k
van Verwolde met 910 stemmen. Mr. van
der Werk verkreeg 629 stemmen. De
stemmen der Katholieke kiezers hebben
den anti-revolntionnairen kandidaat doen
zegepralen.
- De meeste leden der eerste kamer
hebben Donderdag gevolg gegeven aan de
nitnoodiging tot bijwoning van de ge
dachtenisviering van den dood van Prins
Willem I te Delft.
Een dienstmaagd te Arnhem heeft
hare mevrouw den dienst opgezegdomdat
er een gaslantaarn voor de deur was
gekomen. De vrijer van de meid zag
in zooveel verlichting eene belemmering
der persoonlijke vrijheid.
De Heer H. M. Stibbe doet in „de
Amsterdammer" de zeer voor de hand
liggende vraagof de Maatschappij Neder
land verantwoord is tegenover de passa
giers die met hare booten vervoerd worden
omniettegenstaande de haven van Mar
seille besmet is verklaardnog steeds voort
te gaanmet aldaar passagiers op te nemen.
'tls een bedroevend feit, dat ont
wikkelde menschendie dan toch de eerste
regelen der gezondheidsleer dienen te ken
nen vaak zoo verregaand onvoorzichtig
kunnen handelen. Te Maasdam is de onder
wijzer V.die kort na het gebruik van
het middagmaal was gaan badenplotseling
overleden. Dat aanhoudende preeken voor
doove ooren is een ontmoedigend iets.
De Parkschouwburg te Amsterdam
krijgt in den aanst. winter ook een
vast Nederlandsch tooneelgezelschap. Men
noemt reeds de namen van de heeren Moor
Bigot, de Groot, de la Mar, van Mevr.
de la Mar en van Mej. Jeanne de Groot
nit Rotterdam.
De 107de Algem. Vergadering en
het 27e Congres van de Ned. Maatschappij
ter bevordering van Nijverheid, deze maal
te Assen gehouden werden op Donderdag
den lOen Juli gesloten. Al de resolutiën
van het Congres werden achtereenvolgens
door de Algemeene Vergadering bij accla
matie aangenomen. Geen wonder, het be
stuur van 't Congres en dat der Algemeene
Vergadering bestaat geheel uit hetzelfde
personeel, eene zonderlinge verhouding,
die meermalen en ook nu bevreemding
heeft gewekt. Rekening en begrooting wer
den accoord bevonden en goedgekeurd.
Tot directeuren werden benoemd de HH. J.
P. W. ConradJhr. F. BackerC. J.
LeembruggenMr. J. H. Schober en A.
C. Krusemantot voorzitter eerstgenoemde.
Hierna nam de voorzitter der vergade
ring het woord en wees op het feit dat
de algem. Secretaris en Penningmeester,
de heer F. W. van Eeden als zoodanig
het zilveren feest mocht gedenken. Onder
levendige toejuiching wenschte spreker den
jubilaris geluk met die 25 jarige ambts
vervulling. Hij gaf hem de welverdiende
eer van veel, zeer veel te hebben bijge
dragen tot den bloei en de ontwikkeling
der Maatschappij.
Kracht en gezondheid, werden hem
toegewenscht om op den ingeslagen weg
nog lang te mogen voortgaan en eindelijk
werd den j ubilaris uit naam der verschillen
de departementen en uit naam van direk-
tenren een stoffelijk blijk van waardeering
en hulde aangebodendat bleek te bestaan
uit een kostbaar zilveren gedreven thee
servies.
De heer van Eedenzichtbaar getroffen
aanvaardde het geschenk onder betuiging
van hartelijke erkentelijkheid. Het was
inderdaad een aandoenlijk oogenhliknog
verhoogd door de aanwezigheid van de
echtgenoote van den jubelaris. Yan Eeden
is een man waarop Haarlem trotsch kan
zijn. Na dit vriendelijk intermezzo werden
de werkzaamheden voortgezet. Tot plaats
van de volgende Alg. Vergadering en van
het volgend Congres wordt Alkmaar ge
kozen.
