SBA\ S3][B 'q.IOA\futS [aq no u3°uiuna[dBj[ aSgsnnq
ap 'uapa.g aqfqaais ap uajapaoAvaq s[ ua.iooqaq jbbu
sage uio '[aoq a[ uagoo qi uiBMq 'a^dtpsjpoA [qoizaifi
qfqooiA uaa [am (an tnoo ufiui fta\usq 'uaddui[ ap uba
iiBB°do[aq jopiiQ -joj[ubb aigtuBj aufiz ua inoo ufitu
qi uijbbaa 'smq [ip ibao uaAfiaqos at joa uapfizpBjq
ibbA uaa 'uauioq SuiqaozaaA ui qi noz UBp 'uBBpaq
pBqjaA [ip uba pap [oojS uaa qaozaq ufiui paoj\r
•uaAoq .ibbu
uamBs Cïav uaSuiS ooz ua (('saapiiB unp aagq aim uaa
'.inn p[OB tuo ua[a [j^ •uazCiA\ suaa .ibbui aaumq A\n
n jbz qi 'qoBf mop" :ui moo [aiA do.iBBg -s[jooa
ooz ua 'uapaoAA noz paooqaq jbbpjb ,mn[BU aioom ap
loop qi [Bp pSrapoAO quiz pjaiq fig i sba\ pnaqaq fim
uogijg jo SaoiA ua 'uaiz a; lira up ft J q sum fiz uapuiA
a[ U3[3A\ pnq fttu UBra JBBq pip 'uauuaq a; apSnaaA
a.iBq jbS a[UB[ u(jj\[ -puapiupaquo [sSooq 'uap.iaoA fu\
[Bp 'qaadsaS [aq auuiSaq uap ui sba\ qftjann[B£j
"uapjoAV a; pjauuaA 'qoaaaz uagipnoAuaa
uaa aoop uba a pap ui 'iBBua[sunq uaa aoop apaooq
-aq ua 'uoq UBipsaq aa aip 'avuoia apjaii ap sba\ fiz
'paooAv ufim do ptBA\ 'SaouaS .lauuuBf -uaAfiaqosaq a;
JBBq 'aiz sucq nu qoo qi [Bp aapuoz 'Sbz uao[ abbq
qi s[booz 'Tim .iooa JBBq qi aiz Sou 'up -fiaoap puuq
ap ubb fiz aip 'uaoqospuBq ap sjb [oo[suio auibu ooz
JBBq aip 'uada.i[s 3[}u\ ua apiBMz apuasin.tq aapuBq[a
uba uodBf apiuaS ap 'a[qmp qau uap ui snq uaa
JBBq fiz josjb 'appoS JBBq [aq mo aa[qoB [qooq aavnBp
uaa ui aip 'aaaA 8[jba\z 'aSuB[ aip [am 'jooa afpaoq
apoAqBBms [Bp fttu [BB[s qfpapinp uaaa Sofq; -uaqoB[
-mi[S a[ ua uaqnui a[ SuiSinq auaa mo 'apaaaqao[
fira jbbu 'raBBU ufim uba uaaooq [aq fiq 'qoiz fiz aoq
'uao[ s;b qfpapinp uaAa Sou qi aiz 'ubbSbS ufiz ftqaooA
9Z
sjpz Sbz qi ua 'apara paap a[uB[ 'a[qoB[ moo uftjq;
(/p[aaaA\ ap ui UBBuaAoq 'ann[BU
auooqos .ibbij mo '[bb[s iccg-Asup.fg ;[snaaS iBBra
n [a[s 'aqAVBjj ssij\r" -qi apiaz (/.iaiooui Sou ny"
«'°1H Üfl naqfpaSaaA a[ [aiu Sou qoo[
ibbui 'pBBAvq [aiu si ifaupüg" 'ftq appaooAS[UB 'Bp"
[((:raoo 'üaupjfg uba meg ap n
[uog" -uapuoq uapsq [saaq [Bp uba uaSuoads uoAaqaaA
ap fiq [aiu si.psay aauaa jo piopSep aauaa uassed
ap [Bp 'ua.iaA\z a[ mo [saaaaaS ufiz pia.iaq noz qi
'uaSuiSaAiaq aSijpiAaq aaeq jooa uazaadaS aoaaoSueq ap
Si[[BAao[ fiz pBj-j pin uapuoAiaSdo '[qeeaaS annA ut
jo[ JBBq aoop 'qt daia ,/ioom Si[qoB.id aa si [opp"
(<-puiA p[a.i3A\ ap uba 3[siooui ap IBBg
aip qi [Bp '[aiu qoo[ [aq si raoiBBp .iBBm !uaaoqoS
ifaupXg ui uaq qp ,jSi[qoBjd [aiu fiz sp" •fiz Sao.iA
(^[aA\ iBBg aip ibao paapaoo avii nu si aoq ug"
•[sa3A\aS
ufiz a[ 'sapB^-pin^-Ainaipp ui 'AsupAg ui qoo appapiaA
'aaam aapuo 'ua qe.ids aaz ap ibao qi uao[ 'uau
-ado uaSoo aAaip aaeq pfiA\ aqaiepp ssipf Sbz qp
•pBq puaqaS spaaa jb uaaq
-spuiq uba uaq qi jospe apjaoaaS 'sbav uadoopaSpe uapa
[aq aooA Subj fim qi [Bp 'fiz ua[qeem uaAfiaqosaq
a[ aa[aq [aiu 'paapuee [smBBuaSuBB.ia[jB qfipapep ooz
fim aip 'uaop uba azfiAA auunq [aaM qi qipq ua
qoB|tui[S ui 3iq[BdraAS aqfqaapsnz uba paoos uaa aoop
ua 'Sep uap ubb fim ut SuipapsSuejaq apuaiajA aaaz
auaa qfipiBBA\ uapSa[ uapqoiu aaA\[ auftra ïpaapsmpaS
raBBzqaamdo aaaz paaA\ uapaoo.wpuB aufim aeepq r; peq
[qoozaq oozpe qi p[aaaA\ ap uba uajaap aqjaAi 'uoAaSaS
-do peq uaiBA [aq qi moanB.w '[qoeaqaSaoop pBq aaz
do qi Suep aoq -q-A'q 'uaAjazfim [uaaprao uaSBaA
Z2
28
Londen," vertelde mijn oom. „Zijn voornaam is Al-
phonso en ik hoorde Florence praten over eene Da-
maris Havvke, eene tante, die nog in Australië woont.
