Ijaaq aiqdog <;uBm 'uapzaS fif qaq jbbaa" 'ubbS uaiz
pnq fiq.rooA [jut aip 'moo dau 4Ij qonp 'aq 'bjojj"
■uaop a} afpp uaa 'sbjS
aSooq pq ui 'puBjiaAY pq ui uappira 'qaapauuoz
ua uajaira jooa si psaajjaquo uam sje 'cuo Sep uaa
pjooq pq japuo jo uamiB ap in afjppunq ufiz
ua u8j8m a; uadsaAi ap uio pb|aS irfiz joao qaop uaa
pra 'uaSSij um;8 noz '3aa\ uap s§ub[ 'pddajS ap ui
ajSuaj aqoA aufiz ui jadoo[puB] uaa Jojbbay run uaa ua
'Sep uaa jsinf sbay pjj 'jjoins uaaui uauiao|q ap uba
uatp pra looq uba inaS ajqoBz uaa s[b ubao 'uaramap
-|a°oa apuaquqq jaqaqas ap pui apSuaui qoiz pp
'uajooq suo8a8 puauiuioiq uaa uafiq ap uapap .iooq
ui uaqosinj paap apapujqaS pq jqanz aip 'sauq
ap squBpuo 'aqqiq aqosidojj uaa SeppiuriajqaB uaa
qoo pinf uu pq sbay 'spi ooz jooa ug -uaqBAaS deep ui
fiz sa ay jBBqqfuq 'raazaoq uaicq do apsn.i uiq aiuq
ua poqos ua.raq do ubuioj uaa pBq fiz iAvupuqas ap
ui daip paq 'uaiz a? ajitBj uba dcnijS uaa qi Saajq
'uiaq jajqoy -dfid aSuBj uaa puBq ap ui ua jueinoa
auaa aiuq aufiz do 'qqonj ap ui uauaaq aufiz pin
'jaoppraraoqos uaa ut jaAOjajqoB Sbj fijj -uajjiz jam
-Bquaqaoq auljz uba japuaA uado pq jooa moo ufim
qi Sbz 'ojdcp jnapjooA ap jbbu uBBjfijdo ap sSub[ ua
'puq jqiajaq sinq pq qi uao} ua 'SuippuBM aufim qi
ap°|OAjaA 'afsiara aioom pq uba joa pjooq ufrp
•quojqjin jaispoq apjapnoqas
-aSpaajq ap uaAoqjBBAY qosBjBd jajBq junqjajqoB uap
UBp uaiz aj spiu japjaA qi Saajq 'SuiSje pAuaq uap
spaaj Sinjfij pq jfiMjaj 'qoop 'uaqfiq aj bu uaq mo
jnap ap jbbu 'puBq ap ui poojq ufim pro 'dag ua *jb
[apz uaSooq ufim uba ajdiAi qj -puop aauajojg ssira
*sbay uaSnpaSdo puBj spjooqjnnp ubajbbm 'afpaoq
ISP
150
heel wat geestkracht om mij met dergelijke gedachten
te kunnen verzoenen. Was het b. v. b. niet pijnigend,
te moeten bedenken dat zij wel eens minachting zou
kunnen gaan gevoelen voor den jongen man, die in
weerwil van zijne zoo in het oog vallende armoede,
de onbeschaamdheid had gehad, zijne oogen tot haar
op te slaan?
Hoe het zijde kennismaking met dit verblijf
bracht mij in eene onaangename stemming. Ik werd
door het zien van die kamers eigenlijk zoo afgeschrikt,
dat ik, indien op dat oogenblik een goed vriend mij
in het oor geblazen had: „Bezin vóór gij begint!"
misschien wel hals over kop, per eerste trein, den
terugtocht naar Londen zou hebben aanvaard. Doch der
gelijke raadgever, mijne voorbijgaande stemming ten
beste leidende, was nu eenmaal niet bij de hand, ik
was slechts aan mijzelven overgelaten en, vóór ik nog
de helft van den terugweg naar het huis van mijn
oom had afgelegd, waren de gronden voor mijn be
sluit, om in de nabijheid te blijven, weder zoo opge
kookt en in mijn onbezonnen, jeugdig gemoed opge
warmd, dat ik mij plechtig voornam om, wat ook
gebeuren mocht, zoolang Florence Hawke mij slechts
een greintje aanmoedigde, haar niet uit het oog te
verliezen en ook nooit de hoop te laten varen, haar
eenmaal de mijne te mogen noemen.
Op den terugtocht naar Clifton, stapte ik, door
honger gedreven, een banketbakkerswinkel binnen.