Na afloop der zitting werd gebruik ge
maakt van een lunchdoor het departement
Assen aangenomen. Later vereenigden de
afgevaardigden zich aan een feestmaaltijd
waarop nog menige dronk werd uitgebracht
op den verdienstelijken Secretaris.
Met het oog op de uitbreiding van
den telephoon in ons land, is het niet
onaardig eens na te gaan wat in de
Electrical Review werd geschreven over
de verschillende typen van abonné'szoo
als men die in Amerika aantreft.
Een eerste soort is de goedaardige maar
onbezonnene. Zijn kenmerk is, dat hij
altijd weggaat, zonder den telephoon in
den haak te hangen.
Een tweede soort is de onafhankelijke
geabonneerde. Hem kent men aan het feit,
dat hijna een nummer te hebben aan
gevraagd, bedaard zijn kantoor verlaat,
zoodatwanneer de telephoniste hem voor
waarts toeroept, hij niet bij zijn toestel is.
Dan volgt de geabonneerde, die er zijn
gewoonte van maakt, nooit het eerste
opschellen te beantwoorden, hij denkt,
„men moet nooit te spoedig antwoorden"
en wacht tot een tweede maal wordt
gescheld.
Vervolgens is ook de vergeetachtige
algemeen bekenddie nooit onthouden
kan, dat de kant van iedere bladzijde
van zijn telephoongids met motto's bedekt
is, waarvan de inhoud is: „men wordt
dringend verzocht af te schellen wanneer
het gesprek geëindigd is" of „men gelieve
het nummer op te geven van den persoon
of de firma, waarmede men wenscht te
spreken," en „mondeling onderhoud met de
telephonisten is in het belang van een
goeden dienst ongewenscht" enz.
Deze geabonneerde ergert zich als de
telephoniste niet van zelf weet, wanneer
hij met een geabonneerde gesproken heeft
en met een andere wil aanvangen, een
andere kan zich maar niet voorstellen dat
hij en de twee of drie anderenwaarmede
hij gewoonlijk spreekt, niet de eenigen
zijn die aan het telephoonnet zijn ver
bonden en aan de telephoniste de grofste
verwijten doet, wanneer hij slechts vijf
en twintig seconden op een antwoord
moet wachten.
Voorts komt mij de luidruchtige en
woeste geabonneerde voor den geest die
altijd de eerste maal opschelt, alsof de
magneto-schel een draaiorgel wareen hij
de straatmuzikant, die per omwenteling
betaald wordt. Altijd zal hij den telephoon
van den haak rukken alsof hij bang was
dat deze breken zouwanneer hij daar een
oogenblik langer bleef hangenen als-hij
begint te spreken schreeuwt hij met een
donderende stem tegen de gevoelig gestelde
Blake microphoondie hierdoor natuurlijk
resonneert. Vervolgens duwt deze wilde
persoonlijkheid met duim en wijsvinger
tegen het trilplaatje, klaarblijkelijk onder
den indruk, alsof dit op een wonderbare
wijze den microphoon tot zijn plicht terug
zonde roepen.
Kan hij zich om de een of andere reden
niet verstaanbaar maken dan schuift hij
alles op den armen microphoonvervloekt
dat lijdelijk instrument, en hangt zijn
telephoon "zoo wild aan den haak, dat
men daaruit kan opmaken, dat het hem
nu niet meer kan schelen of meergemeld
toestel onmiddelijk breekt.
Dergelijke geabonneerden kunnen nu niet
bepaald tot de gelukkigste soorten worden
gerekendwelke een telephoon-maatschap-
pij kent. Tot het welslagen dezer onder
nemingen moet een ieder zijn deel bijdra
gen, terwijl de maatschappij en hare
beambten alles moeten aanwenden om de
geabonneerden spoedig en stipt te bedienen,
storingen te herstellen, enz. Gelukkig is
de groote meerderheid der geabonneerden
evenwel spoedig overtuigd, dat deze samen
werking onmisbaar ismen leert zijn drift
beteugelen als de telephoniste niet binnen
een tiende seconde antwoordt, men leert
het fijn bewerkte toestel eenigermate als
een redelijk werktuig behandelen, men
ziet eindelijk in hoe nuttig het is en hoezeer
het tot eigen gemak strekt, indien men zich
strikt houdt aan de voorschriften tot be
handeling van den telephoon.
