DE KLANK VAN GOUD.
mede hij een scherpe opmerking van den
heer van Honten beantwoordde. Had deze
eene paralel getrokken tussehen hem en
mannen als l almerston en Bismarck als
leiders van partijen, de Min. wil alleen
maar den Staat dienen en geen partijleider
zijnmaar in geen geval zon hij er prijs
op stellen mannen aan te voeren van eene
richting als die van Mr. van Houten. -
De heer Keuchenius houdt vol met den
heer van Hontendat wetschennis en
rechtsverkrachting geen te sterke uit
drukkingen waren ten aanzien van de
Billiton-kwestieal verdenkt hij ook nie-
mands goede trouw. De heer van
Houtennogmaals het woord voerende
volhardt hij zijne meening, dat de keuze
van den G.-G. als nieuw onderhandelaar
in de Billiton-zaak af te keuren is. Hij
komt op tegen de vestiging van de legende,
als zou de G.-G. moreel en intellektueel
volkomen onschuldig zijn. Hij herhaalt,
dat 's Ministers geschriften oorzaak zijn
van het wantrouwen in zijn beleid vooral
ook ten aanzien van de Konverzie, waar
tegen de heer van Bloemen Waanders
nog niet lang geledenin artiekelen van
het Dagblad heftig is te velde getrokken.
De heer Bastert tracht nog eens te betoo-
gendat de stemming over deze begrooting
de kwestie van vertrouwen of wantrou
wen in het beleid des Ministers onaan
geroerd laat.
In de Vergadering der Tweede Kamer
van Maandag, heeft de heer Keuchenius
zijne motie ingetrokkenterwijl die des
heeren Cremersin stemming gebracht
zijnde, verworpen werd met 47 tegen
20 stemmen.
De lotaal-nitslag der „akte-examens
voor onderwijzers en onderwijzeressen'is
als volgt: geëxamineerd 457 mannelijke
en 305 vrouwelijke kandidaten; geslaagd
244 der eersten en 191 der laatstenresp.
ruim 53 en ruim 62% pet.
In België hebben ruim 70.000 bur
gers zich aangeboden voor het examen,
waardoor zijzonder de vereischte som in
de direkte belastingen te betalen, kies
bevoegdheid voor de Provinciale Staten
en de Gemeenteraden kunnen verwerven.
Omstreeks 50.000 kandidaten zijn voor dat
examen geslaagd. Dit cijfer van 71 pet.
geslaagden is niet overal bereikt. In een
der kantons van Namen o. a. hebben van
de 409 slechts 255 met goed gevolg het
examen afgelegdd.i. 63 pet. Dat de
examinatoren nog al eens dwaze antwoor
den ontvangen hebben, laat zich begrij
pen. Zoo antwoordde een adspirant-kiezer
op de vraag: „door welke daden heeft
Jakob van Artevelde zich onderscheiden
„Deze man voerde in 1830 de burgergarde
aan en streed naast Charles Rogier."
De Fransche Kamer van Afgevaar
digden heeft de eerste artikelen van het
onderwerp van den heer Paul Bert, betref
fende de benoeming en de bezoldiging der
onderwijzers en onderwijzeressen bij het
lager onderwijs aangenomen. Op art. 2
had bisschop Freppel een amendement voor
gesteld volgens hetwelk de benaming van
„bizondere scholen" plaats zou maken voor
die van „vrije schelen". Het amendement
bepaalde voorts, dat de schoolopziener
zich niet zou mogen bemoeien met het
onderwijs op de vrije scholen; een vrije
inrichting beweerde de bisschop-afge
vaardigde waar een groot aantal kinderen
onderwijs ontvangenmoet de vertegen
woordiger van den Staat niet ten allen
tijde kunnen binnentredenanders is de
school niet vrij meer. Het amendement
is verworpen.
