<t-apam
jbbui ]ajaq uajaqmos uoip Suajq U9 'aaubS 'uouuiq
'bSj99a\ ap sjb 'mo^i iBBjs.iaau uuoyjapuop U99
S]B AATiep 9p }t!p '}9in sS J99^W UayaZ 9J pjOOq AMI
do s}9i japuoz !}Bp ug" (<-bC" appjoo.AA^UB aiqdog
(<i?aq fiS ifiz 'aiqdog
(jiJ99q pBBAAq 9^ ^9q aip fp|BBA\pJ9A uin; ufira ui aoq
aqaiz U99 19 si jq d uaynq ^BB[ ooz Sou uafiq ap ufiz
,5 jaisinyaS ua raojqaS uaa jooa }ep si ;b^ sjaqajqui
jBBp ufiz" apjapjnqyn ua ubbjs tuBAAq uibbi ;aq jooa
moo ufira uao} 'uasssdaoj noz aa^qoop aufiz do uaj
-aSajjBBiu J9°U9J}S Sou ua uapjOAA noz iquajqaS joop
AMiaiu do uaiqassitu ao ubiu apno ap ^Bpiao 'aaop
a; yyu s^ai ooz mo uaqaams iBBq qi apjm }smp
(/uazaj a^ jooa aqAABjj
jaaqufiru ^aq mo 'uoSbja umylijas-yod y ui jbbi{ ua 'uaq
-®ra puayods djaqos jbaa afjauq ufim |bz qj maqqaj;
-ui uauunq ]bz jaiq uaqaozaq jBBq uaSa; poqjaA ufiz
fiq ^Bpdo 'uaSuajq a; siuuaq ui japBA uajsq yaj yp
qara 'uaqaozjaA jBBq ua ;qaq uaiBpmA uoyqQ fiS yjp
'uaAfuqos aauajojg qi jbz puayjoo uaSjojq; maquap
a; uaAaoqaq safyappirajsuuq mo fiAA yip japuoz 'ua;
-aouyuo a^ aauajojg mo uaqqaq fiS ynz suBq jaam a;
sap Jmoq fiS jaam aoq" japuBqja jooa jBBqiqaiz
qfyapmp suo uajqBBm uamBj ojsuapauaq ap yn jas
-ufiqos pq ua ■jqayajjay pquaqap a; do fiui uaSa;
laÜuiAsfiM uajuq 'uapjd yaq japuo 'joop 'apuaSSaj
uapjooM JBBq do raajq jaam 'fiz apiaz <('ppmo"
(('dojBBp uaqaj 'sifiAAqip jaaz"
,d uatuoq
jaiq fi§ ynz sjfiA\qip aoq ug; mapj aa ja^qoB sajpu
ami 'pin paSja^ 'iqaq uaqqojpq fiS saiSoi uba poos
q]aA\ 'uaiz a} mo uaajjB jaq ojbm |B 'puayjoo uaSjoj^"
UI
suBq] ja qi pom aoq qaog; 'Siyuja ua Suipiapuoï
apra apSooq ap ui 'sbaa pjBBAipaS qi uijbbaa 'juu^
-uoab pq qi puoA spaaj uaoj, maqqiup a} do snq
auaa ja ua uajapuo.waq a; pq mo 'ufiqasjoOA a; quz
-fiz ulim yn aqAABjj ssira uba pjpod pq qi appuq
suaqjaj ua 'SuijajfiMpaA uba jaquios qi qaaq jaaAs.
UBp PjqaBpaS ayoAdooq auaa fiq suaa qi ayjOBj smog
■uajjBAaSjaau sbaa 'pyiqaS uaqjo.wqooj ui ua pituqoS
uauaaq ap pm 'qi jaSuof 'azBaap 'uaSta aufim uubbaa
'uBBp aj jaopSuiunaj uaip JoypB 'jooa fira 'uapjOAia?
