'Soay uo]8aqa§ uap qi [Bp 'uaSuaiq 9} 8uiraraa[s aug»
qjnz ui hm tuo 'uaguijauuuaq joay uojbaa '[smoquam
-BS 9U99 UIO UaSnijpUBB uflUI do '((U9IZ (BZ qi" JBBq
'SBAY U9§9U9§ af)99q U99 flUI fjz [Bp 'SIUa[Uaqaq 9JBq
fU9pj9pUBA\ [00[S[OI U9p J8[qOB flAY U30[ 'qajdsaS SUO
'Sbz firn fiz uao[ 'puq puoo[a§ fjz aip 'dBqospfqq ap
'uaop UBA J8IUBIU 9JBq UaSuiiaUUljaq aSlJBZ J9p
[sfq ap UBA ]aqi[JB uaa s[qoa|s sbay 'puq [quupaq
(SaMpBjS) aqraoaajoj\[ jaaq nap aouajojq; [Bp '[taj
[8JX "P[30A9§ P[9A\9§do ooz fira qi pBq §ou [iooM
•uapiaAY[in japjaA [aiu 'pjaAY paaoAaS fiq ja [Bp 'qajds
-9§ [3q .T9A0 JO |BBtn§BppiUI [Bp .I9AO [BZ qi qOOQ
(<j fiq [bay ooz .19 [inoq jn(j
japuopaS U9 spSoquouBq ua uararaog j ubui 'sjap
-uod-pjapuojx j qoBf 'uassnqjapuog j saf[[fid ua afSooq
U99 [9IIIOpiduQ '9pj9I[ ap UBA [3J[.Iod pU9qfl[9°[9AY
U99 S[B uaSuBqdo uajjiAi noz qi aip 'Suiiaoiaq uba
[.ioos ap si [Bp 'uap.iOA\ puaqaa[a§[in uoq [Bp 'sbay
s[9i SuiAaqpjBB U99 S[y j[BA\ qoo 'U9[[9[sjooa U9[oij
'[jaaSaj pjaiaAY ap aip '[qoo[S[jBq ap 'Snj uap do S[a§
-na[A Jiifid uaa [ara 'praq uiajq uaa joop aip 'sjapno
-jooa azuo jooa uajBqdo sjapnoqos aufira qoo[ [aom
qX [opiduQ uag; ua[in]s a[ ua[inq a[[qoBj[ ua8ui[
-[aq ua s[apuaj§ 'ua[0[s ojbayz [ara uara uaip 'opiduQ
uba aCpai[ apno [Bp qoo si aoj[ •ua.ioa[sod [qosiS ap
ui 'japnoqos do uaqqois aiBq [ara ai[qodspB[s ajaaq ap
ua 'ua[in[sdo uapuoq uba joayoj, uap m juuq japBA JBBq
uoz [B '.iaiq qoo [aq si ooz ua 'uaSjOA a[ ]8ay uiz JBBq fiz
[aaA\ uap 'apBA\q [aq ui jo opaoS [aq ui '[jaaq uara
-oua§ [iiqsaq uaa suaa ayuo.ia auaa S[B 'do ja uaqa^x"
•raoo ufira apjBBqjaq <l(iuaop JBBq fiq noz [Byx"
•aiqdog SaoiA l<(: uaop uauunq JBBq fiq noz [bay 'njq"
•apuarauiB[Ado 'qi apiaz (1'qoo qi dooq [Bp 'Bp"
SSZ
•uapiOMoS ra j bay suizsgiuaa
apSazaS ufiz joop 'ua§oo ap ui q«.i[s raaq qaaq qx
((-ua[[az a[ pjooq
aau [in paqaS [ip rao uoSbja a[ n 'qaozaq ufira uba
[aop [aq si nu ua *ua§in[aq a[ jbbi] ubb piaquaSauaS
sayu qa a[ rao '[fiz ubbSoS joaooz sj[az fiS [Bp
'uaraau a[ ubb rao puo.i8 qaq qj" -fiq appiooA\[UB
<('ja[qoop aufira ubb uaqsrajoq ayu [ja.i[oq [opj"
<ti si [ip [bay uaSciA a[ rao 'ufiz
fiJA ooz UBp qi §Bjy •joi[aq uaAjazfira [bay 's[ai jsao
uaqaids a[ rao uaraoqaS jaiq n si" '[saom ua[aap
-jooaq SuiaoSuio aufira jbbu [aiu fira fiq [Bp 'uaAaS
a[ uauuaq a[ aparaiBBp raaq rao S[B 'apuaqfiq a[puoj
ap ui jauiBq ap 'qi laz ^'uaiqossira jbbjyj 'uaqajds a[
ubb uauaip [pnoz jaAOiBBp n uaip 'uoosiad ap raoo
ufira si rao.iBBp ua 'ubb aipniBj aufira [BB§" 'p.iooAY[UB
ua[ qi jb§ ^'aqAYBjx .laaqufira '[§az iBBp n [bay |y"
,/ufiz [saora iiiBBuaSuBnuo [s°ooq
fira [Bp'uapuoq ua[OAY (iz [bay 'ua[[a[aq a[ rao 'fira
uba uapuapiA s[B ua siapno sjb '[qoi[d unq sbay [aq
qa [Joq[( ui a[ a[ 'ua[Bja[ ao[ ia[qoop
aufira [ara n uba §ui[aom[uo auaa '[aiu ppaj» [aq
uappuq fiz '8az qi '[aiu [qoaj [aq uappnq fi^ 'siapno
qoo uaA[az qa ufiz inotrafag ayuoiaoui ua jaaq
-ufira ua°UB[.iaA ufira uapuaq lig" •apuaqoids jaSSnjA
ua [qBB.iaS jhua ui suizsSiuaa 'fiq dau t('jaaqufira 'n
UBp 8ip[nqos jaara aipuiBj aufiz ua raaq [qoB qj"
(<-uazfiAi
-jaa a[ raaq jbbu n UBp 'uaop usq sjapuB [aiu qT [Bp
'UBB[S 8[ pjOOAY 9[ II '[BB[S lil U8Ul0q[0A OOZ SI f[XI
"ubb raoo ufira japuozfiq jaara [bbS" 'qi laz I('[iQ"
(<-uaqjaAY a[ ua°a[ fira rao uadpi[
