3[bbz ap af qa^x" 3Ppz „'qftpmniBU 'qfqinnjB^"
•uamezjooqaS qaoj Brawn
paotu qj (jwsop qi uoq -uauaip a; .iBBjappiraaq
PI azfiM aSiuaa do jo 'uauiaou a} uibbu ami jBBtn
■sjjaz aouajojg ua8aj rao 'apSaaip uaj fira ua Bqaray
pooqjaA BUJBtu qoop 'ajjiAA uoaau mo uaajp 'ua°fuq
aj jaiq JBBq aoq 'uaiz aj ua uaqaozaq aj aouajojg mo
'jqiqosaS sajp puq qi" jqoizaS pjaojpaq uaa pro 'puiq
epao§ pq dau ,,'piu pjnqos aufim qfqjBBAA si pjj"
<(-uaqapaA aj spin qooj jaiA jg
tj uaqqaq uBBpaS fim fiq aS ipnoz p^ -pppaA uba
saqB ia fiui yaaq ua 'paaA\aS fim fiq ua.iapiS si udcd
A\fi" 'qi appjooAijUE ,,'piu puira pq ui 'qoj)"
„•uaqqaq
qqoozaq suaa JapjaA n qi qoou 'Bijamy qoou pp jpuu
pmaajA pq fi§ pp 'dfi.iSaq qi" 'uaqqiup aj puBq ap
•iBBq mo 'jaajq ubbp qi ]fiA\jaj 'fiz apiaz ,,'qoBj"
•uajqoBAi aj
do fira mo 'pjaiqdo qarjrao uap ui .iBBqqfqq qoiz aip
'aiqdog uaSaj do qi apujoj qaq pq uauuig -uipuaiJA
auunq fiq uadjaq aj afpucq uaa fira mo 'uapaiqjaA
aj sjajqaop aiBq joop 'apppnuq fira jaAouaSoj SipjBBuo
jaaz qfquaSia qooj 'uaizui uljm jbbu aip 'ajunj aufim
ubb uaquap aj joop qoo 'qfqaqaapag 'aqmooajoj\[ jaaq
uap uba uaiz pq joop 'jqoBjqaS guimmap aip ui qi
sbav qfijaqaapar) -moo ufim uba smq pq qi ajqiajaq
Suimmap apmiiiuiagmiBuoaa|[B 'opti.ipog auaa uj
(i jtinpodpEzsuBp qfqjapqjaA
-no 'uaamagp ui 'ua uapuuq auiajq 'spAauq aioom
'uamoqjooA fhyeqsgfuq sjpz 'qfq.iop spqmooajojy
ppuigag jaaquljra do uaqum uoq qBBjdsuBB auaaS aip
'qt 'japBA pj jnajnoojd uaa pm 'sbaa qojaaz auoAiag
uaa jbbui aip 'qi '.laAouaSajJBBp yi puq uasuBq aqp^
£61
j, uaSuBjjaA jaam Sou uup aqAiBjj apno ap noz p^y
•uaSuajq aj ssd cq uoAau)|uo sajUBj 'smoo aqfqppB
uba pfqmBBu apojS uaa SipuBq jaaq mo 'pup ui
uaiqossim si ua 'uops auaa ui jaAi qoo jaqaz 'pjBBd aj
'Smjfij uaa ui .muSq paoS [ua uaa jquuiu Ciq ,/piq
ibbui ipoppjo.w 'jaiuoij fiqaparaJBBAi 'aiuo.ia ap 'si
quajpq uaa ua 'aaupu uba qoqjB[ uaa fiq pp 'apnaraau
-ubb Ipaojq qfqppB uba op.iBBAV ap joao jppaA uizuo ppaj
-JB fiq pp 'apuaraauuBB ïuapnoq maq qoo sjpz aqAiBjj
oouajojq 'bC ai|im!q aufiui .iooajbbaa si qaS ap fiq pp
'apuaraauirey -qi uup uapizaq japuira qfippora uuq
fiq qoop 'uaqqaq uinpoj uaa§ uaiqossim fiq Sbui unj;
•aqmooajoj\[ fpug pfi; jap pm ap.iOA\ amio.ia aufiz ua
aqraiBj apaoS uba si 'aoj uvmajiudfj uaa fira pfiqos
'uaraoqjooA SipunSuo uaaS jjaaq 'apuaqura uaddup
apojS ppquaqqojpgjB aufim ui SiJuaqaujAAUo uadooj
-joop pq japuo 'ooz qi jqoup 'aqraooajoj^; aaaq ai(q
•puq jqoBjraqSaS qosuara
aSuofpq pj 'apuamoq pqurn uap jin 'aqAiBjj apno
ap aparajBBAA 'jqjamaSdo jaiuBra auiBzuira japuozfiq
'apjaapq ap qi puq 'SuiSipjBBAipojaA ua aiznopf
tiba poAaS uaa japuoz pi^j -Sbz maq uba qi uaaSpq
jBBn uoq uapapjoo apuira uaj qi jbaooz jooa 'ajpo.iS
aufira uba sbaa ua uamoq.iooA qfipuuBtu uaa ptq.iaAuo
ap pBq 'uBAJBBp spBjd uj -ojapuB ap uba ppqppfi
ap ua uaa uap uba uaAAnojpaAjpz pq pm 'aauoia
auaa ua uum uaa uaqossnj ufiz noz Suipuappira uba
poos upoz qfijuoSp ua 'apaz jqoizaS Sidduspoz uaa
pfpp 'Sbzjiu mop jaaz ja aip 'puuraai sp 'puq jqBBm
-aS uoosjad ufiz uba lira qi aip 'SuqppjooA ap pm
uaaiaAO pin puim pq ui mBAiq fijj -apmap raBBu
-aSuBBUo fim ubui uaip uba jqoizaS pq pp 'uapqjaq
aj uappu piu UBq qi 'spBB.iamBq 'qoop Sapuaquap
961
200
houden," zeide mijne tante. „Sophietje, reik uw neef
de sherry eens aan."