Een type van geabonneerden is echter
onverbeterlijk, dit zijn de vindingrijken I
en proefnemenden. Hunnen groote verdien
sten zijndat zij tien kansen hebben iets
te bederven of in de war te brengentegen
eene om het daardoor ontstane gebrek te
herstellen. Over hnnne beteekenis nader
uit te weiden is onnoodig. Men begrijpt
hoezeer zij door alle Telephoon-Maatschap-
pijen op prijs worden gesteld!
Volgens de Ned. Sport heeft de
Toubridge Cricketclub uit Londen de
Haarlemsche Cricketclub Rood en Wit uit
gedaagd tot het houden van eene match,
op 7 of 8 Augustus, op het terrein van
laatstgenoemde.
Gisterenavond, terwijl het fanfare
gezelschap Ons Genoegen, te Vlissingen,
als naar gewoonte onstuwd door een luid
schreeuwenden en tierenden troep jongens
met muziek door de straten trokontstond
er ruzie tusschen den man die de groote
trom droeg en de achter hem opdringende
menigte, wat aanleiding gaf tot eene klop
partij. De politie wilde, om hieraan een
einde te maken, een paar der belhamels
in bewaring nemen, doch werd hierin
door de menigte belet, die meer en meer
een dreigende houding aannam, zoodat
de politie genoodzaakt was de sabel te
trekken.
Het mocht haar toen gelukken de orde j
te herstellen.
Dr. Rochard, die nit Toulon te
Parijs is teruggekeerd heeft aan den ge
zondheidsraad verklaard, dat de cholera
thans, vergeleken bij 1865, van een bij
zonder goedaardig karakter was. Van de
134 ziektegevallen onder de troepenhad
den slechts 24 een doodelijken afloopeen
verhouding die vroeger als hoogst onwaar
schijnlijk geacht werd. Te Toulon waren in
't geheel tot den 6den 135 personen in twee
entwintig dagen aan de cholera bezweken
dat is 2% op de 1000 inwoners. Vroeger
was eene genezing iets zeldzaams nu daar
entegen is zij regelen het sterfgeval eene
uitzondering.
Uit de telegrammen van de laatste dagen
blijkt echter dat de cholera zoowel te Toulon
als te Marseille een weinig aan het toene
men is.
De Dnitsche geneesheer Koch, had
te Toulon verscheidene lijkschouwingen
bijgewoond en de microben herkend, zooals
hij ze in Indië en Egypte had waargenomen.
De minister-president heeft een brief
ontvangen van den heer Loque te Parijs
die hem schrijft dat hij een onfeilbaar
voorbehoedmiddel tegen de cholera heeft ge
vonden en hij geeft het verlangen te ken
nen, dat hem het nemen van openbare
proeven gemakkelijk gemaakt worde. Met
dat doel wil hij1° zoolang als men zal
goedvinden zich te slapen leggen in een
vertrek waar cholera-lijders opgenomen zijn;
2° zijn maaltijd nuttigen in gezelschap van
choleralijders3° zich bedienen van de gla
zen, bordenenz. die zij gebruikt hebben
zonder dat er vooraf iets ontsmet zal zijn.
Vrijdag is onder voorzitting van
den heer de Lesseps uit naam der Fransch-
Americaansche Vereeniging het bekende,
voor de haven van Nieuw-York bestemde
reusachtige beeld der „Vrijheidde we
reld verlichtende" officieel aan den Ame-
ricaanschen gezant Morton overgedragen.
