Sup naa rao 'uoSipoou a; jin mot] jam Son apSipnia
qj -nappuq pnaqaS uaaqspniq uba japuBqja frn jBprao
'nainaou jqooui qoBjp fira fiq jsp 'uaSuajq aj ubbaa
nap ui 8jai°BSSBd ap qoop 'naiBAoS pnq nsuiaaz sjb
qi p)p 'uajjBAjuo uojbj a} 'piaqflipnBjsrao auaaS lapno
'poou qoiz 'fira jaAouaSaj ufijsSBjpaS ufiz ui uliz a)
Sijqoizrao jsjajin 'uaiziapazi suo fiq 'pnq .isao uaiqoiz
-pruooA aufira jooa na qnjaS uljm jooa sjai fiq ooz
"Son raaq jqoozjaA qj 'piaqosjB jaqqnmsdaaqas uapno
uanfira uba qi uibu 'ufiz aj uaAajqaS piooq ubb na.m
saAij jaA\ bu na 'joop snaa diqos ajaaqaS jaq qi ap|ap
-ubav dojaijj 'uajBM pmaaiA jaaqaS lira aip 'do naraBn
fiq jbS 'pBq fiq injjnnjs aqjaM 'Sbb.ia aufira do
(('ioop siaj aip jbbS 'jSij jbbi| ubb ;aq sjb 'do jbbjs
jsnjaS jBBp qBBin 'uaajq -psq do aapi jb uaoj ja fiz
jBp 'qi quap uiojbbq qsaaA\aS uaiBM JBBq jooa uapaq
-puojjajdo [oa ooz sjajsaamjoq ap na naiBA aj apara
rao puoA pcnno^uaa |b Sou uaiaaq apmaouaSjsjaa fiz
jBprao 'uaqqaq uapnoz pjooq ubb sjajsaarajoq ua uapaij
-jnnjs apjjazap siaj apuaS[OA ap [im }Bp 'sbm do suBq ja
jo 'SaoJA jBBUBjq jaq ui Sou fira fiz }Bp 'nu fira jauuuaq
qi ua 'fira uba jooa jpnoq fiz ua diqos jaq uba jpnoq
fii 'ufiz aj Susq jaiu jooajbbp fiS jjaoqaq UBp" 'fiq
apiaz (<'uaSuBqjB ajuBj ap uba sraos jaq jqoojq"
,/uajnjs aj
jassiM uaa joojunq *11 ubb jBpuaraaiu jooa mo 'jbbu
jaiu ubiu ap jqajjsjOA ja si aqAiBjj -uaraoq uapnoz
pjooq ubb jam fiz jBp 'uajjajsjapuo.iaA aj rao qaS
a; qfijuaSia si jaq :dojBBp apiaz ua ajqoBj qj"
1((j uaSuajq
aj joop dsqosjazaS uiBBuaSuBB ufira ui ua aaz do
uaSup SijuaSau jo SijqoBj rao uaAaSsfud jouaS jaq ua
uajnaqjaA uajsoqaSBSscd Mil" 'jm fiq daij jJB^Y"
IZS
,,'ïjaaq Pjooqaq
fuu jooa n fiz jBp 'uaquapuBB jaq qfijaSom Bjpooz
fira puaz 'jbjooa ua uaq jqonjAaSSaAA qi iuojbbai
'JBBq Saz 'uaa^j rafiz lira jooa jbbmz aj noz Suuaojdaq
ap uapnoq uauunq paoS qfijaSorauo lira noz qi
'aiqdog uaiz noz jaam qoo JBBq qi jo jajfiMj uapuaq
-qiup uap japuo 'uaraau uauunq noz SuijaAaij ufiut
uba piaqosjB qi jnp" 'qi dau (<'sraos UBp aS jquaQ"
•jaqjaA p uiqaSug; fiz jooa 'uaiz aj suaa
Sou aouajojj 'suBq ap rao uaajjB jaq ojba\ \b 'jaaiq
qi S[B uaqqaq uapuOAaS SipuBjsjaA ooz pA\ jaq noz
fiz iapjiM SaA\ jnnpsqB ooz qi pep 'praaajA japuoziq
jaq puoA aiqdog 'uiBMqSaAV aaobS qi jBp 'ajqBBui
jo ajssd uajjaj uftra do Sja jaiu qi s[B 'uapuiAjm
uapnoz Sou lira uajqoiu aufira jBp 'apsaaJA qi jsprao ua
'sbaa qi UBp uaop aj jooa sjapus fira 'SuiSjb jqoa[S ooz
fira jaq jBpmo 'Snjaj uopuoq" jbbu qi apjaaq sScup
uajapuB sap 'qaq pSazaS qi sjbooz 'suaSuoC 'sti(j
•ubbS uap
-noz Xaupig jbbu auomi/fzufg ap jam ]3A\ aouajopq ua
sijbuib(J ajuBj jo 'uajOA\ aj apSuepaA jbbiu uaape qi
nu 'uajqBBin uaSuqaopaq spqMBjj juajjrao uaSuissiS
lapapB nu fi« jo jaq jbS jbaa 'ua fuaqura uaiaora
Sijqoizdjaqos japuozfiq jsinf JBBq psq Suiraaupap
saiqdog raaop naAfijq aj jooa Sipuapa 'aiqdog jam
sba\ uaapB qi sjb 'fira rao jaiA pjBq SidoquBAA ooz
lira jaq JBBp 'Sja jaiu pp jaads fira apuia uaa qaids
-aS suo ubb uiBAvq ua pjoojsoS 1'ia\ uapjOM jaijj
((<j aqmoo
-ajoj,\r jasdaqas apuaSufeu umjjoj 'apuajaAjaA jBp uba
uoq uadooj fiJA joopjBBp fiz sjb 'uaziaj uajjiA\ noz aoj
joodpjoo^j ap ubb joj jb ua jaaqaS joa\ jaiu fiz jo qocp
'jaaAA aiM ujj'UBBSaj apara aauBj ajBq jara ua uarasz
8S8
324
doen; ,,want, hoe meer ik er over spreek," zei ik,
„des te beter zult u van mijne plannen op de hoogte
zijn; en, als er niets verder van gezegd wordt, kunt
u zelfs, nu wij hier aan het praten zijn, niet eens
met zekerheid weten, of ik nog altijd voornemens ben
naar Australië te gaan."
