'Jsias. jaiu jup qi jsp 'iaz qj -uapnoquBB uaqnz 9;
siauiBq aip apuaqai pA\ qi Sucjaoq iooa 'fira SaoiA ua
'laau lajBjjfiiqos nfiz iooa qoiz moo ufira ajjaz 'ua§8az
aj piaqiBBAA gp Sijqonp suaa fira .loop 'psq jsbjjuo
'ajqmp jiBq nfiz jBp 'qud jaq uba qoiz jiq jBpB_\[
•napmnp 'pmqia puooA\aquo uaa
do 'uaiBf Sijuiaij ua qqox; naaS 'qucppog 'fiz uooqos
-jo 'u9tuBA\qj9Ao pjaq s(3oq 9<q aqjaM 'aip s[B jqoBAV
-j9auo u9 praaaiA u9a9 Bufiq 'uaiajqaS ufiz piBudsaq
Ua.iujuoab 9§iu99 'piajSmjaS UaSuiAoSpBBI sujoo ufim
ibbu qi puq 'fitn qoo uapnoz 'uoosiad uapraaoiaq
uazap s|BU9A9 ua ajquduEB uosinqojj uooz ufiz aos
-nig apuo ap sjbooz 'aoj fira fiq quads qfipqaa^
•9pp90tUJ9A J9M
qi UBp 'ufiz 0} sjai aapiBq jooa uaa uoqfqq uauuuq
noz su99 pat Suipojsinajaj uatzaSuBB 'uapumdo uajBj
aj uoSb|s[oa\ do dooq [osa aj aoop jaiu fitn 'uapuauBB
jsuia uajsaam uap jam fitn fiq apjiAi 'aqAtupj aouoa
-ojq irep 'ubbS aj dooj nap do puucuai jam mo 'Sbz
-jm it;bu lapuira ia JBp 'jaorajuo uaqqaq aj afstam uaa
jioo 'uaiauuuaq uoq jam qoiz fiq iBBp ua uaSfuq
-jaA Atno.iA aufira joj jioou iBBq qi noz 'ajqBeqos ibbq
qi fizuaj aaSSaz at ftp fira peq fijj pA\ uep fitn
qi apiajA aparaiBBAA 'ajjqou jbbjs ui ppqppm.ioa aq
-fipSiap joj jam suaa qoo iBBq qi sp 'uq ua.iaoAjuo
uajB| aj SiqiAifiiA qoiz aoop 'uaaaasjoaj naAinp noz
aopBA uo.req qoo Liz JBp 'puq iBBq jam uajsraoquara
-es qi JBp p ppjsaS 'sraos qi jipup sjBBjd apiap ap
uj r; tiBupaS suaa uuq uap ui oqA\Bj{ uapuo uap aoop
ua uajujaaA SuiS sinq ufiz qi nu 'uaSfiiq uBBpaS fvp
qt noz aoq ua uajjaomjuo aapuuqp [iav jep qftpquz
-poon pot 'apSmqs uiiaiq qt ji;p 'pjajsag 'jaq sba\ ap
-aaAij uaj, i sbav SaA\ tiopaoS uap do aparaiBBp qi jup
191
jqon] ap 'puiAi afjqonz uaaS 'puajqoq aappq na jooa§
uaaBAA uaaaajs ap 'aaquop 'poz sba\ jaq uapanaq
aj pajuamijuas suaa tno puoAB uaa jsinf sbav jaq
'suaSuof 'puupapni ua puuq apzaod aauq ajjBA qj
^■uipuauA aqfipppiquBB
aAin aooA 'aAaq aim iooa ppquaSauaS aufiz ui uad
-pq aj jiooa raaq mo 'jaau uaSuof uauuozaquo uaA\n
iooa aiqjudm/fs aoin do ireq uauaqaa qt jup 'poaaS
qi ï°uimanjaap aoin do uaqura jbbjs unq qj -aiqd
-og 'qaq uipuaiiA joj n qi jBpni() moiBBAi ug[" "qt
appaooAijut! <(;uaSuijqoBA\aaA ajnojs pA uaq qj"
(<(juaraoq pz n fiq auup fiz jup 'sraos fi§
jqouAiaa^ raaSuaaq ubbS uaqaozaq auaaS qooj aouaa
-°ILq junq fir) ^uauraqd aoin suuqj ufiz jba\ qooQ"
((-uapuoq; sp pao§
U9A3 fira pjsiag si uaipuajpy raaq uappqosaquo qi jup
'uaaapuiq aaara lira poAo§ jaq jioou pz trap 'uooaa
qfqaapuozjB nn qi sjy raaaaajqoad aj saapno aaain
PPqqfippuaiiA ap uca 'ibbui aoop pftjp 'rao jqoaa
jaq jaiu Sou tuoiBBp fun jjaaS jup ibbui pot up"
((j uaqqaq aj aaiq n 'niBBua§UBB ooz jaq
uapuoA fiA\ j jibbaa uioqpAi .1997, suo fiq dS jBp 'jsaq
jaaAt ag" -fiz appz (('jpBq p[ia\a§ fig Suupog"
t((j uaAfqq uauunq puq n fiq [oa\ Sou 'aipqsuaosjBj 'qt
Subj aoq 'suaa jsaaa lira Saz ibbui aiqdog 'poog"
„•suo fiq UBp 'uaSfiiq aj uaiz aj aouaiojj
rao 'uaqqaq suuq aapuira paA nu jpz ag gUajqoii
-jin siarauq oaih jam aS junq spooS iooa jba\ ibej\["
•fiz appz „'ua§BAi ubb jaiu fira qi pz iBBp 'njq"
,/uaAfqq aj rao uapqiaAO uapiAt jpnoz 'ppqqfipjiBq
auoAtaS aim jam 'uajp fira fiS sp 'uapaoAV uoq nam
-oqaSSnaaj do aaara jaiu aa jupooz 'quids ibao ia qi
iooa 'uaqqaq ueupaSju appii quuz ap qi juprag"
891
164
werkt zelfs het gemeene slijk der aarde op den slechts
voor gevoel ontvankelijken geest!