Het is, gelijk mem weet, grooter dan
eenig tot dusver bekend beeld ter wereld.
Van den voet tot de punt des fakkels is
dit gewrocht van Bartkoldi 46 meter hoog
d. i. 2 meter hooger dan de Vendöme-
zuiltot aan de kruin van het hoofd 34
meter. De wijsvinger is 2.45 m. lang
met een omtrek van 1.44 m. in het midden.
De nagel is 0.33 m. lang en 0.26 breed
de neus 1.12 lang. In den arm en in de
hand kan men zonder het hoofd te buk
ken rondloopen en in den fakkel, waar
wachters zullen postvattenvinden zonder
moeite 15 personen plaats. Aan gewigt
bedraagt het beeld 80,000 kilogram koper
en 120.000 kilogram ijzer en het bestaat
uit 350 stukken Het zal geplaatst worden
op een granieten voetstukter hoogte van
25 meters. Van de hoofdwrong zullen 5 elec-
trische lichten hunne stralen uitschieten.
Dezer dagen ontvingen commissaris
sen van het badhuis voor minvermogenden
te Zandvoortten behoeve dier inrichting
en door tusschenkomst van den heer ds.
L. Heldring, eene gift van ƒ200.
Naar het Dagblad verneemtheeft
de jeugdige Nederlandsche reiziger, H.
F. C. Ten Kate Jr., nog niet lang van
zijne wetenschappelijke reis door Californië
en Mexico teruggekeerd, waarvan hij
de uitkomsten in het vaderland verwerkt
heefteen nieuw reisplan voorbereid. In
't gezelschap van den begaafden jongen prins
uit de familie Bonapartedie verleden
jaar ons land bezocht om zijn historisch-
ethnographische kennis te verrijken zal
Ten Kate eerstdaags eene reis ondernemen
langs de kusten van Noorwegende Lofod-
den tot Lapland. Voor die reis heeft de
regeering van Noorwegen aan Prins Bona
parte een gouvernementsstoomschip ter
beschikking gesteld waarmede de reizigers
langs de kust zullen varen om van tijd
tot tijd aan land te gaan. Het voorname doel
van de reis is Lapland.
Een koloniale soldaat en een burger,
die gisteren avond te Amsterdam een rij
toer maakten, geraakten op eens in twist
en eindelijk aan het vechtenwaarbij den
koloniaal door zijne tegenpartij eene wel
gevulde beurs en al zijn papieren werden
ontstolen. De dader is vervolgens uit het
rijtuig gesprongen en heeft zich uit de
voeten gemaakt.
Men meldt uit VeenendaalMaandag
middag deed zich een hier ongekend ver
schijnsel voorde lucht was namelijk bijna
geheel bedekt met zoogenaamde glazen
makers en een roodachtig insectdat het
midden hield tusschen een sprinkhaan en
een vlinder, die allen van het zuiden naar
het noorden trokken. Te 4 uur bemerkte
men de eerste dezer dieren, die tot half
zes door honderdduizenden gevolgd werden-
Men schrijft aan de Leidsche Ct.
Nadat in April de bloesems der vrucht-
boomen door de strenge vorst veel geleden
hadden, zoodat de zetting bij vele het
gevaar niet is ontloopen te mislukken
komt het nu onverklaarbaar voor dat ap
pel- en pereboomen hun vrucht laten
vallenzoodat er zelfs niet een meer over
blijft. Volgens berichten zou zoo iets bij
het onverklaarbare nog nooit hebben plaats
gehad. Toch is de oorzaak van dit onheil
niet ver te zoeken. De bloesems waren
vooreerst reeds krachteloos geworden door
genoemde vorst en de vrucht, die daaruit
ontstond, was bijgevolg zwak. Voegt men
hierbij dat een groot deel van Juni onver
anderlijk de noordewind woei, waarbij
doorgaans de zoogenaamde zwarte vlieg
overkomt, die zich nestelt in de nog jonge
boomvruchten, de nu langdurige droog
te, die niet weinig medewerkt om de
ontwikkeling tegen te houden enten slotte
valt de eene vrucht voor de andere af.
