smq sraoo afuu joop 'apjooqaq )aq sjbooz pjapuBqafl qoop pcq q[ 'uaqB.iaio 05 puaoz.ioa opoui.iucp uio fiq |90A :jqoB.iq 'uamoqafl sba\ pqazraA puB^saop uazap ui qi joopjB8A\ '°aipia|UBB ap .raAO uaquapBti Aiuag; •dfid uaa aylojs ua qosapoBuSoo ap uao) ajq.mqyio 'jqoB )j|Bq ua uiBq ua uajaia uba spai ooz qi apjadmoxu uio.XBBp 'uavaS a; p.iooA\]ub uaa qosuatu )aq "iqoqdiaA sba\ qi qaoQ -uaqqaq noz ajjaoqaq 3100 UBBjBep qi )Bp 'uadfirfiaq ^aiu )3Beq fixu uoq qj ^fiqquo qja^ UBBqsdö qi uoz .tooajbb^ j suagjoxu s( )qaaiar) ,(j apSuB|.taA )(jq)uo ufixu aooa qi q«AV ua uapioAX appw qqaAvag suafljoxu-s, qi jbbj aoq 'Sbbia ap joop uaSuiq -uapiaAo aufuii ui fixu apjoojs dumqQ A\no.ignp •jaau jaoqsSuiunai uapaajqaq .iBBqapjBBd jam 'uapa^s uap ui SidoquBAi qi |qta ua ptaqoiBBZuaa aufixu pqoa.1 qs.iaa qi opjaoAaS 'puoA Sui.iapaqiaA aqfnapaz aufira )0) s)ax jo 'uaqaoq suafljau ua qaaqpuoi qi uao) ua 'qaqBj auaamaS uba ^qon{ apMUBuaq ap Suiq |ba8ao ua 'uaruxuo.iq xuaqsuau -ubxu uaa qi aprooq 'fixu uapauajj •afpBBjq qfquaizuBB -no 'Ainaiuja^uqds uaa do uapjaiq dnqosjazaS .iBBq|a aip 'aaqqai^aqinq uaa ua ja^bai-bpos ?acn opp uaa 'obuSoq qara qosap uaa do jau *ap|BB.wp |ojb; ap .xaao Sunaq -ajjxAxuo )Bp 'S00 ufjjy -uaqcxn a) Suiuoai sxuoo ufixu )axu uoSrxiqlijaS.taA lopiapB uoq ua)B|Bu ijaxu 'apxiBB^s jaxucqqiz qn)s )Bp ui '|0)si.ig a; qi uaoi 'qfqapxnp iqoa.x )sjaa lira p.xaAi (lsinq a)" uaa uba siuaqaajaq ajBA\ ap qoop uqjbai (isinq a)" ufim sjameq aufixu )Bp 'pjaaqquap ;aq )ara pSiAjazuaaiaA puBipiaraBzfluej lira qx peq uapuoq uj -a^Biu a^sSooq ap ux n )ja°.ia 'uafluip apxuaajA n xapxaqB uba 'aqjtjasmquo ;aq ua 'uibb.x )aq jooa qfq.xapuiq jbb^s )apo) )aq 'qaoq uapjaaqraA uaa ui |ajB)qosBAA ap ';qoBZ a; jo p.XBq a) paq ^aq 'Sua a^ jo 811 176 ker inzicht van mijne gedragslijn en voornemens, dan mijne gedruktheid 's avonds te voren zou hebben doen verwachten. De straat was slechts nauwdoch boven de huizen aan den overkant, zag ik de lucht en mis schien kwam mijne opgeruimdheid wel het meest voort uit het opgewekte leven, dat ik daar aanschouwde want het bleek frisch te waaien, en de wolken zeilden in statigen optocht over de blauwe lucht elkander na, als waren zij door een reeks kanonschoten voortgepoeft, zoo wit, bol en glanzend, terwijl daartusschen het zonlicht alles zoo vroolijk, zoo dartel bescheen alsof de gansche wereld mij lachend toeknikte. In de kleine kamer onder mijn slaapvertrek, vond ik mijn ontbijt klaargezet, en, schoon een eenvoudig maal, had de meid zich xxitgesloofd. De koffie was uitmuntend, alles was helder en frisch, een ruiker was in een glas, op het midden van de tafel gezet en de courant van den dag lag toegevouwen en nog klam op mijn servet. Hoe onbeduidend al die zaken ook nu schijnen mogen, toen verkwikte mij dit toch en, nadat ik ontbeten had en mij schrap gezet in de leuning stoel er was er maar een met een pijp in mijn hoofd en het nieuwsblad in handen, kon ik niet na laten te denken, dat ik, eenmaal in het geval zijnde, hier te moeten blijven, nog wel slechter af kon ge weest zijn, dan tot woonplaats te krijgen, Bristol, met zijne dokken en