jaq ïajqBEtu jaq a°o[ ufiz aoq 'uaiz ubb§ aj apSuBjiaA fiq uajBpiaA 9} uaqqqquaSoo oSmag suo 'Suiuun&iaA moo ufira aqMBpj jaaq 9p SaojA 'uaiBA\ uaAajqaSuaaftq 'uaiaaq suo japuo 'uajnuitu uaij uaa Sou (im jbpb^j •uaqajds a; aoj jo U9iz aj ubb fira 'paaraiaA jazdo jam sazmq sap jaaq ap uaipjoop 'mo japuim sjaiu fira aa fiz uajqBBras 'joaaa qi jaAOOz jooa 'ua uapioAA aj jqoo.iaS aio 'toibaa ,ta uaiuSis ap iBBp 'jaiu qoo fui uapnoz iuojbbaa ;do uaqBjs qi ua moo ufij\[ -uajjaz aj jajBj do uajsSis afjsiq uaa mo 'uapuaipaq jap uaa fiq dau jsiaa uaoj ua si jaqqaqjaq uaa n jup 'jaaAA qtJBBm" 'fiq appiooAAjUBB ,,'jioou qooj qi 'uaajq" •moo ufira SaoiA aqAABjj jaaq -ufira '[3a\ jaq si 'jaqooi uaaS 'qi joojaS 'jfiz (iq" •ajqosuaAi jaAiup nap jbbu Siuui uajsuS aufiz fiq josjb 'apuaj -jaz iqaizaS uaa (jqjBBp 'do pnoqui uap apraaou ua uajjBieq ap do jaaqjsuS ap saaA\ sjqaajs qfi|a§injqiaAi uajinjs aj ubb japBu jbaa mo 'SuiSipooujm auaa suaa jaiu Saajq qi sjBBjd aufiz do pnoq ua jlijs spaajs jbz aqAVBjq apno oq -apiaqunq jbbSis uaa jbbu moo ufira JBp qi apjnadsaq 'sbai pjaaqaSSnjaj jajBj ubb qi uaoj, j uaSoo azfuS 'aAaij jeud u ooz uba SuiqiaMjm apuajaAOOjaq aip *0 'sba\ uauaA\pjOA Sub[ spaaj uoduf ajsjeiq ap uba afdijs ajsjBBj jaq uaoj 'uapuoq uapuuq ui Jiiap ap uba douq uap qi jaajq Sou ua InapBAaS sbaa jfq jaq do qijqas uaa f;m josjb 'uazuoq a; uoSaq jJBq ufij\[ -pjaAi jqoBjqaS qaajjs uba joop SaAipBjS ja 'UBq uagajsjooA sjai ooz uba qaiz uam uaip 'draijS ajsjjoq ap jaq sbaa ]b 'qi jBp 'ubb jaq ooz fira fiz qaaq 'SuiS fira sSub[ aqaibjj ssira uaoj jubaa 'uaop jip mo uaqqaq jsimaS piaquaSapS ap biubbS jaiu 'p|aiOA\ jaj uajjuqos aqB 801 fiq uoq jbaa jbbj,\[ *uajBA\ uajazaS fta\ .toga 'uaraoqaS -uauuiq uajBAi fiAV apjoSjOA aqjaA\ ui 'uaiz uoq laiu 'uBAJBBp pjooq jaq ubb sjBB[dpuejs aufiz uba 'jaaq -jsbS ap jup 'sajqujapuBq uaiaAjiz aSooq ua uaraaojq jam pjaisjaA SipaojAjaAO ooz sbaa jajBj a(j qqaojdo uap ui UBBjajqoB 'uajapuu ap qi apS|OA 'mjB uap ubb aouajopq jaj\[ "uaqum uauunq uiz uap jbbu jam fira jaq fiq puq Jajag; jmaq auaSaz pog -ubb japuoqas ufiz jaAO (im fiq qaaq 'jqujpaS Subaa ap ui Suoj aufiz •jaAO fira ubb jajsnz ajBq jaij ua jfprag jbbu 'uajaaj -uasajd aj mjB uap aouaiopq ssira uba sqtnqd ui SuiS moo qaop 'uapiajaS a; uauuiq jbbu aqAABjj ssira mo 'jqaozjaA raoo ufira fiq jBp 'apjooq qi ua ubb mjB uap ajUBj aufim pooq aqAABjj jaaq a(j -sbaa paajaS pjBj ap JBp 'uaSSazuBB jqaauq uaa uiBA\q qqquaSoo jip dQ -ajjodsaq aj |b sjarami si jajq -apppuBq piaqSijfids jm fiq jBp 'qpnoi|]oa fiS 6jb 'jajqoop aAaij 'uaop uajaora qooj fiS jpnoz jBp ug; jjaaq jqinjsjaA jaoA uap qfqaj -jazdo qaiz fiq qup qa jep 'aouajojg 'suios uap fiS qquaQ -ufiz jdBjsaS do jaiu ia fiq noz uBp 'uaizaS Bjojg arajB ap fiq psjj" -ajjazdo jsjoq ap qfijaSora jag ooz fiq jftAuaj 'jin piaqSipjBBAA aSipoou ap jam jaaq apuo ap dau ,,'jaiu jsuira jaq ui |paaj^\" •daauqaoj SiuiaAA uaa Soojojqoai 'pjaaqaS fira jbbu 'ufiz fiq jfiAAjaj 'aqAABjj jaaq uap ubb raoo ufira SaoiA uagBAaSjin paajAA jbaa pjBB ufiz jin ubiu aip sj" ■apuaqura puBq ap jam SuiSaAAaq aqfqajqoojsjjBq auaa 'fiz apSjoA -J9A ajdujj jBBq do jqaiAAaS ufiz jaaq jam jfids jm jaiti fiq jBp jo'Sbz jaiu jBBq aqraoaaioj\r jaaqufira jsp 'uuq uaAOOjaS aip 'puBtnai uu ja si ua ufiz aj poop jsaaq jaq qaajq 'uaiuBiido Biojg arajB ap fu\ uaojj 86 102 rige gezelschap, indien werkelijke ernst in hare manier van doen, juist dan, wanneer ernst mij het meest be viel, indien af en toe een schuine blik op mij gericht, op eene wijze, alsof het haar aangenaam was mij aan te zien indien zulke dingen in een meisje, door een naast haar gezeten jougmensch mogen aangemerkt worden als aanmoedigingen, ja, dan werd ik aange moedigd. Want hieraan en aan nog veel meer, alles te aardig en, op zichzelf misschien, te onbeduidend om neer te schrijven, maakte dien avond, aan haar papa's eettafel, miss Hawke zich tegenover mij schuldig. En mag ik over het hoofd zien, hoe onuitsprekelijk het genot van ons bij elkaar zijn verhoogd werd, door de gedachte, dat de jonge Morecombe boven met een verstuikten voet op zijn bed moest liggen een voet verstuikt door, om het feit eens bij den waren naam te noemen, over miss Hawke's gevoelige snaar te tuimelen? „Loop rondom, oude Hawke!" dacht ik bij mij- zelvenen toen de uitmuntende Champagne van den ouden heer mijn bloed begon te verhitten en dit sneller door mijn jeugdige aderen joeg, werd ik hoe langer hoe onverschilliger voor de blikken van verbazing en boosheid, die ik in onze richting van hem opving, en hoe langer hoe hartstochtelijker in mijn gedrag tegenover miss Hawkezoodat ik rond uit moet bekennen, dat, als ik, tot over de ooren verliefd, mij aan tafel gezet had, ik reeds lang vóór het opstaan van de dames, van mijn anker geslagen en heel ver uit de peilingen gedreven was. Nu, toen eindelijk de dames daartoe aanstalten maakten, wierp ik mijn stoel bijna omver, in mijn ijver om de deur te openenmaar toch zou ik, voor 99 nu nog zeggen, toen hij mij naast miss Florence en mijn oom naast miss Emily ontwaarde? Na afloop van het gebed, waartoe hij de oogen sloot en de han den samenvouwde, begon mijn oom met hem te pra ten, terwijl een der knechts op eene zijtafel de soep opdeed en andere die ronddienden. „Het spijt mij vreeselijk voor u," zeide ik tot miss Florence, „te moeten hooren, dat die oude Flora dood is. Het zou niet meer dan verdiend loon zijn geweest, als uw vaders vriend daarbij te gelijk zijn nek had gebroken dat is te zeggen, als hij met opzet op bet hondje getrapt heeft, alleen omdat dit toevallig in zijn weg lag." „Flora was moeders lieveling," antwoordde zij. Zij is jaren lang mijn trouwe juffrouw van gezelschap geweest, en het hindert mij verschrikkelijk, dat het arme dier, op het laatst nog, een gewelddadigen dood moest sterven, al aannemende, dat Mr. Morecombe er zuiver bij ongeluk op getrapt heeft. Laten wij er maar niet verder over spreken, mijnheer Seymour; ik zou niet graag willen, dat u dacht, dat ik sentimenteel was." Hier begon de heer Hawke op luiden toon over het hondje te praten. „De eigenaardigheid van het oude beest, mevrouw Seymour was zijn eh zijn liefhebbende aard. Een jaar of wat geleden, haalde het een kat uit het water, waar het ding op weg was om eh om te verdrin ken. Florence paste haar op en maakte haar beter en de hond raakte zoo gehecht aan de kat en omgekeerd, dat zij zelfs eh ik verzeker u, samen uit wan delen gingen. De kat is later weggeraakt, ik geloof wel eh gestolen. Flora miste haar erg en, tot zij van ouderdom stumperig geworden was toe, kon

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1889 | | pagina 8