeer zonderling
ontvangen. Te Sadonsk o. a. werden zij
door een talrijke volksmenigte opgewacht.
Men zag daar in hen voorboden van den
naderenden Anti-Christ, en het scheelde
weinig of zij waren op knoetslagen ont
haald. Yóor het echter zoover kwam,
verlieten de voor velen zoo raadselachtige
gasten de stad weder.
Aan een postiljon op de postkar te
Smilde is eene boete van f 3 opgelegd,
omdat hij in dienst zijndeniet den
voorgeschreven hoogen hoed droeg.
't Gemeentebestuur van Hoofdplaat,
zoo meldt de Middelb. Ct. is op nieuw
bij deurwaarders-exploit gesommeerd tot
betaling aan den aannemer Machetthans
van de aannemingsom der bestrating in de
kom der gemeente. Op de eerste sommatie
in zake den weg naar den Nieuwlandschen
molen, is nog geen betaling gevolgd. In
de op Zaterdag jl. gehouden zitting van
het kollege van burgemeester en wethouders
moet het weêr zoo onstuimig zijn toege
gaan dat de burgemeester tot sluiting
overging en toen den wethouder Cammaert
door den veldwachter de zaal deed uitzetten.
Het stoomschip Daphnedat op de
Clyde te Glasgow zonk bij het van stapel
loopenis nu boven water gebracht en vlot
gemaakt. Er werden nog 17 dooden in
gevondendie het aantal gevonden lijken
op 117 brachten. Er worden thans nog
elf vermist.
Te Zwaag westeinde (gem. Dantu-
madeel) staat een paar reeds een half jaar
onder de geboden. Eerst meende men dat
de bruid als een jongen was aangegeven.
Thans blijktdat zij in 't geheel niet in
't register van geboorten voorkomt.
De heer I. L. F. K.vroeger makelaar
te Amsterdamis wegens bedelarij te Nij
megen veroordeeld tot eene gevangenisstraf
van eene maand.
Uit de cellulaire gevangenis te Tiel
is Dinsdagmorgen vroeg een veroordeelde
ontvlucht. Waarschijnlijk heeft hij zich
door het venster zijner cel in den zooge-
naamden koekoekdie het omgeeftweten
te wringen en heeft hij toen gebruik ge
maakt van een ladderwelke een verver
die een oogenblik afwezig wasdaartegen
had gezet. Langs de ladder afdalende, is
hij op de plaats gekomen, van waar hij
den muurdie het gebouw aan drie zijden
in een hal ven cirkel omringt, is overge-
klommen.
Eene vrouwelijke getuige, die Za
terdag 11. voor de Arrondissements-recht-
bank te 's Hertogenbosch verscheenis in
het Paleis van Justitie aldaar voorspoedig
bevallen.
Een onbekende heeft aan het hoofd
bestuur van het Nederl. Zendelinggenoot
schap te Rotterdam een aantal effekten doen
toekomen, ter gezamentlijke waarde van
ruim vijftienduizend guldenom te voorzien
in den geldelijken nood, waarin dit ge
nootschap verkeert.
In de IJselstreken zijn nu reeds
meer steenen vervaardigd, dan in de beide
vorige jaren te zamen. De vraag naar dit
artiekel was steeds groot. Bijna de geheele
voorraad is opgeruimd.
De verzending uit het Westland van
aalbessen naar Engeland is in vollen gang
vooral is er veel vraag naar zwarte. Voor
hendie meenendat zwarte bessen uitslui
tend dienen om er roode jenever van te
maken, kan 't zijn nut hebben te vermelden,,
dat men er ook een „uitstekenden portwijn"
van maakt. Ofschoon het surrogaat niet on
aangenaam van smaak is, mag toch worden
betwijfeldof heeren geneeskundigen daar
aan dezelfde krachtige eigenschappen als
aan hetPortugeesch fabrikaat toeschrijven.
De matroos William Hyde, deel
uitmakende van de bemanning der bark.
Allienavan Londen naar New-South-Wa
les, heeft een bewijs van onverschrokken
heid gegevendat wel vermelding verdient.
In de Australiesehe Zee werd hij door een
hevigen orkaan van de ra geslagen. Niet-
tegenstaande de hooge Zee en het woest
weêr sprongen de stuurman en twee matro
zen in een kleine jol om te pogen den
overboord gevallene te redden. Na drie
kwartier hard geroeid te hebbenterwijl
een hunner voortdurend water uithoosde
kwamen ze bij den armen kerel, die al
dien tijd had rondgezwommen vechtende
met een haai. Met zijn mes had hij voort
durend het ondier van zich geweerdhet
telkens wondende in den kop. Toen de haai
de boot zag naderen, vermeerderde hij zijn
aanvallen en werd telkens woedenderdoch
Hyde bleef kalm voortvechtentelkens
uitwijkende en met zijn mes nieuwe stooten
toebrengende aan het hongerige dier. Ter
wijl de stuurman Hyde in de jol trok,
weerden de beide matrozen de haai af met
hunne riemen. Door den val uit de ra had
Hyde een deel van zijn kleêren en zijn
schoenen verloren, welke laatste ge
spleten waren door den slag op het water,
Zijn huis prijkte met de gloeiendste
kleuren; zijne kinderen werden groot
gebracht om wonderen van bijdehand
heid en knapheid te wordenzijn
paarden lichtten de poolen hooger op
dan andere paarden; en zijne gade,
eene groote, schoone vrouw, was altijd
uitgedost in schitterend toilet, en
prijkte altijd met een schat van ju-
weelen.
