axqiuuiiS nqauiy 'uaSuiSjBiooA .recq aip uopjoow op
usp 'siaaqaapq japoiS jaaA puq nu Suippuuq aiQ
■uooAipiaA quzpioq ufiui
ui pq bujbbm ,/Bipray 'ua.iBivoq n jooa ua uaqap
fiui fiq jaM pq pz qi" :apua§Saz 'Suipfqrao ap ;m
pjpod pq 'Sioz apiapn ap pui jbbui 'apuaAaq qi
jooqas 'uapoBAi aj jb SuiuunSiaA jopuoz 'ua 'qi SaoiA
1((:uauiau pniaiq qfippap jbbui UBp pq qi jug"
„•jaqpiaui 'uauiauapaui joaa pp aS pnq
UBp 'Bijauiy 'uaop UBq uaSaouaS apaniJBBp n qi sp
jBBpj *si appB[ pq pp pp joopS qi ua" 'aauajojq;
ssim apiaz (<'uaiuoaaS jpBAV^ jbbui uaox ja qaq qp"
'Bipcuy appiooAipB (,'qaBf uaajq;"
•apuazfm pjpod aioout
pq do 'qi apiaz <('azap uba uaa popaq qi 'qao"
•Biptny SaojA t<(iaApzfini uba uag"
t<l Bipmy 'uaa p ja fifi
}qajl" "pn SuiqqniiaA ui qi doii ^'xqBBuqoA si pjj"
•fiz appz ,,'paofi p Sou uaauiaSp pq xpuiA uaj\["
•jnajq uaa Saaiq ua uaAa fiz apoBpuqS
'pBq fim jooa ajBq pq qftpqiaAV qi pp 'Sbz aouaiojg
ssim uaoj, -uodoopo} fira jbbu uappq uaiuBAiq fig
<tjaqAiBjj ssim 'u uba pjpod puaqappn
uaa PA\" :pn qfippap qi dau 'yuppaaS p^ 'uauuiq
sauiBp ap uauiBAiq 'pz SuiqqnuaA ui Sou laAOJBBp qi
jfiAuaj, nauaMpjoA JBBq pq uba uaqqo] ap ui uad
-dopaSuiA ap ubajbbav 'puaq ap do apsnj pjooqjooA
jbbi[ 'uaSoqaS qaoq uaa j9ao pz Ijz -SnuaoApn apoA
-qBBtus ap ua Suipnoq ap uba ppqSqpAaq ap sp 'qfij
-japqjaAuo uaAa uojba\ dojBBp poq pq ua Avupsqas
ap atpiSopqd aqasfiiBg auaa sbaa pjj -aauaiopj
ssiui uba 1 goid ua siuaqfipS aSipoBjd auaa suaa do qi
puoA umqp pq uba uaiapBjqioop pq japuo qoo(j
09
-J3A ap ua fipiBdpuoAB uaa do porq apaq ap uaqossnp
pqasjOA pq sp *sba\ pojS uaAa 'ftS spooz pusuiai ua
aqmooajoj\[ laaqufira sp 'qosuaui SuoC uaa uaqossnp
pqosjaA pq pp 'fiuiqiamdo ap fiz apeeoi qog"
«<i00Z"
„•fiz apiaz 'pz n peau fiz uaoj 'appear
siaj auaa fiz josp pusq sbav pjj -puoA SipjBB ooz
uajaiusui auado aMU fiz pp 'fira fiz apppa.v uaop
ua 'n J3AO jamuqdBBp ajBq do uajpBid fiA\ p^"
<<cpqoBiqa§ ppaqquap pp do n gjaaq oiyv"
"Bipmy appz
(('si uaSauaSuo piu n fiz pp 'qosp 'pvv joopS qp"
'UaSuiS sSuB| flAA jbbaa
'Saq ap uba uajaptqq ua uaqqap ap qi Sao[s qop ufpu
pm ug; <(^,uaqqaq qi noz uasnuq jooa pA\ 'uaipuaAog;
qiapinj jaoj pq jbbu fiz pp 'uaqsui pz 'paajds fiS
ubajbbm 'japBJBq apjaqjajp pp pmf ua 'xSuBpaA
fiq sp 'uajnp a; uapAv ooz sapajd pM jBBq pz ua
jaoj pq ubb ptqs japBA jbbjj -uauioq uauunq uba
spiu pA\ qoox pz ja ua 'uaquap jaatu sjapuB spin
ubb pBBq qi uuq u^ -pcq uaizaS poou jBBq qi pp"
'uaSBjsaSjaaujax qi appduiout it'jbbui aposuaAi qx"
*do fttu jooa qpA\ uaa suaado ja saaj uaoj, (j qoox
sbav JBBpqomq aqfipAvntpsjB uaa p^) ^qqajjuBB
paara pq oouaiojq ui fim pAV 'pq si pp '•jsmf'
(('uaiz
paaui pq iBBUJBBp avuoja auaa fiq qi noz 'sbav ubui
uaa qi sp ua 'japBJBq pjaqjajp uaa xjaaq fiz
qoop uapuiA jbbij uaiaaq ap sp 'si loom qfqjBBqjap
-uoAv ooz fiz pp 'uaSSaz piu nu apauiJBBp pAV qx
'sbav ubui uaa qi sp 'uapjOAv noz pjaqjaA aouaj
■ojg; do jpz qi pip 'joopS qj" -Biptuy appjooAvpu
4<'qoBf'uba ppqSipjBB auaaS xqajppv ja qBBiu qx"
ZL
68
„Wat is die jonge mijnheer Morecombe vroeg ik
„Is hij officier?"