De Chineesche gezant, de Markies
Tsengis te Parijs teruggekeerd. Hij zal
de onderhandelingen met Frankrijk her
vatten. Hij moet een onderhoud met den
Minister Ferry gehad hebben om te be
proeven of men ook tot minnelijke schik
king zou kunnen komen. Van den uitslag
dezer gedachtenwisseling zal het afhangen,
of Tseng te Parijs blijven, dan wel naar
Engeland terugkeeren zal. Men zegt,.dat
de Fransche Regeering enkel onderhande
len wil op voorwaarde, dat China de
vestingen in de delta der Roode Rivier,
met inbegrip van Bac-Nink, prijs geeft.
Men verwacht, dat de debatten in
den Duitschen Rijksdag nog al onstuimig
zullen zijn, naar aanleiding van de voor
stellen tot verhooging der begrooting van
oorlog en de verlenging van de socialisten
wet. De verhouding der partijen zal van
dien aard zijn dat de beslissing in handen
van het centrum komt, welks houding
vooraf niet te bepalen is. Mocht het voor
stel tot verlenging van de Socialisten-wet
verworpen wordendan voorziet men een
ontbinding van den Rijksdag, waaromtrent
de partijen nu reeds maatregelen zouden
Nog altijd geeft het bezoek, door
den Duitschen Kroonprins aan het Spaan-
sche Hof te brengenstof tot veel geschrijf
in de dagbladen. De Spaansche Minister
raad moet het verlangen hebben uitge
sproken, dat de Kroonprins te Valencia
zou landen, en niet te Barcelona, omdat
men beducht is voor onaangename demon
straties van de zijde der talrijke Franschen,
die in laatstgenoemde stad wonen. Te
Berlijn zou men daaraan geen gehoor willen
geven, omdat men daar meent te mogen
verwachten, dat de Spaansche Regeering
krachtig genoeg isom ook te Barcelona
den keizerlijken gast van het Spaansche
Hof voor beschimping te behoeden,
't Schijnt waar te zijn, dat het uitstel der
reis met deze kwestie in verband staat.
Hit IJmuiden wordt bericht, dat
het stoomschip Condorvan Liverpool naar
AmsterdamZondagmorgen 3 uur op de
Noordpier is gestrand. Het'schip is geheel
onder water. Van de equipage zijn twaalf
man dadelijk bij het zinken van het schip
verdronken. Van de tien in het want
gevluchten zijn acht man gered. De lijn
van den vuurpijltoestel brak en de nog
overige raketten bleken vochtig te zijn,
doch een der in het want gevluchte
mannen had den inval de dunne vlaggelijn
uit te werpen met aan het eind een zijner
kleedingstukken gebonden welke door den
storm naar wal werd gedreveD. Hierdoor
raakte men met het schip in verbinding
en gelukte het acht van de tien mannen
te reddentwee schijnen zoo uitgeput ge
weest te zijn dat zij zich in zee hebben
moeten laten vallen voor zij gered kon
den worden.
Het schip is weg; de lading, uit stuk
goederen vetolie enz. bestaande, tracht
men te bergen. Een paar balen wol en
een vat olie zijn reeds aangebracht. Het
geheele strand tussehen Wijk aan Zee en
IJmuidenis bezet met verschillende voor
werpen van het schip afkomstig. Het
schip stuurde niet bij het binnenkomen
en liep daardoor op de bestorting van de
Noordpier.
Dit is het eerste schip dat gedurende
het bestaan der haven bij het binnenkomen
is verongelukten dat nog wel een stoom
schip dat reedB zóó dikwijls die haven
binnenkwam dat de kapitein dit zelfs zon
der loods deed. Twee andere schepen, die
tot des ochtends den storm in zee hebben
doorstaan, zijn er goed afgekomen.
Twee dienstmeiden te Zevenhuizen
(Prov. Groningen) geraakten, door duister
nis misleidin eene diepe en breede sloot.
