firn jooa pnquBB qi 01 p avuo.ia ap uba pjjjod pq
suazaM jajp ajsjaq pq uba ppaq pq jfiMiaj 'naA
-fqq aj jaqaara uaSio ufiz pBq uaraouaSjooA qoiz aip
'puBoiai sp uappusq aj 'uamau aj qnjsaq qfqjooqaq
uaa 'ufiz jsaaAvaS qfqaSora ('nu pq noz aojj jsnau
ufira japuo qep 'pzaSpBA ppqaaqj uaa do uaAoq
'pjpod spouajojjf pui 'ufiz uaqiM ai pquuuosrei
uio pptq bu do spfijsap .ia qi puBp.iOA puozaS 8ij
-JoospraaajA qpM 'ube suaa nu aiz JBBjq jbao uaop
o? UBp firn pap j ubbp aj qn uaqqaq Sou uup
qi noz p^ jppqpaoS aqospraaq 'mcAvq ui jiapaq
pq suaa ja sp ua uapq aj qn ja 'uaiz noz suBq
uaa§ jpz |8Ainp ap aip 'spjJOM aSippAiaS pra 'saiq
apqqnp apoj§ uaa Sou pq jpjoM UBp 'uaiaojS uiaq
qi pB{ jbbcu uapjOA\ uaqqoipSqn unq qni uauiajq
uaa pm aip 'puBjqpra uaa sjqoajs Sou apjaq uljra si
'qi jqoBp 'suBqjj j aqmooajojq jaaq uap pui aouajopq
uba qfi[3a\nq pq uba ajaa iai 'sjaqinspinjq afqnz
uaa uaiqossira Suiuoopq pj UBp qi Saajq 'ufiz noz
pmopjaA ua apaoui uaiaqunq ua uajqoBM pq uba
qt pp pfiq uap uaSaj uq ^uaiz noz suaa pM aouaj
-OJJ ssira qi jo 'uajqoiu aufira uba apuaSunqjB paq
-oS 'uapnoq aj ubb sjatunq aufira UBp 'SuiS uapnoq;
jbbu uaSjoui uajapuB nap ua ajqnd Jajjoq ufira qi
pp 'japq piu jbbuj qfqjuaSp pq sbav uauioqaS sbm
Avnaiu do qi uiJBBMs'pfupaaMj uap ubb qi quop Sojq
•saaAvaq appq aSipaiqjaa aufira uipoS
ap qi jo sp 'qcBidsuaajp aufira apptnj ooz ua
i PPqqftpqpAv apSipjBBA4suajapuoA\aq ap uba psppaq
-jb qBAiz 'Soo ajqouaS uapauaq jbbu 'aqoAjaiz 'appa
pp j jnnSq aqfipppoS pp j pz uaSoqaS jbaojooa
JBBp fiz sjbooz pqojd auooqas pp 'spBBjaiUBq 'o
fira jooa ppaqspoSjB uaa sp nu fiz puojs jbbq
881
182
al beschouwde zij mij slechts als een gewoon jong-
mensch van hare kennis, dan diende zij voortaan toch
wel eenig meerder belang in mij te gaan stellen, nu
haar bleek, dat ik om harent wille, om de kans haar
af en toe eens te zien, om in hare nabijheid te kun
nen blijven, afstand had gedaan van het voorrecht
van mijn ooms gast te zijn, en nu op onaanzienlijke
kamers was gaan wonen. Zeker was de gedachte, dat
de jonge Morecombe in haar huis vertoefde, van haar
onvergelijkelijke gezelschap genoot, en, in zijne aan
vallen op haar hart, op den vollen steun van haren
vader kon rekenen, buitengewoon pijnlijk voor een
medeminnaar, onder zulke ongunstige omstandigheden
als ikdoch het troostte mij toch, dat zij voor dien
anderen jongen man, om zoo te zeggen, haren neus
had opgehaald, en dat mijne nichten het er stellig
voor hielden, dat mijnheer Hawke nooit van zijne
dochter gedaan zou krijgen, dat zij dien man tot echt
genoot nam.
Toch geef ik, dit samen genomen, hier de verzeke
ring, dat ik een alles behalve vroolijken tijd doorleefde.