japuo uajuf jaaAooz suBqj 'qi jap ooz 'apjaAooj uaSoo
jooa raaq uaAaj jaSaoJA ufiz uba uayioj ap 'apuBBp
raaq jajqoc 'pp 'Suiajuo uapAAaS ufiz uba qaozaq
uaa pfiyaaj uajapj do aip 'yapaA puBiuai uba uaq
-aoq jaufiz uaa ui auJoqjAABjj jaiuBqpjj sp uaAg
•pomdo aaz aSysBj uaa uaSaj 'uopiq.iaAO
jiaz pro 'pp diqos uaa s[B 'sbaa smos iqujpaS qi ua
'uassiuazmm |0a pjooq ufira aoq 'uapzaS jarauq auiajq
aip ui 'Suiraraap ufim ubb qi quap Sou sjIiaajiq
•uap|jaA aj Suiuoaa afiJApsS aufiz 'pjaAA puassud
pq pp 'mBAAq pfiq uaa qlqapuia qooj ja jBBm 'uaqqaj
uauunq psq smq sraoo uftui ui jfqqjaA ufim 'afsood uaa
jooa jaAA Sou uaiqossim 'qi pp 'uaquapaq qoo qoo; qt
paom ua uoq uaAUioq uamoqjOA qi 'sbaa qosyuBraoj
pAA jooa apjaijJOOA ua aauojj joiaa do 'uapouaSpuoq
ua sjappfup aSuaAfijOA aqjnz sp 'uajqaiu aufim ubb aj
-qoBpaS ap fim aysoojj .lapja^ r; oyloou aojjaiq fim JBBq
jooa apjaij aufim pp 'uapjOAA pSinpaAO ayoA ua; piu
joopjBBp 'uauoAA ubbS sbaa sjamuq do cuBBZuaa 'apiAA
-juajBq mo'qi pp ua'uapjjaA a; pnnq ap qoo 'paaAA
-aS sbaa qfipSomuo fim pq pp iubujoa fiz sp 'aq
-AABjj aouajojg no£ -uaraouaSSaAA pjaAA uaSaouaSuo jo;
SuipiajUBB joopjBBp pp 'daajSaq qi Bjpooz 'napjjaA a;
fL I
170
ik nog pas op den eersten drempel sta. Ik verlang
volstrekt niet, dat gij baar voor mij het hof zult
maken, maar wel zoudt ge, als gij haar ontmoet
„Ik hoop haar dikwijls te zullen ontmoetenen ik
zal haar altijd aanspreken, als ik haar tegenkom, be
halve wanneer haar vader er bij is," viel Sophie mij in
de rede.
„Zoo zou het, bijvoorbeeld, geen kwaad kunnen,
haar eens te vertellen, hoe innig ik haar liefheb, en
waarom ik Clifton verliet en niet besluiten kon, ver
der dan Bristol te gaan."
„Ja zeker, Jackdat kan ik haar alles vertellen, en
nog veel meer dan dat, en, zoo zij u genegen is, zal
ik haar nooit te veel over u kunnen praten, en ik zal
u trouw overbrengen, wat zij van u zegt goeds en
slechtsen dan moet gij daaruit maar zelf opmaken,
of gij in uwe kamers in Bristol moet blijven hokken,
hier terugkomen of naar Londen wederkeeren.
„En, Sophie, lieve meid," zeide ik, „als ge nu soms
bemerkt, dat zij graag mijn naam hoort noemen, het
aangenaam vindt, om over mij te hooren praten, dan
zou het misschien voor een jong meisje, dat zoo han
dig is als gij, wel niet zoo geheel en al onmogelijk
zijn, eens eene toevallige samenkomst te bewerken
ge weet wel, wat ik meen zoo'n onverwachte
ontmoeting ergens, waar veel boomen en maar weinig
menschen zijn, niet waar, Sophie?"
„O, dat is gemakkelijk genoeg," zeide zij, zoo lucht
hartig, dat het mij goed deed. „Als Florence maar
wil, dan is overal iets op te vinden. Het zal alleen
van haar afhangen, niet aan Amelia's of mijne hulp
liggen, Avees daarvan verzekerd."
„Wanneer komt gij mij eens opzoeken?"
175
wel over oordeelen, terwijl ik, als 't ware door het
verkeerde einde van mijn verrekijker, daarop neerzie,
en mij de vreemde gebeurtenissen in het geheugen
terugroep, waartoe mijn verblijf in Clifton en in
Bristol slechts een zachte, onbeduidende inleiding was?
Zou ik nu dit alles nog eens wenschen te doorleven
Kan ik mij nu eene vrouw voorstellen, zoo goddelijk,
zoo prachtvol en majestueus, zoo lelie-blank en bemin
nelijk, zoo al de rest nog er bij, in staat om mij,
door te zwichten voor hare beminnelijke en edele eigen
schappen, naar zee te lokken, om daar schipbreuk te
lijden? Hoe denkt gij er over, zeelui? Is er wel eene
vrouw ter wereld waard, om schipbreuk om te lijden, niet
schipbreuk in de moreele beteekenis van het woord, maar
in letterlijken zin, bij zwaar stormweer in een kokend
holle zee, terwijl het weerlicht aan de roetkleurige lucht
een helsche tint geeft, en het gehuil van den orkaan, die
de doodskreten der verdrinkenden overstemt, denken
doet aan een duivelenkoor, dal juicht bij het gekerm
der veroordeelden? Antwoordt daarop eens, mijn jon
gens, zoo ge meent te weten, wat schipbreuk is.
Kort vóór middernacht legde ik mij te bed, maar
rekende op een ourustigen nacht; in plaats daarvan
viel ik in een diepen slaap, en opende eerst mijne
oogen, toen juffrouw Chump op mijne deur klopte.
Mijne kamers zagen op de straat uit en, toen ik op
was en toebereidselen maakte om mij te scheren, trof
mij de tegenstelling van mijn uitzicht hier, met het
vroolijke, frissche natuurtafreel, vol boomen en bloe
men, waarover zich iederen morgen, door het raam
mijner slaapkamer in mijn ooms huis, mijne oogen
verlustigd hadden. Ik gevoelde mij, over het geheel,
nog al goed gestemd en had aanleg voor een vroolij-