»Hij is niemendal," zeide miss Hawke.
„En een groote niemendal," merkte Amelia op.
Ik wachtte in ademlooze spanning af, of miss Hawke
hem ook verdedigen zou.
„Ik geloof, dat hij nogal een verwaande gek is,"
zeide deze, waarop ik in een zaligen lach schoot.
„Waartoe zijn de gekken uitgevonden?" riep ik,
eensklaps de wereld te gelukkig geworden, uit. „Om
eens een geest van ontevredenheid onder de apen
te zaaien Of zijn zij de maatstaf, om de schranderheid
der dames naar af te meten?"
„Wat is dat voor een galante vraag riep Amelia
„Zijn de vrouwen dan alleen goed voor de gekken
„Neen, neen!" zeide ik. „Vrouwen, die boven de
gekken verheven zijn, kunnen niet naar hunne maat
gemeten worden. Ik spreek van de vrouwen, die zich
door gekken het hof laten maken en dan eindigen met
een gek huwelijk te doen."
„Een meisje zou zoo iemand kunnen trouwen, om
eerst wanneer hij haar echtgenoot is, te bemerken,
dat hij een gek is," zeide miss Hawke.
Al had ik daarmede mijn leven kunnen redden,
dan zou ik haar niet hebben tegengesproken. Maar
toch is het waar, dat een man na het huwelijk wel
eens blijken kan geven een grooter gek te zijn, dan
hij vóór dien tijd scheen, omdat nu eerst zijne vrouw
gelegenheid had, hem te doorgronden; maar is hij
een gek, dan was hij dat vroeger ook en dan had
zijne vrouw het kunnen weten.
„Ik zou nog niet zooveel tegen domme mannen
hebben," zeide Amelia, „als zij dan ook maar in het
69
dwaze, in het domme, beminnelijk waren, in plaats
van verwaand te zijn. Mijnheer Morecombe ken ik
maar oppervlakkig, dat is waar; doch voor zoover ik
hem leerde beoordeelen, is er niets wat mij meer
hindert, dan het air, dat hij soms aanneemt. Met
zijn lorgnet voor het oog, kan hij om zich heen kij
ken, alsof hij zeggen wil: „Wees het maar allen met
mij eens, dat ik een zeer voornaam persoon ben, die
hier voor u staat!" Hij! Het is wat voornaamsWan
neer ik zulk een met zichzelven ingenomen mensch
tegenkom, dan kan ik nooit nalaten uit te rekenen:
hoe hoog ik wel de lucht in zou moeten gaan, om,
neerkijkende, het edele schepsel niet meer te ontwaren."
„Wat is men in Amerika toch erg democratisch,
mijnheer Seymour!" riep miss Hawke lachende uit.
„In Australië heel anders, daar heeft men eerbied
voor een stamboom."
„Ja, de Australiërs zijn trouwe onderdanen; zij
hechten aan Lords en zingen//God save the Queen,"
zeide ik.
„O ja, miss Hawke," ging ik voort, om het ge
sprek eene andere wending te geven, „waar is Elora?"
„Flora? Och, mijn goede, oude Flora is, tot mijn
groote spijt, ziek. De huishoudster past haar beneden
op. Doch het zal u wel zoo erg niet aandoen, is het
wel? U vindt het beestje zeker nog al kwaadaardig.
Daarom, al was Flora wel geweest, dan had ik haar
toch maar niet binnengebracht, hoewel er geen gevaar
voor bijten bestaat. Het arme diertje heeft niet eens
tanden meer."
„Dan zou ik, in uw geval, Flora een valsch gebit
koopen," zeide Amelia met een droog gezicht.
„Spreek maar geen kwaad van mijn arme, oude