Door middel van Cobb, den huisknecht, zond ik
mijn goed naar Bristol, met eene boodschap aan mijne
huisjuffrouw, dat ik dien avond, tusschen negen en
tien uur, zelf zou komen. „En, Cobb," zei ik tegen
den man, „wees tevens zoo goed, haar te vragen, om
een flesch cognac voor mij te koopen, en die, met wat
soda-water, op de tafel voor mij klaar te zetten
want, om de waarheid te zeggen, na het gezellige
leventje, dat ik in mijn ooms huis had gehad, afgewis
seld met de heerlijke wandelingen, bij maanlicht on
der de boomen, en zoo meer, zag ik erg tegen de
eenzaamheid op, die ik voor den eersten avond op
mijne bekrompen kamers te gemoet ging, en voorzag
ik de noodzakelijkheid om eenigen waarborg tegen
droefgeestigheid bij de hand te hebben.
Mochten zich onder u soms afschaffers bevinden,
erger u niet. Voor zoover ik weet, kameraads, heb ik
nooit in mijn leven een droppel grog meer gebruikt,
dan mijn hoofd kon verdragen; maar ik wil u wel
bekennen, dat er omstandigheden zijn geweest, dat een
e! ,kel glas sterken drank mij meer goed deed, dan
een aanmoediging of een handdruk had kunnen uit
werken op zee, b. v. waar na twaalf uren hart
brekend werk aan de pompen of in het tuig, niets
dan de borrel rum, vóór, onder den bak, bij het licht
van een bollantaarn uitgedeeld, mij voldoende krach
ten gaf, om voor de twintigste maal het want in te
enteren, om een handje te helpen bij het beslaan van
wat vroeger een splinternieuw dichtgereefd zeil was
geweest.
Toen Sophie en Amelia van de afgelegde bezoeken
165
t'huis terugkwamen en hoorden, dat ik in Bristol ka
mers had gehuurd en van plan was, dien avond reeds
voor goed weg te gaan, keken zij er van op, alsof
zij vreesden, dat ik afscheid van mijne vijf zinnen had
genomen. Mijne tante, oom en ik zaten in de voor
kamer het halfuur vóór het eten te dooden, toen de
meisjes binnen traden. Nog staat mij voor oogen, hoe
verbaasd en ontstemd zij waren, toen mijne tante
zeide: Sophie, Amelia, wat zegt gij er wel van?
Mijnheer Jack heeft in Bristol kamers gehuurd, en
gaat er van avond al heen. Ja, van nacht slaapt hij
er reedszoodat wij hem hals over kop kwijt raken,"
zeide zij, onder het praten snel haar hoofd op en neer
bewegende.
Daar kwamen de meisjes los: „Kamers in Bristol!"
„Van avond weggaan!" „Van nacht daar al slapen
„Wel," antwoordde ik, „ben ik nu niet nog beter
dan een sensatie-roman?"
„Maar waarom gaat ge ons verlaten, Jack vroeg
Sophie. „Wat is er gebeurd?" en zij keek van den
een naar den ander, benieuwd, zoo het scheen, of er
ook nog sporen van een pas plaatsgevonden twist te
zien zouden zijn; want het goede schepsel had er geen
oogenblik aan gedacht, dat ik er iets van meende,
met mijne bewering, mij verplicht te rekenen, hun huis
te ontruimen.
Thans nam tante het woord; zij vertelde de rede
nen, die mij noopten om te gaan, met al den omhaal,
die een gladde vrouwentong aan een simpel relaas
weet te geven, en eindigde met een vernieuwd en nu
zelfs dringend beroep op mij, om nogmaals het geno
men besluit te overwegen en dien dwazen inval uit
mijn hoofd te zetten.