schilderachtige oude huizen en de rivier, die zich door de stad slingerde, terwijl de prachtige natuur van Clifton zoo nabij was. Sophie had mij een bezoek toegezegd, en daarom diende ik wel thuis te blijven. Wel werd daardoor de morgen wat lang en vervelend, doch kort vóór het middaguur kwam een eind aan het wachten, door een paaiq aj si [ao^sSuiunaj ap xapuB jo uaa ;aq iqaaxqiuo saj|B uBy -uaquapgn.xa^ xmq uaSaouafi ?atu uam ubb -ibbm 'do SiuxaAA qli[u00a\aS ^ia\a| 'pBjs apraaaiA auaa ui ua uaajjE 'jfqqiaA AAnaiu uaa ui puoAB ayrao o<q lOïsiaa ut sjeuiun euCrrc "XI XMSCMOOH qoyiAjq ui Suiuoaa aAUiaiu aufim jbbu a^dB}s ua Soaixbbi^s uap qi a^qia.iaq 'apuaiBBA\zpuo.i .inap.iooA ap .xoop ua 'qi pz ^/qucp qfi{a}JBq sjBBiugou juaqB n auafiaz por)" •uoq uaqum )BB)S jBEq do qi )Bp '.100 )aq ui 'ajqnjp pucq aufim fiz jfuMa) 'firn apja^sinp aiqdog ua !)in bi [amy dan ^'uajaauapaj a; )oiu )jba uajaaq ap ymi JBBCU ïqOBf 'UBTïS 0) SaA\ xuo 'JBUI j3a\ qfiz fir)" „•jtnoq suaa fiS s[B 'uaSSaz a) yaoqaq qnrooA )ioou DS )Bpooz 'paaraS ijfqq .laureqdBtqs a\u na" apiti) auftxu apiaz <('ubb)s .xbb|q n .iooa p.ioq uaa pfiqB ]bz .13" „•fSB§ azuo spaans yfqq fiQ -si sinq uba Suj.iapuii.ioa auaa jebui qaq pep" 'moo uljm apiaz ,/qobf ')dfiaSaq firj" •ao) suaxzjapaAA )0) ua )qoBU [uapaoS ajpuoi ap ut unq a^qosuaAx ua pueq ap uaqB a)qnrp 'SubS ap ui qi puo^s Bu.iBBp inn jjcq uaa ua ')in af)BBjd suo sba\ apaxuraijj ZLl 169 vol geuren, eene stilte nu en dan slechts gestoord door nachtegaalgezang, dat zich hooren liet uit het dichtst en donkerst geboomte ik vatte [hare poe zele hand, zeg ik, drukte en liefkoosde die, en zij lachte, zacht en dankbaar, zij genoot in stilte. Op mijn woord, als ik nu aan dien avond terugdenk, dan is het alles behalve streelend voor mijne ijdelheid, te moeten erkennen, dat Sophie niet doodelijk verliefd op mij werd; want in mijne waardeering van hare deelneming en goedheid, en altijd door met het beeld van Florence voor oogen, wist ik zoo gevoelvol tegen haar te praten, hare hand te liefkozen, haar allerlei vertrouwelijkheden in het oor te fluisteren, dat het volstrekt niet zoo te verwonderen zou zijn geweest, als zij op de gedachte was gekomen, dat het andere meisje slechts een voorwendsel was, en zij zelve de werkelijk aangebedene. „Zoover Amelia en mij betreft, zullen wij alles doen wat we kunnen, om u te helpen, Jack," zeide zij. „Maar, let wel: alleen dan, wanneer wij bemerken, dat Florence gunstig over u denkt, en gaarne van u hoort. Wij zullen, zooveel noodig, brieven en bood schappen tusschen u overbrengen, en ik vooral zal er bijzonder veel genoegen in hebben, om alles te doen, wat ik kan, ten einde den heer Hawke in deze zaak tegen te werken want ik heb nu een versehrik- kelijken hekel aan dien ouden man gekregen. Maar, als Florence koud voor u blijft, als zij soms liever niet aan u herinnerd wordt, dan zullen wij u niet kunnen helpenwant bedenk maar, Jack, dat de man nen niet bij volmacht hun hof kunnen laten maken, tenzij zij koningen zijn." „Ontmoedig me maar niet," zei ik, „vooral daar

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1889 | | pagina 7