Eene er van was zoo gelukkigmet veel
inspanning den wal te bereiken en op het
droge te komen. Zij kon echter hare vriendin
niet redden en liep daarom spoedig heen
om hulp te halen. Toen deze kwam op
dagen, was het reeds te laat. Men vond
de arme meid in den modder gestikt.
Bij gelegenheid van een bal op de
bovenzaal der sociëteit te Almelo had een
der muziekanten het ongeluk van de trap
te vallen, waardoor hersenschudding ont
stond. De ongelukkige, behoorende tot
het militaire muziekkorps te Arnhem en
vader van 6 kinderenis naar het stedelijk
ziekenhuis overgebracht. De hoop op het
behoud zijns levens is luttel.
Over een eigenaardig geval van be-
leediging, thans bij het Landgericht te
Berlijn aanhangig, deelt de Berl. B. Zeit.
het volgende medede fabrikant Knop
die voornamelijk een middel fabriceert om
den hairgroei te belemmeren, vervoegde
iich verleden jaar bij den fotograaf Zeidler
om damesportretten te zienmet het doel
voor eene reclame. Zeidler lei hem negen
verschillende fotografieën van vrouwen
voormet de verzekeringdat hij gerechtigd
was, deze opentlijk ten toon te stellen.
Hieruit koos Knop het eenvoudige por-
tretjen van zekere juffrouw R. en droeg
aan Zeidler opeen aantal exemplaren
voor de helft met een klein snorretjen en
bizonder zware wenkbrauwen geretou
cheerd te vervaardigen en hem ter opent-
lijke tentoonstelling te leveren. Knop wilde
door deze afbeeldingen de uitwerking van
zijn hairmiddel aanschouwelijk maken.
Toen jufrouw R. zich daar nu op deze
wijze op vele plaatsen zag ten toongesteld
werd zij daarover zoo boosdat zij Zeidler,
met wien zij wegens de wijze waarop hij
haar gefotografeerd had, geschil had ge
kregen, uitdrukkelijk verbood hare foto
grafie opentlijk ten toon te stellen. Op de
door haar ingeleverde klacht stelde de
officier van justitie eene strafvordering
tegen Zeidler en Knop in wegens openbare
beleediging vanjuffrouwR. De Rechtbank
veroordeelde ook den aangeklaagde Zeidler
tot eene geldboete van 100 Mark waarbij
zij aannam, dat het dezen bekend moest
zijn, dat eene dame, door een snorretjen
aan haar portret toe te voegen, in haar
eer beleedigd werd. De aangeklaagde Knop
werd daarentegen vrijgesprokendaar deze
niet had kunnen wetendat de mede-aan
geklaagde zich aan misbruik schuldig heeft
gemaakt. Het door den officier van justitie
hierop verlangde hooger beroep trok hij
binnen den termijn weder in, waardoor
Zeidler zich aan de eerste uitspraak had te
onderwerpen.
Uit Géneve wordt eene romantiesche-
1 geschiedenis bericht van een rijken jongen
man, den Vicomte Paul d'Arjuzon den zoon
van een gewezen Kamerheer van Keizer
Napoleon III. Hij werd door allerlei kuipe
rijen van bloedverwanten, die zijn aan
zienlijk vermogen wilden machtig worden
in 1871onder kurateele gesteld en in een
krankzinnigen gesticht opgesloten. Maar
hij wist -te ontvluchten en had zich thans,
na vijf jaren rondgezworven te hebben
in de stad Genéve gevestigd. Daar werd
hij door een agentdie voorgaf eene ver
zoening tussehen hem en zijne familie te-
bewerken, uit zijn hotel gelokt en met
behulp van een paar mannenin een rij
tuig, gekneveld over de Fransche grenzen,
naar Thouon gebracht. De vrienden va»
den Vicomte waren intusschen gewaar
schuwd. Een paar dagen later kwamen te-
Thouon een advokaat en een dokter aan
die het gerecht van het gebeurde in kennis-
stelde en de vrijheidstelling van den ge
vangene bewerkten. De agent maakte zich
ten spoedigste uit de voeten. Er is een
gerechtelijk onderzoek ingesteld.