Hoe vindt gij dat, Jack, om zoo'n paar namen op
een kleine theepartij bij je te hebben, Alphonso en
Damaris? Hij is een stijve, oude heer onder ons
gezegd, een beetje parvenu met sterke aristokra-
tische denkbeelden, man; je moet zijn wapen eens
zienToch, in weerwil van mijn democratische flam
bard en den republikeinschen snit van mijn kluiver,"'
zeide hij, naar zijne kleeren ziende, die zoowat van
hetzelfde patroon waren als hij droeg, toen hij mij
bezocht had, //behaagde het hem, om met mij van
kaartje te wisselen, en uit de stad terugkomende,
kwam hij met zijne dochter een visite maken."
,,Wat ik het aardigst in Florence Hawke vind,"
zeide Sophie, „is hare natuurlijkheid. Zij is erg lief,
zij zal zeker heel rijk worden, maar is daardoor niets
bedorven, en nog kunsteloos en eenvoudig als een
kind."
„Zeker heeft zij tal van bewonderaars," zeide ik.
„Ja, die zou zij zeker wel hebben, dat durf ik
verklaren," antwoordde mijn oom, „maar haar vader
is, zooals mijne dochters zeggen, een ongemakkelijk
heer, en niemand durft haar te genaken. Hoe heet
dat jonge mensch ook, Sophia, dat de oude Hawke
voor haar op het oog heeft?"
„Reginald Morecombe," zeide mijne tante. „Zijn
vader is een baron, en die mijnheer Reginald erft
den titel. Er is iets, wat mij niet bevalt in zulk drij
ven van de ouders. Ik heb dien mijnheer Morecombe
maar eens ontmoet, doch dat was juist voldoende,
om te ontdekken, dat hij een erg gemaakt jongmensch
29
was, zeer met zichzelf ingenomen, gaarne pochende
op, wat hij en Mr. Hawke noemen adellijk bloed, en
ongetwijfeld juist zoo iemand, om te meenen, dat hij
dit mooie meisje een groote eer bewijst, als hij haar
papa's geld in ruil neemt voor zijn naam."
„Och, die van niets opgekomen Australiërs zijn ge
woonlijk erg op een titel gesteld," zeide Sophie.
„Wij geven immers allen om titels," zeide ik. „Ik,
bij voorbeeld, zou heel graag Lord willen zijn; niet
juist om mijne waardeering van dien hoogen rang,
maar omdat ik prijs zou stellen op 's werelds waar
deering daarvan."
„Ik vind," zeide mijne tante, „dat een meisje niet
slechter af kan zijn dan, door een gek tot man te
krijgen."
„Zeer juist," zeide mijn oom; „eene vrouw kan haast
niet lager dalen dan dat."
„Maar Florence is immers nog niet met mijnheer
Morecombe getrouwd, mama?" meende Sophie.
Op dit punt van het zoo belangrijke, als voor mij
leerzame gesprek, kwamen Miss Hawke en Amelia
binnen. Amelia was zwaarder, of liever nog dikker
dan Sophie; zij had een dubbele onderkin en eene
buste als de boeg van een bomschuit. Miss Hawke
had wel geen betere tegenstelling kunnen kiezen dan
juist Amelia, om haar eigen verrukkelijk figuurtje het
meeste te doen uitkomen, en toen zij samen binnen
traden en naast elkaar de kamer doorgingen, kon ik
mijne oogen niet van het allerliefste gezichtje van
deze Australische jonge dame af houden. Mijn hoofd
draaide, als door een magneet getrokken, achter haar
aan; ik kreeg een eigenaardig gejaagd gevoel onder
mijn vest; het was mij, alsof mijn hart uit den strop