Met niet weinig ophef is ook melding
gemaakt van vruohtboomen, die voor de
tweede maal bloeien en nu tegelijk
vrucht en bloesem dragen! Ook dat is
geen bewijs van weelde, veeleer van ar
moede, en eigenlijk niet noemenswaard.
Omdat zulke boomen door eenige oorzaak
hebben geledengeven zij later eenig nieuw
schot en een nabloempje, waarvan door
gaans niets te wachten is. Verplant ooft-
boomen of heesters bij den bloeitijdals
het meeloopt zullen ze wel »aan den vat«
komen, zooals de tuinbaas zegt, maar
achterlijk zijn ze in elk geval. Hoeveel
meer dan als een strenge vorst over de
teedere, geopende bloesems vaart, die ze
als kaf doet verstuiven, gelijk dit voorjarr
de boomen lijden Zulke geven dan ook
later, in October zelfs, »om de schade
in te halen, nog wel eenige bloemen. En
daartoe heeft zich zelfs de Gouden Regen
somtijds goedgunstig betoond.
De openbare bijeenkomst der
afdeeling Rotterdam van het Nederlandsch
Protestantenbondter gedachtenis aan
Prins Willem Ikon niet doorgaan. We
gens omstandigheden, onafhankelijk van
het bestuur der afdeeling, is het plan
moeten worden opgegeven.
Door de arrond. rechtbank te Leeu
warden is een 14jarige knaap uit het dorp
Berlicum, die er met andere jongen beha
gen in vond, met steentjes tegen een
telegraafdraad te werpenen daarbij een
porseleinen isolator brakdeswege veroor
deeld tot eene geldboete van 12 of
vijf dagen gevangenisstraf. Wij deelen het
feit ter waarschuwing mede.
HAARLEM, 11 Juli 1884.
Woensdag waren wij in de gelegenheid,
de openbare les bij te wonen door den heer
Beernink alhier te geven met de leerlingen
zijner Zangschool, en daar aan die In
richting wordt onderwezen naar de me
thode Paris-Galin-Chevé maakten wij
gaarne van die gelegenheid gebruik.
De methode P.-G.-C. met hare cijfers,
punten en strepen in plaats van het voor
het kinderoog zoo verwarde notenschrift
blijkt zóó eenvoudig en practischdat het
ons inderdaad verwondert, dat zij niet
algemeen wordt in toepassing gebracht.
Het moeielijkste gedeelte van het zangonder
wijs bestaat ongetwijfeld in het toontreffen.
Wat wij daarvan bij den heer Beernink
hoordenovertrof onze verwachtingen. Met
een juistheid, die men soms bij ervaren,
dilettanten te vergeefs zoekt, werden de
opgegeven intervallen gezongen. Vooral
was dit merkwaardig bij de verhoogde 4
en 5 (F kruis en G kruis). Het „dikteeren",
iets ongehoords bij jonge leerlingen, bracht
ons werkelijk in verbazingde leerlingen
brachten de op de piano voorgespeelde
toonen in schriftzóó gemakkelijk en zóó
nauwkeurigals men dat zou kunnen wen-
schenin een woordwij kunnen niet na
laten den heer Beernink geluk te wenschen
met zijn uitstekend geslaagde proeven en
hopen dat, hierdoor aangespoord, de heeren
onderwijzers toch eindelijk ook eens hun
verzet tegen de methode P.-G.-C. zullen
laten varen.
Zij zullen daardoor van hun onderwijs
in den zang veel meer vruchten zien dan
van de tegenwoordige methode, getuige
de openbare les van den heer Beernink.
Onder de opgekomen genoodigden merkte
men ook enkele onderwijzers op.
Woensdag voormiddag omstreeks 11
uur is, waarschijnlijk door zelfontbranding,
een hooischelf in de Poellaan op het erf
van de gebr. Koster, de oorzaak geworden