Juist zat ik op een hooge stoel, en keek door het raam,
dat vol flesschen en confituren, gelei en dergelijke zaken
stond, toen miss Hawke en hare zuster voorbij reden.
De paarden liepen hard, doch niet zoo hard, of
ik had nog tijd om op te merken, hoe lief het bruine
uassiuuaq ajeq 'do sfi.id paAOOz ja appp fiz uajnq
ajsq uba aiuido ap rao pajooz jBBrauaa nu jbS qoop
'qfipSora qfqapuaiJA ooz ua jaq ooz firn jooa sbay
fig 'uaSipaiqjaa aj prul jip do piaqSipoAaS s apin
'popdjaA qi sbay qoo safjqoiu aufira pra aqAYBjj
ssira uba SubSuio uap ua dnqospuaiJA ap jooa uozoay
noz qojqpqinjp pq qi pp 'ufiz uba aipannb uaaS
s.iararai jqoora jg uappnuq sjapuB sqiqospaoS qi uoq
jbbj\[ '8aay do fira qi jeSaq uizuaSa; uappedaq pra
'Saz qj 'apjaaSo[ .iBBp qi pprao 'uaa[|b 'uaqaozaq a;
aijiuiiij aufira 'pnq uapoqjaA jBBq ua 'uaqfipAYnq a| pn
apasuaAY uooz spoJBq uaa ubb ja;qoop aufiz aip 'sbay
puBpSuiAYp uaa ua pBAYq uaa aqAYBjj apno ap pprao
'uaajp 'uaop a} puBjsjB pjBj ufiz uba piaqfi.iApB8 ajBAOj
ua aSqpzaS ap uba ua 'uoAaS a; do raoo fiq jarasq
-jaaSoj aqfijjaaq aufira 'fira pads pjj 'joao aopBBp
qi 8ui8 uizuaSa^ uappsdaq pp 'uajnq a} sjauiBq
rao qoop 'uaqaozaq a^ uoajoay ua uaqqop ap mo piu
sbay 'ubbS apjiAY ppi.ig jbbu qi iuojbbay uapaj og
•ueuoAY sjenrBJ[ do bS yix
UIA HULSQiIOOH
pjooq pq do uoojq
naa ua spSnap jbbJ uaa sjarami fiz paipjaA 'spBBj
-auiBq 'uBp 'uaquap 3} piu Mnoq pq uba uad
-dqs uapq ubb ua 'uaSBSiaA a; piu pjooA Jjooósubb
uaq '}§uizdo qfqooiA fiqjBBp 8ou UBp ua 'ppj; apara
9^1
147
niet van zich te vervreemden. Kon ik dan in haar
huis, met een gerust gemoed naar bed gaan, kon ik
mij dan aan hare tafel nederzetten, zonder vervolgd
te worden door de gedachte, dat zij achter mijn rug
tegen oom kon zeggen„Onze neef is een beste, brave
jongenmaar toch vind ik, dat hij beter gedaan zou
hebben, met hier vandaan te gaan, toen hij wist, dat
om hem, Florence niet meer bij ons mocht komen."
Neen; ter wille mijner familie, moest ik elders mijn
anker neerleggen, even als ik aan mij zeiven verplicht
was, zoo nabij mogelijk naar een nieuw logies uit te
zien. Nadat ik een sigaar opgestoken had, ging ik
den tuin door, den grooten weg op, en den blake
renden zomerzonneschijn in, koers zettende naar
Bristol.
Ofschoon ik, voor logies, heel best in Clifton had
kunnen terechtkomen, had het toch eigenaardige be
zwaren in, om te dicht bij het huis van den ouden
Hawke te gaan wonendit toch zou wat al te brutaal
geschenen hebben. De man moest hooren, dat ik niet
langer bij mijn oom logeerde, en ook waar ik heen
was; en ofschoon Bristol, zooals iedereen weet, niet
meer dan een flinke wandeling van Clifton ligt, was
daarmede de schijn althans gered, en zou de opschud
ding en kregeligheid, die het nieuws mijner verhuizing
in hem gaande maken zou, niet zoo'n vaart loopen
als hij vernam, dat ik in Bristol woonde, dan wan
neer hij hooren moest: „Jack Seymour, mijnheer?
Wel, die woont gindschen hoek om. U kunt hem,
van uit uw dochter's slaapkamer, als hij t'huis is,
juist zien zitten."
En vraagt ge nu, vrienden, welk plan ik had, wat
ik voornemens was Ik praat zoo over den schrik en