„Goed zoo," hernam hij„wij zullen derhalve al
leen over koetjes en kalfjes en over het weêr praten
maar met dat al was zijne nieuwsgierigheid zoo groot,
dat ik hem verdacht, dat hij er zijn geweten des
noods aan zou hebben willen wagen, zoo ik hem in
het minst tot het doen van vragen aangemoedigd had.
Doch, zooals ik zeide, in mijn kraam kwam het
uitstekend te pas, hem stil en onkundig te laten. Zelf
ongetrouwd, wist ik maar al te goed wat getrouw
de menschen zijn, en hoe eene vrouw, die vermoe
den krijgt, dat haar man voor haar iets verbergt,
rust noch duur heeft, vóór zij hem het geheim
heeft afhandig gemaakt. Doch tegenover Sophie had
ik eene zeer moeielijke rol te spelen, zoo moeielijk,
dat dit mij reeds des anderen daags naar Londen
terug dreef, met het vaste voornemen de familie hier,
vóór mijne reis, niet weder te bezoeken. Het zou mij
anders zeer aangenaam geweest zijn, den nog overigen
tijd te korten, door eene week langer in Clifton te
blijven; want tot het laatste oogenblik toe, zou ik
daardoor volkomen op de hoogte hebben kunnen blij
ven van de bewegingen der Hawkes. Maar die rol was
zoo lastig, omdat Sophie en Amelia verwachtten, dat
ik in eene allerwanhopigste stemming zou verkeeren,
en ik kon er staat op maken, dat Florence, als mijne
nichten mij niet aan haar beschreven als volslagen
ontroostbaar, of een slechten dunk zou krijgen van
325
mijne oprechtheid als minnaar, óf op de gedachte zou
gebracht worden, dat ik iets in mijn schild voerde.
Ik diende mij dus voor te doen als iemand wien het
hart bloedde, en nooit viel mij dat moeilijker, dan
wanneer mijn oom tegenwoordig was, als ik met de
meisjes over mijne omstandigheden sprak; want hij
keek mij dan soms zoo schalks aan, dat het zetten
van een sentimenteel gezicht onmogelijk werd.
Intusschen slaagde ik er toch in, mij zoo goed te
houden, dat mijne nichten werkelijk aan mijne treu
rige gemoedsstemming geloofden. Sophie deed toen
al wat zij kon, om inij op te vroolijken. Zij vertelde
mij (zoodra wij eens alleen waren), Florence, kort na
haren terugkeer uit het Noorden, ontmoet te hebben,
in gezelschap van hare zuster, die in een rolstoel werd
voortgeduwdSophie had toen, zonder veel notitie van
Emily te nemen, die zeer koel tegenover haar was
geweest, wel een half uur lang met Florence gewandeld
en deze zooveel mogelijk ten mijnen behoeve uitgehoord.
„Ik hoop toch, dat gij haar verteld hebt," zeide ik,
op den meest droefgeestigen toon, „dat haar vertrek
naar Australië een vreeselijke slag voor mij is."
„Ja, Jack, dat heb ik haar in het oor gefluisterd,"
antwoordde zij. „Ik zeide haar, dat, als daardoor uw
hart niet gebroken was, dit alleen kwam door uw vaste
geloof, dat die scheiding haar niet zou veranderen,
dat zij hetzelfde trouwe, liefhebbende hart, door haar
medegenomen, terugbrengen zou en u dan andermaal
in de gelegenheid zou stellen, uwe onveranderde ge
voelens te toonen. „Kom," had zei toen geantwoord,
„vóór ik terug ben, zal hij wel tot de overtuiging ge
komen zijn, dat zijn gevoel hem bedrogen heeft; hij
is nog zoo jong, Sophie. En het is maar beter;" zei