't Was altijd het meest geruchtma
kende in het seizoen, dat Mr Hammond
aantrok.
De meest in 't oog vallende schilderij
het meest zenuwschokkende boek, de
luidruchtigste muziek, de meest be
sproken zanger en een schrijver,
wiens werk lang de aandacht trok en
eene gloeiende kritiek uitlokte, dat
was de schrijver, naar wien zijne
ziel reikhalsde.
„Wij vormen hier geen auteurs,
mijnheer" zeide hij eens op deltigen
toon tegen een persoondie verklaarde,
dat vooralsnog de wereld er zich
niet van bewust was, dat zij in zijn
persoon zulk een kolossaal genie bezat.
„We vormen hier geen auteursmijn
heer; maar wanneer ze gevormd zijn,
dan verheugt het ons hen hier te zien."
„Gevormde" auteurs evenwel verheug
den zich altijd evenzeer Mr. Hammond
te zien, die een tegenzin had om hen
te beloonen naar de mate van 't geen
zij hunne verdienste achtten.
Dit was een der bezwaren, welke
Mr Kilham te bekampen had, bij zijne
pogingen om aan het tijdschrift, waar
van hij redakteur was, sukces te ver-1
zekeren. Dat hij het tot op zulk een
hoogte gebracht had't was bijna ge
heel een gevolg van het standpunt
dat hij in de wereld der letteren innam
en aan zijne vriendelijke manieren, die
dienst deden als een bewonderenswaar
dig stoolkussen tusschen Mr. Hammond
en de medewerkers.
De eerlijkheid echter gebiedt te ver-
klarendat Mr Hammond niet zoo er
overdacht.
„Indien ik er niet voor waakte,"
placht hij te zeggen, „mijn tijdschrift
zou spoedig weder even weinig gaan
opbrengen, als het geval was, toen
het. in mijn handen kwam.
Hij had in de dagen van den vorigen
eigenaar er een soort van hypotheek
op gehad; en toen die persoon ein
delijk bankroet ging, had hij besloten
eens te beproeven, of bij er niet wat
van maken kon, dat geld opbracht.
„Een goed beheer doet alles", mocht
hij gaarne beweren. „Alles in deze
wereld hangt van hel beheer af, en
't geheele onderscheid tusschen slagen
en mislukken is eene kwestie van
beheer."
Evenals vele anderen, wien het
zij het ook niet rechtstreeks te
doen is om hun eigen lof te verkon
digen, vergat Mr. Hammond de om
standigheid, dat hij zijn beheer be
gonnen was met eene goede zaak en
eene bevredigende balans bij zijn ban
kier; terwijl Mr. Kilham en anderen,
die geen bewonderenswaardige beheer
ders hunner eigen zaken waren, ge
noodzaakt waren geweest te beginnen
en den strijd om 't bestaan te wagen,
geheel en al zonder zulke hulp.
Bessie Dunlow zou op Mr. Hammond
den indruk gemaakt hebben van een
verongelukt schepsel. Tot jongelieden,
armoedig gekleed, en er uitziendeals
hadden ze nooit genoeg te eten gehad
voelde hij zich volstrekt niet aange
trokken. Zware zijde, kostbaar bont,
hoeden naar den laatsten smaak, keurig
gemaakte laarsjes, onberispelijke hand
schoenen zóó behoorde het voor
eene ,,dame"en 't zou bij Mr. Ham
mond evenmin opgekomen zijn, de
arme Bessie in haar beste stoffen
japonnetje, met haar eenvoudig hoed-
tjen, haar goedkoop kaal manteltjen
eene dame te noemen, als zijn
eigen keukenmeid met dien titel aan
te spreken.
01 eigentlijk stond, naar zijn opvat
ting, de keukenmeid hooger in rang
zij voerde in allen gevalle een goed
beheer over de haar toevertrouwde
zakenmaar daar Bessie juist die hoe
danigheid miste, die voor hem boven
alle andere hoedanigheden stond, kon
het niet anders, meende hij, of zij
moest op de menschen een ongunstigen
indruk maken.
Zooals zij was, evenwel, had zij
genade gevonden in de oogen van
Mr. Kilham. Zij had hem herinnerd
aan eene jeugdige zuster, die reeds
gedurende een aantal jaren veilig en
rustig had liggen te slapen onder de
groene zoden van zeker ver verwijderd
kerkhof. Er was ook iets in hare ge
laatstrekken, dat hem het beeld voor
den geest riep van een meisjen 't
was een herinnering, die ook thans
nog den man van middelbaren leeftijd
pijnlijk aandeed, dat gedwongen
was geworden tegen haar zin te trou
wen, en vóór haar twintigsten ver
jaardag overleden was.
Bovendienzij was een armaan
haar lot overgelaten schepsel aan
haar lot overgelaten, niettegenstaande
zij eene moeder en broeders en zusters
had; en dan was zij ook toegerust
met die noodlottige gave, genie; en
wie kon beter weten dan Mr. Kilham,
hoeveel geluk waarschijnlijk aan 't bezit
dier gave verbonden was?
Haar hart had zich voor hem ge
opend, en reeds bij hun eerste ont
moeting was hij alles wal haar betrof
te weten gekomen alles, dat is
te zeggen, behalve den naarn^ van het
veraf gelegen dorp, van waar zij geheel
alleen de reis naar Londen ondernomen
had.
„Ik heb aan redakteurs en uitge
vers geschreventot ik het moede
werd", had zij tot verklaring van haar
bezoek gezegd; „en misschien zou ik
beter slagen, meende ik, als ik hun
persoonlijk een bezoek ging brengen."
Wordt vervolgd.)
