je ua paqaS sbax ruBAxq uaiz ax ,xa xbax qoop 'apuoox
-jba afdoxBB.i uado ufim .xooa qaxz pp 'ppA uxajq uaa
sxqoa[s sbav pq :°bz uaxxnq jbbu Jaqfxq xxaa .xoop qx
jos[b 'pq sbax 'pjapuozaSxxn Suipo.xSxaA aq maSuijp
-.xoop xioz uops ap ux x°x poixpjpqB} uaaS .xa ppdo
'Suxuado ap jop.x xqoxzaS pq pen aip oxqoo.x ua do
dfid auaa qi qsxs 'sba\ [xj xuBq azuo pp 'Sbz qx uaox
'ua afpood pq qx apuado dojBBp s uapaajq ax ubb ua
uaxaqos ax fira uoSaq 'uaqqBz xooq aufxra pn lira qi
px| 'uaqqaq aj uapqpo sbbius ptu b^j pjaqqudaS
.xaSuoq ufim pnq 'Suojpuauuiq .xxxap ap uba pausd
axqjaAxaq axsnopC sp pq joop aip 'pjBppxxfeq ap do
uappaxaS arauuaSuBB jap .xxxaS ap xubax 'uaop uaSorn
a} pao§ a; suaa ubbjbbp fxxn 'qoo apfijq sbax qp
•uauuaqjaq uapocu
aX apuaaxn piUBQ puaiJA ufim uba Sjoz ajapuozfiq ap
uxjBBp qx pp 'uajBAxpa pxn uapepS p.\ ooz 'pBjq
poj§ uaa 'pq ap ux 'nu fxxn poB.xq .xapaaxujoq aq
•uajBp ax ubb pz fxqeu paq uba jbax jaqaz
JBBq aqraoaajojq uaa uba xbj a;p joopjBBAX 'puS.xoj
pq uba pjaaqagje afxqoxzaS axoora JBBq pxu 'pz ppx
ubb puaSfiAxz ua pnoq fxz pp 'jooa fxxn qx appp
jaAaxj Sou pB.xx 'iBBiu qoo pp qx ajdooq 'pSazaS
qfijuaSig; -Suxpjaaq.iaA fiq -pp jaajq qfqmripu qoop
uapxaqosjapuo a} auapaqaSuBB aufxra uba map apxqxz
-xxra 'a.xapjaq ap 'uaAa qx apuaaux sraos uaqqaq uaq
-uojqaS uaptxoz raBBuaSuBB japuojBBp fxm axp 'uauol
aSxuaa .xap uaSuBAdo pq uajoo .aufxra apixds qj
•uapjaAx pjooqaS pnuaAoq ja uaxjg(o AxtxojAara ua uos
-qoBp jauojoq jfiMjax 'uapjoq uba jauiraBjaS pq joop
uaqojqaSjB 'uaramap uba suoSaS ppSajaS uaa qno{q
ua 'ppi ubb sjaxSBSSBd ajp uajBAx ,xap[ jnrx jpq uaa
xxa pxxqaS spaai sbax qfxqpo pq jooa pq apjaa og
168
-uo aqospuuuoAxp auaa Xjfqq pq jBBm I.xaqaz si pp
'uadpq piu uara uBq 'si ppa uba pxu uam pq 'puB[
-aSuq ux penoquBB aufxz spuxs 'xjaoq uapuoAaSpxx jo
uappaS pq fiq pp 'jAxxxp uappaAiAxaA uapaoq ufizop
jpq uaa uaaAxapax pro qx lx ax ax ax 'uiBAxqaox uapfxx
apSaoAXAap uba raaq pqjosp 'uaAxnoAxxAxaAjpz uaa pm
uadBAx uaa paoA fiq 'py\^ jPBAxq uaa ug mapAxoAX
uauunq xxoz uaSAXoqaS pxu pq azap ux suiAxaAOS
ux pq pp 'yaaq ppS pajooz axp piooAX fiq axbbax
'uaSSaz pxu AxBBra xx pz qx uBBq uaqosxp.vxpny
uapno uaa apuxra ua} uaq qj rafiz uauunq uaxqoBAx
a} SuiABqosaq afxaaq uaa Sou AXBBp ua Axaiq noz unp
'uaAxB.vx p.xaapxxodsuBAxpS suaa aip ua 'ux'uSaSdo uajBAx
Soax uapAxaaqAxaA uap uapAxoopiAXB Sou .xa s|y "ufxz
uaqnz uamAXOA apaoS uba uaqosuara uaSuxpxuuiBp
-jb auunq pp 'uapoBAuaA pxu 'puimoAxp pax 'fiAx
uauunq unp 'uaAxnp uaaqAXBBp uappapAxooAxaA azuo
fx ax sjy -pxu ppqos auunq si pp 's[3Axnp amAXB 'qaop
qx Axooq 'sjaipAxpny axp 'pAx atq[OA af si PH"
■uappS uoq naau jooa sp 'nf
jooa paoS ua.xa pp 'pxnpS uaa pjooAxps p; jbS qj
<<(xpaaAxaS axpAxjsny ui jaaxu jaSaoAxy uq Pq -;pAX
'ubbS BUAxapoB suo ua uamau atpoq uaao qoo^ UBq fxpj
'uaAapaS uaq Sxppqos puod pjapuoq aaxxi raaq qx pp
'uaquapaq aj apfqg iPaq fiq aoq 'pq qi paAx" ffiq
apSpAjaA (i'raBBu apoaAX ufxz pxu si nopBi^; 'qoo"
•uaau uba app.xooAxiuB qj <<(jraaq n pag 'paAxppuog
uba xopBj\[ snoras apno axp pp 'apuxra uaj tqq nag
•uaqBra ax uapAX uaSuiuaqaAX aSgqoBpaaq ua 'ufxz
uaAaxpAxnnS aqfxpsaaAXA SAxaqBraAxaapj pp 'uaraoq a;
jaiqoB .xa rao uaAa] ax Sunpoz xoxu Sou qjaoqaq puBraax
ubb suaa axz xubax uoxAxaSg jaaqufxra 'Sou puBXSAxaA
.xaara qx qaq ubaaxbbq qaaAxp uaqBraAxaa{q uba ftsoop
988
390
