uoAaSoo} noz uoSucpaA siapBA jbbi| ubb fiz
JBp 'puojsaq ppiaM Jaj suuq ajsuira op ,ia jo oppuBiq
uoddq ap do §bbia ap fira JBp 'fiz Sbzjooq; j uoaqos
jBBpS JBBq do aip 'ipspuqS aip appinpaq jc^yy
-soz.ioA qiziad ugg mo snag n qi Sara 'anoraXag
jaaqufira qoo 'uaSuajq qaozoq naa .ibbui ymoq [jjj
•jbbjs naAajqasaSuBB Sooq japnv ulim fiq aip 'puBiuai
'aqtuooajojq pjuuiSajj jig uba uooz ap si fijj" -pjBBpaq
aq.MBjj ssira appaoOMjuc tl'ai|imBj uaaS si j( 'uao^j"
•puoA SipjBB pM ppqpuajaMuo apuaMaSrooA aufim fiz
jBp 'apuaqaajaq aip 'qqq uaa jara qaaquBB fiq.iBBp fira
fiz jfiMjaj 'uaS.iaqjaA aj ppqqfqooiA ajBq rao 'apuaop
ajpora 'Bipray dau ./aauajopq 'uapjOM uapiM noz
Sbb.iS jbm pp fiq JBp 'jaau ufira ubb sugg pjja^y"
•jsim UBA
suaSjau qi josjb'uooj uaa do qi SaojA (l<jaqMBjj ssira
'aqiiuBj 9Mn joj aqraooaiojq jaaqufira aip jjooqag"
•gpuaqoBj aqMBjj ssim appjooM
-jub ,,'Jjfiiq SaAv jo jraoq fiq jo si apjpzjaq saiogjd
fun jaq jBp 'pM siararai jaaM fiS 'Bipray 'raoyt"
il(; oqraoaoiojY Jaaqufira
uba jsraoq ap jam piu jo uamouaSui nn fiS jfiz
aouajojg" gppz uapjooM ausSaSjBiooA do Sjoaioa
ui Bipray naoj 'uajaqaoiaA aj qiz.iad uaa Sizoq
jsinf sba\ qj ■uoaqB suo jqoauq ap pq qfippuig;
'uojjijq ubb qaozgq ultra joj p.iaA\ Suip
-igpiBB ap na jqoBjqaS pBq siuuaq ui raoo ufira jam
fitn jBp 'uaqaop aj piAaoj jaq 'SuiSpu qi Saajq ua
jsaaS ufira jbao siaoq uaa ia piA uap 'praajqaq jiBq
jaq fira p.iaA\ usp 'uajua aj aqMBjj uapno uap uba
uaip do raooquiBjs uaqfqppB uaa 'pp§ jaq uba apiM
jaj 'rao sbm ppjaq uapaq aSuof uaioqaSSooq uba ua
i9
66
en wist niet recht, hoe zij kijken moest of wat zij
zeggen zou. Miss Florence aan den anderen kant
redde zich met zeer veel takt, door aan de tafel te
gaan staan en onder het aanwijzen der portretten te
zeggen: ,,Dit is mijn vader, mijnheer Seymour; en
dat is van mijn goede moeder;" en toen ik mij voor
over boog, om Mr. Alphonso Hawke's gelaatstrekken
eens goed op te nemen, kwam de knecht berichten,
dat de tafel gereed was.
Koude kip en tong, coteletten en salade, Bordeaux,
Champagne ziedaar enkele gerechten van onzen
eenvoudigen disch, en toch kon men zien, dat de
livereibediende in vol costuum, die achter ons stond,
er mede inzat, dat er niets beters was. Zoo verkleind
als de tafel nu was, zouden daaraan nog wel min
stens vijf-en-twintig personen plaats hebben kunnen
vinden en ik schatte, dat er in de groote zaal, die
de onderste verdieping van den geheelen vleugel van
het huis besloeg, wel zeventig a tachtig menschen
met gemak hadden kunnen dineeren. De muren in
het rond waren met schilderijen behangen; of deze
goed of slecht waren, kon ik niet beoordeelen; de
meubels echter waren van het keurigst gebeeldhouwd
eikenhout.