Te Nizza klaagt men er zeer over
dat de nabijheid van Monaco op het bezoek
der vreemdelingen zulk een nadeeligen in
vloed uitoefent. Men schuwt meer en meer
de plaatsomdat de speelbank te Monaco-
zoo verleidelijk is. De meer Westwaarts
van Nice gelegen plaatsjes zijn reeds vol
vreemdelingen. De vorst van Monacodie
jaarlijks 600.000 francs van de speelbank
maatschappij krijgt, moet een aanbod
van 8% miljoen francs voor zijn aanspraken,
op die rente hebben afgewezen.
Gelijk kort geleden is gemeld, had
de Rijksontvanger Vermeulen te Dokkum
nadat hem tweemaal vergeefs door middel
van een kassier eene gezegelde kwitantie-
van ƒ16.44, wegens eene schuld aan eene
wednwe aldaar, was aangeboden, het geld
rechtstreeks aan deze laatste gezonden,
die nu echter vergat een zegel van vijf cent-
op de kwitantie te plakken, waardoor
deze zelfde ontvanger haar nuop grond
der wet, eene boete van 25 oplegde.
Naar we thans vernemenheeft de Minister
van Financieën, officieel met den toestand
der zaak bekend gemaaktgenoemde we
duwe kwijtschelding van die boete ver
leend.
Een gemeente-ambtenaar in eene
kleine stad kreeg onlangs van het Gemeente
bestuur eene missieve, waarin hem te ken
nen werd gegeven dat hij wegens eenige
tekortkomingen in de waarneming van
zijn ambt zijn ontslag moest aanvragen..
De man schreef eene briefkaart terugom,
te melden, dat hij weigerde zijn ambt
neêr te leggen. Dit schrijven kwam in de-
Raadsvergadering ter tafelen wegens den
toon, waarin het was vervat, besloot de
Raad met algemeene stemmende brief
kaart ongelezen terug te zenden.. Zoo al
thans las men in de missieve van de Se-
kretaris.
Te Koretz (Volhynië) ontmoette de-
rechter, terwij 1 hij reed, den j ood Charbosch.
Zonder de minste reden gaf hij hem met
zijn zweep een slag in het gezicht. Char-
bosch sloeg met zijn zweep hij voerde
een kar terug. Daarmee scheen de zaak
te zijn afgeloopenmaar eenige dagen
daarna werd Charbosch gearresteerd,
en voor den rechter gebrachtdie hem
(Naar het Engelsch.)
5 II.
„Ik ga op reis," was zijn antwoord,
terwijl hij zijn oogen sloot en weêr tegen
het vuur knikte.
„Van avond toch niet!"
Plotseling sprong hij met een kreet op.
„Wat zegt gij?"
„Ik vroeg, of gij vermoeid waart,"
zeide ik.
„Vermoeid? Neen. Droomde ik?"
„Ja," zeide ik. „Zoudt ge niet wat
gaan liggen?"
„Nu," antwoordde hij, slaperig naar
de sofa kijkende, „als gij er niets tegen
hebt. Ja, dan wilde ik wel vijf minuten
rusten. Binnen vijf minuten ben ik
weêr klaar."
Hij zeide altijd „vijf minutenmaar
zijn slaap duurde altijd den geheelen
nacht, en dikwijls tot ver op den dag
die volgde. Hij trok zijn jas uit, sloeg
Imijn duffel over zijn schouders en ging
iggen.