a[ JBBq 'uaara qi 'bi uadpq a[ JBBq qa ua
Z2Z
228
Wel vreemd was het echter, dat ik den volgenden
morgen bij mijn ontwaken, in weerwil van een nacht
vol hemelsche droomen, het eerst dacht aan mijn
ooms afscheidswoord: „Jack, ik wil u volstrekt niet
ontmoedigen, dat weet ge wel, maar span uwe ver
wachtingen toch niet te hoogIk was later dan ge
woonlijk opgestaan, had ontbeten, een brief geschreven
aan mijne hospita in Londen om mij eenig goed over
te zenden, en was mij toen, onder het genot van een
pijp, in de courant gaan verdiepen. Zoo was het over
elven geworden en het ontbijt nog niet eens afgeno
men op mijn tafel stond op een der borden een res
tant gebakken ham, een paar ledige eierschalen lagen
op een ander en een vlek van koffie, die ik gestort
had, ontsierde het overigens schoone servet.
Daar kwam op eens een prachtig open rijtuig be
spannen met twee paarden in zwaar met zilver gemon
teerd tuig en een prachtigen koetsier met zijn maat
op den bok, onder een zwaar geratel, de straat af en
stopte voor de deur van mijn huis. Een blik naar
buiten was mij voldoende, om de equipage van d&
Hawkes te herkennen en te zien, dat de heer Hawke
er alleen in zat. Ik sprong van mijn stoel op en liep
de kamer in, vanwaar ik een goed gezicht had op
den ouden heer, die, streng en minachtend, het huis
aankeek, en zijn oog van boven tot beneden liet gaan.
Ik vond, dat het zaak was, hem niet te ontvangen.
Te bedenken, dat hij zoo in eens, van het goud en
de luxe in Clilton-Lodge in dit hok van een kamer
zou stappen, met dit weinig aanlokkelijke restant van
het ontbijt op de tafel, was iets vreeselijks voor mij.
Wat zou hij dan wel aan Florence kunnen zeggen?
Welk een zegepraal zou het voor hem zijn, eene be-
229
schrijving te kunnen geven hoe het jonge mensch,
dat op haar verliefd was, zich in eigen huis voor
deed
Een harde bons dreunde door het huis en bracht
de overburen aan hunne ramen, om een kijkje te
nemen. Ik liep naar de deur mijner kamer, om de
juffrouw te waarschuwen. Zooals het bij zoo'n gele
genheid altijd gaat, indien men erg ongeduldig is en
de menschen niet wil laten wachten, verliep er gerui-
men tijd, vóór aan het geklop gevolg werd gegeven.
Eindelijk kwam de juffrouw op haar doode gemak
uit de keuken, achter in het benedenhuis, te voor
schijn, zonder er over gedacht te hebben, zich eerst
eens wat op te knappen. Dadelijk schoot ik op haar toe.
„Juffrouw Chump," zei ik, ,,het is iemand voor
mij. Zeg, als 't u belieft, dat ik niet thuis ben."
„Niet thuis!" riep zij, mij verbaasd aankijkende.
„Ik meen, dat ik belet heb, vertel maar, dat ik uit
ben," zei ik, radeloos.
„Maar u is immers niet uit," zeide zij„zou ik
dan een leugen moeten vertellen? Dat nooit van m'n
leven, mijnheer," waarop het schepsel eene neiging
voor mij maakte.
Op dat oogenblik viel andermaal met kracht de
klopper op de huisdeur neer het was de palfrenier
ik had hem zijn nek wel willen omdraaien, zoo'n el
lendeling, om voor een eenvoudig huis zulk groot
scheeps misbaar te makenen deed ook juffrouw
Chump opspringen. Op haar gelaat stond zooveel
nauwgezetheid van geweten te lezen, dat ik begreep,
dat zij niet over te halen zou zijn om „niet thuis"
te geven, en, tenzij ik haar de keuken in dreef en
met geweld dreigde, als zij open deed, bleef mij niets