Nu, dacht ik, die oude Hawke moet er wel warm
in zitten! en als ik dan het oog liet vallen op zijne
beminnelijke, mooie dochter, die aan het hoofd van
de tafel zat en wier figuurtje zoo gunstig uitkwam
tegen de fraaie liverei van den geurmaker, die achter
haren stoel luierde, en nadacht over het fortuin, dat
zij zeker te wachten had want voor zoover ik
wist, was er nog slechts één ander kind meer en
in aanmerking nam hoe wellicht een schare van knappe
■ioBZaOJ 9JJ0A UBA 01 p 'pj8AI[
ui apuaipaq uajapuB naa ua ajqBBiu SuiSmq auaa aip
'jajjnq uap 'apuado map ap suo aip 'jqoauq uaa joop
'sbm uoaoS aj uBBjBBp aip Ptjbjs ope jam 'jm smq
jaq fiM uajdBjs ua aqAiBjj ssipq uba ppqosjB frn uatn
-bu 'sbaa uadoopSjB uajnuira Sijuimj pM ajjqoBM
qi pM.iBq aip uaoj ua uajjazdo paoq JBBq snp
SuiS jqoiu aufijq 'jsaora SaM fiz jBp 'apiaaMaq Bipray
ua 'jaiu qooj jip SuiS Bipray japuoz jbbiu ipjaM.
p§BBfa§ SaM qi joj 'ufiz uaAajqaS SbbjS noz qi 'jorjaq
fitn jB^y -ai.ip jpq ssd Sou sbm jaq ijsaotu uajsBBq
ooz jaiu qoiz fiz JBp 'ubb do ra Suorp aqMBjq ssipj
•do fiz Suo.ids apara
-raiq ug; <(-uapuu pjBj ubb Sou suo 'uaproM jqaBMjaA
sjararai mn saz uaSaj aip 'aqraooarojq raaqufini ua
Bdsd Mn uapnoz sqsijs 'aauarojg 'uaa^j" 'apuaqfiq qojq
ap do 'Bipray appz (/.iooq 'pfij azuo si jaq 'qoBp"
<(-uapnoq Sizaq uaaqu
uapjBBd auunq jam qoiz fiz jBp 'lajaq si jajj *jb uap
-uoq uba uaipsuara aip uajaM jByy -saaisjaoq do jaiu
jaq qi qaq uaaraaSp jaq uj" -puajsoo.ij qt appz ,/uaq
-Bin Sijaijp.iOA jaiu .laisjaoq uap .loop n jbbj raoyj"
(('tioz uaqura raam
Subj jaiu j( jsaaq jaq jBp 'uajpjiaA apj.mp uaSroui
uba fira Ijq jBprao 'uaSajqaS puBj jaq raisjaoq uazuo
ubb uaaj|B qaq qi :jbbS poop suaa Bioqq sp 'uajfids
qfips9o.iA (jra pz jajj -jsaaMaS aufira ap pfijp poop
s bui bu si ua SuipAaq srapaora sbm fig" (j uararoA aj
ubb .ia ajqoBpaS ap rao 'jBBpS iBBq 'uaSSaz aj uap
-jooM aip rao 'ibbu ja uapuojs uoddq .ibbjj (<-uapuiA
-jaip/ uba uaqards uajooq aj JBBq rao 'jouaS .ibbm uaa
sbm jajj j do suaa jog) raajs ajBq ui poAaS paA jara
'aqMBjj ssira apSpAiaA ,,'jai] Sja jsaaq jaq qaq qi 'bjojj
0 L
71
„Ik heb een heerlijken morgen gehad," zeide ik
onder het naar huis wandelen.
,,Dat doet mij genoegen," antwoordde Amelia.
„Zoolang gij bij ons logeert, moet gij het maar
goed hebben. En ik hoop, dat gij een heelen tijd
zult blijven."
„Gij zijt allen zoo vriendelijk en lief voor mij, dat
ik vrees, dat dit soort van leven, mij voor mijne
kamers in Londen ongeschikt zal maken. Ik denk, dat
ik er behoefte door krijgen zal om te trouwen, Amelia."
„Zoo," sprak zij lachende, ,,als gij daar plan op
hebt, dan zal u dit niet veel moeite kosten. Gij zijt
nog al vatbaar voor indrukken en niet moeielijk om
te behagen, is het wel?"
„Hoe komt ge daaraan Ik ben nu al vijf-en-twintig
jaar oud, en nog nooit verliefd geweest?"
„Dat kan wel," zeide zij„maar nu is het dan
toch ook mis met u, niet waar?"
Ik kleurde, begon te stotteren en riep toen uit:
„Ja, ik geloof wel, dat het zoo is of liever, ik
weet het wel zeker. Wat is zij lief! wat een engel'
zoo vriendelijk! wie zou haar niet liefhebben?"
„Dat bedoel ik nu juist met mijn gezegde, dat gij
voor indrukken vatbaar zijt," zeide Amelia, mij vrien
delijk toelachende. „Gisteren avond zijt ge aangeko
men, en nu is het pas drie uur, en in dien tusschentijd
zijt ge verliefd geraakt."
„Kom Amelia, maak er geene aardigheid van. Als
het niet mag, om op 't eerste gezicht verliefd te
worden op een meisje als Florence Hawke, dan be
grijp ik mij niet, dat dit gevoel in de natuur recht
van bestaan heeft. En, wat hebt ge daar tegen te
zeggen, nu?" zei ik lachende.