Menigmaal haalde ik Florence's portret tevoorschijn,
om er op te kijken en dan te vragen: waarom toch
het noodlot had gewild, dat zij in mijn weg trad, in
plaats van mij de opgeruimde levenslustige jonge man
te laten blijven, die, tot voor korten tijd nog, zonder
zorgen en onbekend met hartzeer in Londen's West-
Einde de straat sleep Nog herinner ik mij goed hoe
ik, 's avonds van den dag, waarop ik dat bezoek van
mijne nichten kreeg, Florence's photographie boven
op een theeketel plaatste, waarvan het geopende dek
sel haar van achteren steunde, zoodat ik daaraan, met
de handen op den rug, al mijne aandacht kon wijden.
uajjojpS sjauiBq apaoS fiq pp dooq qj j uBtu auuy
(juaiz siCicnqip pM jaau Mn jaqaz qnz fi£) "g 'J
•axAivjj aoNsraoTj
•sbm sinq ubb n fiq Sou jaau Mn Subjooz 'jqoour
uaqaozdo piu n qi pp 'pAaq spdnd usp yaaq pjapuiq
-aS ua psBBqjaA jaatn fira spi qoou pp 'Sijqoajd n
jaqaz.taA qi ua 'SunaqaqiMuo qooj qip si uup 'qcezjoo
ap UBAJEBp qi udq p qoop uassim §ja duqospzaS
ufiz sinqp jaqaz pom fi§ jubm 'si UBcSaSSaM jaau
mu pp 'uljz aj jsaaMaS yvvz.ioo ap 'apara uaëapaA
jaaz ja uaq qj mapfq uaop aj japuo dcqospuaiJA azuo
ja 'qaq unpl uaaS jaqaz 'apfiz aufira uba 'qi JBBp
uaraoq aj raiq rao pz uapnoqjaaM pz piu sucqjp n
'fira juajjrao udnd uba piaqpSjozaq azBMp aip pp
'uipuaiJA aAaq 'do Sqpis ja uaqa.i qi ua 'uaiz aj suaa
Sipaods n dooq qj -gaouag qfqapodsaq p aAjazqoiz
do si qBBz a(j -uauoM uBBg si pjsijg; ui jsinf jaau Mn
pp 'uajaM uajaora noz fiq uiojbba\ 'ui piu qfq.iBBM
aiz qi jubav 'uazapooA jaiu jbbui jaijq Mn raaq pz
qj 'si n fiq jagunj jaiu qoBp jaau a\n pip 'uaqajJaA
aj raaq pra uajqoBM qi po ra raoJBBp 'qn si iiduj
jaiqdog ajsag"
sb| qi ifiMjaj 'uapunq aufira ui appuBjq pjsida auiajq
pjj -pjooMjucag pnq qftjapup aqMBjj ssira pp ua 'uaq
-qaq uaAo.iqasag jsaora gaojA paq p aiqdog pp 'qaajq
jinjBBM 'uapuozjaA m()g nOT- uar jBBq joop sbav pjj
•uaraouag pnq gnjsaq ui spaaj qi pp 'agnoA pq sp
8il
179
„Er komt in dat briefje nog al een en ander om
trent u voor, is 't niet, Jack?" zeide Amelia, nadat
ik het reeds twee maal over gelezen had, en juist
voor de derde keer wilde beginnen.
„Ja, dat is waar," riep ik, door die omstandigheid
niet weinig gevleid. Maar wat bedoelt zij met haar
gezegde: dat de zaak op zichzelve al ongerijmd ge
noeg is?"
„Dat haar papa's gedrag in deze al ongerijmd ge
noeg is," antwoordde Sophie.
„Zou het dat zijn?" zeide ik, nog in twijfel ver-
keerende, terwijl ik nogmaals de zinsnede in den brief
overlas. „Zij kan er toch mijn gedrag niet mede be
doelen, wel?"
Op dit punt waren mijne beide nichten zoo vast
overtuigd, dat zij mij volkomen wisten neêr te zetten.
Ik vroeg daarop aan Sophie, of zij voornemens was,
op Clifton-Lodge aan te gaan. Zij zeide, dat als ma
ma er niets tegen had, zij er zoo gauw mogelijk een
visite wilde maken, altijd als mijnheer Hawke niet
langer Florence verbood, om bij hen te komen.
„Wij willen nu niet zeggen, Jack," merkte Amelia
op, dat wij er ook zoo gauw zouden heengaan, als gij
er niet zooveel belang bij hadt, dat wij met Florence
op vriendschappelijken voet bleven omgaan, want daar
voor heeft eigentlijk mijnheer Hawke ons al te lomp
behandeld. Maar Sophie en ik hebben het er, onder
de wandeling hierheen, over gehad en wij zijn over
eengekomen, als mama het goed vond, nu en dan
Florence te bezoeken, opdat zij daarmede ook aanlei
ding zou hebben, om terug te komen."
,,Ik ben bang, dat uwe mama er tegen zal zijn,"
zei ik. „Zij heeft immers verklaard, dat er, na hetgeen