„Vóór wij den ouden Hawke opbergen, Sophia,"
sprak mijn oom, op de wijze van iemand, die aan
tafel opstaat, om eene toast te slaan, „wensch ik een
woordje te zeggen. Ik heb gisteren aan Jack verteld,
waarom gij er tegen zijt, dat de meisjes zich met
zijne liefdeshistorie inlatenhij ziet dit heel goed in,
zooals ik u reeds gezegd heb, vrouwlief. Het is niet
omdat gij zooveel van den ouden Hawke houdt, ook
niet omdat gij er voor zijt, dat zijne dochter met een
ezel zal trouwen, ook niet omdat gij niet graag hebben
zoudt, dat Florence Hawke mevrouw Jack Seymour
werdmaar wijl gij meent, dat het billijk is, om een
ander niet aan te doen, wat gijzelve niet aangedaan
wenscht te worden. Ik bedoel hiermede, dat, als gij
nu voor Sophie hier eens een huwelijksplannetje op
het oog hadt, het u volstrekt niet bevallen zou, indien
een neef van Hawke optrad en, gesteund door Hawke
en zijne familie, dit plan verhinderde of tegenwerkte.
Er behoeft op dit punt geen misverstand te bestaan.
Jack is een verstandig jong menschis het niet zoo,
Jack?"
Ik kon juist niet zeggen dat dit beroep op mijn
verstand mij erg aanstond, maar wat bleef mij over,
dan te blozen en eene poging te doen, om te glim
lachen en vriendelijk te kijken? Mijne tante, tegen
haren zin bij een onderwerp gehaald, waar zij liever
buiten had willen blijven, was nu tot spreken ge
dwongen.
,,Het spijt mij," voegde zij mij toe, „verplicht te
zijn geweest, om iets te zeggen of te doen, dat gij
niet aardig van mij vindt. Mijn man weet, en dat
193
werkten daartoe mede. Een poos daarna, kreeg ik een on
weerstaanbaar verlangen om Florence Hawke te zien
al was het niet meer dan een glimp, dien ik van haar
opvangen zou zoodat ik, zonder een bepaald plan
te maken, mijn hoed greep en zeil zette in den koers
naar Clifton. Doch eerst toen ik den steilen weg naar
Clifton-Lodge betrad, bemerkte ik aan de zwaarte in
mijne beenen, dat ik reeds dien morgen een tocht
naar Portishead achter den rug had, zoodat ik gedron
gen, om langzaam aan te stappen, tijd genoeg had,
om verder na te denken. Wat zou ik doen Aanschel
len en vragen, of miss Hawke t'huis was? Buiten
het hek blijven staan en door de stijlen gluren Beter
middel dan dat, om den ouden Hawke in de gelegen
heid te stellen, zijn oordeel over mij, door middel
van zijn knechts uit te spreken was haast niet denk
baar.
Ja, toen ik mijzelven begon af te vragen, wat ik
nu eigenlijk doen zou, wanneer ik vóór het huis stond,
werd ik geheel besluiteloos. Is eenmaal iemand wer
kelijk van de liefde van een meisje verzekerd, dan kan
hij heel wat doen, vóór hij zich in hare oogen be
spottelijk maaktdoch daarentegen loopt hij zeer gauw
kans door haar uitgelachen te worden, bij de minste
dwaasheid die hij uithaalt, vóór hij nog haar hart
heeft gewonnen. Als miss Hawke mij eens in het oog
kreeg, terwijl ik vóór hun huis, op den weg slenterde,
en als een inbreker naar de ramen keek, alsof ik kwaad
in den zin had, zou zij dit dan aardig vinden? Zij
zou een van beiden: getroffen zijn door dit bewijs
mijner vereering, of mij heel bespottelijk vinden, en
van de keuze hiertusschen hing voor mij veel af. Met
dergelijke gedachten hield ik mij bezig, terwijl ik den
