fiz jfiMjaq ua 'uaqoqsaSjB peq qBB.idsaoq aufiz jaiuBQ
jooa 'uauaA\p.iaA JaaAA spaar sbaa azap qoop 'uajapnu
Sbz lira fiz uaoq 'uaSoqaS uoSubaa a.tBq .toao so[q uaa
ra sbaa pAV 'uaqqBBiu siuuaq snd nu pBBpjapui Ciav
jos[b 'qfqjaqaq.iaAuo ooz Suiqosjaaqaqjjaz ua aqrajBq
awi[ sbaa 'uauiBAiq .lapueqja fiq qoo qlquaSia .iBBp
fiAA sbba\p aoq 'uapuauA 'uaSSaz n qi qaora Snip uaa
.iBBjq -uojbaa pSinqjaAO punqsaoq uazuo uba aqfqaqqods
-aq qaq uba .taazuaAa |B uapiaq (ui qup 'Suiqjarado
ap jooa sbaa apuaopjoA uapfizsjaaAA uba StqsdoSoo
uaa jfiAAjaq 'SuiSmq auaa 'uaop aq qsiAA jaqaq qoiu
fiz JBBp 'aqqBBra aaua.iojq ua jb paoq ufira uibu qj
tc; ubbSSbaa |8av qi UBq jo uaqBjd
uaAfqq joop jbaa Sou nu qi qaojq" :apjiAA uaSSaz
(ujjosjb 'ubb firn fiq qaaq a\nqos ua („qaq si ooz b(
j mnq'q;q Tiq uaqaz ap (iaa uaqqaz usp ua 'uaqBjsoj qfq
-apsp suo jbz qooqdaajs a(j -aqAABjj ssira 'jaaAA joojq
•aqAABjj ssira ajomjfSpg; -.ijq -ajoca^Spg; qanp \ij\[
j mnq aSpq nSpjq qoBf puaiJA ufira 'uajjaqs
aq jooa n uaqqaq aq uaSaouaS qaq" 'jnSdo SuuapuB
-jaASjaoq auaa joSubSjboj uap (jq jos|b 'apuaAinAA uap
-UBq aufiz qara ua 'apuaSuiJAi qqooqsuBuiaaz aqfqjais
auaa ui qoiz 'fiq apiaz „'aqAispj ssira 'firn unSja^"
•qsaaAiaS
ufiz SaouaS puaqBASoo qaq ui srapuB uapnoz 'qaaMq
Suqjaqsjoo.i ap uba qoiz fiq doJBBM 'azfui aSutjjap
-uoz uooMaSuaqinq ap ua 'aqdnqsaoq aqsjaq aufira jbbu
qaiUBQ dojBBAA 'jaiuBtu aStqsBBq ap quBAi 'aqqaj suo
do pireraaiu qBp'qaq sba\ SiqqnjaS jbaa ua (apara qoiz
qam uauiajq ap Sou azap dau 'SuuapBU azuo fiq 'ua ubbjs
.apuS uauunq aq suo rao fiq SaouaS qqoip sbm 'aqsnd
uajapuiq ap do aip 'piara ap UBp puBraaijsj; "Sbz j'ira
qoo ua appuaAAUio suuqq qoiz aip 'aoq aauajojj jbbu
668
qqafj i pdi 'uapnoq aq Sbaa jaiq n iuo Sipoou jaSuB] qaiu
qooq nu si qajj"-fiq SaojA „<;nBjd Ain nu si qBAA ug"
■uaqaqs
aq aoq punq ap (jra rao 'uaqqaq uaqaora pnq ubjbaaz
-aq 'japjaoASszaS uba piaqStucpaoq aufiz ui 'qfq
-uaSia (jq aoq daaiSaq qi qBprao 'apjaapjBBAA jaara aq
sap azap ui djnq auf;z qi qBp 'uaAoojaS aq raaq aq
-qaaras qi ua sbaa uapuaiJA jaqB aqsaq ap raoqjoq
'poou uap ui puaiJA uaa (jq qep 'apuajBjqjaA 'qsuaip
uazaAAaq fira uap jooa raaq qi aqquspaq qfqaqiBjj
•jjq apiaz (('sqaiu sjapuy"
•qi SaoiA C(Cj si uaqBAaSjooA ja qbaa '[b qep sj"
i(-qqoBAAjaA (jra
uba puaiJA azuo qBAA 'uaqqaq uBBpaS saqB UBp qi piz
aparajBBp ua 'qfiz uapraaajA fiS jospi 'uaqaqsJooA n
ubb Sou raaq" 'qi apSjoAjaA '(iuaara qi ooz 'qi qaora
unp ua 'si pjooq ubb flq qBp 'qaq pjaqjaA n qi J09A
'uaraoq ufiqosjooA aq qaiu |iaa fipj" -qi iaz <('n qoo
'dooq qi ooz 'ua 'uaqqoqdjaA aq raaq rao deqospooq
azap uaapn qi aop nu ua" 'qi laz (,'qoBf uba puaiJA
pno uaa uaq qj" raaraoqaSuaSaq uaq uaSoo aioora
aqqnz qara aaooja auaa Sou qioo qi qBp 'qaiu qaaAA
qj -piara addsuq aqoscSjaaAA uaa si qaq 'qqaq qBBras
uapaoS uaa IjS qBp uaSSaz qaora qi afpuauA 'suaa
Saz jBBp\[ -pnq pSipaaqaq JBBq qi qnp 'uapiaqu uauunq
noz uaduupjB SiqsBBq ufira qin uara qup 'sbaa Sunq qi
qBprao 'jbbui qaq qaq qi aqqBBtu joq qaq JBBq qi qBp
'uaqqoora uaquap ua uapnoz uaqjarado JBBq uba piaq
-uaSa[jaA aip sraos uajapun qsp 'saajA qm 'uapnoq aq
jb rao uiz jaaA qaaq pBq qj -uaqqaq uaqajaS [jq sqaiu
ja noz uBBipuj pinqpooj uag uazoqq uaiz pnq poz