„Ik zeg, Field, oude kerel," zeide
hij, nauwlijks hoorbaarterwijl hij zijn
vermoeid gezicht naar den muur wendde,
„wat zijt gij toch een gastvrije, oude
snaak! Ik zeg-, beste jongen—ik
ja— op
Toen hoorde ik zijne zware ademhaling
en wistdat hij vast in slaap was. Hoe
lang ik in mijn armstoel voor 't vuur
zat, nadat Scroggie in slaap was ge
vallen weet ik nietmaar uren moeten
er zijn verloopen, voor 't geval plaats
vond, dat ik nu ga verhalen. Ik gevoelde
geen lust om naar bed te gaan, en
in deze slapeloosheid kwamen er vele
vreemde gedachten bij mij op; doch,
wat het vreemdste van alles was; een
klank gelijk die van goud klonk telkens
in mijn ooren; kwijt worden kon ik
hem nietmijne gedachten bleven telkens
bij Frank Bo wservertoevenjondertusschen
was ik geheel verdiept in tooneelen, waar
in ik mij verbeelddedat hij een hoofd
rol speeldetooneelen in de dokkenin
drukbezochte kroegen en donkere straten,
waar gemeene kerels op de loer lagen,
terwijl eindelijk de rivier met hare
geheimnissen voor mij oprees. Ik werd
verontrust door een voorgevoel, dat
mijn vriend iets kwaads was overko
men want wanneer 't geluid van een
voetstap in 't straatje beneden mijne
vensters weerkaatste, of wanneer een
zware tred op de trap zich deed hoo-
ren, vreesde ik, dat het een bode was,
die kwam om de gedachten te bevestigen,
die er in mijn gemoed waren opgerezen.
In dezen zenuwachtigendroomerigen
toestand werden mijne gedachten geheel
afgetrokken van 't geen in mijne naaste
omgeving was, zoodat, toen de doodelijke
stilte van den nacht zoo plotseling door
een langdurig en ijselijk geschreeuw
verstoord werddat ik er van schrikte,
't was alsof mijn hart ophield te kloppen,
en mijne ledematen van ontsteltenis ver
lamd schenen, 'k Gevoelde een sterken
aandrang om overeind te springen. Maar
hoewel mijn brein geheel helder was, was
het alsof mijn lichaam dood was voor
alle gevoel van wilskracht. Echter waren
de voorwerpen, die mij voor den geest
kwamen, niet onduidelijk, maar duidelijk
afgebakend, en daar zag ik mijn ouden
schoolmakker Scroggie met een gelaat
zoo bleek en zoo ontdaan als van iemand
die hevig ontsteld is. Zijn oogen waren
wijd opengesperd en schenen gevestigd
te zijn op eene geestverschijning, die
hem wenkte. Hij sprak fluisterend tegen
dit spook zijner verbeelding, zoo zachtjes,
dat ik er geen woord van kon verstaan.
Op 't laatst keek hij rond, alsof't spook
verdwenen was; zijn ademhaling ging
sneller, zijn arm hing stijf naar beneden
en hij zwaaide, in zijne verbeelding,
een zwaar wapen 't welk hij hanteerde
met een uitdrukking van woeste energie:,
zijn gelaat had een demonisch uitzicht
gekregen, zwart als de nacht; als een
blinde rondtastendescheen hij zijn weg
te zoeken, nu eens in eene luisterende
houding stilstaande, dan weèr tastend
verder gaande, maar met een bepaald
oogmerk.
Plotseling hief hij zijn arm omhoog ~r
met zijn denkbeeldig wapen richtte hij
zulk een krachtigen houw tegen de lucht,
dat hij begon te wankelen; hij uitte
een zachten kreet en viel neêr.
Toen kreeg ik eerst weder kracht om
mij te bewegen en ik sprong hem te
hulp. Hij lag op zijn rug te hijgen;
zijn gelaat had een akelige kleur gekre
gen alsof hij werkelijk een booze geest
was.
Met groote moeite slaagde ik er in
zijn boord los te maken: elkoogenblik
scheen mij toe, zijn laatste te zullen zijn.
Ik tilde hem van den grond en zette
hem op de sofa; langzamerhand kwamen
er weêr teekenen van bewustzijn. Nadat
hij op eene vreemde, woeste wijze in
de kamer had rondgekeken, vestigde
hij zijn blik op mijn gezicht.