ziek lachende, als ik aan Morecombe dacht en aan
het wonderlijke toeval, dat ons in ééne hut had samen
gebracht, en dan xveer zoo ernstig gestemd als een
raadsheer en lang niet op mijn gemak, wanneer de
gedachte aan Florence weêr in mij opkwamdan
wilde ik zoo gaarne weten, hoe zij het haar wachtende
nieuws wel opnemen zou, en op welke wijze zij zich
tegenover mij houden zou, als Daniel ons aan elkan
der voorstelde. Ik haalde haar medaillon te voorschijn,
dat ik dag en nacht op mijne borst droeg, en als ik
dit aan de lippen had gedrukt, voelde ik mij gesterkt
want, alles wel beschouwd, moest zij mij toch meer
dan een heel klein beetje genegen zijn geweest, toen
zij mij dit souvenir toezond, en zou zij er mij toch
zeker niet te minder om liefhebben, nu ik haar naar
het andere einde van de wereld volgde, wat hier in
de letterlijke beteekenis van het woord gebeurde.
Slechter, koeler dan zij Morecombe behandelde, (daar
van had ik 's avonds een staaltje door den koekkoek
heen afgezien) zou zij mij toch nooit kunnen doen.
Wanneer ik mij dat nogmaals voor den geest haalde,
was het mij geheel onverklaarbaar, hoe een man van
eer, na zoo iets ondervonden te hebben, nog zoo
luchtig met mij kon spreken, als hij zoo pas had ge
daan. J/j?' zou reeds hare koelheid gehinderd hebben.
Rem liet dit glad onverschillig; de verwaande gek
moest dus wel in zijn hart overtuigd zijn, dat hij,
vroeg of laat, ondanks haren nu zoo blijkbaren tegen
zin, dat meisje toch wel krijgen zou. Zeker ging, op
dit oogenblik, niets zoozeer zijne bevaiting te boven
dan, dat zoo'n onweerstaanbaar, beminnelijk schepsel
als hij, iemand nog wel van zulke voorname familie afge
stamd, niet dadelijk en gretig was aangenomen geworden.
387
beschaamdheid, niet alleen om zijne meewdewen 11a
te apen, maar zelfs te wachten, voow een hunnew
doow te gaan."
Zijne zinspeling op Alphonso want welken an
deren Australischen haan kon hij op het oog hebben?
als kwast, klonk mij wel aardig in de ooren. „Gij
weet niet, mijn aristocratische vriend," dacht ik zoo,
terwijl ik toekeek, hoe hij zijne haren uitkamde, en
zijn stijven halsboord omdeed, „hoe al wat gij daar
zoo uitkraamt, tegen u zal kunnen getuigen." Nooit
zou ik hebben durven denken, dat dit schepsel zoo'n
praatjesmaker, zoo'n ezel was, als zijn gesprek thans
bewezen had! Was het nu zoo te verwonderen, dat
Florence vond, dat hij een gek was en, dat zij hem
diep minachtte en een blauwtje had laten loopen?
Hoe zou zoo'n aap zijn hof weten te maken? Thans
kon ik ook recht duidelijk zien, hoe zijn knappe
uiterlijk slechts een eersten indruk teweegbracht. Toen
ik hem in Bristol voor het eerst zag, had ik, zoools
ge weet, daarover nog al een gunstig oordeel uitge
sproken, en onknap was hij ook zeker niet; maar,
nu ik hem zoo dicht onder de oogen had, vond ik
toch, dat het meisje, dat zich liet overhalen, om hem
te nemen, wel heel weinig eischend moest zijn, om
niet, na eene maand of twee reeds, zijne mannelijke
schoonheid onuitstaanbaar te vinden.
Terwijl ik mij moeite geef om dit heer te beschrij
ven, spijt het mij, te moeten erkennen, dat ik toch
nog geene kans zie, het volle licht der waarheid op
hem te laten vallen. Hij stotterde op eene allerhin-
derlijkste manier; hij sierde zijne taal op met een
groote verscheidenheid van vloeken waarschijnlijk
wel van de meest gebruikelijke en nieuwmodische