afstam uaa Sou qioo qi sjb 'qoBf 'piBBjpja^ qapBS uap
uba Sb[a ap sjb jnajq uaa ui qooqas fiz n^sj"
J-68
398
neer hij zich omwendde, scherp naar voren en in de
rondte. Het bleek mij echter, dat ik nog iets verder
vooruit moest gaan, om behoorlijk de kampanje te
kunnen overzien, en eerst toen ik, ter hoogte van de
kombuis, nog eens omkeek, zag ik Florence, die zich
bij den bezaansmast met eenige kinderen bezig
hield.
Er waren wel drie of vier van de passagiers in den
omtrek, doch tante Damaris merkte ik daaronder niet
op. Toen ik Thompson achteruit, ter hoogte van
het stuurrad ontwaarde, kwam dadelijk de gedachte
bij mij op, dat hij daar op mijne komst stond te
wachten, en alzoo van de gelegenheid, dat ik met
Florence te gelijk op de kampanje was, wel gebruik
zou willen maken om ons aan elkander voor te stellen.
Daarom draalde ik nu geen oogenblik langer, verman
de mij en steeg de trap op. Zoodra hij mij zag, schoot
Daniel op mij toe.
„Jack," zei hij gejaagd, „daar staat nu die dame
maar is het nu nog wel noodig, dat ik u aan haar
voorstel Ga nu maar alleen op haar afer is niemand
die kijkt. Laat mij liever buiten de zaak, kameraad."
„Neen, Thompson, wij moeten het programma
volgen", antwoordde ik, terwijl mijn hart mij in
de keel klopte. „Gij hebt mij nu eens gezegd, dat
ge mij zoudt presenteeren (wat wel een beetje be
zijden de waarheid was), en nu kunt gij ook niet anders
doen."
Florence stond op dat oogenblik met den rug naar
ons toe, terwijl zij de kinderen op de kolenbrik wees.
„Nu, vooruit dan maar," zeide Thompson. „Als
het dan toch moet gebeuren, dan maar dadelijk ook
en, zonder te kijken of ik hem wel volgde, ging hij
395
gij mij laatst ook niet gezegd, dat de tante u volstrekt
niet kent?"
Ik antwoordde hem, dat ik naar het voorschip wilde
gaan, waar ik het zicht op de kampanje zou hebben
als ik dan Florence alleen zag, zou ik pas naar ach
teren komen, maar ik gaf hem tevens eene uitlegging
waarom het niet raadzaam was aan haar voorgesteld
te worden, op een oogenblik dat tante er bij was,
aangezien Florence's houding bij die eerste ontmoeting,
ons eens zou kunnen verraden.
„Uitstekend," zei hij; „maar gij moet nu wel be
grijpen, Jack, dat, als ik u eens voorgesteld heb, ik
geheel van de zaak af wil zijn. Ik wil niets meer
met uwe liefdesaffaires uitstaande hebben, en hoop,
dat gij haar verzoeken zult, later onder geen beding
te vertellen, welke rol ik hierin heb gespeeld, want,
al mocht dit onder de jonge meisjes mijn fortuin
maken, ik zou het verkorven hebben bij de vaders,
en die zijn het toch, die de schepen uitzoeken en het
passagegeld betalen."
Nadat ik hem plechtig beloofd had, dat noch miss
Hawke, noch ik, ons ooit een woord hierover zouden
laten ontvallen, verliet hij mij.
Juist wilde ik een overjas aanschieten, toen de deur
met geweld openvloog en de heer Morecombe naar
binnen sprong. Hij zag doodsbleek en zijne borst
zwoegde op en neer, alsof er een blaasbalg onder zat,
terwijl hij zoo benauwd keek alsof hem een strop om
den hals hinderde. Midden in de hut bleef hij om
zich heen staren tot hij, na eenige oogenblikken, de
waschkom in de peiling kreeg, daarop toeschoot en
op erbarmelijke wijze voor zijne benauwdheid eene
praktische uitkomst zocht. Ik hield het er zeker voor,
